:
Ze każda Scjencja, Kunszt, Profesja, mają swoje własne Terminy, trzeba ich meć notitiam et usum, przez co pokażesz, żeś zróżnego pieca zażywał Chleba: a naprzód o Architektońskich. NOMENCLATOR ArchitektONICUS
albo EKsPLIKACJA et usus Terminów, Atchitekturze CIVILIS nazwanej służących
Słupy, Kolumny, zowią się u Architektów Columna, Stylus, Piła: po Włosku Pilastro.
Belkowanie, Ksems. zowie się Traheatio, po Włosku Piedeflelio. Ornamento.
Podsłupie. albo pedestał, zowie się Styłabata, po Włosku Piedestelio.
Kapitel u Kolumny, po Polsku Głównica, po Łacinie, i Włosku Kapitellum.
Głównia słupa, albo Kolumny, zowie się Scapus, po
:
Ze każda Scyencya, Kunszt, Profesya, maią swoie własne Terminy, trzeba ich meć notitiam et usum, przez co pokażesz, żeś zrożnego pieca zażywał Chleba: á naprzod o Architektońskich. NOMENCLATOR ARCHITECTONICUS
albo EXPLIKACYA et usus Terminow, Atchitekturze CIVILIS nazwaney służących
Słupy, Kolumny, zowią się u Architektow Columna, Stylus, Piła: po Włosku Pilastro.
Belkowanie, Xems. zowie się Traheatio, po Włosku Piedeflelio. Ornamento.
Podsłupie. albo pedestał, zowie się Styłabata, po Włosku Piedestelio.
Kapitel u Kolumny, po Polsku Głownica, po Łacinie, y Włosku Capitellum.
Głownia słupa, albo Kolumny, zowie się Scapus, po
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 77
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, jako też w Hiszpanioli w Nowym świecie. Publiczne Księgi i Pisma Pisali na Tablicach ołowianych. Prywatne zaś na płótnianych, które Tablice nazywano Pugillares, á pungendo, to jest od sztychowania i rysowauja Pisma na nich. Były też Tablice drzewiane woskiem oblewane, Codicilli Cerati, na których ostrym pisano Instrumentem vulgo grabsztychem żelaznym, stylus nazwanym, co dało okazję, że modelusz pisania, stylem nazywają. Ci, którzy takowe Tablice do kogo odwozili, albo odnosili, zwali się Tabellaryj. Księgi zaś wielkie zwali się Codices á Caudice, to jest od Pniaka, albo odziom- O Inwentorach Różnych Kunsztów.
ka, że nim Księgi okryte bywały. Tandem po
, iáko też w Hiszpanioli w Nowym świecie. Publiczne Księgi y Pisma Pisali ná Tablicách ołowianych. Prywátne záś ná płotnianych, ktore Tablice nazywáno Pugillares, á pungendo, to iest od sztychowánia y rysowáuia Pisma ná nich. Były też Tablice drzewiane woskiem oblewane, Codicilli Cerati, ná ktorych ostrym pisano Instrumentem vulgo grábsztychem żelaznym, stylus nazwanym, co dało okázyę, że modelusz pisania, stylem nazywaią. Ci, ktorzy takowe Tablice do kogo odwozili, álbo odnosili, zwali się Tabellarii. Księgi záś wielkie zwali się Codices á Caudice, to iest od Pniáka, álbo odźiom- O Inwentorách Rożnych Kunsztow.
ka, że nim Księgi okryte bywały. Tandem po
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 981
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
się czujesz tak uczciwego łoża być jako ja, ozwi się a tym mnie
zawstydź. Udałeś i to, jakobym miał populum ad rebellionem koncytować; udałeś i to, jakobym miał na iura maiestatis następować. Boga naprzód na świadectwo biorę i wm. m. m. panów, że nie ten był stylus mój i nie ta intencja moja. Nie mam ja, zoile, zdrajco, jako wolny szlachcic praw i wolności moich u Króla, pana mego, domawiając się, ale na iura maiestatis następować nie umiem i nie chcę, a te przymioty jeszcze mnie w pieluchach zastały.
W. m. m. panami świadczę,
się czujesz tak uczciwego łoża być jako ja, ozwi się a tym mnie
zawstydź. Udałeś i to, jakobym miał populum ad rebellionem koncytować; udałeś i to, jakobym miał na iura maiestatis następować. Boga naprzód na świadectwo biorę i wm. m. m. panów, że nie ten był stylus mój i nie ta intencyja moja. Nie mam ja, zoile, zdrajco, jako wolny ślachcic praw i wolności moich u Króla, pana mego, domawiając się, ale na iura maiestatis następować nie umiem i nie chcę, a te przymioty jeszcze mnie w pieluchach zastały.
W. m. m. panami świadczę,
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 471
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
i fraszek/ i wydał jednę książkę przyjemną Francuzom/ dla factij i kosztów/ których jest pełna. krótko mówiąc/ tam wszędzie szydzi z księżej/ z zakonników/ z uczciwości/ i wszelkiej cnoty Chrześcijańskiej. na śmiech podaje i na wzgardę Religią i rzeczy święte: właśnie jako u Włochów uczynił Boccaccius/ acz ten tu stylusem łacniejszym i udatniejszym do ludzi/ i daleko niewstydliwiej i niecnotliwiej. A jako ten próżą/ tak Joannes Marottus, wierszami podłymi i nikczemnymi/ jednak łacnymi i jasnymi/ właśnie jakby chłopskiemi/ a osobliwie fałszywymi i żartownymi/ dopomógł do wzgardy i do zelżenia świątobliwości Chrześcijańskiej. A mając dwory Pańskie Francuskie/ i domy priuatne pełne
y frászek/ y wydał iednę kśiążkę przyiemną Fráncuzom/ dla fáctiy y kosztow/ ktorych iest pełna. krotko mowiąc/ tám wszędźie szydźi z kśiężey/ z zakonnikow/ z vczćiwośći/ y wszelkiey cnoty Chrześćiáńskiey. ná śmiech podáie y ná wzgárdę Religią y rzeczy święte: własnie iáko v Włochow vczynił Boccáccius/ ácz ten tu stylusem łácnieyszym y vdátnieyszym do ludźi/ y dáleko niewstydliwiey y niecnotliwiey. A iáko ten prozą/ ták Ioannes Marottus, wierszámi podłymi y nikczemnymi/ iednák łácnymi y iásnymi/ własnie iákby chłopskiemi/ á osobliwie fałszywymi y żártownymi/ dopomogł do wzgárdy y do zelżenia świątobliwośći Chrześćiáńskiey. A máiąc dwory Páńskie Fráncuskie/ y domy priuatne pełne
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 87
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
