PROSZOWSKIM
O kulach do kościoła, na obiedwie nodze, Przylazszy w Proszowicach, szlachcic chory srodze, Siedząc w kole podle mnie, podagrę mi gani. Tymczasem się do kordów porwali pijani. Hałas; ci się na kościół, ci na cmentarz suli. A mój sąsiad, obiedwie porzuciwszy kuli, Nie ciężą mu podszyte futrem suleaty, Przeskoczył dość wysokie do ołtarza kraty, Czego sprawić tak długie nie mogły lekarstwa. A ja, zawstydziwszy się swego niedowiarstwa, Żeby taką obrazy mogły moc mieć w sobie, Pytam, do którego się obiecał w chorobie, Tymczasem, nim odleją nogi jego złotem, Żeby kule zawiesić na pamiątkę wotem. Alić ów,
PROSZOWSKIM
O kulach do kościoła, na obiedwie nodze, Przylazszy w Proszowicach, szlachcic chory srodze, Siedząc w kole podle mnie, podagrę mi gani. Tymczasem się do kordów porwali pijani. Hałas; ci się na kościół, ci na cmentarz suli. A mój sąsiad, obiedwie porzuciwszy kuli, Nie ciężą mu podszyte futrem suleaty, Przeskoczył dość wysokie do ołtarza kraty, Czego sprawić tak długie nie mogły lekarstwa. A ja, zawstydziwszy się swego niedowiarstwa, Żeby taką obrazy mogły moc mieć w sobie, Pytam, do którego się obiecał w chorobie, Tymczasem, nim odleją nogi jego złotem, Żeby kule zawiesić na pamiątkę wotem. Alić ów,
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 341
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
