już umarł i od śmierci pokonany ten, który innym potrzeb do życia dodawał, już umarł? To wypadł z pamięci ten, którego pamięć, rozum, dowcip dworom cudzoziemskim, królom, książętom całego świata był wiadomy? Wypadł: to już nie masz na świecie owego męża, któremu gdyby dosyć było zazdrościć i zwyciężyć, spotwarzyć i triumfować, wielu by było tych talentów, które miał, zazdrościli i tę sławę, która w nim była, powtarzali? Już nie masz. Ach, jakom ja to nieostrożny, owszem nie zgasł, bo słońce zgasnąć nie może, nie umarł od śmierci przekonany, bo kto nieśmiertelny jest, zawsze żyje.
już umarł i od śmierci pokonany ten, który innym potrzeb do życia dodawał, już umarł? To wypadł z pamięci ten, którego pamięć, rozum, dowcip dworom cudzoziemskim, królom, książętom całego świata był wiadomy? Wypadł: to już nie masz na świecie owego męża, któremu gdyby dosyć było zazdrościć i zwyciężyć, spotwarzyć i triumfować, wielu by było tych talentów, które miał, zazdrościli i tę sławę, która w nim była, powtarzali? Już nie masz. Ach, jakom ja to nieostrożny, owszem nie zgasł, bo słońce zgasnąć nie może, nie umarł od śmierci przekonany, bo kto nieśmiertelny jest, zawsze żyje.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 495
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
senat prześwietny w swej powadze miał i stan rycerski, prawy i wolnościami nadany, w swoich prerogatywach zatrzymawał i wedle Boga i sprawiedliwości panował. Kto inaczej na mię mówi, niech wystąpi. Ja mam wszytkiej Korony po sobie świadectwa i jawna, a nie pokątna nauka jest moja, którą jako i samego naszego Pana Jezu Chrysta spotwarzyć mogą, ale dowieść fałszu w niej i nieprzystojności jakiej nie mogą. Po trzecie nam zadają, iż na tychże kazaniach wolność i porządki Rzeczypospolitej ganiem.
Wolności świętej i wyzwolenia od tyraństwa wszelakiego dusznego i cielesnego, obcego i domowego, nigdym nie ganił; ale swąwolą, nieposłuszeństwo, wszeteczność, niekarność, przewłoczną sprawiedliwość
senat prześwietny w swej powadze miał i stan rycerski, prawy i wolnościami nadany, w swoich prerogatywach zatrzymawał i wedle Boga i sprawiedliwości panował. Kto inaczej na mię mówi, niech wystąpi. Ja mam wszytkiej Korony po sobie świadectwa i jawna, a nie pokątna nauka jest moja, którą jako i samego naszego Pana Jezu Chrysta spotwarzyć mogą, ale dowieść fałszu w niej i nieprzystojności jakiej nie mogą. Po trzecie nam zadają, iż na tychże kazaniach wolność i porządki Rzeczypospolitej ganiem.
Wolności świętej i wyzwolenia od tyraństwa wszelakiego dusznego i cielesnego, obcego i domowego, nigdym nie ganił; ale swąwolą, nieposłuszeństwo, wszeteczność, niekarność, przewłoczną sprawiedliwość
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 103
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
