; lecz twoje ludzkości Prawdziwieć moje każą powiedzieć boleści, Imię i urodzenie, choć mi żal surowy Wydzierać będzie, wiążąc język, szczere mowy.
XI.
Wiedz, rycerzu, Lidią iż mię kiedyś zwano, W wielkiej pieszczocie, w wielkich rozkoszach chowano Jako córkę królewską. Cóż potem: z Bożego Przejrzenia potępionam do dymu smrodnego, Niestetyż, przyjaciela żem nie szanowała, Którego chęci wielkie i miłośćem znała. Ujrzysz jeszcze niemało inszych, co te męki Za takowy grzech cierpią w tem dole przez dzięki.
XII.
Na samem dnie, najsroższa gdzie z dymu czarnego Kurzawa, Anaksare jest serca twardego, Co się w krzemień na świecie waszem
; lecz twoje ludzkości Prawdziwieć moje każą powiedzieć boleści, Imię i urodzenie, choć mi żal surowy Wydzierać będzie, wiążąc język, szczere mowy.
XI.
Wiedz, rycerzu, Lidyą iż mię kiedyś zwano, W wielkiej pieszczocie, w wielkich rozkoszach chowano Jako córkę królewską. Cóż potem: z Bożego Przejrzenia potępionam do dymu smrodnego, Niestetyż, przyjaciela żem nie szanowała, Którego chęci wielkie i miłośćem znała. Ujrzysz jeszcze niemało inszych, co te męki Za takowy grzech cierpią w tem dole przez dzięki.
XII.
Na samem dnie, najsroższa gdzie z dymu czarnego Kurzawa, Anaksare jest serca twardego, Co się w krzemień na świecie waszem
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 64
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
