nowemi wiarami, i nowemi pismy dręczą i morzą: wieprzom stużące plewy, a nie chleb Synowski z domu Ojcowskiego ukradziony, podają Tenże zelant wspomniony Skarga w obroku pod żywotem Z. Antoniego Pustelnika, Heretyków gromiciela, mówi. Wuściech ich Chrystus, Ewangelia, i Pismo brzmi, a w skutkach ich fałsze, swawolność, i cielesność. Czy można i słuszna tych Błąkaczów w Wierze chwiejących się, w Państwach Katolickich na opoce Wiary tot saeculis ufundowanych cierpieć? którzy Roku (Lutrzy i Kalwini to zrobili) 1672 na Synod w Jerozolimie przez Patriarchę tamecznego Schizmatyka Dozyteusza w roku tymże złożony posłali o decyzje. Czyli vera et realis sit transsubstantiatio
nowemi wiarami, y nowemi pismy dręczą y morzą: wieprzom stużące plewy, a nie chleb Synowski z domu Oycowskiego ukradźiony, podaią Tenże zelant wspomniony Skarga w obroku pod żywotem S. Antoniego Pustelnika, Heretykow gromiciela, mowi. Wuściech ich Chrystus, Ewangelia, y Pismo brzmi, a w skutkach ich fałsze, swawolność, y cielesnośc. Czy można y słuszna tych Błąkaczow w Wierze chwieiących się, w Państwách Katolickich na opoce Wiary tot saeculis ufundowanych cierpieć? ktorży Roku (Lutrzy y Kalwini to zrobili) 1672 na Synod w Ierozolimie przez Pátryarchę tamecżnego Schizmatyka Dozyteusza w roku tymże złożony posłali o decyzye. Czyli vera et realis sit transsubstantiatio
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 394
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
karania wiecznego.
Więc do tego radzicie mi/ a zwłaszcza tacy gębołowcy/ jako się nazywacie Precones/ którzyście Chrystusa odbiegli/ na Apostoły jego i potomki ich fige ukazali/ Kościołeście z kontemnowali/ Ceremonie w szawłok brzucha wyproźnionego wrzucili/ dla tego aby wyłuszczona potężniej mogła się rozciągać wasza pożądliwość/ i nie hamowna rozpasanego ścierwu swawolność/ ale jako dom przed cnotliwemi zawsze zamkniony uczywi miewają/ tak wasze opinie zdumienne do szalonych zamysłów was samych wypychają.
Tam już zgorszenia nieporachowane/ tam niezgody ustawńe/ tam najbluźnierszych Heretyków nie wyprane Profesye/ nie odpoczynną w Wierze wojna/ przymierza nie ma dysceptacja/ bezdenna mizernej i utrapionej Conściencjej rozpacz.
Policzcie się jaka jest
káránia wiecżnego.
Więc do tego rádźićie mi/ á zwłaszcza tácy gębołowcy/ iako się názywaćie Precones/ ktorzyśćie Chrystusá odbiegli/ ná Apostoły iego y potomki ich fige vkázali/ Kośćiołeśćie z kontemnowáli/ Ceremonie w száwłok brzuchá wyproźnionego wrzućili/ dla tego áby wyłuszczona potężniey mogłá się rośćiągáć wászá pożądliwość/ y nie hámowna rospasanego śćierwu swawolność/ ale iáko dom przed cnotliwemi záwsze zámkniony vcziwi miewáią/ ták wásze opinie zdumienne do szalonych zamysłow was sámych wypycháią.
Tám iuż zgorszenia nieporáchowáne/ tám niezgody vstáwńe/ tám naybluźnierszych Heretykow nie wypráne Profesye/ nie odpocżynną w Wierze woyná/ przymierza nie ma disceptácya/ bezdenna mizerney y vtrapioney Consciencyey rospácz.
Policzćie się iáka iest
Skrót tekstu: ZrzenNowiny
Strona: D3
Tytuł:
Nowe nowiny z Czech, Tatar i Węgier
Autor:
Jan Zrzenczycki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
najdoskonalej wyrażać. Część wtóra/ Ćwicz: 6.
6. A ty dawco dobra wszelkiego/ przyłóż wszechmocną rękę twoję/ do tego lichego chcenia i postanowienia mego. Daj mi moc i chęć i rozum do naśladowania ciebie ochotnego/ mocnego/ statecznego/ doskonałego. Zburż i zniszcz we mnie wszelaką uporność/ górność/ i swawolność/ a wszczep we mnie własne twoje posłuszeństwo. Wszakeś ty dla tego stał się posłusznym/ abyś mnie nauczył/ i przywiódł do posłuszeństwa. Owoż ja Panie/ owo weźmi mię za rękę/ wodź/ prowadź/ obracaj/ kieruj/ rządź przez się/ przez innych/ w znacznych/ podłych/ w-łatwych
naydoskonáley wyrażáć. Część wtora/ Cwicz: 6.
6. A ty dawco dobrá wszelkiego/ przyłoż wszechmocną rękę twoię/ do tego lichego chcenia i postánowienia mego. Day mi moc i chęć i rozum do náśládowánia ćiebie ochotnego/ mocnego/ státecznego/ doskonáłego. Zburż i zniszcz we mnie wszeláką vporność/ gorność/ i swawolność/ á wsczep we mnie własne twoie posłuszeństwo. Wszákeś ty dla tego stał się posłusznym/ ábyś mnie náuczył/ i przywiodł do posłuszeństwá. Owoż ia Pánie/ owo weźmi mię zá rękę/ wodź/ prowadź/ obracay/ kieruy/ rządź przez się/ przez innych/ w znácznych/ podłych/ w-łátwych
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 129
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
