straciłeś: facta est coniuratio valida. Nie wyjawiają w-czymeś to niesprawiedliwość popełnił, którycheś to nie sądził spraw, ale żeć tylko zarzucono, non est qui tudicet, nie sądzą, aż zarazem buntuś się domowego nabawił, facta est coniuratio valida. Sprawiedliwy sąd, sąd bez nagany, pokoj Ojczyzny. Stwierdzam to zdaniem Agellij in Psal: 81. Tak to po Polsku rozwodzę: Stoją przed Tronem sprawiedliwości Boskiej, różne klęski. Stoi klęska niepokoju Ojczystego, kiedyż ją Bóg przepuszcza? Ex iniquitate iudicÿ sequitur, kiedy jako Goniec uprzedzi niesprawiedliwość Sądów. A nie pomogąli klęski, Bóg sam jako pospolite ruszenie prowadzi, na
ztráćiłeś: facta est coniuratio valida. Nie wyiawiáią w-czymeś to niespráwiedliwość popełnił, ktorycheś to nie sądził spraw, ále żeć tylko zárzucono, non est qui tudicet, nie sądzą, áż zárázem buntuś się domowego nábáwił, facta est coniuratio valida. Spráwiedliwy sąd, sąd bez nágány, pokoy Oyczyzny. Ztwierdzam to zdániem Agellij in Psal: 81. Ták to po Polsku rozwodzę: Stoią przed Tronęm spráwiedliwośći Boskiey, rożne klęski. Stoi klęská niepokoiu Oyczystego, kiedyż ią Bog przepuszcza? Ex iniquitate iudicÿ sequitur, kiedy iáko Goniec uprzedźi niesprawiedliwość Sądow. A nie pomogąli klęski, Bog sam iáko pospolite ruszenie prowádźi, ná
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 2
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
niczym jest, tak abym per monstriferam ingratitudinemprzez ohydną niewdzięczność z tak ozdobnego ręki pańskiej dzieła ad primam nihilitatemdo pierwotnej nicości redukowany nie był,
równie jak na sprawiedliwe consultivae vocisdoradczego głosu decyzje, tak też na wierną do ostatniego tchu mego addykcją i życzliwe IWPana i kreatora mego adorowanie przysiągłem et solenni przysięgę moją stwierdzam i powtarzam votouroczystym... przyrzeczeniem.
Tegoż czasu przyszła wiadomość o śmierci Adama Tarły, wojewody lubelskiego. Jużem wyżej wyraził o zwadzie i pojedynku tego pana z Poniatowskim, podkomorzym koronnym. Już się nieco ta zawziętość uspakajała, ale zły człowiek Roztkowski, mający wprawdzie talenta, ale na złe ich używający,
niczym jest, tak abym per monstriferam ingratitudinemprzez ohydną niewdzięczność z tak ozdobnego ręki pańskiej dzieła ad primam nihilitatemdo pierwotnej nicości redukowany nie był,
równie jak na sprawiedliwe consultivae vocisdoradczego głosu decyzje, tak też na wierną do ostatniego tchu mego addykcją i życzliwe JWPana i kreatora mego adorowanie przysiągłem et solenni przysięgę moją stwierdzam i powtarzam votouroczystym... przyrzeczeniem.
Tegoż czasu przyszła wiadomość o śmierci Adama Tarły, wojewody lubelskiego. Jużem wyżej wyraził o zwadzie i pojedynku tego pana z Poniatowskim, podkomorzym koronnym. Już się nieco ta zawziętość uspakajała, ale zły człowiek Rostkowski, mający wprawdzie talenta, ale na złe ich używający,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 220
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
trzyzwo, nie po pijanemu, sprawę jaką zawczasu donieść urzędowi, aby nie była zatajona, gospodarze powinni pilnie w domu się rządzić i czeladkę napominac, aby pięknie żyli, grzehów przestrzegali, chwały Boski pomni, zajęc, aby do kościoła świętego nie tylko sami ale i dzieci i czeladź wysyłali, co niniejszym prawem wielkim rugowym stwierdzam. Działo się w Ptaszkowy d. 29 Marca r. 1729. — Michał z Stadnik Stadnicki dzierżawca natenczas starostwa Sandeckiego m. p. (Ij. 147) (Ij. 148)
4162. (123) Akt zapisany prawa głównego rugowego we wsi Ptaskowei r. p. 1736, 24 Martii. — Zagajenie
trzyzwo, nie po piianemu, sprawę iaką zawczasu donieśc urzędowi, aby nie była zataiona, gospodarze powinni pilnie w domu się rządzić y czeladkę napominac, aby pięknie zyli, grzehow przestrzegali, chwały Boski pomni, zaięc, aby do koscioła swiętego nie tylko sami ale y dzieci y czeladz wysyłali, co ninieyszym prawem wielkim rugowym ztwierdzam. Działo się w Ptaszkowy d. 29 Marca r. 1729. — Michał z Stadnik Stadnicki dzierzawca natenczas starostwa Sandeckiego m. p. (II. 147) (II. 148)
4162. (123) Akt zapisany prawa głownego rugowego we wsi Ptaskowei r. p. 1736, 24 Martii. — Zagaienie
Skrót tekstu: KsPtaszUl_3
Strona: 566
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1722 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1722
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. — Ponieważ się uskarżała Anna Pydryska z Soli na Jana, Stanisława i Jakuba Zwardoniom w prawie wałaskim za mojej administracji, iz im matka poręcziła cerkle, od której jej walaskie prawo odsądza, ze do zadnych gruntów nie należy, tylko jednej wyprawy, którą już odebrała od matki, zaczym i ja zważywszy ze słusznie, stwierdzam ręką moją. Datum w zamku żywjeckim dje 21 novembris 21 XI 1740 anno. Jan Sobolowskia.
285. Anno Domini 1740. — Zapis Franciska Kaniara z Radzichów a z Wojciechem Blautem także z Radzichów. — Przy zupełności prawa naszego walaskiego, na ten czas bytności jegomości
. — Poniewaz się uskarzała Anna Pydryska z Soli na Jana, Stanisława y Jakuba Zwardoniom w prawie wałaskim za moiey administracyi, iz im matka poręcziła cerkle, od ktorey iey walaskie prawo odsądza, ze do zadnych grontow nie nalezy, tylko iedney wyprawy, ktorą iuz odebrała od matki, zaczym y ia zwazywszy ze słusznie, ztwierdzam ręką moią. Datum w zamku zywieckim die 21 novembris 21 XI 1740 anno. Jan Sobolowskia.
285. Anno Domini 1740. — Zapis Franciska Kaniara z Radzichow a z Wociechem Blautem takze z Radzichow. — Przi zupełnosci prawa naszego walaskiego, na ten casz bytnosci jegomości
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 108
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
mego Regimentu przyprowadzić ma, skąd albo ten ze konfirmowany albo inszy przystaw do samego miejsca przydany im będzie. Aby tedy jako ci niebronne mieli sobie pozywienie Tak dla Posłanników (: Granicę przeszedszy :) supedytowane według zwyczaju Podwody sama wyciąga Rzpty potrzeba i ja Moję addo instancyją.
Skrypt ten własnej ręki podpisem i pieczęci przycisnieniem, stwierdzam. Dał w kojdanowie Die 1ma February Anno 1662.
Stefan Czarniecki Wojewoda Ruski.
Ten List za powróceniem nazad za Granicę z Posłami zaraz mi kazał schować a pokazować ten inszy który niżej subiungam a to dla tego że chodziło o urazę Hetmanów i Narodu Litewskiego których to jest muneris de Lege . Posłów Moskiewskich przyjmować i prowadzić az
mego Regimentu przyprowadzić ma, zkąd albo ten ze konfirmowany albo inszy przystaw do samego mieysca przydany im będzie. Aby tedy iako ci niebronne mieli sobie pozywienie Tak dla Posłannikow (: Granicę przeszedszy :) suppedytowane według zwyczaiu Podwody sama wyciąga Rzpty potrzeba y ia Moię addo instancyią.
Skrypt ten własney ręki podpisem y pieczęci przycisnieniem, ztwierdzam. Dał w koydanowie Die 1ma February Anno 1662.
Stephan Czarniecki Woiewoda Ruski.
Ten List za powroceniem nazad za Granicę z Posłami zaraz mi kazał schować a pokazować ten inszy ktory nizey subiungam a to dla tego że chodziło o urazę Hetmanow y Narodu Litewskiego ktorych to iest muneris de Lege . Posłow Moskiewskich przyimować y prowadzić az
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 161
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
do Jo KMŚCi w pilnych potrzebach i sprawach Aby się tym prędzej w swojej pospieszali drodze przydałem konfoj i Przystawa Towarzysza Wojskowego Pana Paska. Aby tedy jako ci mieli niebronne sobie pozywienie tak dla tych Posłanników supedytowane podwody sama wyciąga Rzpty potrzeba. I ja moje addo Instancyją. Skrypt ten własny ręki podpisem i pieczęci przycisnieniem stwierdzam Dat. w kojdanowie Die 12 Febru: 1662 Anno.
Stefan Czarniecki Wojewoda Ruski
Żeby jednak i Hetmanowi Należytą uczynił Ceremonnią daje mi list do niego w którym to pisze ze na Trakcie tych Posłów potkał i przystawa przydał a inszego ze Szkłowa nazad odprawił. który przystaw nie był i oni w Szkłowie nie byli. Byle to
do Io KMSCi w pilnych potrzebach y sprawach Aby się tym prędzey w swoiey pospieszali drodze przydałęm konfoy y Przystawa Towarzysza Woyskowego Pana Paska. Aby tedy iako ci mieli niebronne sobie pozywienie tak dla tych Posłannikow suppedytowane podwody sama wyciąga Rzpty potrzeba. I ia moie addo Instancyią. Skrypt ten własny ręki podpisem y pieczęci przycisnieniem ztwierdzam Dat. w koydanowie Die 12 Febru: 1662 Anno.
Stephan Czarniecki Woiewoda Ruski
Zeby iednak y Hetmanowi Nalezytą uczynił Ceremonnią daie mi list do niego w ktorym to pisze ze na Trakcie tych Posłow potkał y przystawa przydał a inszego ze Szkłowa nazad odprawił. ktory przystaw nie był y oni w Szkłowie nie byli. Byle to
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 161v
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
największych z herbami Srzeniawa Stryjanki mojej, z takiemi jako na Kominach w Pałacu Koniecpolskim i w Potockim znajdują się, na sporządzenie dzwonów ile można największych, czyli jeden, czyli też według zdania, więcej. Ten zaś pomie-
niony skrypt w którymkolwiek Grodzie, aby oblatowany był zalecam, a dla większego waloru podpisem własnym stwierdzam. W Korsowie, Czternastego Novembra, Roku 1719. Jan Koniecpolski.
naywiększych z herbami Srzeniawa Stryjanki moiey, z takiemi iako na Kominach w Pałacu Koniecpolskim y w Potockim znayduią się, na sporządzenie dzwonów ile można naywiększych, czyli ieden, czyli też według zdania, więcey. Ten zaś pomie-
niony skrypt w którymkolwiek Grodzie, aby oblatowany był zalecam, a dla większego waloru podpisem własnym stwierdzam. W Korsowie, Czternastego Novembra, Roku 1719. Jan Koniecpolski.
Skrót tekstu: KoniecJAZap
Strona: 409
Tytuł:
Zapis kościołowi
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
potym przez tego S. P. na mnie wlane i cedowane, za jej odszukaniem na wypłacenie długów po śmierci S. P. tegoż Imci Pana Krakowskiego pozostałych ordinuję. Dobra zaś Smidyn cum attinentijs w Wielkim Księstwie Litewskim, a w Powiecie Pińskim leżące, in manus et dispositionem najmilszej żony mojej oddaję i osobliwym zapisem stwierdzam, aby te sprzedawszy, wszytkie długi moje, którem ja sam przez się, tak w młodszym moim stanie, jako i przez pożycie nasze, u którychkolwiek osób pozaciągałem, najmilsza moja wypłacała żona, proszę i obliguję. Sumy zaś wszytkie, którebykolwiek na jakichkolwiek dobrach, albo i u jakichkolwiek osób, według disposicji S
potym przez tego S. P. na mnie wlane y cedowane, za iey odszukaniem na wypłacenie długów po śmierci S. P. tegoż Jmći Pana Krakowskiego pozostałych ordinuię. Dobra zaś Smidyn cum attinentijs w Wielkim Xięstwie Litewskim, a w Powiecie Pińskim leżące, in manus et dispositionem naymilszey żony moiey oddaię y osobliwym zapisem stwierdzam, aby te sprzedawszy, wszytkie długi moie, którem ia sam przez się, tak w młodszym moim stanie, iako y przez pożycie nasze, u którychkolwiek osób pozaciągałem, naymilsza moia wypłacała żona, proszę y obliguię. Summy zaś wszytkie, którebykolwiek na iakichkolwiek dobrach, albo y u iakichkolwiek osób, według dispositiey S
Skrót tekstu: KoniecJATestRak
Strona: 404
Tytuł:
Testament... w Rakołupach
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
iż mnie i ciebie równa miłość piecze, Ale cóż temu czynić? Jak się nakieruje Dobrze nasza impreza, wtedy nas zhołduje Miłość do swych trybutów, wtedy — co rozkaże Monarchini — na wszytko chętnie się odważę Z twem ukontentowaniem. A teraz cię proszę Uniżenie: niech folgę w tej mierze odnoszę, Parol nieprzełomany rzetelnemi słowy Stwierdzam, żeby szczególnej tylko dla rozmowy Schodzić się na to miejsce — a nie dla uczynku.
Zatym wyjmie z kieszeniej dając w upominku Dwieście szkudów tamecznych samem szczero złotem Mówiący: »Obiecuję-ć takich więcej potem«.
To bierze — kiadąc na się obligów bez miary Kawaler służyć Damie. A kogożby dary Nie miały
iż mnie i ciebie rowna miłość piecze, Ale coż temu czynić? Jak się nakieruje Dobrze nasza impreza, wtedy nas zhołduje Miłość do swych trybutow, wtedy — co rozkaże Monarchini — na wszytko chętnie sie odważę Z twem ukontentowaniem. A teraz cie proszę Uniżenie: niech folgę w tej mierze odnoszę, Parol nieprzełomany rzetelnemi słowy Stwierdzam, żeby szczegulnej tylko dla rozmowy Schodzić się na to miejsce — a nie dla uczynku.
Zatym wyjmie z kieszeniej dając w upominku Dwieście szkudow tamecznych samem szczero złotem Mowiący: »Obiecuję-ć takich więcej potem«.
To bierze — kiadąc na się obligow bez miary Kawaler służyć Damie. A kogożby dary Nie miały
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 61
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
mnie pierwszy testament fundusza i osobliwy fundusz przez mnie uczyniony, które przy księdzu pliebanie wielednickim, księdzu Stanisławie Czyrskim, i teraz zostają i w których co za nabozeństwo pleban przy tym kościele będący i w które dni odprawować mają. Tedy ten testament funduszu mego, jako i samy osobliwy fundusz, tym teraźniejszym testamentem moim we wszystkim stwierdzam i aprobuję, i mieć chcę, aby się podług tych funduszów sprawowano, czego postrzegac mają przerzeczeni panowie Jan Karol i Andrzej Potocscy, synowcowie mój, jako εksecutorowie tego testamentu mego. A po dojściu lat syn mój ma tego we wszystkim postrzegac i doglądać. A ze tenże kościół wielednicki jest spustoszony i oszarpany przez swowolą
mnie pierwszy testament fundusza y osobliwÿ fundusz przez mnie uczyniony, ktore przy xiędzu pliebanie wielednickim, xiędzu Stanisławie Czyrskim, y teraz zostaią y w ktorych co za nabozenstwo pleban przy tym kosciele będący y w ktore dni odprawowac maią. Tedy ten testament funduszu mego, jako y samy osobliwy fundusz, tym teraznieÿszym testamentem moym we wszystkim stwierdzam ÿ approbuię, y miec chcę, aby się podług tych funduszow sprawowano, czego postrzegac maią przerzeczeni panowie Jan Karol y Andrzey Potocscy, synowcowie moÿ, jako εxecutorowie tego testamentu mego. A po doysciu lat syn moy ma tego we wszystkim postrzegac y doglądac. A ze tenze koscioł wielednickÿ iest spustoszonÿ y oszarpanÿ przez swowolą
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 23
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
