/ który Chrystus przyszedł rzucać na ziemię/ od którego gorąca nie masz ktoby się ukrył. Takie pokoje następować miały za Panem; bo wojny przecię postaremu bywały/ i będą aż do skończenia świata. Ledwie się urodził Chrystus/ a już Heród dziateczki niewinne zabija/ a Chrystus sam ucieka. Skoro kazać począł/ sprzeciwieństwa miał wiele; nawet śmiercią okrutną zszedł z tego świata. Skryli się Uczniowie jego/ dla strachu przed dniem świętecznym: potym ich biczowano w Jerozolimie/ i nakoniec niemal do jednego wybito. Samych tylo? i drugim wiernym Chrześcijanom się dostawało: co im opowiedział Mistrz sam przedtym/ gdy mówił: żem miecz,
/ ktory Chrystus przyszedł rzucáć ná źiemię/ od ktorego gorącá nie mász ktoby się vkrył. Tákie pokoie nástępowáć miáły zá Pánem; bo woyny przećię postáremu bywáły/ y będą áż do skończenia świátá. Ledwie się vrodźił Chrystus/ á iuż Herod dźiateczki niewinne zábiia/ á Chrystus sam vćieka. Skoro kázáć począł/ sprzećiwieństwá miał wiele; náwet śmierćią okrutną zszedł z tego świátá. Skryli się Vczniowie iego/ dla stráchu przed dniem świętecznym: potym ich biczowano w Jerozolimie/ y nákoniec niemal do iednego wybito. Sámych tylo? y drugim wiernym Chrześćiánom się dostawáło: co im opowiedźiał Mistrz sam przedtym/ gdy mowił: żem miecz,
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 56
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
dependuje od ściany jako posterius á priori. Pierwsza dependencja informantis pokazuje niedoskonałość dla odmienności/ lecz wtóra dependencja/ żadnej niedoskonałości nie ma/ rozłączywszy tedy jednę od drugiej/ dependencją natury ludzkiej od Osoby Boskiej bezpiecznie przyrównać możem/ do tej która jest posterioris ad prius. Punkt czwarty Rozmowy
Powtóre masz wiedzieć/ że tu żadnego sprzeciwieństwa w Osobie Boskiej niemasz/ dla któregoby nie mogła natury ludzkiej na się przyjąć/ i one Osobą swoją personare wosobić/ gdyż tu nie idzie zatym aby Osoba Boska była composita złożona/ albo żeby była in potentia, do natury ludzkiej/ albo też skrócona/ gdyż do takowej dependencjej nie potrzeba nic więcej
dependuie od śćiány iáko posterius á priori. Pierwsza dependencia informantis pokázuie niedoskonáłość dla odmiennośći/ lecz wtora dependencia/ żadney niedoskonáłośći nie ma/ rozłączywszy tedy iednę od drugiey/ dependencią nátury ludzkiey od Osoby Boskiey beśpiecznie przyrownáć możem/ do tey ktora iest posterioris ad prius. Punkt czwarty Rozmowy
Powtore masz wiedźieć/ że tu żadnego sprzećiwieństwá w Osobie Boskiey niemász/ dla ktoregoby nie mogłá nátury ludzkiey ná się przyiąć/ y one Osobą swoią personare wosobić/ gdysz tu nie idźie zátym áby Osobá Boska byłá composita złożona/ álbo żeby byłá in potentia, do nátury ludzkiey/ álbo też skrocona/ gdysz do tákowey dependenciey nie potrzebá nic więcey
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 74
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
/ aby nie miały być zsobą wespół in aliquo genere, jako album et nigrum białe i Czarne są/ in genere qualitatis, ale są przeciwne z natury swojej własnej/ tak iż jedno nie może być drugim gdyż im to formaliter repugnat, mogą jednak oboje być in aliquo genere, jakom powiedział: Takowej repugnanciej sprzeciwieństwa nie widzę między naturą Boską/ i człowieczą/ albowiem tu Bóg nieobraca się w człowieka/ ani też człowiek w Boga/ ale obiedwie naturze same przez się będąc pod jedną Osobą Syna Bożego/ existunt. RABIN.
MIędzy naturami/ które się zsobą łączą/ ma być proporcia: lecz między naturą Boską/ i
/ áby nie miáły bydź zsobą wespoł in aliquo genere, iáko album et nigrum białe y Czarne są/ in genere qualitatis, ále są przećiwne z nátury swoiey własney/ ták iż iedno nie może być drugim gdysz im to formaliter repugnat, mogą iednák oboie bydź in aliquo genere, iákom powiedźiał: Tákowey repugnánciey sprzećiwienstwá nie widzę między naturą Boską/ y człowieczą/ álbowiem tu Bog nieobráca się w człowieká/ áni też człowiek w Bogá/ ále obiedwie náturze sáme przez się będąc pod iedną Osobą Syná Bożego/ existunt. RABIN.
MIędzy náturámi/ ktore się zsobą łączą/ ma bydź proporcia: lecz między náturą Boską/ y
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 78
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
wszytkich narodów/ i ze wszytkich miejsc do którejchem was zagnał: mówi Bóg Wszechmocny/ i przywrócę was do miejsca/ z któregom was był przeniósł. Jeśliby tedy Daniel o wyzwoleniu przez Artakserksesa prorokował/ takim sposobem przeciwneby było Proroctwo jego Hieremiaszowi/ co być nie może. Punkt piaty Rozmowy TEOLÓG.
ZAprawdę tu niemasz sprzeciwieństwa żadnego/ ponieważ oboje Proroctwa są o wyzwoleniu Izraela z Babilonu/ lecz że jeden Edykt Króla jednego wykonania swego nie miał/ za nastąpieniem drugiego Króla potrzeba było prosić o inszy Dekret/ a tak jeden Prorok Króla jednego Dekret opisuje/ jako Hieremiasz króla Cyrusa/ który nie był wykonany jako się wzwyż powiedziało/ drugi Króla drugiego
wszytkich narodow/ y ze wszytkich mieysc do ktoreychem was zágnał: mowi Bog Wszechmocny/ y przywrocę was do mieyscá/ z ktoregom was był przeniosł. Iesliby tedy Dániel o wyzwoleniu przez Artáxerxesá prorokował/ tákim sposobem przećiwneby było Proroctwo iego Hieremiászowi/ co bydź nie może. Punkt piaty Rozmowy THEOLOG.
ZAprawdę tu niemász zprzećiwieństwá żadnego/ poniewasz oboie Proroctwá są o wyzwoleniu Izráelá z Bábilonu/ lecz że ieden Edykt Krolá iednego wykonánia swego nie miał/ zá nastąpieniem drugiego Krolá potrzebá było prośić o inszy Dekret/ á ták ieden Prorok Krolá iednego Dekret opisuie/ iáko Hieremiasz krolá Cyrusá/ ktory nie był wykonány iáko się wzwysz powiedźiáło/ drugi Krolá drugiego
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 120
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
kniazia Aleksieja Michałowicza wszystkiej wielkiej i małej i białej Rusi Samoderszcza, i na ten czas zaporoscy, podług pisanego Andrussowskiego Dohoworu Wielkiemu Hosudara naszemu ICar Wieliczeństwu przysięge na wierną Swoją Słuzbę uczynili oczym i wbraterskiej Wielkiego Hosudara Naszego ICar Wieliczeństwa hramocie do Wielkiego Hosudara IKWieliczeństwa w przeszłym Roku 184 przez umyślnego posłańca podjaczego Wasylego Tymofiejowa pisano, a sprzeciwieństwa wtym posłaniu Andrussowskim Dohoworom z Strony Wielkiego Hosudara Naszego ICar: Wieliczeństwa niemasz i nieuczyniono tego, jako z Strony Hospodara Waszego IKWieliczeństwa Stało Się posłaniem na zaproszenie Jendrzeja Zalskiego. W Pisaniu Waszym objawiono.
Azewtych Stronach które ICar: Wieliczeństwo doczesnie trzyma nie pozwalają zażywania Nabożeństwa Rrzymskiej Wiary, i nietylko żadnego kościoła, ani
kniazia Alexieia Michałowicza wszystkiey wielkiey y małey y białey Rusi Samoderszcza, y na ten czas zaporoscy, podług pisanego Andrussowskiego Dohoworu Wielkiemu Hosudara naszemu JCar Wieliczenstwu przysięge na wierną Swoią Słuzbę uczynili oczym y wbraterskiey Wielkiego Hosudara Naszego JCar Wieliczenstwa hramocie do Wielkiego Hosudara JKWieliczeństwa w przeszłym Roku 184 przez umyslnego posłanca podiaczego Wasylego Tymofieiowa pisano, a zprzeciwienstwa wtym posłaniu Andrussowskim Dohoworom z Strony Wielkiego Hosudara Naszego JCar: Wieliczenstwa niemasz y nieuczyniono tego, iako z Strony Hospodara Waszego JKWieliczenstwa Stało Się posłaniem na zaproszenie Jendrzeia Zalskiego. W Pisaniu Waszym obiawiono.
Azewtych Stronach ktore JCar: Wieliczenstwo doczesnie trzyma nie pozwalaią zazywania Nabozenstwa Rrzymskiey Wiary, y nietylko zadnego koscioła, ani
Skrót tekstu: CzartListy
Strona: 169v
Tytuł:
Kopie listów do [...] Krzysztofa Paca
Autor:
Michał Czartoryski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
grubość łoży, namniej w G jedna od 8 części i będąc okazałe. Niechaj ci się nie zdadzą barzo długie, bo kromia swej piękności trwają dłuży, niż łoże krótkie, gdyż łoża krótka nie da uczynić sztuce swego zwykłego w zad targnienia, bo ta część ogona I tkwi na ziemi z wielkim ciężarem i czyni mu sprzeciwieństwo, iż niewiele strzelając koła i loże wniwecz się obracają, co nie dzieje się, kiedy jest łoża długa. I owszem, jest lekka do kierowania i więcej ludzi koło niej może stać dla podnoszenia i ciągnienia. Prawda jest, że czym najwięcej działo w zad targnie, tym strzelanie będzie słabsze, jeśli tedy chcesz
grubość łoży, namniej w G jedna od 8 części i będąć okazałe. Niechaj ci się nie zdadzą barzo długie, bo kromia swej piękności trwają dłuży, niż łoże krótkie, gdyż łoża krótka nie da uczynić sztuce swego zwykłego w zad targnienia, bo ta część ogona Y tkwi na ziemi z wielkim ciężarem i czyni mu sprzeciwieństwo, iż niewiele strzelając koła i loże wniwecz się obracają, co nie dzieje się, kiedy jest łoża długa. I owszem, jest lekka do kierowania i więcy ludzi koło niej może stać dla podnoszenia i ciągnienia. Prawda jest, że czym nawięcy działo w zad targnie, tym strzelanie będzie słabsze, jeśli tedy chcesz
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 124
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
