przyszli/ i zanieśli je aż na miejsce. Ci starcowie opowiedzieli to ś. Antoniemu. Zatym rzekł święty: Zda mi się że ten Mnich jest podobny okrętowi wszytkim dobrym naladowanemu: o którym nie jest pewna jeśli przyjdzie do Portu. A po nie długim czasie/ jął ś. Opat płakać/ i włosy na sobie tarchać i lamentować. Co gdy wyrzeli uczniowie jego/ mówili mu: Czemu płaczesz Ojcze? A on odpowiedział. Wielki Filar Kościelny teraz upadł. A to mówił o onym młodym mnichu. I przdałmowiąc: Idźcie do niego a obaczcie co się stało. Szli tedy ucznowie jego/ i naleźli Mnicha onego narogozy siedzącego/ i
przyszli/ y zániesli ie aż na mieysce. Ci stárcowie opowiedźieli to ś. Antoniemu. Zátym rzekł święty: Zda mi sie że ten Mnich iest podobny okrętowi wszytkim dobrym naládowánemu: o ktorym nie iest pewna ieśli przyidźie do Portu. A po nie długim czáśie/ iął ś. Opát płákać/ y włosy ná sobie tárcháć y lámentowáć. Co gdy wyrzeli vczniowie iego/ mowili mu: Czemu płáczesz Oycze? A on odpowiedźiał. Wielki Filar Kosćielny teraz vpadł. A to mowił o onym młodym mnichu. Y przdałmowiąc: Idźćie do niego á obaczćie co sie sstało. Szli tedy vcznowie iego/ y naleźli Mnichá onego nárogozy siedzącego/ y
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 178
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ i odcinać wszytkie przeszkody od nich.
Powtóre. Prawo to wasze zamyślone przeciwko prawu/ które Canonicum zowimy/ jako znać . Na których miejscach taż jest Konstytucja wniesiona do prawa Duchownego. Stąd ś. Grzegorz . Kędy jawnie ukazuje onę Konstytucją/ przyjętą od Kościoła ś. której mają sędziowie na sądach zażywać. Tarchają coś po kątach niektórzy/ iż Ociec ś. Papież dał w tej mierze dyspensę Polakom/ że mogą ujmować obroku Sługom Bożym/ i nie przypuszczać ich do dziedzictwa/ ani do kupowania majętności. Na to odpowiadam/ iż ja tej dyspensy niewidział; która/ by niewiem jako miękko w jedwabne płacie uwiniona była/
/ y odćináć wszytkie przeszkody od nich.
Powtore. Práwo to wásze zámyślone przećiwko práwu/ ktore Canonicum zowimy/ iáko znáć . Ná ktorych mieyscách táż iest Constitucya wnieśiona do práwá Duchownego. Ztąd ś. Grzegorz . Kędy iáwnie vkázuie onę Constitucyą/ przyiętą od Kośćiołá ś. ktorey máią sędźiowie ná sądách záżywáć. Tarcháią coś po kątách niektorzy/ iż Oćiec ś. Papież dał w tey mierze dyspensę Polakom/ że mogą vymowáć obroku Sługom Bożym/ y nie przypuszczáć ich do dźiedźictwá/ áni do kupowánia máiętnośći. Ná to odpowiádám/ iż ia tey dyspensy niewidźiáł; ktora/ by niewiem iáko miękko w iedwabne płaćie vwiniona byłá/
Skrót tekstu: BirkEgz
Strona: 21
Tytuł:
O Egzorbitancjach kazania dwoje
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
