pewny od lat 1200. Grób stary/ na którym jest napis/ tego co wnim leży. Wyszedszy z Bramy/ wiedne prostą uliczę/ gdy już do Pawła Z. zechcesz/ po drodze na lewy stronie/ stoi Kościołek malutki/ z którego Piotr Z. wyiźrzał był/ gdy Pawła świętego/ za Miasto na stracenie prowadzono/ z tamtąd Piotr święty z Pawłem świętym się pożegnali. Gdzie na Kaplicy przeczytasz/ ziakim smutkiem i żałością/ ci dwaj Apostołowie się żegnając/ rozłączyli: co czytając/ niepodobna żeby człek niezapłakał. Delicyje Ziemie Włoskiej ENGELBURG. Delicyje Ziemie Włoskiej ENGELBURG. Delicyje Ziemie Włoskiej ROMA. Delicyje Ziemie Włoskiej ROMA.
pewny od lat 1200. Grob stary/ ná ktorym iest napis/ tego co wnim leży. Wyszedszy z Brámy/ wiedne prostą vliczę/ gdy iuż do Páwłá S. zechcesz/ po drodze ná lewy stronie/ stoi Kośćiołek málutki/ z ktorego Piotr S. wyiźrzał był/ gdy Páwłá świętego/ zá Miásto ná strácenie prowádzono/ z támtąd Piotr święty z Páwłem świętym się pożegnáli. Gdźie ná Káplicy przeczytasz/ ziákim smutkiem y żáłośćią/ ći dway Apostołowie się żegnáiąc/ rozłączyli: co czytáiąc/ niepodobna żeby człek niezápłákał. Delicyie Ziemie Włoskiey ENGELBVRG. Delicyie Ziemie Włoskiey ENGELBVRG. Delicyje Ziemie Włoskiey ROMA. Delicyie Ziemie Włoskiey ROMA.
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 126
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
szczerej serca prawdzie, a niżeli Przy podchlebstwie. Akt II. Scena I. Jonatasz Akt II. Scena I. Jonatasz Odchodzi. SCENA II
MELCHIS, JESSYUSZ. MEL: Braciszku ratuj! jeżeli w sercu Masz iskierkę Braterskiej miłości, i szczerej Przyjaźni, lub dobroci. oto Brata życie Na włosku tylko wisi. Okrutne stracenie,Miecze, śmierć niespodziana na niego czekają. Jeżliś Brat, jeźliś rycerz - - JES: Jonatę nieszczęście Pewnie jakie czeka MEL: Tak jest, w niebezpieczeństwie Zycie Brata; broń, ratuj. JES: Melchi, na co taka Trwoga? na co staranie? MEL: Przebóg! a cóż będzie W pilniejszej
szczerey sercá prawdzie, á niżeli Przy pódchlebstwie. Akt II. Scená I. Jonátász Akt II. Scená I. Jonátász Odchodzi. SCENA II
MELCHIS, JESSYUSZ. MEL: Bráciszku rátuy! ieżeli w sercu Masz iskierkę Bráterskiey milosci, i szczerey Przyiaźni, lub dobroci. oto Bráta życie Ná włosku tylko wisi. Okrutne strácenie,Miecze, smierć niespodziána ná niego czekaią. Jeżliś Brát, ieźliś rycerz - - JES: Jonátę nieszczęście Pewnie iákie czeka MEL: Ták iest, w niebespieczeństwie Zycie Brátá; broń, rátuy. JES: Melchi, ná co táka Trwogá? ná co stáránie? MEL: Przebóg! á coż będzie W pilnieysżey
Skrót tekstu: JawJon
Strona: 20
Tytuł:
Jonatas
Autor:
Stanisław Jaworski
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
/ żebym nie myślił o pannie/ daleko mniej o cudzy żenie: Nad grzesznikami zaś/ iż szatan ma wielka moc/ jest rzecz niewątpliwa z słów wEwangeliej u Luk: II Gdy mocny bojownik strzeże pałacu swego/ w pokoju jest wszystko co ma etc. Zaś jeśliby kto sypytał: strony tego omanienia wstraceniu członku wstydliwego: ponieważ go sprawiedliwi/ i dobrzy ludzie na sobie samych ponosić nie mogą. jeśli że jednak oczy ich mogą być oszukane/ i zmamione/ żeby inszych tak uczarowanych widzieli: Na co się odpowieda. Iż ponieważ nie tak wielka szkoda jest: widzieć togo uczarowanym/ jako to samemu na sobie ponosić. Dla
/ żebym nie myslił o pánnie/ dáleko mniey o cudzy żenie: Nád grzesznikámi záś/ iż szátan ma wielka moc/ iest rzecz niewątpliwa z słow wEwángeliey v Luk: II Gdy mocny boiownik strzeże páłácu swego/ w pokoiu iest wszystko co ma etc. Záś iesliby kto sypytał: strony tego omanienia wstráceniu członku wstydliwego: ponieważ go spráwiedliwi/ y dobrzy ludźie ná sobie sámych ponośić nie mogá. iesli że iednák oczy ich mogą bydź oszukáne/ y zmámione/ żeby inszych ták vczárowánych widźieli: Ná co sie odpowieda. Iż ponieważ nie ták wielká szkodá iest: widźieć togo vczárowánym/ iáko to sámemu ná sobie ponośić. Dla
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 91
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
, poddanych naszych nie ważył przechowywać ani przymowac, choćby i na godzinę tylko, osob jakich podejrzanych, jako drabów, hultajów, jakowi byli ci, których in Februario tego roku w Nowej Gorze stracono, a przecię miewali u naszych poddanych reclinatoria, abo złożenia gospody, także ani nierządnic, koło których jeśliby się jaki trafił stracenia (strzeż Boże) płodu casus, abo co tym podobnego, nie dałby znać zwierzchności (starszemu), tymże winom podlegać będzie, jako i ten, któryby takowe osoby nierządne przymował i przechowywał. Do tego ani zadnych rzeczy podejrzanych abo złodzieyskich nie przymowac ani przechowywać, pod tymysz winami broniemy. (p
, poddanych naszych nie wazył przechowywac ani przymowac, chocby y na godzinę tylko, osob iakich podeyrzanych, iako drabow, hultaiow, iakowi byli ci, ktorych in Februario tego roku w Nowey Gorze ztracono, a przecię miewali u naszych poddanych reclinatoria, abo złozenia gospody, takze ani nierządnic, koło ktorych iesliby się iaki trafił ztracenia (strzeż Boze) płodu casus, abo co tym podobnego, nie dałby znac zwierzchnosci (starszemu), tymze winom podlegac będzie, iako y ten, ktoryby takowe osoby nierządne przymował y przechowywał. Do tego ani zadnych rzeczy podeyrzanych abo złodzieyskich nie przymowac ani przechowywac, pod tymysz winami broniemy. (p
Skrót tekstu: SprawyCzerUl
Strona: 398
Tytuł:
Sprawy sądowe poddanych klasztoru OO. Karmelitów w Czernej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Czerna
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1663 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
