do grzechu złego. Wczym też krzywdę odnoszę w sławie mię szarpają/. Zbrodnie swoje szkarade na mój kark wkładają. Przeto abym uść mogła takiej hańby srogiej/ Bym znieść mogła mnienanie/ zostać w sławie drogiej. Pokażę/ że cnoty me w tym się obierają/ Co Bogom także ludziom potrzebnego znają. Szkaradość grzechu tępią strzegą pobożności/ W której mnie pilno wprawiał Ociec od młodości. Którego tu spomionę bym to pokazała. Zem się z dobrych zrodziwszy z cnotąm przestawała. Bóg JOWISZ błyskawiczny mnie od wielków zrodził/ Zmozgóródną Minerwą gdy po gorze chodził Awentyńskie/ gdzie kościół zaraz stanowili/ Imieniowi mojemu tam on poświęcili. PALLAS
do grzechu złego. Wczym też krzywdę odnoszę w sławie mię szárpáią/. Zbrodnie swoie szkáráde ná moy kárk wkłádáią. Przeto ábym vść mogłá tákiey hánby srogiey/ Bym znieść mogłá mnienánie/ zostáć w sławie drogiey. Pokażę/ że cnoty me w tym sie obieráią/ Co Bogom tákże ludźiom potrzebnego znáią. Szkárádość grzechu tępią strzegą pobożnosći/ W ktorey mnie pilno wpráwiał Oćiec od młodośći. Ktorego tu spomionę bym to pokazáłá. Zem sie z dobrych zrodźiwszy z cnotąm przestawáłá. Bog IOWISZ błyskáwiczny mnie od wielkow zrodźił/ Zmozgorodną Minerwą gdy po gorze chodźił Awentynskie/ gdźie kośćioł zaraz stánowili/ Imieniowi moiemu tám on poświęćili. PALLAS
Skrót tekstu: WitkWol
Strona: B3
Tytuł:
Złota wolność koronna
Autor:
Stanisław Witkowski
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
funt/ albo więcej. To przy ogniu spuścić. i Członkomodmarzłem
To członkom odmarzłym. Także Kurczom
Kurczom/ i Żyłom piętym.
Piętym żyłom/ kurczącym się/ użyteczny/ nacierając nim miejsca obrażone/ dwie godzinie przed kąpaniem/ albo naparzenim i obmyciem/ tegoż ziela wodką. Zmazom.
Zmazy wszelakie i szkaradości z twarzy i z ciała spądza/ wodką z samego Lubczykowego kwiecia wyciągnioną/ i z białki a z Kamforą trochę zmieszaną/ i znowu dystylowaną/ przez trzydzieści dni porządnie/ na każdy wieczor/ idąc spać/ twarz tym namazując. Liszajom.
Liszaje jaglaste/ albo krupiate/ i pomykające się/ a ciało szpecące/ spądza
funt/ álbo więcey. To przy ogniu spuscić. y Członkomodmárzłem
To członkom odmárzłym. Tákże Kurczom
Kurczom/ y Zyłom piętym.
Piętym żyłom/ kurczącym sie/ vżyteczny/ náćieráiąc nim mieyscá obráżone/ dwie godźinie przed kąpániem/ álbo nápárzenim y obmyciem/ teg^o^ż źiela wodką. Zmázom.
Zmázy wszelákie y szkárádośći z twarzy y z ciáłá spądza/ wodką z sámego Lubczykowego kwiećia wyćiągnioną/ y z białki á z Kámforą trochę zmieszáną/ y znowu dystyllowáną/ przez trzydźieśći dni porządnie/ ná káżdy wieczor/ idąc spác/ twarz tym namázuiąc. Liszáiom.
Liszáie iagláste/ álbo krupiáte/ y pomykáiące sie/ á ciáło szpecące/ spądza
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 244
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
wielki rozpustnik; który acz z ołtarza hojnych beneficij używał/ jednak Pacierzy Kapłańskich nigdy nie mawiał. Na ciele był barzo piękny i urodziwy. Tak tedy żyjąc z zgorszeniem wiela/ żadnego upominania nie przyjmował. Tego/ niespodzianym trądem ręka Pańska dotknęła. Trwając tedy tak przez długi czas w wielkiej niecierpliwości; aż przyszedł do takiej szkaradości że mu nie było równie. Naostatek palec Boży uczuwszy/ na sercu się skruszył/ i usty wszytkich grzechów swoich się wyspowiadał z taką obfitością łez/ iż wszytkich dziwu/ którzy go przed tym znali/ napełnił; cierpliwością też tak wielką był obdarzony aż do śmierci/ iż ilekroć Spowiednik jego Doktor w Piśmie ś.
wielki rospustnik; ktory ácz z ołtarzá hoynych beneficiy vżywał/ iednák Paćierzy Kápłáńskich nigdy nie mawiał. Ná ćiele był bárzo piękny y vrodźiwy. Ták tedy żyiąc z zgorszeniem wiela/ żadnego vpominánia nie prziymował. Tego/ niespodźianym trądem ręká Páńska dotknęłá. Trwáiąc tedy ták przez długi czás w wielkiey niećierpliwośći; áż przyszedł do tákiey szkárádośći że mu nie było rownie. Náostátek palec Boży vczuwszy/ ná sercu sie skruszył/ y vsty wszytkich grzechow swoich sie wyspowiádał z taką obfitośćią łez/ iż wszytkich dźiwu/ ktorzy go przed tym ználi/ nápełnił; ćierpliwośćią też ták wielką był obdárzony áż do śmierći/ iż ilekroć Spowiednik iego Doktor w Pismie ś.
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 111
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
taki w nim afekt wzbudzi do siebie/ że ty zapomniawszy się od miłości utracisz wszystko/ i cześć/ i zdrowie; wprzód wywiędnąwszy/ wprzód utraciwszy wszytkę ozdobę/ a zgoła od tego wieńca/ i po głowie i po twarzy jakby strupami pokryty zgoła zniszczejesz/ i miasto oźdoby/ którejjeś się z wieńca spodziewał/ przyjdzie szkaradość/ od której oczy odwracać będzie potrzeba. Dla tego niewiem Duchowie niebiescy/ skąd wy się z tego wieńca ozdoby spodziewacie/ której ani my teraz baczymy/ ani się jej spodziewamy; i owszem wszytkiego przeciwnego. Spalićby raczej tek krzak ościsty/ niech go i szczątku nie zostaje/ żeby o nim zgoła i myślić
táki w nim affekt wzbudźi do siebie/ że ty zapomniawszy się od miłośći vtraćisz wszystko/ y cześć/ y zdrowie; wprzod wywiędnąwszy/ wprzod vtraćiwszy wszytkę ozdobę/ á zgołá od tego wieńca/ y po głowie y po twarzy iákby ztrupami pokryty zgoła zniszczeiesz/ y miásto oźdoby/ ktoreyieś się z ẃieńca spodźiewał/ przyidźie szkaradość/ od ktorey oczy odwracáć będźie potrzebá. Dla tego niewiem Duchowie niebiescy/ zkąd wy się z tego wieńcá ozdoby spodźiewaćie/ ktorey áni my teraz baczymy/ áni się iey spodźiewamy; y owszem wszytkiego przećiwnego. Spalićby ráczey tek krzak ośćisty/ niech go y szczątku nie zostáie/ żeby o nim zgoła y myślić
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 265
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
któreś miał do tej cierniowej ozdoby/ ucieszyli. Wabmy tak Duszo Jezusa/ wabmy tak świętych mieszkańców/ będziemy między nie policzeni/ jeśli się krzyża ozdoby zamiłujemy. XIII. WŁaśnieś potrafił/ że ci Duchowie od Oblubienice wieniec przynieśli narodzonemu Jezusowi; aleś nie trafił/ że tenże wieniec będzie przyczyną szpetności/ i szkaradości. Zaiste wieniec ten oblubienice/ wszytkiej ozdoby przyda Dziecinie. Jeżeli bowiem przezeń rozumiesz ciało JEZUSA z Mariej Panny wzięte/ to zgoła Jezusa nie szpeci/ ale barzo ozdobnym czyni. Sami Pogańscy Królowie ubiegają się by się śliczności jego napatrzyli. Gwiazdy/ wysłały jedne z pośrzodka siebie na wzwiady/ aby o niewymownej piękności
ktoreś miał do tey ćierniowey ozdoby/ vćieszyli. Wabmy ták Duszo Iezusá/ wabmy ták świętych mieszkáńcow/ będźiemy między nie policzeni/ ieśli się krzyża ozdoby zamiłuiemy. XIII. WŁaśnieś potráfił/ że ći Duchowie od Oblubienice wieniec przynieśli národzonemu Iezusowi; áleś nie trafił/ że tenże wieniec będźie przyczyną szpetnośći/ y szkarádośći. Zaiste wieniec ten oblubienice/ wszytkiey ozdoby przyda Dźiećinie. Ieżeli bowiem przezeń rozumiesz ćiało IEZVSA z Maryey Pánny wźięte/ to zgołá Iezusá nie szpeći/ ale bárzo ozdobnym czyni. Sámi Pogáńscy Krolowie vbiegáią się by się ślicznośći iego napatrzyli. Gwiazdy/ wysłały iedne z pośrzodka siebie ná wzwiady/ áby o niewymowney pięknośći
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 321
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
najwyższa Dobroci/ nawrocze nas/ proszę/ do siebie/ odpuść nasze winy/ daj pokutę prawą/ poprawę stateczną/ miłość prawdziwą.
Daj Panie co każesz/ a kasz co chcesz. Zmiłuj się nad nami jako umiesz/ możesz/ i chcesz/ na większą a wieczną chwałę twoję. Ćwiczenie 6. Przypatrz się rozlicznej szkaradości grzechów.
1. UWaż niewymowną ba i niewyrozumianą złości grzechowej obfitość której stąd osobliwie dochodź/ że Bóg najmędrszy i najsprawiedliwszy końca nie czyni w zakazowaniu/ w ganieniu/ w karaniu grzechów. Nieukojony/ i nieubłagany jest gniew w-Bogu przeciwko grzechowi/ ale wszytką siłą/ mądrością/ doskonałością/ istotą/ onemu się sprzeciwia
naywyższa Dobroći/ náwroćze nas/ proszę/ do śiebie/ odpuść násze winy/ day pokutę práwą/ popráwę státeczną/ miłość prawdźiwą.
Day Pánie co każesz/ á kasz co chcesz. Zmiłuy się nád námi iáko vmiesz/ możesz/ i chcesz/ ná większą á wieczną chwáłę twoię. Cwiczenie 6. Przypátrz się rozliczney szkárádośći grzechow.
1. VWaż niewymowną bá i niewyrozumiáną złośći grzechowey obfitość ktorey ztąd osobliwie dochodź/ że Bog naymędrszy i nayspráwiedliwszy końcá nie czyni w zákázowániu/ w gánieniu/ w karániu grzechow. Nieukoiony/ i nieubłagány iest gniew w-Bogu przećiwko grzechowi/ ále wszytką śiłą/ mądrośćią/ doskonáłośćią/ istotą/ onemu się sprzećiwia
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 18
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
. Przetrwałeś abowiem i przewyciężyłeś statkiem twoim wszechmocnym/ wszytkę surowość sprawiedliwości Boskiej/ wszytkę rozrutną szczodrobliwość dobroci/ i miłości twojej/ wszytkie wynalaski mądrości twojej/ wszytkie nawałności wszechmocności twojej/ wszytkie nienasycone usiłowania czartów/ żydów/ pogan/ i wszytkich nieprzyjaciół twoich/ wszytkie słabości natury ludzkiej/ w-tobie nędzom naszym podległe/ wszytkę niezbrodzoną szkaradość obrzydłość/ niegodność/ jadowitość/ kaźni podległość/ i grzechów złości wszytkiego świata/ wszytkę przeszłą i przyszłą niegodność/ nikczemność/ niewdzięczność ku tobie naszę/ wszytkę moc niezwyciężonej śmierci/ wszytkę naostatek przepaść wieczności/ wypełniłeś i przepełniłeś miarą stateczności/ i trwałości twojej w-mękach/ wzgardach dla nas/ za nas
. Przetrwałeś ábowiem i przewyćiężyłeś státkiem twoim wszechmocnym/ wszytkę surowość spráwiedliwośći Boskiey/ wszytkę rozrutną szczodrobliwość dobroći/ i miłośći twoiey/ wszytkie wynalaski mądrośći twoiey/ wszytkie náwáłnośći wszechmocnośći twoiey/ wszytkie nienásycone vśiłowánia czártow/ żydow/ pogan/ i wszytkich nieprzyiaćioł twoich/ wszytkie słábośći nátury ludzkiey/ w-tobie nędzom nászym podległe/ wszytkę niezbrodzoną szkárádość obrzydłość/ niegodność/ iádowitość/ kaźni podległość/ i grzechow złośći wszytkie^o^ świátá/ wszytkę przeszłą i przyszłą niegodność/ nikczemność/ niewdźięczność ku tobie nászę/ wszytkę moc niezwyćiężoney śmierći/ wszytkę náostátek przepáść wiecznośći/ wypełniłeś i przepełniłeś miárą státecznośći/ i trwáłośći twoiey w-mękách/ wzgárdách dla nas/ zá nas
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 231
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
fol 1. Ćwiczenie 2. Wszytkich rzeczy do Boga jako srzodki do końca stosowanie i obracanie. fol.4 Ćwiczenie 3. Obrzydzenie sobie grzechów wszelakich. 7. Ćwiczenie 4. Wzbudzanie żalu za grzechy. 11. Ćwiczenie 5. Jako się w obrzydzeniu i opłakaniu grzechów umacniać. 15. Ćwiczenie 6. Pokazuje rozliczną szkaradość grzechów. 18. Ćwiczenie 7. Nauka jako się przed Bogiem grzechów twoich spowiadać masz. 23. Ćwiczenie 8. Postanowienie wypłacać się z-grzechów, a na potym nie grzeszyć. 30. Ćwiczenie 9. Następowanie w-sobie na nieporządek w-iedzeniu i w-piciu. 33. Ćwiczenie 10. Następuj w-
fol 1. Cwiczenie 2. Wszytkich rzeczy do Bogá iáko srzodki do końcá stosowánie y obracánie. fol.4 Cwiczenie 3. Obrzydzenie sobie grzechow wszelákich. 7. Cwiczenie 4. Wzbudzanie żalu zá grzechy. 11. Cwiczenie 5. Iáko się w obrzydzeniu y opłákániu grzechow vmacniáć. 15. Cwiczenie 6. Pokázuie rozliczną szkárádość grzechow. 18. Cwiczenie 7. Náuká iáko się przed Bogiem grzechow twoich spowiádáć masz. 23. Cwiczenie 8. Postánowienie wypłacáć się z-grzechow, á ná potym nie grzeszyć. 30. Cwiczenie 9. Nástępowánie w-sobie ná nieporządek w-iedzeniu y w-pićiu. 33. Cwiczenie 10. Następuy w-
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 503
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
