. Posadzka z kamienia ciosanego, marmuryzowana.
Ołtarz mazaikowej roboty, sztuki zaś inne i strukturki dwie z drzewa snycerską robotą, pozłacane. — W ołtarzu obraz Matki Boskiej, ramy w srebro oprawne, sukienka Matki Boskiej srebrna. Korona tak u Matki Boskiej, jak u Pana Jezusa srebrna. — Aniołków dwa z lichtarzykami, turybularzów. No 3. — Sztuczek małych No 8, wszystko srebrne. — Krucyfiks na postumenciku jerozolimski, perłową macicą wysadzany, z relikwiami różnemi, figura sama mosiężna. — Obrazek Naj. Panny, w ramkach czarnych, woskowy. — Na ołtarzu obrus wielki, stary, holenderski, serweta takaż.
Naprzeciwko ołtarza Ganek
. Posadzka z kamienia ciosanego, marmuryzowana.
Ołtarz mazaikowej roboty, sztuki zaś inne i strukturki dwie z drzewa snycerską robotą, pozłacane. — W ołtarzu obraz Matki Boskiej, ramy w srebro oprawne, sukienka Matki Boskiej srebrna. Korona tak u Matki Boskiej, jak u Pana Jezusa srebrna. — Aniołków dwa z lichtarzykami, turybularzów. No 3. — Sztuczek małych No 8, wszystko srebrne. — Krucyfiks na postumenciku jerozolimski, perłową macicą wysadzany, z relikwiami różnemi, figura sama mosiężna. — Obrazek Naj. Panny, w ramkach czarnych, woskowy. — Na ołtarzu obrus wielki, stary, holenderski, serweta takaż.
Naprzeciwko ołtarza Ganek
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 80
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
hańby boję, ani dbam o śmiechy, słuszne widzę karania za me ciężkie grzechy. Podaję dobrowolnie skrępowane ręce, niech wiem tylko o miejscu zasłużonej męce. Wszytko chętnie poniosę, co-ć się będzie zdało, oddam serce na groty i na miecze ciało. Chcesz, napełnię setnymi wotami ołtarze i kurzyć będą dymy swe turybularze; albo jeśli też pragniesz krwie mojej posoki na ofiarę ołtarzom, nie dam i w tym zwłoki (acz ledwie by takowe z występkiem ofiary zrównać mogły, gdyż większe są winy niż kary). Nie jest jednak tak barzo gniew Twój rozżarzony, żeby tylko krwią samą mógł być uskromiony. Często miecz Twój wychwalał nieprzyjaciel hardy
hańby boję, ani dbam o śmiechy, słuszne widzę karania za me ciężkie grzechy. Podaję dobrowolnie skrępowane ręce, niech wiem tylko o miejscu zasłużonej męce. Wszytko chętnie poniosę, co-ć się będzie zdało, oddam serce na groty i na miecze ciało. Chcesz, napełnię setnymi wotami ołtarze i kurzyć będą dymy swe turybularze; albo jeśli też pragniesz krwie mojej posoki na ofiarę ołtarzom, nie dam i w tym zwłoki (acz ledwie by takowe z występkiem ofiary zrównać mogły, gdyż większe są winy niż kary). Nie jest jednak tak barzo gniew Twój rozżarzony, żeby tylko krwią samą mógł być uskromiony. Często miecz Twój wychwalał nieprzyjaciel hardy
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 45
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
stroju żołnierskim; która konia chudego do biegu nagotowanego, w Jewej ręce rozgę na tegoż konia trzyma.
12 AZIA, wyrażona była na pieniądzach Hadriana Cesarza, w prawej ręce ster Okrętu podnoszącą, w Jewej Węża Czasem się maluje Panna kwieciem ukoronowana, w sukni złotogłowej i perłowej, w prawej gałęzie różne, w Jewej turybularz piastuje. Caesar Ripá.
13 JUDAEA, albo Żydowska ziemia na monecie Wespazjana i Titusa jest w postaci Matrony przy palmie stojąca, tojest blisko Fenicyj, Krainy. Albo też Hieroglificznie wyraża się siedmio promienistym Lichtarzem.
14 EgipSKIE Królestwo adumbruje Matrona piastująca Sistrum (brzękadło) albo Cymbał, Muzykę Egipską od Kapłanów zażywaną do Ofiar,
stroiu żołnierskim; ktora konia chudego do biegu nagotowánego, w Iewey ręce rozgę na tegoż konia trzyma.
12 AZIA, wyrażona była na pieniądzách Hadryana Cesarza, w prawey ręce ster Okrętu podnoszącą, w Iewey Węża Czasem się máluie Pánná kwieciem ukoronowana, w sukni złotogłowey y perłowey, w prawey gałęzie rożne, w Iewey turybularz piastuie. Caesar Ripá.
13 IUDAEA, albo Zydowská ziemia na monecie Wespazyana y Titusa iest w postaci Matrony przy palmie stoiąca, toiest blisko Fenicyi, Krainy. Albo też Hieroglificznie wyrażá się siedmio promienistym Lichtarzem.
14 EGYPSKIE Krolestwo adumbruie Mátrona piastuiąca Sistrum (brzękádło) albo Cymbał, Muzykę Egypską od Kápłanow zażywáną do Ofiar,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1163
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
maluje pięknie w Laurowym wieńcu na kopii wsparty; od ramion złoty wisi łańcuch, jedną nogą szyszak depcze z napisem: In omne aurum. Inni wyrażają Honor siedzący na wozie, który ciągną Słonie, a z tyłu Gloria wkłada na głowę Koronę.
33 Idololatria, albo Bełwochwalstwo, wyraża się osobą Matrony ślepej przed cielcem z turybularzem klęczącej według Cezara Rypy.
34 Ignorantia, albo nieumiejętność, maluje się jak Młodzian na ośle siedzący z za wiązanemi oczyma.
35 Indocilitas, tojest Tępość, nieuczenie się, wyraża się przez Niewiastę siedzącą, która osła uzdeczką do siebie ciągnie; z drugiej strony O Emblematach i Symbolach
wieprza trzyma za ryło.
36 Irresolutio,
maluie pięknie w Laurowym wieńcu na kopii wsparty; od ramion złoty wisi łańcuch, iedną nogą szyszak depcze z napisem: In omne aurum. Inni wyrażáią Honor siedzący na wozie, ktory ciągną Słonie, a z tyłu Gloria wkłada na głowę Koronę.
33 Idololatria, albo Bełwochwalstwo, wyraża się osobą Matrony ślepéy przed cielcem z turybularzem klęczącey według Cezara Rypy.
34 Ignorantia, albo nieumieiętność, maluie się iak Młodzian na ośle siedzący z za wiązanemi oczyma.
35 Indocilitas, toiest Tępość, nieuczenie się, wyraża się przez Niewiastę siedzącą, ktora osła uzdeczką do siebie ciągnie; z drugiey strony O Emblematach y Symbolach
wieprza trzyma za ryło.
36 Irresolutio,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1170
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
pulsu cognoscitur Dyskurs wydaje sentymenta serca.
Nad GRZEGOTKĄ Wielkotygodniową Napis Kamilla Antyka, Semel in Anno. In Censuram, raz się spowiadających w Roku.
Krzyż z napisem: Ex dedecore decus Inny napisał: Mortis olim nunc tesera vitae.
AMBONIE przypisano Lemma: Veritati, non fábulis. Inny przypisał: Ad dandam scientiam salutis.
TURYBULARZ kadzący, z napisem: Dummodo supersit odor Te Symbolum tych reprehendit, którzy jedynej szukają sławy. Inny Kadzielnicy dał napis. Consumitur, at olet. Ta jest pochwała cierpliwości.
PIERŚCIEN wziął Lemma od Ferrusa: Iungo amantes. Temuż Pierścieniowi dano Napis: Honoris et fidei signum.
STOŁ zastawiony z napisem Curarum examina pellit
pulsu cognoscitur Dyskurs wydaie sentymenta serca.
Nad GRZEGOTKĄ Wielkotygodniową Napis Kamilla Antika, Semel in Anno. In Censuram, raz się spowiadaiących w Roku.
KRZYZ z napisem: Ex dedecore decus Inny napisał: Mortis olim nunc tesera vitae.
AMBONIE przypisano Lemma: Veritati, non fábulis. Inny przypisał: Ad dandam scientiam salutis.
TURYBULARZ kadzący, z napisem: Dummodo supersit odor Te Symbolum tych reprehendit, ktorzy iedyney szukáią sławy. Inny Kadzielnicy dał napis. Consumitur, at olet. Ta iest pochwała cierpliwości.
PIERSCIEN wziął Lemma od Ferrusa: Iungo amantes. Temuż Pierścieniowi dano Napis: Honoris et fidei signum.
STOŁ zastawiony z napisem Curarum examina pellit
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1189
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
podczas południa, trze- Geografia Generalna i partykularna
cią w wieczor, 4. o pułnocy: na tę ostatnią idąc, trąbieniem i wyciem strasznym sobie znać dawali i Ludowi. Najwyższy Ofiarnik szedł przed Bałwan w stroju białym, kształtem kapy Katolickiej, na głowie mając koronę otwartą z piór pięknych do góry stojących, w ręku miał turybularz, którym czynił kadzenie Bałwanowi, potym wziąwszy tuwalnią ołtarz obcierał. Wychodził potym do Kolegów swoich, tam czynił pokutę biczując się aż do krwie. Arcykapłan tenże wstępował na jakieś theatrum, stołków do siedzenia pełne, tam usiadłszy, nogę sobie mieczykiem ostrym kaliczył, tak twarz i głowę krwią z nogi płynącą smarował, i
podczas południa, trze- Geografia Generalna y partykularna
cią w wieczor, 4. o pułnocy: na tę ostatnią idąc, trąbieniem y wyciem strasznym sobie znać dawali y Ludowi. Naywyższy Ofiarnik szedł przed Bałwan w stroiu białym, kształtem kapy Katolickiey, na głowie maiąc koronę otwartą z piór pięknych do góry stoiących, w ręku miał turybularz, ktorym czynił kadzenie Bałwanowi, potym wziąwszy tuwalnią ołtarz obcierał. Wychodził potym do Kollegow swoich, tam czynił pokutę biczuiąc się aż do krwie. Arcykapłan tenże wstępował na iakieś theatrum, stołkow do siedzenia pełne, tam usiadłszy, nogę sobie mieczykiem ostrym kaliczył, tak twarz y głowę krwią z nogi płynącą smarowáł, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 573
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
uczniów mistrzowi zadziwili. Dowiedział się tego sprawą ducha ś. Kapłan Anastazjus/ który miał żonę/ a ta z nim czterdzieści lat w panieństwie mieszkała; a on o wodzie i o chlebie każdy dzień pościł/ wyjąwszy Niedziele. Powiedział tedy onej swej żenie. Ja idę orać/ ty ochędoż dom/ a około dziewiątej godziny Turybularz i świece weźmi/ a zajdzi w drogę ś. Bazylemu/ bo wstąpi do domu nas grzechnych. co ona z wielką uczciwością i bojaźnią uczyniła/ ś. Bazyli dawszy jej błogosławieństwo/ rzekł: Jako się masz pani Teogonia? Ona zlekszy się pomienienia imienia swego/ rzekła: Dobrze ojcze święty. Potym przydał: Gdzie
vczniow mistrzowi zádźiwili. Dowiedźiał sie tego spráwą ducha ś. Kápłan Anástázyus/ ktory miał żonę/ á tá z nim czterdźieśći lat w pánieństwie mieszkáłá; á on o wodźie y o chlebie káżdy dźień pośćił/ wyiąwszy Niedźiele. Powiedźiał tedy oney swey żenie. Ia idę oráć/ ty ochędoż dom/ á około dźiewiątey godźiny Turybularz y świece weźmi/ á zaydźi w drogę ś. Bázylemu/ bo wstąpi do domu nas grzechnych. co oná z wielką vczćiwośćią y boiáźnią vczyniłá/ ś. Bázyli dawszy iey błogosłáwieństwo/ rzekł: Iáko sie masz pani Theogonia? Oná zlekszy sie pomienienia imieniá swego/ rzekłá: Dobrze oycze święty. Potym przydał: Gdźie
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 204
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
jest twoim nie trwoż się. Zlekła się niewiasta tych słów/ bo widziała iż wsytkie jej tajemnice wiedział/ zdumiawszy padła na źmieę wołając: Święty Boży modl się za mną grzeszną/ abowiem dziwne rzeczy widzę około ciebie. A uczyniwsz ymodliwtę przed wszytkimi/ rzekł: Rozciągni w rękach fartuch/ gdy to uczyniła/ kazałwęgle z Turybularza wysypać nań/ a włożywszy kadzidło/ kazał jej iść przed sobą. Gdy przyszli do domu Kapłańskiego/ wyszedł też i sam przeciw Biskupowi/ a pocałowawszy nogi jego/ rzekł: Skądże mi to/ że przyszedł Święty Boży do mnie? Gdy tedy weszli do Kościoła/ za rozkazanie na Biskupim/ Kapłan przystąpił do
iest twoim nie trwoż sie. Zlekła sie niewiásta tych słow/ bo widźiáłá iż wsytkie iey taiemnice wiedźiał/ zdumiawszy pádłá ná źmieę wołáiąc: Swięty Boży modl sie zá mną grzeszną/ abowiem dziwne rzeczy widzę około ćiebie. A vcżyniwsz ymodliwtę przed wszytkimi/ rzekł: Rośćiągni w rękách fartuch/ gdy to vcżyniłá/ kazałwęgle z Turybularzá wysypáć nań/ á włożywszy kádźidło/ kazał iey iśdź przed sobą. Gdy przyszli do domu Kápłáńskiego/ wyszedł też y sam przeciw Biskupowi/ á pocáłowawszy nogi iego/ rzekł: Zkądże mi to/ że przyszedł Swięty Boży do mnie? Gdy tedy weszli do Kościołá/ zá roskazánie na Biskupim/ Kápłan przystąpił do
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 205
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
a niż Chrześcijański. Panuje w nim ta herezja/ iż nie trzeba chwalić i czci wyrządzać inszemu krzyżowi/ tylko temu na którym Chrystus dla nas cierpiał. Nie dają ostatniego pomazania tym co mają umierać/ ale kadzą umarłe: omywają je i wiążą. Odprawują przy nich obrządek/ i odnoszą do grobu z krzyżem i z turybularzem/ i z wodą święconą. Wielki post mają w uczciwości wielkiej/ i poszczą go dziwnie ściśle. Naprzedniejsze ich okrasy są zioła/ rozynki/ a ryba jakakolwiek; czego jednak nie wszedzie używają: lecz wiele popów i czernców i czernic/ nie jadają tylko zioła/ abo przez cały post/ abo trzeciego dnia. W
á niż Chrześćiáński. Pánuie w nim tá haeresia/ iż nie trzebá chwalić y czći wyrządzáć inszemu krzyżowi/ tylko temu ná ktorym Chrystus dla nas ćierpiał. Nie dáią ostátniego pomázánia tym co máią vmieráć/ ále kádzą vmárłe: omywáią ie y wiążą. Odpráwuią przy nich obrządek/ y odnoszą do grobu z krzyżem y z thuribularzem/ y z wodą święconą. Wielki post máią w vczćiwośći wielkiey/ y posczą go dźiwnie śćiśle. Naprzednieysze ich okrásy są źiołá/ rozynki/ á rybá iákakolwiek; czego iednák nie wszedźie vżywáią: lecz wiele popow y czerncow y czernic/ nie iádáią tylko źiołá/ ábo przez cáły post/ ábo trzećiego dniá. W
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 221
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
tylko mogłem Horęzem władnąc niedopuściła mi fantazyja moja, servire ob Domini nie cisnąłem się w katalog pieszczonych Adonidesów ale konkurowałem w komput pracowitych Denatorum nieprzykre były Juga Arma Bellony nie ciężkie sine Ramis et Remis przebyte Rzek Głębokich Nurty Niestraszne lubo Polskiemu Niezwyczajne Narodowi Bałtyckiej wody Profunditates. Nie były Mierzjone lubo nie owe z Turybularza Jowiszowego ale z saletry Marsowej odoratus. Przyjmowaly się hilari fronte wszystkie fortuny adversitates Przyjmowały się z Niezamarszczoną z łaski Bożej zrzenicą Nieprzyjacielskie Tela. Utoczyło się. A dla czegoż to? Pewnie dla nieprywatnej urazy albo jakiej z Nieprzyjacielem zwady. Pewnie tez i nie dla nabycia substancyjej. Bo i owszem juzem swojej znaczną uronił portionem
tylko mogłęm Horęzem władnąc niedopuściła mi fantazyia moia, servire ob Domini nie cisnąłęm się w kathalog pieszczonych Adonidesow ale konkurowałęm w komput pracowitych Denatorum nieprzykre były Iuga Arma Bellony nie cięszkie sine Ramis et Remis przebyte Rzek Głębokich Nurty Niestraszne lubo Polskiemu Niezwyczayne Narodowi Baltyckiey wody Profunditates. Nie były Mierzione lubo nie owe z Turybularza Iowiszowego ale z saletry Marsowey odoratus. Przyimowaly się hilari fronte wszystkie fortuny adversitates Przyimowały się z Niezamarszczoną z łaski Bozey zrzenicą Nieprzyiacielskie Tela. Utoczyło się. A dla czegosz to? Pewnie dla nieprywatney urazy albo iakiey z Nieprzyiacielem zwady. Pewnie tez y nie dla nabycia substancyiey. Bo y owszem iuzem swoiey znaczną uronił portionem
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 147
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
