dicit
Ah, me miserum, ah, infelicem daemonem! Me puer Hebreus iubet hanc excedere terram! Ach, niestetyż, biadaż mnie, nędznikowi, biada! Pewna dziś u braciej mej w piekle będzie zwada! Biada, niestetyż, biada, jużci następuje Na karki me Izraelcik, już mi spacyjer gotuje! Niestetyż, biada, biada, jużci mnie stąd płosza Dziecię to izraelskie, już go wszędzie głoszą. Głoszą go już na ziemi, już go wysławiają, Dopiero się urodził, już mu pokłon dają. Głoszą go na powietrzu jego aniołowie, A grześnikom wesele oznajmują nowe. Biada, biada po stokroć
dicit
Ah, me miserum, ah, infelicem daemonem! Me puer Hebreus iubet hanc excedere terram! Ach, niestetyż, biadaż mnie, nędznikowi, biada! Pewna dziś u braciej mej w piekle będzie zwada! Biada, niestetyż, biada, jużci następuje Na karki me Izraelcik, już mi spacyjer gotuje! Niestetyż, biada, biada, jużci mnie stąd płosza Dziecię to izraelskie, już go wszędzie głoszą. Głoszą go już na ziemi, już go wysławiają, Dopiero się urodził, już mu pokłon dają. Głoszą go na powietrzu jego anjołowie, A grześnikom wesele oznajmują nowe. Biada, biada po stokroć
Skrót tekstu: DialDzieńOkoń
Strona: 122
Tytuł:
Dialog na dzień Narodzenia
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1641 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1989
