daleko więce i w postępku prawnym o czarownicach tej przestrogi potrzeba? Tęż naukę utwierdza Delrius lib. 5. f. 3. kędy mówi/ namniej rzecz niewątpliwa tym jaśniezszych i ku prawdzie zgodniejszych znaków i wywodów potrzeba/ im sprawa niebezpieczniejsza/ i szkodliwsza o czary powołanemu Naprzykład większych dowodów trzeba kiedy mu idzie luź ospalenie/ niżeli o męczenie/ większych kiedy idzie o męczenie/ niżeli o więzienie/ większych o więzienie niżeli o inquizycją abo wypytanie z strony żywota i postępków jego/ abo obyczajów. I zaś trochę niżej przydaje do Inkwizticiej abo wypytywania urzędownego/ jeśliż tak jest jako o nim powiadają/ dosyć jest mieć nie jakie choć nie
dáleko więce y w postępku práwnym o czarownicách tey przestrogi potrzeba? Tęż náukę vtwierdza Delrius lib. 5. f. 3. kędy mowi/ namniey rzecz niewątpliwa tym iáśniezszych y ku prawdzie zgodnieyszych znakow y wywodow potrzebá/ im spráwa niebespiecznieysza/ y szkodliwsza o czáry powołanemu Naprzykład większych dowodow trzebá kiedy mu idzie luź ospalenie/ niżeli o męczęnie/ większych kiedy idzie o męczenie/ niżeli o więźienie/ większych o więźienie niżeli o inquizycyą abo wypytánie z strony żywotá y postępkow iego/ ábo obyczáiow. Y záś trochę niżey przydaie do Inquisticiey abo wypytywania vrzędownego/ ieslisz tak iest iako o nim powiadáią/ dosyć iest mieć nie iákie choć nie
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 67
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
stus, Sukcesor Cesarz zapalał z umarłym przy lamentacyj zawodzących matron, przy smutncy muzyki rezonancyj. W tym Orzeł z owego stusu na kształt wieży erygowanego, umyślnie wypuszczony wylaty- wał, opinię w ludziach prostych czyniący, że Dusza Cesarza między Niebieskich Bogów wyleciała. EUROPA. Rzymu starego Delineacja.
Niżeli Ciało Cesarza na te incyneracją albo spalenie wyniesione, wPałacu dni ośm stałiegoPortret woskowy na słoniowym łożu albo lektyce między liczną frekwencją, to Senatorów, to Zacnych Dam biało strojnych. Interim co dnia Medycy przychodzili, probując pulsów owego PORTRETU. Tandem w dzień wyprowadzenia do Incyneracyj za umarłego defacto Cesarza proklamowali. Skąd patet, że Ciał starożytni nie grzebli, ale palili
stus, Sukcesor Cesarz zápalał z umarłym przy lamentacyi záwodzących matron, przy smutncy muzyki rezonáncyi. W tym Orzeł z owego stusu na kształt wieży erygowánego, umyślnie wypuszczony wylaty- wáł, opinię w ludźiach prostych czyniący, że Dusza Cesarza między Niebieskich Bogow wyleciała. EUROPA. Rzymu starego Delineacya.
Nizeli Ciało Cesarza ná te incyneracyą albo spalenie wyniesione, wPałacu dni ośm stałiegoPortret woskowy ná słoniowym łożu albo lektyce między liczną frekwencyą, to Senatorow, to Zacnych Dam biało stroynych. Interim co dnia Medycy przychodźili, probuiąc pulsow owego PORTRETU. Tandem w dźień wyprowádzenia do Incynerácyi zá umarłego defacto Cesarza proklamowáli. Zkąd patet, że Ciał starożytni nie grzebli, ale palili
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 88
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
: Albo o ciał zmartwychwstaniu Niesłyszeliście, jako wam w przepowiadaniu Jest od BOGA podano; gdzie jest mowa taka: Jam jest BÓG Abrahama, jam BÓG Izaaka, I BÓG Jakoba; BOGA zasię niemających. Żyjącej duszy niemasz, ale BÓG żyjących. Bo jako od pszenicy kąkol odłączony Na ogień ku spaleniu bywa precz wrzucony: Tak przy skończeniu Świata wyśle swe Anioły SYN BOŻY z górnych krain na ziemskie padoły, I wyrwą kąkol, i tych, którzy nieprawości Pełnili, i wrzucą je w komin gorącości, Tam będzie, ustawiczny płacz, i narzekanie, I lament bez przestanku, i zębów zgrzytanie. Na ten czas Sprawiedliwi
: Albo o ćiał zmartwychwstániu Niesłyszeliśćie, iáko wam w przepowiádániu Iest od BOGA podáno; gdźie iest mowá táka: Iam iest BOG Abráhámá, iam BOG Izááká, Y BOG Iákobá; BOGA záśię niemáiących. Zyiącey duszy niemasz, ále BOG żyiących. Bo iáko od pszenicy kąkol odłączony Ná ogień ku spaleniu bywa precz wrzucony: Ták przy skończeniu Swiátá wyśle swe Anioły SYN BOŻY z gornych kráin ná źiemskie pádoły, Y wyrwą kąkol, y tych, ktorzy niepráwości Pełnili, y wrzucą ie w komin gorącośći, Tám będźie, vstáwiczny płácz, y nárzekánie, Y láment bez przestánku, y zębow zgrzytánie. Ná ten czás Spráwiedliwi
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 60
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
koszt Trybunał Skarbowy w Koekwacyj Podatków na Sejmie uchwalonych, pro persoluto tymże Województwom przyjąć powinien będzie. A że pod czas tej dawnej Inkursyj Szwedzkiej, Księgi Lubelskie in summo periculo będące solicitudine cura et proprio sumptu, Urodz: Jana z Targowiska Gałęzowskiego Pisarza Ziemskiego Lubelskiego, i Teodora Bibersztejna Orzechowskiego Podstolego Lubelskiego, od ruiny i spalenia są eliberowane, zaczym summę na eliberacją erogowaną szesnaście Tysięcy ośm Złotych, Województwo Lubelskie zapłaci, którą summę Skarb Koronny na Komisyj z Podatków na teraźniejszym Sejmie uchwalonych, wytrącić powinien będzie, także gratitudinem temuż Ur: Gałązowskiemu, Pisarzowi Ziemskiemu Lubelskiemu, i Teodorowi Orzechowskiemu, jako i Adamowi Szaniawskiemu, Pisarzowi Ziemskiemu Łukowskiemu, Podstarościemu
koszt Trybunał Skarbowy w Koekwacyi Podatkow na Seymie uchwalonych, pro persoluto tymże Woiewodztwom przyiąć powinien będźie. A że pod czas tey dawney Inkursyi Szwedzkiey, Xięgi Lubelskie in summo periculo będące solicitudine cura et proprio sumptu, Urodz: Jana z Targowiska Gałęzowskiego Pisarza Ziemskiego Lubelskiego, y Theodora Biberszteyna Orzechowskiego Podstolego Lubelskiego, od ruiny y spalenia są eliberowane, zaczym summę na eliberacyą erogowaną szesnaśćie Tyśięcy ośm Złotych, Woiewodztwo Lubelskie zapłaci, ktorą summę Skarb Koronny na Kommissyi z Podatkow na teraźnieyszym Seymie uchwalonych, wytrącić powinien będźie, także gratitudinem temuż Ur: Gałązowskiemu, Pisarzowi Ziemskiemu Lubelskiemu, y Theodorowi Orzechowskiemu, iako y Adamowi Szaniawskiemu, Pisarzowi Ziemskiemu Łukowskiemu, Podstarośćiemu
Skrót tekstu: KonstLub
Strona: 101
Tytuł:
Konstytucje Sejmu Walnego dwuniedzielnego lubelskiego
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
