Pierwsze.
Z Teokryta. Adonis porażony. WEnus Adonida swego/ Widzęcy konającego/ Usta/ Włos/ i śliczne oko/ Martwą zbroczałe posoką; Żalem zdjęta Synów zwoła/ Kupidynów swych do koła Każąc w las iść na ostępy/ I w srogie wziąć Wieprza krępy; Rozkażanie gdy to wzięli/ Zaraz w Puszczą polecieli/ Szperlając najdują Dzika/ I w twarde go wiążą łyka. Ów mu wić na szyję kładzie: Ów go pęta: ów w pozadzie Pchając zdrajcę na powodzie/ Rohatynką z tarniu bodzie. Drudzy po stronach pilnują/ Strzalkami grzbiet jego kłują: Owi go klną: owi wleką: A ci z chabin biczmi sieką. Idzie
Pierwsze.
Z Theokrytá. Adonis poráżony. WEnus Adonidá swego/ Widzęcy konáiącego/ Vstá/ Włos/ y śliczne oko/ Martwą zbroczáłe posoką; Zalem zdięta Synow zwoła/ Kupidynow swych do kołá Káżąc w lás iść ná ostępy/ I w srogie wźiąć Wieprzá krępy; Rozkażánie gdy to wzięli/ Záraz w Pusczą polećieli/ Szperláiąc naydują Dźiká/ I w twárde go wiążą łyká. Ow mu wić ná szyię kłádźie: Ow go pęta: ow w pozádźie Pcháiąc zdráycę ná powodźie/ Rohátynką z tárniu bodźie. Drudzy po stronach pilnuią/ Strzalkámi grzbiet iego kłuią: Owi go klną: owi wleką: A ći z chábin biczmi śieką. Idźie
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 33
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
