stoi, I nadzieją ułowić człeka się nie boi.
Ponieważ tedy umrzeć trzeba: „Błogosławiony ten, który dobrze czynił i umarł;“ gdyż życie nasze jest to jako śnieg albo jako słońce, które ubogiemu i bogatemu jest zawsze jednakie.
Jeśli się chcesz wyleżeć miękko w swoim grobie, Z dobrych uczynków pościel w czas sposabiaj sobie. Saad jest imię moje,— chcę, byście wiedzieli, A w pamięci przestrogę szczerą moję mieli.
Po rozmyślaniu tedy tych rzeczy, tom z sobą postanowił, abym regułę przyjąwszy, w pokoju w kącie usiadłszy, więcej z wielą nie obcował, i różnych słów powieści i gadek powściągnąwszy, więcej
stoi, I nadzieją ułowić człeka się nie boi.
Ponieważ tedy umrzeć trzeba: „Błogosławiony ten, który dobrze czynił i umarł;“ gdyż życie nasze jest to jako śnieg albo jako słońce, które ubogiemu i bogatemu jest zawsze jednakie.
Jeśli się chcesz wyleżeć miękko w swoim grobie, Z dobrych uczynków pościel w czas sposabiaj sobie. Saad jest imię moje,— chcę, byście wiedzieli, A w pamięci przestrogę szczerą moję mieli.
Po rozmyślaniu tedy tych rzeczy, tom z sobą postanowił, abym regułę przyjąwszy, w pokoju w kącie usiadłszy, więcéj z wielą nie obcował, i różnych słów powieści i gadek powściągnąwszy, więcéj
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 6
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879