jego peregrynacja tantae traditionis virum z niego uczyniła, że sobie ledwie parem miał; na dysputach z dysydentami w Lublinie często przesiadywał i quaestiones decydował; 67) nonagenarius umarł. Gdy powrócił z cudzych ziem a consilio Mikołaja Mieleckiego, wojewody podolskiego, hetmana w. koronnego, zostawał. Rodzice go niepoznali, aż mamka jego staruchna, ta po brodawce, którą na łopatce miał, poznała go, i rodzicom to jego opowiedziała. Zabawa jego wszystka była księgi; pisał wiele. Po śmierci ojcowie Jezuici lubelscy skrypta jego wszystkie pobrali, i wiele, pod tytułem swym, pracy jego wydali. Ojcowie Bernardyni drugie księgi pobrali, a co wybierki zostały się
jego peregrynacya tantae traditionis virum z niego uczyniła, że sobie ledwie parem miał; na dysputach z dyssydentami w Lublinie często przesiadywał i quaestiones decydował; 67) nonagenarius umarł. Gdy powrócił z cudzych ziem a consilio Mikołaja Mieleckiego, wojewody podolskiego, hetmana w. koronnego, zostawał. Rodzice go niepoznali, aż mamka jego staruchna, ta po brodawce, którą na łopatce miał, poznała go, i rodzicom to jego opowiedziała. Zabawa jego wszystka była księgi; pisał wiele. Po śmierci ojcowie Jezuici lubelscy skrypta jego wszystkie pobrali, i wiele, pod tytułem swym, pracy jego wydali. Ojcowie Bernardyni drugie księgi pobrali, a co wybierki zostały się
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 189
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
