„Błędowa” 5, stąd do szybu „Seraf” 6 11
Z „Królewskiego” do „Liszek” i z ,,Liszek” tak jako i do „Biedowa”
Z „Królewskiego” do „Postrzygalnie” dróg 4, stąd do szybu 6 10
Z „Lizaka”, „Jelenia” na „Tanecznicę” dalszą dróg 4, bliższą 3 7
Z „Tanecznicy” bliższej do szybu dróg 6
Z dalszej dróg 7
Z „Janika” z oprawy do szybu 4
Z „Cyglera” z oprawy do szybu „Seraf” 6
Do szybu „Górska”:
Z „Danielówka” z oprawy na róg pieca 8, stąd
„Błędowa” 5, stąd do szybu „Seraf” 6 11
Z „Królewskiego” do „Liszek” i z ,,Liszek” tak jako i do „Biedowa”
Z „Królewskiego” do „Postrzygalnie” dróg 4, stąd do szybu 6 10
Z „Lizaka”, „Jelenia” na „Tanecznicę” dalszą dróg 4, bliższą 3 7
Z „Tanecznicy” bliższej do szybu dróg 6
Z dalszej dróg 7
Z „Janika” z oprawy do szybu 4
Z „Cyglera” z oprawy do szybu „Seraf” 6
Do szybu „Górska”:
Z „Danielówka” z oprawy na róg pieca 8, stąd
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 33
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
6 11
Z „Królewskiego” do „Liszek” i z ,,Liszek” tak jako i do „Biedowa”
Z „Królewskiego” do „Postrzygalnie” dróg 4, stąd do szybu 6 10
Z „Lizaka”, „Jelenia” na „Tanecznicę” dalszą dróg 4, bliższą 3 7
Z „Tanecznicy” bliższej do szybu dróg 6
Z dalszej dróg 7
Z „Janika” z oprawy do szybu 4
Z „Cyglera” z oprawy do szybu „Seraf” 6
Do szybu „Górska”:
Z „Danielówka” z oprawy na róg pieca 8, stąd przed „Siecin” na most „Pawlikowice” i „
6 11
Z „Królewskiego” do „Liszek” i z ,,Liszek” tak jako i do „Biedowa”
Z „Królewskiego” do „Postrzygalnie” dróg 4, stąd do szybu 6 10
Z „Lizaka”, „Jelenia” na „Tanecznicę” dalszą dróg 4, bliższą 3 7
Z „Tanecznicy” bliższej do szybu dróg 6
Z dalszej dróg 7
Z „Janika” z oprawy do szybu 4
Z „Cyglera” z oprawy do szybu „Seraf” 6
Do szybu „Górska”:
Z „Danielówka” z oprawy na róg pieca 8, stąd przed „Siecin” na most „Pawlikowice” i „
Skrót tekstu: InsGór_1
Strona: 33
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1615 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
pływają; z mętnego Co łona Kamaryiskiej wychodzą kałuzy, Więc które z kryształowej płyną Aretuzy, Łączą się z temi co je przychodni zamyka Alfeus; nad wszystkiemi Cjane wynika. Jako więc Amazonek z krzywemi tarczami Szyk idzie, gdy Panieńskie Wojsko chorągwiami Prowadzi Hyppolite, Getyckie narody Zwojowawszy, i Dońskie przełamawszy lody: Albo jako zapustnych tanecznic szeregi, Złotoródnego Hermu nad Ojcowskie brzegi Wynidą, a wesoła przy ich krotofili Rzeka, pełnym strumieniem źródła swoje chyli. Obaczyła niebieski poczet z zielonego Etna wierzchu, i w bliskim dole siedzącego Temi słowy Zefira prosi; o jedyny Ojcze wiosny, miękkiemi przez moje krainy Który często skrzydłami bujasz, i przez cały Rok słoneczne wiatrami
pływáią; z mętnego Co łoná Kámáryiskiey wychodzą káłuzy, Więc ktore z krzyształowey płyną Aretuzy, Łączą się z temi co ie przychodni zámyka Alfeus; nád wszystkiemi Cyáne wynika. Iáko więc Amázonek z krzywemi tarczámi Szyk idźie, gdy Pánieńskie Woysko chorągwiámi Prowádźi Hyppolite, Getyckie narody Zwoiowawszy, y Dońskie przełamawszy lody: Albo iáko zapustnych tanecznic szeregi, Złotorodnego Hermu nád Oycowskie brzegi Wynidą, á wesoła przy ich krotofili Rzeká, pełnym strumieniem źrodłá swoie chyli. Obaczyłá niebieski poczet z źielonego Etná wierzchu, y w bliskim dole śiedzącego Temi słowy Zefirá prośi; o iedyny Oycze wiosny, miękkiemi przez moie kráiny Ktory często skrzydłámi buiasz, y przez cáły Rok słoneczne wiátrámi
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 16
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
ze wszytkim swym Dworem I Pałacem pospołu porwie się szaszorem/ Gdzie przepadszy niewiedzieć: Próżne tylko znaki Możności pozostały/ i Majestat jaki Był jej przed tym. A tu już piękna Paskwalina Odniozszy to z Wenery/ i razem jej Syna Zwycięstwo niesłychane/ na tym miejscu swoje Państwo ufundowała. Gdzie owe Pokoje/ Sale i Tanecznice/ stek światowych ludzi/ Na Klasztor reformuje/ i kosztowny wzbudzi Przy nim Kościół/ jako jej Beliza kazała/ Tamże z wielkim triumfem te porospinała Lupy Kupidynowe na pamiątkę wieczną: A sama w swym zawzięciu będąc już stateczną/ Grono Westy Bogini Dziewic zgromadziła/ I zamknąwszy/ spół się im Ksienią poświęciła. Czym więcej
ze wszytkim swym Dworem Y Páłácem pospołu porwie się szaszorem/ Gdzie przepadszy niewiedzieć: Prożne tylko znáki Możnośći pozostáły/ y Máiestat iáki Był iey przed tym. A tu iuż piękna Pásquáliná Odniozszy to z Wenery/ y rázem iey Syná Zwyćięstwo niesłycháne/ ná tym mieyscu swoie Pánstwo vfundowáłá. Gdzie owe Pokoie/ Sale y Tanecznice/ stek świátowych ludzi/ Ná Klasztor reformuie/ y kosztowny wzbudzi Przy nim Kośćioł/ iako iey Belizá kazáłá/ Támże z wielkim tryumfem te porospináłá Lupy Kupidynowe ná pámiątkę wieczną: A sámá w swym záwzięciu będąc iuż státeczną/ Grono Westy Bogini Dziewic zgromádziłá/ Y zámknąwszy/ społ się im Xięnią poświęćiłá. Czym więcey
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 132
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
limine. Litwę i Ruś Trakt Lubelski plądrujących pokonał, to do wierności przymusił: na której wojnie było 7. Chorągwi Toporczyków, aliàs Toporem się pieczętujących, teste Cromero. Kilku na Rusi fundował Biskupów. Nic niezaczynał, bez Astrologicznej predykcyj. Umarł Roku 1382. Zony tu nie miał w Polsce, tylko Matkę Elżbietę tanecznicę, hojną w obietnicach, nie w skutku. TRZECIA CLASSIS KrólÓW POLSKICH z JAGIEŁŁÓW.
WŁADYSŁAW JAGIEŁŁO jeden najstarszy ze 12. Synów Olgerda Książęcia Litewskiego, Królem Polskim obrany pod kondycją przyjęcia Wiary Świętej i inkorporacyj Litwy do Korony. Akceptował Kondycję i swoję proposuit, aby był Z. JADWIGI Córki Ludwika Króla socius thori et Throni
limine. Litwę y Ruś Trákt Lubelski plądruiących pokonáł, to do wierności przymusił: ná ktorey woynie było 7. Chorągwi Toporczykow, aliàs Toporem się pieczętuiących, teste Cromero. Kilku ná Rusi fundowáł Biskupow. Nic niezáczynał, bez Astrologiczney predykcyi. Umarł Roku 1382. Zony tu nie miał w Polszcze, tylko Matkę Elżbietę tanecznicę, hoyną w obietnicach, nie w skutku. TRZECIA CLASSIS KROLOW POLSKICH z IAGIEŁŁOW.
WŁADYSŁAW IAGIEŁŁO ieden náystarszy ze 12. Synow Olgerdá Xiążęcia Litewskiego, Krolem Polskim obrány pod kondycyą przyięcia Wiary Swiętey y inkorporácyi Litwy do Korony. Akceptowáł Kondycyę y swoię proposuit, áby był S. IADWIGI Corki Ludwika Krola socius thori et Throni
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 348
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
wyprawił/ na traktat o pokoju. Lecz/ że Pielgrzymowie Chrześcijańscy na domy dla żywności napadali/ i plądrowali/ Sołtan tym urażony/ z gniewem posły Cesarskie odprawił; atoli ubłagany/ gdy mu pomienione szkody Fryderyk nagrodził/ i łaskawszym się pokazował na Saracenów/ niż na Chrześcijan. Zaczym zrozumiawszy go Saraceni/ muzykę mu i tanecznice przysłali; z któremi on i w ich stroju/ biesiad zażywał. Darował Sołtanowi Egipskiemu swój miecz i zbroję/ i pokoj u niego szpetnie zjednał/ i w niesławne kondycje: Bo mu tenże Sołtan (lub do tego nic nie miał/ i bez wiedzy Sołtana Damaszku/ który tamte kraje trzymał/) wszytko
wypráwił/ ná tráktat o pokoiu. Lecz/ że Pielgrzymowie Chrześćiáńscy ná domy dla żywnośći nápadáli/ i plądrowáli/ Sołtan tym urażony/ z gniewem posły Cesarskie odpráwił; atoli ubłagány/ gdy mu pomienione szkody Fryderyk nágrodźił/ i łáskáwszym się pokazował ná Saracenow/ niż ná Chrześćian. Záczym zrozumiawszy go Sáráceni/ muzykę mu i tanecznice przysłali; z ktoremi on i w ich stroiu/ bieśiad záżywał. Dárował Sołtanowi Egipskiemu swoy miecz i zbroię/ i pokoy u niego szpetnie ziednał/ i w niesławne kondycye: Bo mu tenże Sołtan (lub do tego nic nie miał/ i bez wiedzy Sołtaná Dámaszku/ ktory tamte kraie trzymał/) wszytko
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 65
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
widzę to na oko, iż Homerus, Pindarus, Anakreonta, Ovidius, Virgilius, Enniusz Sofocles, Seneka, Plautus, Terentius, Tibullus, Katulus, Horatius, Eurypides, Martialis, Ariostofanes, Haesidus, Menander, Simonides, Safo, i inni skupiwszy się oraz, tak sobie ztobą poczną, jak postępowały one tanecznice Bachusowe Święto odprawujące, z nieboszczykiem Orfeuszem dającym wszytkim naganę a chwalącym samę tylko Małżonekę swoję. T. Panie mój, o tych pokoj, których tu Wmść przypomnieć raczyłeś, uczynili ci granice, i termin Poeziej, i którzy są godni być ukoronowani laurem, Haederą i Mirtą, lecz o tych mówię co są
widzę to ná oko, iż Homerus, Pindárus, Anákreontá, Ovidius, Virgilius, AEnniusz Sophocles, Senecá, Plautus, Terentius, Tibullus, Catulus, Horatius, Euripides, Martialis, Ariostophánes, Haesidus, Menánder, Simonides, Sápho, y inni skupiwszy się oraz, ták sobie ztobą poczną, iák postępowáły one tanecznice Bachusowe Swięto odpráwuiace, z nieboszczykiẽ Orpheuszem dáiącym wszytkim nágánę á chwalącym samę tylko Małżonekę swoię. T. Panie moy, o tych pokoy, ktorych tu Wmść przypomnieć raczyłeś, uczynili ci gránice, y termin Poeziey, y ktorzy są godni byc vkoronowáni laurem, Haederą y Mirthą, lecz o tych mowię co są
Skrót tekstu: AndPiekBoh
Strona: 109
Tytuł:
Bohatyr straszny
Autor:
Francesco Andreini
Tłumacz:
Krzysztof Piekarski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
dialogi
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
szczodrobliwa ręka nie skurczona Niechajże i mnie dary niebieskiemi Ubłogosławi, choć nie doczesnemi. EMBLEM A 91
Serce na misie strzałą przebite. Napis: Sercem skruszonym i uniżonym nie gardź, Boże. Psalm 50, 19.
Cóż ja to widzę? Czy świętą Janowę Głowę na misie, przez złość Herodowę, Którą swawolna tanecznica była Swej złej na wety matce położyła? Mylę się, mylę, dar to jest nie taki, Insze to na tym półmisku przysmaki: Serce tu leży strzałą przerażone, Szczerą, głęboką pokorą skruszone, Tobie, o Boże, ku wdzięcznej wonności Ofiarowane: a Ty z wysokości Na takie patrzysz, któri oka swego
szczodrobliwa ręka nie skurczona Niechajże i mnie dary niebieskiemi Ubłogosławi, choć nie doczesnemi. EMBLEM A 91
Serce na misie strzałą przebite. Napis: Sercem skruszonym i uniżonym nie gardź, Boże. Psalm 50, 19.
Cóż ja to widzę? Czy świętą Janowę Głowę na misie, przez złość Herodowę, Którą swawolna tanecznica była Swej złej na wety matce położyła? Mylę się, mylę, dar to jest nie taki, Insze to na tym półmisku przysmaki: Serce tu leży strzałą przerażone, Szczerą, głęboką pokorą skruszone, Tobie, o Boże, ku wdzięcznej wonności Ofiarowane: a Ty z wysokości Na takie patrzysz, który oka swego
Skrót tekstu: MorszZEmbWyb
Strona: 334
Tytuł:
Emblemata
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
emblematy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wybór wierszy
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
i zakrętów, dróżek 9, sprzed kasztów pod sam szyb „Górsko” dróżka 1. Summa ut supra.
Od tegoż szybika pod szyb „Regis” wymierzyło się dróżek 23. Videlicet od szybika „Sułowa”, w drogę krzyżową ku „Danielówku”, dróżek 7, stąd w upad na pierwszą szerzyznę „Tanecznicy” dróżek 3, z tej szerzyzny na drogę ku „Nadachówku” dróżka 1, stamtąd aż do kieratu nadachowskiego ciasnym piecem i zakrętem - 4, od kieratu aż pod szyb „Regis” dla pagórka i miejsc błotnych dróżek 8. Summa ut supra.
Kiedy zaś na stronę na kopienie walić się będzie, rachować się
i zakrętów, dróżek 9, sprzed kasztów pod sam szyb „Górsko” dróżka 1. Summa ut supra.
Od tegoż szybika pod szyb „Regis” wymierzyło się dróżek 23. Videlicet od szybika „Sułowa”, w drogę krzyżową ku „Danielówku”, dróżek 7, stąd w upad na pierwszą szerzyznę „Tanecznicy” dróżek 3, z tej szerzyzny na drogę ku „Nadachówku” dróżka 1, stamtąd aż do kieratu nadachowskiego ciasnym piecem i zakrętem - 4, od kieratu aż pod szyb „Regis” dla pagórka i miejsc błotnych dróżek 8. Summa ut supra.
Kiedy zaś na stronę na kopienie walić się będzie, rachować się
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 111
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
drogę ku „Nadachówku” dróżka 1, stamtąd aż do kieratu nadachowskiego ciasnym piecem i zakrętem - 4, od kieratu aż pod szyb „Regis” dla pagórka i miejsc błotnych dróżek 8. Summa ut supra.
Kiedy zaś na stronę na kopienie walić się będzie, rachować się ma: z buna sułowskiego na szerzyznę „Tanecznicy” dróżek 11. Wywalenie z tej szerzyzny na drogę dróżek 1.
„Wołczyn”. Z komory głębszej „Wołczyn” z zrucaniem i odwalaniem pod szybik dróżka 1. Z komory śrzedniej „Wołczyn” aż pod szybik dróżka 1.
Od szybika „Wołczyn” na bunie aż pod szybik „Górsko” dróżek 27.
drogę ku „Nadachówku” dróżka 1, stamtąd aż do kieratu nadachowskiego ciasnym piecem i zakrętem - 4, od kieratu aż pod szyb „Regis” dla pagórka i miejsc błotnych dróżek 8. Summa ut supra.
Kiedy zaś na stronę na kopienie walić się będzie, rachować się ma: z buna sułowskiego na szerzyznę „Tanecznicy” dróżek 11. Wywalenie z tej szerzyzny na drogę dróżek 1.
„Wołczyn”. Z komory głębszej „Wołczyn” z zrucaniem i odwalaniem pod szybik dróżka 1. Z komory śrzedniej „Wołczyn” aż pod szybik dróżka 1.
Od szybika „Wołczyn” na bunie aż pod szybik „Górsko” dróżek 27.
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 111
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
