słyszeć, już nie moderują, A ma-li się prawda rzec, zgoła dyskrepują. Jedni to, drudzy owo, fabrilia fabri, To ich kuźnia, to ich kunszt; nie znają co agri, Co messis, co horrea i co też winnice, Chyba póki dodają likworów z piwnice: Już słodkich, już smakownych, to je solmizują, Aż też podczas i smaku już dobrze nie czują. Kiedy wżdy na szynkarkę trafić bogobojną I na posiadkę jaką osobnie spokojną, To ruszają koncertów, melodia różna I do domu drugiemu będzie droga próżna. Nie trafi, ani myślić, którędy więc chodzi, Choć niedaleko uszedł, przecię się uchodzi.
słyszeć, już nie moderują, A ma-li sie prawda rzec, zgoła dyskrepują. Jedni to, drudzy owo, fabrilia fabri, To ich kuźnia, to ich kunszt; nie znają co agri, Co messis, co horrea i co też winnice, Chyba poki dodają likworów z piwnice: Już słodkich, już smakownych, to je solmizują, Aż też podczas i smaku już dobrze nie czują. Kiedy wżdy na szynkarkę trafić bogobojną I na posiadkę jaką osobnie spokojną, To ruszają koncertów, melodya różna I do domu drugiemu będzie droga próżna. Nie trafi, ani myślić, którędy więc chodzi, Choć niedaleko uszedł, przecię sie uchodzi.
Skrót tekstu: WykGłosBad
Strona: 32
Tytuł:
Wykład Vt, Re Mi, Fa, Sol, La
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1633
Data wydania (nie wcześniej niż):
1633
Data wydania (nie później niż):
1633
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
