, tak w krótkim bardzo czasie do mizernej wrócił się fortuny. Fortunae volucri ludimur impetu. Aeternum nil est; cadit, quod surgit, et adhuc surget et occidet.
Ipan Benedykt Sapieha podskarbi wielki wiel. księstwa litewskiego, titulo et re, Senator ac Minister domu swe- go, owszem całej ojczyzny filar, proconsul, statysta bez porównania, króla imci szwedzkiego intimus et familaris, interesów domu swego największy manutentor od królów szwedzkiego i Stanisława polskiego odjechawszy do Berlina, tamże na afekcją dissenterii umarł in Augusto; którego straty i familia i dwory obadwa i ojczyzna żałować powinny, a chyba się cieszyć malevoli, których grzechy, egzorbitaneje, novitatum wprowadzenia, nie
, tak w krótkim bardzo czasie do mizernéj wrócił się fortuny. Fortunae volucri ludimur impetu. Aeternum nil est; cadit, quod surgit, et adhuc surget et occidet.
Jpan Benedykt Sapieha podskarbi wielki wiel. księstwa litewskiego, titulo et re, Senator ac Minister domu swe- go, owszem całéj ojczyzny filar, proconsul, statysta bez porównania, króla imci szwedzkiego intimus et familaris, interesów domu swego największy manutentor od królów szwedzkiego i Stanisława polskiego odjechawszy do Berlina, tamże na affekcyą dissenterii umarł in Augusto; którego straty i familia i dwory obadwa i ojczyzna żałować powinny, a chyba się cieszyć malevoli, których grzechy, exorbitaneye, novitatum wprowadzenia, nie
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 257
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
magnificencją sprowadzona, i przyjęta 16 Maja, ale ta wesołość sceną feralną się zakończyła, bo lusztykujących całą noc, a rano śpiących Rebelia Wasila Szujskiego naszedszy pozabijali, i Demetriusza zabili, i wielu Polaków, żonę tylko Ojcu oddali; o czym obszerniej Łubieński, i Piasecki. Tegoż Roku po Sejmie Zamojski wielki Rycerz i Statysta własnemu Narodowi sprzyjający, i Praw Polskich wielki obserwator i obroniciel umarł. Tegoż Roku Król za dyspensą Pawła V. Papieża bez konsensu Rzeczypospolitej ożenił się z Konstancją Austriaczką Siostrą rodzoną Anny koronowaną przez Tylickiego Biskupa Kujawskiego 11. Grudnia. Roku 1606. Sejm Warszawski zerwany z przyczyny Rokoszu Proszowskiego przeciw Królowi o nie zadosyć uczynienie Pactis
magnificencyą sprowadzona, i przyjęta 16 Maja, ale ta wesołość sceną feralną śię zakończyła, bo lusztykujących całą noc, á rano śpiących Rebellia Waśila Szuyskiego naszedszy pozabijali, i Demetryusza zabili, i wielu Polaków, żonę tylko Oycu oddali; o czym obszerniey Łubieński, i Piasecki. Tegoż Roku po Seymie Zamoyski wielki Rycerz i Statysta własnemu Narodowi sprzyjający, i Praw Polskich wielki obserwator i obronićiel umarł. Tegoż Roku Król za dyspensą Pawła V. Papieża bez konsensu Rzeczypospolitey ożenił śię z Konstancyą Austryaczką Siostrą rodzoną Anny koronowaną przez Tylickiego Biskupa Kujawskiego 11. Grudnia. Roku 1606. Seym Warszawski zerwany z przyczyny Rokoszu Proszowskiego przećiw Królowi o nie zadosyć uczynienie Pactis
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 75
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
ale sejmów nie mamy: lat kijka, kilkanaście i kilkadziesiąt mija, jak ordynaryjnego nie możemy doczekać się sejmu, która jest nasza najwyższa rada. I cóż za dziw, że bez rady tej będąc giniemy na wszystkim, upadamy na wszystkim, a coraz to głębiej.
Tak dalece, że jako najmędrszy ów rzymski konsul, statysta i polityk z nieszczęśliwych swego okoliczności czasu zdał się koniekturować pewnie, co po tym nastąpi. „Nie z ptaków — mówi — lotu, nie z gwiazd, jako astrologowie zwykli, ja tobie wróżę, ale mam insze, które obserwuję, znaki: mnie znaki do wróżenia są te, w których jesteśmy, okoliczności i
ale sejmów nie mamy: lat kiika, kilkanaście i kilkadziesiąt mija, jak ordynaryjnego nie możemy doczekać się sejmu, która jest nasza najwyższa rada. I cóż za dziw, że bez rady tej będąc giniemy na wszystkim, upadamy na wszystkim, a coraz to głębiej.
Tak dalece, że jako najmędrszy ów rzymski konsul, statysta i polityk z nieszczęśliwych swego okoliczności czasu zdał się koniekturować pewnie, co po tym nastąpi. „Nie z ptaków — mówi — lotu, nie z gwiazd, jako astrologowie zwykli, ja tobie wróżę, ale mam insze, które obserwuję, znaki: mnie znaki do wróżenia są te, w których jesteśmy, okoliczności i
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 111
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
Non comitiis judicat semper populus, sed mouetur plerumque gratia, cedit precibus. Denique si judicat non delectu aliquo, aut sapientia utitur ad judicandum, sed impetu et quadam temeritate. Non enim consilium in vulgo, non ratio, non discrimen, non diligentia. Cicero, Pro Plancio.
A tenże największej w sejmach eksperyjencji statysta w swoich w senacie i do ludu głosach, gdy o nich mówi, nigdy częściej, jak je „sejmowymi falami, sejmową nawałnością” nazywa. Comitiorum undae, procellae etc. Cicero, Pro Sulpicio.
Czy jedenże jest w takowych zgromadzeniach popularnych, o którym mówić się może: „Skądże ten człek miał
Non comitiis judicat semper populus, sed mouetur plerumque gratia, cedit precibus. Denique si judicat non delectu aliquo, aut sapientia utitur ad judicandum, sed impetu et quadam temeritate. Non enim consilium in vulgo, non ratio, non discrimen, non diligentia. Cicero, Pro Plancio.
A tenże największej w sejmach eksperyjencyi statysta w swoich w senacie i do ludu głosach, gdy o nich mówi, nigdy częściej, jak je „sejmowymi falami, sejmową nawałnością” nazywa. Comitiorum undae, procellae etc. Cicero, Pro Sulpicio.
Czy jedenże jest w takowych zgromadzeniach popularnych, o którym mówić się może: „Skądże ten człek miał
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 199
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
sposób znaleźć (jak
mówi wyżej cytowana konstytucja r. 1659 w tomie 4, na karcie 605) konkludowania materyj i obrad i łacnego otrzymania konkluzyj sejmowych? Którego to sposobu prymas Wacław Leszczyński z tak wielą wielkimi radami pod Janem Kazimierzem na komisji na to naznaczonej wynaleźć nie mogli ani ci dopiero ode mnie wyrażeni czterech największych Rzplitej statystów albo raczej wyjawić nie chcieli. Ale na co darmo suszyć rozumy i rzeczy cale najniepodobniejsze chcieć koniecznie pokombinować? Krótko tedy mówiąc, nie masz na to inszego sposobu, tylko tak radzić, jak wszystkie wolne rzplite o sobie zawsze od początku świata radziły i radzą, tak radzić, jak i nasza przed tym, póki kwitnęła
sposób znaleźć (jak
mówi wyżej cytowana konstytucyja r. 1659 w tomie 4, na karcie 605) konkludowania materyj i obrad i łacnego otrzymania konkluzyj sejmowych? Którego to sposobu prymas Wacław Leszczyński z tak wielą wielkimi radami pod Janem Kazimierzem na kommissyi na to naznaczonej wynaleźć nie mogli ani ci dopiero ode mnie wyrażeni czterech największych Rzplitej statystów albo raczej wyjawić nie chcieli. Ale na co darmo suszyć rozumy i rzeczy cale najniepodobniejsze chcieć koniecznie pokombinować? Krótko tedy mówiąc, nie masz na to inszego sposobu, tylko tak radzić, jak wszystkie wolne rzplite o sobie zawsze od początku świata radziły i radzą, tak radzić, jak i nasza przed tym, póki kwitnęła
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 206
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
odrodzi się i zdzicżeje, dobrych owoców, nie mogąc producere sine cultura; albo i kamień najdroźszy, niepolerowany, prostym zostanie głazem.
Racja tego. Primo. Źe jedni mając tę activitatem z dzieciństwa, co najsędziwszy, rozumieją, że przez nią samę stają się sposobni, wchodzić we wszistkie rady, i zaraz chcą być statystami. Secundo. Drudzy nie markując się, tylko według swego urodzenia, widząc tak siłu równych sobie w honorach i w fortunie, argument taki formują: Ja tak dobry, jak ten; ergo ex hoc antecedenti konkluzja, też mię honory i fortuna czeka, nie pracując, ani żaługując się na nie. Tertio. Trzeci
odrodźi śię y zdźicźeie, dobrych owocow, nie mogąc producere sine cultura; albo y kamień naydroźszy, niepolerowany, prostym zostanie głazem.
Racya tego. Primo. Źe iedńi maiąc tę activitatem z dźiećiństwa, co naysędźiwszy, rozumieią, źe przez nię samę staią śię sposobni, wchodźić we wsźystkie rady, y zaraz chcą bydź statystami. Secundo. Drudzy nie markuiąc śię, tylko według swego urodzeńia, widząc tak siłu rownych sobie w honorach y w fortunie, argument taki formuią: Ia tak dobry, iak ten; ergo ex hoc antecedenti konkluzya, teź mię honory y fortuna czeka, nie pracuiąc, ani załuguiąc śię na nie. Tertio. Trzeći
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 56
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
; druga Wojskowa, na słuźbę wojenną poświęcona: U nas tej dystynkcyj nie masz, obudwu się chwytamy, lubo rzadko się może trafić do obydwóch sposobność, owszem trudno obojgom wydołać; Pluribus intentus, minor est ad singula sensus; Dla tego też widziemy pospolicie w wojsku, więcej racjocynacyj, niżeli wojennie egzekucyj, i więcej statystów niż żołnierzy, a è converso na Radach, gdzie duch pokoju i moderacyj praesidere powinien, oratorów zbrojnych, orężem często bardziej niż racjami albo prawem wojujących.
Należałoby tedy tych dwóch stanów uczynić dystynkcją, każdy mając usłaną drogę ad bene merendum , tak żeby każdy ductu inklinacyj swojej, tego się chwycił, w którym i
; druga Woyskowa, na słuźbę woienną poświęcona: U nas tey dystinkcyi nie masz, obudwu śię chwytamy, lubo rzadko śię moźe trafić do obudwuch sposobność, owszem trudno oboygom wydołać; Pluribus intentus, minor est ad singula sensus; Dla tego teź widźiemy pospolićie w woysku, więcey racyocynacyi, niźeli woiennye exekucyi, y więcey statystow niź źołnierzy, á è converso na Radach, gdzie duch pokoiu y moderacyi praesidere powińien, oratorow zbroynych, oręźem często bardźiey niź racyami albo prawem woiuiących.
Naleźałoby tedy tych dwoch stanow uczynić dystinkcyą, kaźdy maiąc usłaną drogę ad bene merendum , tak źeby kaźdy ductu inklinacyi swoiey, tego się chwyćił, w ktorym y
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 57
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
ciała, co za nie przyjemne objectum staje się in societate, kiedy obyczaje non correspondent do jego urodzenia, do profesyj, do godności, albo do lat, kiedy się kto nad swoje podłe urodzenie wynosi, albo zacnie się urodziwszy, podło sobie postempuje; kiedy kto exercendo profesyą juridicam, czini się żołnierzem, albo żołnierz statystą; kiedy się kto według swego urzędu nie sprawuje, a w cudzy co mu nie należy wdaje; kiedy starzec czini się młokoskiem, a młody chce więcej wiedzieć, niż mu lata pozwalają; wszystko to dobry porządek condemnat, i brzydzi się temi przeciwnościami. Jeżeli tedy jest potrzebny i przyjemny we wszystkich procederach, dopieroź powinien
ćiała, co za nie przyiemne objectum stáie się in societate, kiedy obyczáie non correspondent do iego urodzenia, do professyi, do godnośći, albo do lat, kiedy się kto nad swoie podłe urodzenie wynośi, albo zacnie się urodźiwszy, podło sobie postęmpuie; kiedy kto exercendo professyą juridicam, cźyni się źołnierzem, albo źołnierz státystą; kiedy się kto według swego urzędu nie spráwuie, á w cudzy co mu nie naleźy wdaie; kiedy stárzec cźyni się młokoskiem, á młody chce więcey wiedźieć, niź mu láta pozwaláią; wszystko to dobry porządek condemnat, y brzydźi się temi przećiwnośćiámi. Ieźeli tedy iest potrzebny y przyiemny we wszystkich procederach, dopieroź powinien
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 154
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
veto, powinienby procedere do mianowania drugiego secundùm calculum suffragiorum, et consequenter trzeciego i czwartego.
Jeżeliby na każdego ze czterech zaszła kontradykcja; Tu cardo rei, co czinić; jeżeli ani prośby, ani perswazje nie pomogą. Nie obrać Króla, absurdum; obrać stante protestatione, illicitum et illegitimum.
Zostawuję to najbieglejszym statystom, aby rozwiązali hunc nodum gordium. Co ja, to nie widzę inszego sposobu ad resolvendam quaestionem, tylko aby per pluralitatem votorum decidere, komuby ze czterech tylko tych kandydatów koron należeć powinna; te zaś vota żeby dawać secundum praxim usitatam w Rzeczypospolitej Weneckiej, przez kalkuły, aby biały znaczył affirmativum, a czarny negativum
veto, powińienby procedere do miánowania drugiego secundùm calculum suffragiorum, et consequenter trzećiego y czwartego.
Ieźeliby na kaźdego ze czterech zaszła kontrádykcya; Tu cardo rei, co cźynić; ieźeli ani proźby, ani perswazye nie pomogą. Nie obráć Krola, absurdum; obráć stante protestatione, illicitum et illegitimum.
Zostáwuię to naybiegleyszym státystom, aby rozwiązali hunc nodum gordium. Co ia, to nie widzę inszego sposobu ad resolvendam quaestionem, tylko aby per pluralitatem votorum decidere, komuby ze czterech tylko tych kándydátow koron naleźeć powinna; te záś vota źeby dawáć secundum praxim usitatam w Rzeczypospolitey Weneckiey, przez kalkuły, aby biały znaczył affirmativum, á czarny negativum
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 170
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
sromotnie uciecze; modnym i galantomem, kto w lubieżnej zbytkuje akcji albo francy dostanie; oszczędnym, kto sknyrą; jowialistą, kto wszetecznym albo szalbierzem, czyli błaznem; zacnym i delikatnego urodzenia pańskiego, kto próżniakiem; szlachcicem, kto z szablą; dworzaninem, kto z wołoską chodzi czupryną; żołnierzem, kto baby trapi; statystą, kto przewrotnym mataczem; wielkim i godnym panem, kto prawa nie słucha; zgoła podciwym, kto niecnotą. Rej między ludźmi lada jakimi albo draganów i Wołochów na opresyją szlachecką i duchowieństwa po wsiach, miasteczkach i powiatach wodzić, ta jest pańska tymi czasy funkcja, a przedtem ciężka infamija i obelga była imienia tyczyć się
sromotnie uciecze; modnym i galantomem, kto w lubieżnej zbytkuje akcyi albo francy dostanie; oszczędnym, kto sknyrą; jowialistą, kto wszetecznym albo szalbierzem, czyli błaznem; zacnym i delikatnego urodzenia pańskiego, kto próżniakiem; szlachcicem, kto z szablą; dworzaninem, kto z wołoską chodzi czupryną; żołnierzem, kto baby trapi; statystą, kto przewrotnym mataczem; wielkim i godnym panem, kto prawa nie słucha; zgoła podciwym, kto niecnotą. Rej między ludźmi lada jakimi albo draganów i Wołochów na opresyją szlachecką i duchowieństwa po wsiach, miasteczkach i powiatach wodzić, ta jest pańska tymi czasy funkcyja, a przedtem ciężka infamija i obelga była imienia tyczyć się
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 193
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
