mię widzą szydzą ze mnie: wykrzywiają gębę: chwieją głową/ mówiąc: 9 Spuścił się na PAna/ niechże go wyrwie: Niech go wybawi/ ponieważ się w nim kocha. 10 ALeś ty jest/ któryś mię wywiódł z żywota/ czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej. 11 Na tobie spolegam od narodzenia swego: z żywota matki mojej tyś Bogiem moim. 12 Nie oddalajże się ode mnie: abowiem utrapienie bliskie jest: a niemasz ktoby ratował. 13 Obtoczyło mię mnóstwo cielców: bycy z Basan oblegli mię. 14 Otworzyli na mię gębę swą/ jako lew szarpający i ryczący. 15 Rozpłynął
mię widzą szydzą ze mnie: wykrzywiáją gębę: chwieją głową/ mowiąc: 9 Spuśćił śię ná PAná/ niechże go wyrwie: Niech go wybáwi/ ponieważ śię w nim kocha. 10 ALeś ty jest/ ktoryś mię wywiodł z żywotá/ cżyniąc mi dobrą nádźieję jeszcze u pierśi mátki mojey. 11 Ná tobie spolegam od národzenia swego: z żywotá mátki mojey tyś Bogiem mojim. 12 Nie oddalajże śię ode mnie: ábowiem utrapienie bliskie jest: á niemász ktoby rátował. 13 Obtocżyło mię mnostwo ćielcow: bycy z Básán oblegli mię. 14 Otworzyli ná mię gębę swą/ jáko lew szárpájący y rycżący. 15 Rozpłynął
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 561
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
: zdjąłeś ze mnie wór mój/ a przepasałeś mię radością. 13. PRzetoż tobie śpiewać będzie chwała moja/ a milczeć nie będzie: PAnie Boże mój/ na wieki wysławiać cię będę. PSALM XXXI. I. O prędkie z ciężkości wyrwanie Boga prosi, oświadczając, że on na nim samym cale spolega. II. Potrzeby swe ponowiwszy, hańby i zguby nieżyczliwym życzy. III. Dobroć Boża wychwalając: inne, dochwały, i ufność ku niemu upomina. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi/ Psalm Dawidowy. 2. W Tobie PAnie nadzieję mam niech nie będę zawstydzony na wieki: w sprawieliwości twojej wybaw mię. 3.
: zdjąłeś ze mnie wor moj/ á przepásałeś mię rádośćią. 13. PRzetoż tobie śpiewáć będźie chwałá mojá/ á milcżeć nie będźie: PAnie Boże moj/ ná wieki wysławiáć ćię będę. PSALM XXXI. I. O prętkie z ćiężkośći wyrwánie Bogá prośi, oświadcżájąc, że on na nim sámym cále spolega. II. Potrzeby swe ponowiwszy, hánby y zguby nieżycżliwym życży. III. Dobroć Boża wychwalájąc: inne, dochwały, y ufność ku niemu upomina. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi/ Psálm Dawidowy. 2. W Tobie PAnie nádźieję mam niech nie będę záwstydzony ná wieki: w spráwieliwośći twojey wybaw mię. 3.
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 565
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
a ręka niepobożnych/ niech mię nie uwodzi. 13. TAm gdzie upadli którzy czynili nieprawość/ porażeni są/ i nie mogli powstać. PSALM XXXVII. I. Upomina dobrych, żeby się szcze- XXXVII. Psalmy. XXXVII. ściem złych nie gorszyli, ale czyniąc dobrze, w Panu się kocha, i na nim spolegali. II. Złych ludzi upadek,[...] rozmaite podobieństwa wyraziwszy, dobrym rożmaite błogosławieństwo PAńskie obieduje, III. Pokazuje, że sięBóg w dobrych ludziach kocha: a złośniki jawnie karze. 1
. Pieśń, Dawidowa. NIe obruszaj się dla złośników/ ani zajrzy czyniącym nieprawość 2. Bo jako trawa prędko podcięci będą/ a jako
á ręká niepobożnych/ niech mię nie uwodźi. 13. TAm gdźie upádli ktorzy cżynili niepráwość/ poráżeni są/ y nie mogli powstáć. PSALM XXXVII. I. Vpomina dobrych, żeby śie szcże- XXXVII. Psálmy. XXXVII. śćiem złych nie gorszyli, ále cżyniąc dobrze, w Pánu śię kochá, y ná nim spolegali. II. Złych ludźi upadek,[...] rozmájite podobienstwá wyráźiwszy, dobrym rożmáite błogosławienstwo PAnskie obieduje, III. Pokázuje, że śięBog w dobrych ludźiách kocha: á złośniki jáwnie karze. 1
. Pieśn, Dawidowá. NIe obruszaj śię dla złośnikow/ áni zájrzy cżyniącym niepráwość 2. Bo jáko trawá prętko podćięći będą/ á jáko
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 569
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. LXI. LXII. Psalmy. LXIII. PSALM LXII. I. Dawid z mocy, dobrotliwości i sprawiedliwości Bożej, pewny siebie ratunek obiecuje. II. Prześladowce swe gromi III. Wierne upomina, aby w samym Bogu w potrzebach swych ufali. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi Psalm Dawidów. 2. TYlko na Bogu spolega dusza moja: od niegoć jest zbawienie moje. 3. Tylkoć on jest skałą moją/ i wybawieniem moim/ twirdzą moją: Przeto się barzo nie zachwieję. 4. Dokądże będziecie myślić złe przeciwko człowiekowi? Wszyscy wy zabici będziecie: będziecie jako ściana pochylona/ a jako mur walący się. 5. Przecię jednak
. LXI. LXII. Psálmy. LXIII. PSALM LXII. I. Dawid z mocy, dobrotliwośći y spráwiedliwości Bożey, pewny siebie ratunek obiecuje. II. Prześládowce swe gromi III. Wierne upomina, áby w sámym Bogu w potrzebách swych ufáli. 1
. Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi Psálm Dawidow. 2. TYlko ná Bogu spolega duszá mojá: od niegoć jest zbáwienie moje. 3. Tylkoć on jest skáłą moją/ y wybáwieniem mojim/ twirdzą moją: Przeto śię bárzo nie zachwieję. 4. Dokądże będźiećie myślić złe przećiwko cżłowiekowi? Wszyscy wy zábići będźiećie: będźiećie jáko ściáná pochylona/ á jáko mur walący śię. 5. Przećię jednák
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 581
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
