rzuciła oręże. Tetydy Syn obaczył: zaraz umysł twardy Odmienił, strętwiał wszytek, i prawie przez kości Przenikając: nowy w nim afekt nagle gości. Zataić się nie może, na wierzch się pokwapia, Twarz rumieni, i lekkim potemczoło skrapia. Jako gdy Massagete w mleko krew mieszają, Albo Kości słoniowej Malarze zadają Purpurową tinkturę: tak w nim różna wstaje Odmiana, raz blednieniem a raz się wydaje Rumieńcem świeża miłość; chce ofiary one Przerwać nie pomniąc na płeć, i lata pieszczone. Ale gdy wstyd, i Matki przytomność hamuje, Tak jako więc, gdy w polu młody wołek czuje Nadobną blisko boku towarzyszkę swego, Lub jeszcze nie ma
rzućiłá oręże. Tetydy Syn obaczył: záraz umysł twárdy Odmienił, strętwiał wszytek, y práwie przez kośći Przenikáiąc: nowy w nim áffekt nagle gośći. Zátáić się nie może, ná wierzch się pokwápia, Twarz rumieni, y lekkim potemczoło skrapia. Iáko gdy Mássagete w mleko krew mieszáią, Albo Kośći słoniowey Málárze zádáią Purpurową tinkturę: ták w nim rożna wstáie Odmiáná, raz blednieniem á raz się wydáie Rumieńcem świeża miłość; chce ofiáry one Przerwáć nie pomniąc ná płeć, y látá pieszczone. Ale gdy wstyd, y Mátki przytomność hámuie, Ták iáko więc, gdy w polu młody wołek czuie Nadobną blisko boku towárzyszkę swego, Lub ieszcze nie ma
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 121
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
.
Faelix simplicibus novit qui tollere morbos, Pro quovis morbo, est uná herba satis.
SZczęśliwy prostych, ziół różnych przymioty, Znający skutki, i tajemne cnoty. Bezpieczniej każdą chorobę ziołami, Uleczyć może, niż Panaceami. Pewniej niż z Złota, drogą esencją, Z Pereł, z Korali, z Ambry Alchimiją. Tinktury, sole, sztucznie wyciągnione, Z różnych metalów, istności robione. Drogie Balsamy, Transmaryny Chińskie, I Bezoary prawdziwe Indyjskie; Pzewyższy skutkiem, czasem pospolita, Zielina prosta, w chorobie zażyta. Autor do czytelnika.
Nie zalecam tej lichej Książeczki żadnemu, Sama ją rzecz zaleci, praktykującemu. Krótko wszystkie choroby, są
.
Faelix simplicibus novit qui tollere morbos, Pro quovis morbo, est uná herba satis.
SZczęśliwy prostych, źioł rożnych przymioty, Znáiący skutki, y táiemne cnoty. Beśpieczniey káżdą chorobę źiołámi, Vleczyć może, niż Pánáceámi. Pewniey niż z Złotá, drogą essencyą, Z Pereł, z Korali, z Ambry Alchimiią. Tinktury, sole, sztucznie wyćiągnione, Z rożnych metallow, istnośći robione. Drogie Bálsamy, Tránsmáryny Chińskie, Y Bezoáry prawdźiwe Indyiskie; Pzewyższy skutkiem, czásem pospolita, Zieliná prosta, w chorobie záżyta. Autor do czytelnika.
Nie zálecam tey lichey Kśiążeczki żadnemu, Sámá ią rzecz záleći, práktykuiącemu. Krotko wszystkie choroby, są
Skrót tekstu: PromMed
Strona: 2
Tytuł:
Promptuarium medicum
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1716
Data wydania (nie wcześniej niż):
1716
Data wydania (nie później niż):
1716
