być czeladzi: Ustawnie o ich brzuchu myśląc i o grzbiecie, Skraca zamierzonego żywota na świecie. Czyste naprzód sumnienie, myśl wesoła przy tem, Nie grzbiet (niech on obija izby aksamitem, Niechaj za nim sług długa procesyja chodzi), Wszytkie splendece świeckie hojnie mi nagrodzi; Choć na świat jak przeze mgłę albo przez szreżogę Spłakanym patrząc okiem, zrozumieć nie mogę, Gdzie by, w doczesnej rzeczy śmiertelnych obłudzie, Z czystym sumnieniem kładli spokojną myśl ludzie. Cokolwiek z tymi złożysz, wszytko, wszytko fraszki, Wyśmienite roboty, kolory i blaszki, Nikczemna oczu pasza, która pychy znakiem. Mogę się ja napatrzyć takich rzeczy na kijem Bez grzechu
być czeladzi: Ustawnie o ich brzuchu myśląc i o grzbiecie, Skraca zamierzonego żywota na świecie. Czyste naprzód sumnienie, myśl wesoła przy tem, Nie grzbiet (niech on obija izby aksamitem, Niechaj za nim sług długa procesyja chodzi), Wszytkie splendece świeckie hojnie mi nagrodzi; Choć na świat jak przeze mgłę albo przez szreżogę Spłakanym patrząc okiem, zrozumieć nie mogę, Gdzie by, w doczesnej rzeczy śmiertelnych obłudzie, Z czystym sumnieniem kładli spokojną myśl ludzie. Cokolwiek z tymi złożysz, wszytko, wszytko fraszki, Wyśmienite roboty, kolory i blaszki, Nikczemna oczu pasza, która pychy znakiem. Mogę się ja napatrzyć takich rzeczy na kiem Bez grzechu
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 226
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
nie mógł swemu dać stworzeniu, Co sam miał: oczu patrzyć, uszu ku słyszeniu. Któż jest tak bezrozumny, żeby bóstwu temu Przyznał, co nie wyrówna człeku śmiertelnemu? Nic człeczego, prócz cienia, obraz nie ma w sobie, Lada mucha i lada mól farbę wyzobie, Zmoknie, zgore, lada go zarazi szreżoga, Aż do malarza trzeba po inszego boga, Albo temu poprawić nosa, oka, ucha. O błędzie, o szatańska na ludzi pomucha! Byli w niebie i bogów widzieli malarze, Że im farbą na płótnie ludzkie dają twarze? Nie byli, nie widzieli; o śmiałości sroga: Malować, sroższa: chwalić w
nie mógł swemu dać stworzeniu, Co sam miał: oczu patrzyć, uszu ku słyszeniu. Któż jest tak bezrozumny, żeby bóstwu temu Przyznał, co nie wyrówna człeku śmiertelnemu? Nic człeczego, prócz cienia, obraz nie ma w sobie, Leda mucha i leda mól farbę wyzobie, Zmoknie, zgore, leda go zarazi szreżoga, Aż do malarza trzeba po inszego boga, Albo temu poprawić nosa, oka, ucha. O błędzie, o szatańska na ludzi pomucha! Byli w niebie i bogów widzieli malarze, Że im farbą na płótnie ludzkie dają twarze? Nie byli, nie widzieli; o śmiałości sroga: Malować, sroższa: chwalić w
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 290
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
