uchromiał; Zgubisz tytuł starości, ale będziesz to miał, Czemu żadne oręże nie może zaszkodzić, Że twoje dzieci potem mogą lepiej chodzić. Jeśli Żelisławowi, na łaski swej znamię, Odlał król złotem rękę uciętą po ramię, Ciężar, miasto pomocy — ty i na drewnianej Nodze jeszcze będziesz bił przy swoim pogany. Niejeden storzypięta kryć się musi w pudło, Widząc wzięte przy świętym krzyżu twoje szczudło. 139. NA TOŻ
Nie bez wielkiego pisać przyjdzie mi to żalu: Pojąwszy starościonkę, żonę na Kowalu, Sam ogień w herbie nosząc, słaboś się dał kować, Kiedyć przyszło na grudzie tureckiej szwankować. To prawda, że w
uchromiał; Zgubisz tytuł starości, ale będziesz to miał, Czemu żadne oręże nie może zaszkodzić, Że twoje dzieci potem mogą lepiej chodzić. Jeśli Żelisławowi, na łaski swej znamię, Odlał król złotem rękę uciętą po ramię, Ciężar, miasto pomocy — ty i na drewnianej Nodze jeszcze będziesz bił przy swoim pogany. Niejeden storzypięta kryć się musi w pudło, Widząc wzięte przy świętym krzyżu twoje szczudło. 139. NA TOŻ
Nie bez wielkiego pisać przyjdzie mi to żalu: Pojąwszy starościonkę, żonę na Kowalu, Sam ogień w herbie nosząc, słaboś się dał kować, Kiedyć przyszło na grudzie tureckiej szwankować. To prawda, że w
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 295
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
