wie, jeśli zabici, czy siedzą w więzieniu. Ona szukać ratunku chce w swem obelżeniu U Karła, nic nie wątpiąc, iż powaga jego Zgani dzikie postępki ludu tyrańskiego.
XXX.
Najserdeczniejsze dziewki, których pobożnością Piersi zawsze pałały, niemniej jak dzielnością, Gryzą się, widząc srogą rzecz i niesłychaną; Twarzy nadobne farbą spłoniały rumianą, Serce ich nie może się zmieścić samo w sobie, Skacze. Zaraz chcą pomstę czynić w onej dobie I nie czekając prośby panny utrapionej, Biorą drogę, kwapiąc się, ku fortecy onej.
XXXI.
Lecz wprzód zelżonem gościom, których żałowały, Zdjąwszy zwierzchnie odzienie z siebie, darowały, Żalem ujęte, słuszną
wie, jeśli zabici, czy siedzą w więzieniu. Ona szukać ratunku chce w swem obelżeniu U Karła, nic nie wątpiąc, iż powaga jego Zgani dzikie postępki ludu tyrańskiego.
XXX.
Najserdeczniejsze dziewki, których pobożnością Piersi zawsze pałały, niemniej jak dzielnością, Gryzą się, widząc srogą rzecz i niesłychaną; Twarzy nadobne farbą spłoniały rumianą, Serce ich nie może się zmieścić samo w sobie, Skacze. Zaraz chcą pomstę czynić w onej dobie I nie czekając prośby panny utrapionej, Biorą drogę, kwapiąc się, ku fortecy onej.
XXXI.
Lecz wprzód zelżonem gościom, których żałowały, Zdjąwszy zwierzchnie odzienie z siebie, darowały, Żalem ujęte, słuszną
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_III
Strona: 136
Tytuł:
Orland szalony, cz. 3
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
