ciebie, człowiecze, zdjął łańcuchy wszelkie I z więzów cię uwolnił paszczęki czartowskiej, A chwały uczesnikiem uczynił niebieskiej!
Tu Anioł zaśpiewa „Gloria”, a pastuszy lękać się będą
WAWRZEK Biele! Coś mi się stało! Drżyć to na mnie skóra, Kiż mi się diabeł dzieje — nie zjadłem kaczora!
Sperczątko ogrzyzione na śniadanie miałem, A przecie w tak bojażni wielkiej dziś zostałem. Bie, Staszek, kędyżeś jest, czegoż się ukrywasz? Podobno od mej torby rzemienie odrywasz?
STASZEK Matys! Matys! Wierzże mi, pomatys zwię cię! Pomacasz się, dalibóg, po stłuczonym grzbiecie!
ciebie, człowiecze, zdjął łańcuchy wszelkie I z więzów cie uwolnił paszczeki czartowskiej, A chwały uczesnikiem uczynił niebieskiej!
Tu Anioł zaśpiewa „Gloria”, a pastuszy lękać się będą
WAWRZEK Biele! Coś mi się stało! Drżyć to na mnie skóra, Kiż mi się diabeł dzieje — nie zjadłem kaczora!
Sperczątko ogrzyzione na śniadanie miałem, A przecie w tak bojażni wielkiej dziś zostałem. Bie, Staszek, kędyżeś jest, czegoż się ukrywasz? Podobno od mej torby rzemienie odrywasz?
STASZEK Matys! Matys! Wierzże mi, pomatys zwię cie! Pomacasz się, dalibóg, po stłuczonym grzbiecie!
Skrót tekstu: PasOkoń
Strona: 216
Tytuł:
Pasterze
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1700
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
