materia z cegieł złotolitych, Nieznała ścieżki i Orlego lotu, Co ku wiecznemu wabił ją żywotu. Bawił się przy niej Sęp, jako przy żerze, Ale śmiertelnej wpadszy do obierze, I z niej się pędem wybiwszy wysokiem, Niechciał już z góry spojrżeć na nie okiem. Nie uprawiły jej Prorockie głosy, Nie stretowała noga Lwice bosy; Więc bark zesławszy, krzemieni powzywał, I góry z Siedlisk swoich powyrywał. Z opok, strumienie żywych wód, wydrożył, Pokorne serca w oczach swoich zdrożył, Niewyczerpane on objaśnił zdroje, I skryte rzeczy przez widoki swoje. Skąd skarb mądrości może być nabyty? I gdzie roztropność ma swe depozyty?
máterya z cegieł złotolitych, Nieznała śćieszki i Orlego lotu, Co ku wiecznemu wabił ią żywotu. Bawił sie przy niey Sęp, iáko przy żerze, Ale śmiertelnej wpadszy do obierze, I z niey sie pędem wybiwszy wysokiem, Niechćiał iuż z gory spoyrżeć ná nie okiem. Nie uprawiły iey Prorockie głosy, Nie ztretowáła nogá Lwice bosy; Więc bark zesławszy, krzemieni powzywał, I gory z Siedlisk swoich powyrywał. Z opok, strumieńie żywych wod, wydrożył, Pokorne sercá w oczách swoich zdrożył, Niewyczerpane on obiáśnił zdroie, I skryte rzeczy przez widoki swoie. Zkąd skarb mądrośći może bydź nabyty? I gdźie rostropność ma swe depozyty?
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 101
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705