nigdy Tureckiemu Księżycowi nie dadzą być in plenilunio. Alkoran im każe wygubić Chrześcijan, ale ze mocniejsze często Hasło nasze JEZUS, niżeli ich Hałła, dla tego ich ginie liczba nie mała. Robur militiae u nich Janczarowie, Szpahowie, aliàs konna Kawaleria, a ci są Mercenarii Milites. Drudzy Szpahowie są wyprawni od Zajmów i Tymarów, to jest, od Panów Dobra Cesarskie w dzierżawie mających. Dają dla pozyskania respektu Cesarskiego znaczną liczbę wojennych ludzi Beglerbejowie, Paszowie. Han Tatarski perpetuum z Cesarzem mający Faedus, tenetur samemu Cesarzowi idącemu na wojnę dać 100. tysięcy: jeżeli Wezyr tylko Wielki idzie, temu w 50. tysięcach powinien na wojnie assistere.
nigdy Tureckiemu Xiężycowi nie dadzą bydź in plenilunio. Alkoran im każe wygubić Chrześcian, ale ze mocnieysze często Hasło násze IEZUS, niżeli ich Hałła, dla tego ich ginie liczba nie máła. Robur militiae u nich Ianczarowie, Szpahowie, aliàs konná Kawálerya, á ci są Mercenarii Milites. Drudzy Szpáhowie są wypráwni od Záymow y Tymárow, to iest, od Panow Dobrá Cesarskie w dźierżawie máiących. Daią dla pozyskánia respektu Cesarskiego znáczną liczbę woiennych ludźi Beglerbeiowie, Paszowie. Han Tatarski perpetuum z Cesarzem maiący Faedus, tenetur samemu Cesarzowi idącemu ná woynę dać 100. tysięcy: ieżeli Wezyr tylko Wielki idźie, temu w 50. tysięcach powinien ná woynie assistere.
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 490
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
i to jest co Turcy zowią dziś Tymarani/ skąd powinni wyprawować pewną liczbę ludzi konnych na wojnę/ ile razy rozkazanie Cesarskie zajdzie. Pożytek stąd i ten urósł/ że wszytek kraj podzielony będąc między Żołnierzów/ Zamki dobrze są opatrzone/ i Pospólstwo nie ma sposobu głowy podnieść/ i jarzma z siebie zdjąć. Te Majętności Tymarów/ barzo są podobne do dóbr/ które trzymamy w Anglii/ z obowiązkiem służby wojennej przy Królu. które zowią się dobra Koronne/ z tą jednak różnicą/ że my je trzymamy pewnym i dziedzicznym Prawem/ i nie może nam ich nikt odjąć/ chyba za występkiem zdrady i rebelii przeciwko Panu. Prawda jest/ że
y to iest co Turcy zowią dźiś Tymáráni/ zkąd powinni wypráwowáć pewną liczbę ludźi konnych ná woynę/ ile rázy roskazanie Cesárskie zaydźie. Pożytek ztąd y ten vrosł/ że wszytek kray podźielony będąc między Zołnierzow/ Zamki dobrze są opátrzone/ y Pospolstwo nie ma sposobu głowy podnieść/ y iárzmá z śiebie zdiąć. Te Máiętnośći Tymárow/ bárzo są podobne do dobr/ ktore trzymamy w Angliey/ z obowiąskiem służby woienney przy Krolu. ktore zowią się dobrá Koronne/ z tą iednák rożnicą/ że my ie trzymamy pewnym y dźiedźicznym Práwem/ y nie może nam ich nikt odiąć/ chybá zá występkiem zdrády y rebelliey przećiwko Pánu. Prawdá iest/ że
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 5
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
Kurtami zowią. Trzeba albowiem wiedzieć/ iż gdy Turcy Kurdią opanowali/ wszytkę krainę podzielili na Sandziaków/ z tą jednak różnicą/ że dobra w familiach dziedzicznym prawem zostają/ i dzieci następują po Rodzicach i krewnych bliskością we wszytkich Majętnościach i dostatkach/ nawet i w niektórych w małych Urzędach/ gdzie zaś inszy Sandziakowie/ i Tymarowie płacą czynsz Cesarzowi/ i dobra swoje trzymają zobowiąskiem iść na wojnę/ ile razy rozkazanie od starszego przyjdzie. Ci co są w pisani w Regestr Hukinmetów, niemają żadnego Pana ani Tymara/ coby im rozkazował/ są wolni od wszytkich ciężarów/ czynszów/ i podatków/ i są Panami zupełnemi dóbr swoich. Sandziakowie
Kurtámi zowią. Trzebá álbowiem wiedźieć/ iż gdy Turcy Kurdią opánowáli/ wszytkę kráinę podźielili ná Sándźiákow/ z tą iednák rożnicą/ że dobra w fámiliách dźiedźicznym práwem zostáią/ y dźieći nástępuią po Rodźicách y krewnych bliskośćią we wszytkich Máiętnośćiách y dostátkách/ náwet y w niektorych w máłych Vrzędách/ gdźie záś inszi Sándźiákowie/ y Tymárowie płácą czynsz Cesárzowi/ y dobrá swoie trzymáią zobowiąskiem iść ná woynę/ ile rázy roskázánie od stárszego przyidźie. Ci co są w pisáni w Regestr Hukinmetow, niemáią żadnego Páná áni Tymárá/ coby im roskázował/ są wolni od wszytkich ćiężarow/ czynszow/ y podátkow/ y są Pánámi zupełnemi dobr swoich. Sándźiakowie
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 64
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
po Rodzicach i krewnych bliskością we wszytkich Majętnościach i dostatkach/ nawet i w niektórych w małych Urzędach/ gdzie zaś inszy Sandziakowie/ i Tymarowie płacą czynsz Cesarzowi/ i dobra swoje trzymają zobowiąskiem iść na wojnę/ ile razy rozkazanie od starszego przyjdzie. Ci co są w pisani w Regestr Hukinmetów, niemają żadnego Pana ani Tymara/ coby im rozkazował/ są wolni od wszytkich ciężarów/ czynszów/ i podatków/ i są Panami zupełnemi dóbr swoich. Sandziakowie należący właśnie do Korony Ottomańskiej/ są ci. Ettarpu, Ezany, Huruku, Nezbinu, Szatengifu, Temiszekreku, Skaredu, Mufarkinu, Kale, Haburu, Sandziaru, albo Diarbeku, gdzie
po Rodźicách y krewnych bliskośćią we wszytkich Máiętnośćiách y dostátkách/ náwet y w niektorych w máłych Vrzędách/ gdźie záś inszi Sándźiákowie/ y Tymárowie płácą czynsz Cesárzowi/ y dobrá swoie trzymáią zobowiąskiem iść ná woynę/ ile rázy roskázánie od stárszego przyidźie. Ci co są w pisáni w Regestr Hukinmetow, niemáią żadnego Páná áni Tymárá/ coby im roskázował/ są wolni od wszytkich ćiężarow/ czynszow/ y podátkow/ y są Pánámi zupełnemi dobr swoich. Sándźiakowie náleżący właśnie do Korony Ottomáńskiey/ są ći. Ettarpu, Ezany, Huruku, Nezbinu, Szatengifu, Temiszekreku, Skaredu, Mufarkinu, Kale, Haburu, Sandźiaru, álbo Diarbeku, gdźie
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 64
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
G[...] zy, Sifadu, Nabolu, który się przed tym zwał Neapolis w Siriej/ Aglanu, Bakury, i Damaszku/ kędy zwykł przemieszkiwać. Jest trzech innych odleglejszych z Salianą, z których miejsc dochodzi go płaca od Urzędników Cesarskich/ którzy podatki wybierają. Zowią się Kadmar, Seida Beru, Kiurk, i Szubek. Tymarów tam niemasz/ ale obywatele są cale wolnemi Panami dóbr swoich/ jako i Kurtowie/ o którychem nie dawno powiedział. O zamkach tam będących niemasz co mówić/ bo są cale spustoszone.
Piąty Liwazu. Jest to Miasto w Armenii, wielkiej. Intraty ma Dziewięćkroć Sto Tysięcy aspr. Sandziaków ma pod sobą sześć
G[...] zy, Sifadu, Nabolu, ktory się przed tym zwał Neápolis w Siriey/ Aglanu, Bakury, y Dámászku/ kędy zwykł przemieszkiwáć. Iest trzech innych odlegleyszych z Salianą, z ktorych mieysc dochodźi go płáca od Vrzędnikow Cesárskich/ ktorzy podátki wybieráią. Zowią się Kadmar, Seida Beru, Kiurk, y Szubek. Tymárow tám niemász/ ále obywátele są cále wolnemi Pánámi dobr swoich/ iáko y Kurtowie/ o ktorychem nie dáwno powiedźiał. O zamkách tám będących niemász co mowić/ bo są cále spustoszone.
Piąty Liwazu. Iest to Miásto w Armeniey, wielkiey. Intráty ma Dźiewięćkroć Sto Tyśięcy áspr. Sándźiakow ma pod sobą sześć
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 64
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
cztery aspry intraty. Sandziaków pod sobą ma siedm z Hazem, a dwóch z Salianą. Pierwszy są/ Holawy, Ekradu, Kelisu, Berdziku, Meawy, Pazyru, i Balizu. Drudzy Matiki i Turkmanu, to jest od innych/ i nie zowią ich Sandziakami/ ale Agałikami, dla tego że tam niemasz Tymarów/ i każdy jest Panem swojej własności. Zamków jest pięć w tej Prowincji.
Jedenasty Maraszu nad Eufratem Rzeką/ leży miedzy Mesopotamią i Alepem/ zowią Turcy inaczej Zulkadrią. Intraty ma Sześćkroć Sto Tysięcy dwadzieścia ośm tysięcy czterysta pięćdziesiąt aspr. Sandziakom pod sobą czterech tylko ma. w Malacji, Azabie, Karsie, i
cztery áspry intráty. Sándźiakow pod sobą ma śiedm z Hazem, á dwoch z Salianą. Pierwszi są/ Holawy, Ekradu, Kelisu, Berdźiku, Meawy, Pazyru, y Balizu. Drudzy Matiki y Turkmanu, to iest od innych/ y nie zowią ich Sándźiakámi/ ále Agałikami, dla tego że tám niemász Tymárow/ y kożdy iest Pánem swoiey własnośći. Zamkow iest pięć w tey Prowinciey.
Iedenasty Maraszu nád Euphratem Rzeką/ leży miedzy Mesopotámią y Alepem/ zowią Turcy ináczey Zulkadrią. Intráty ma Sześćkroć Sto Tyśięcy dwádźieśćia ośm tyśięcy czterystá pięćdźieśiąt áspr. Sándźiakom pod sobą czterech tylko ma. w Malatiey, Azabie, Karsie, y
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 65
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
i Dalmacją była podzielona/ teraz się zowie Słowacką ziemią. Ma Intraty ........ i Siedmi Sandziaków/ Herseku, Kelisu, Esderniku, Pucgi, Feradziny, Zadziny, Kirki.
Są jeszcze inszy Baszowie/ jako Kafy albo Teodosiej w Krymie/ którzy niemają pod sobą żadnego Sandziaka/ ani Tymara/ ani Ziameta, ale tylko po kilku mizernych wiosek/ o których się pytać mniej należy.
To jest wszytko co się powiedzieć może o Baszach i Beglerbejach, którzy są z Hazem, to jest którzy Intratę mają naznaczoną na tych Prowincjach któremi rządzą/ i wybierają onę przez swoich własnych Urzędników. Inszy zaś co są z
y Dalmatią byłá podźieloná/ teraz się zowie Słowácką źiemią. Ma Intraty ........ y Siedmi Sándźiakow/ Herseku, Kelisu, Esderniku, Putzgi, Feradźiny, Zadźiny, Kirki.
Są ieszcze inszi Bászowie/ iáko Kaffy álbo Theodosiey w Krymie/ ktorzy niemáią pod sobą żadnego Sándźiaká/ áni Tymára/ áni Ziameta, ále tylko po kilku mizernych wiosek/ o ktorych się pytáć mniey náleży.
To iest wszytko co się powiedźieć może o Bászách y Beglerbeiach, ktorzy są z Hazem, to iest ktorzy Intrátę máią náznáczoną ná tych Prowinciách ktoremi rządzą/ y wybieráią onę przez swoich własnych Vrzędnikow. Inszi záś co są z
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 68
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
się dzieli. Jedni są co Prowizią biorą z pewnych włości/ które od Cesarza z obowiązkiem służby wojennej/ niby żołnierską jakąś Arędę trzymają. Drudzy co gotowizną żołd w skarbie odbierają. Pierwszy są najprzedniejszym Państwa Tureckiego filarem/ a są dwojacy. Jedni się zowią Zaimowie, i są niby Panowie wolni w pewnych Majętnościach. Drudzy Tymarowie nazwani/ pod tymże prawem/ tylko że w drobniejszy wzorek mogą się przyrównać do owych/ co ich Rzymianie u siebie zwali Decumani. Do tych zaś/ co im z skarbu płaca idzie/ należą Spahowie/ Janczarowie/ Gwardie/ Armatni słudzy/ i Morscy żołdaci. Tym prawda ostatnim nie zawsze płaca idzie/ i
się dźieli. Iedni są co Prowizią biorą z pewnych włośći/ ktore od Cesárzá z obowiąskiem służby woienney/ niby żołnierską iákąś Arędę trzymáią. Drudzy co gotowizną żołd w skárbie odbieráią. Pierwszi są nayprzednieyszym Páństwá Tureckiego filárem/ á są dwoiácy. Iedni się zowią Zaimowie, y są niby Pánowie wolni w pewnych Máiętnośćiách. Drudzy Tymarowie názwáni/ pod tymże práwem/ tylko że w drobnieyszy wzorek mogą się przyrownáć do owych/ co ich Rzymiánie v śiebie zwáli Decumani. Do tych záś/ co im z skárbu płáca idźie/ náleżą Spáhowie/ Iánczarowie/ Gwardie/ Armatni słudzy/ y Morscy żołdáći. Tym prawdá ostátnim nie záwsze płáca idźie/ y
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 206
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
idzie/ należą Spahowie/ Janczarowie/ Gwardie/ Armatni słudzy/ i Morscy żołdaci. Tym prawda ostatnim nie zawsze płaca idzie/ i nie rachują ich w komput Wojskowy/ zaciągają pospolicie w ten czas/ kiedy ich trzeba/ i dają po pięć albo sześć Tysięcy aspr na drogę/ a powróciwszy zwijają. O Zaimach i Tymarach.
ZAimowie i Tymarowie, są jednegoż gatunku/ na jednakową usługę poświęceni/ wszytka różnica miedzy nimi jest z Uniwersałów/ które od Cesarza na dobra swoje pod różnemi tytułami odbierają. Intrata jednego Zaima, wynosi/ od dwudziestu Tysięcy aspr/ aż do dziewiącidziesiąt Tysięcy i dziewięć/ dziewiąci set/ dziewiąciudziesiąt/ i dziewiąci/
idźie/ náleżą Spáhowie/ Iánczarowie/ Gwardie/ Armatni słudzy/ y Morscy żołdáći. Tym prawdá ostátnim nie záwsze płáca idźie/ y nie ráchuią ich w komput Woyskowy/ záćiągáią pospolićie w ten czas/ kiedy ich trzebá/ y dáią po pięć álbo sześć Tyśięcy áspr ná drogę/ á powroćiwszy zwiiáią. O Zaimach y Tymarach.
ZAimowie y Tymarowie, są iednegoż gátunku/ ná iednákową vsługę poświęceni/ wszytká rożnicá miedzy nimi iest z Vniwersałow/ ktore od Cesárzá ná dobrá swoie pod rożnemi tytułámi odbieráią. Intrátá iednego Zaima, wynośi/ od dwudźiestu Tyśięcy áspr/ áż do dźiewiąćidźieśiąt Tyśięcy y dźiewięć/ dźiewiąći set/ dźiewiąćiudźieśiąt/ y dźiewiąći/
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 206
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
/ Janczarowie/ Gwardie/ Armatni słudzy/ i Morscy żołdaci. Tym prawda ostatnim nie zawsze płaca idzie/ i nie rachują ich w komput Wojskowy/ zaciągają pospolicie w ten czas/ kiedy ich trzeba/ i dają po pięć albo sześć Tysięcy aspr na drogę/ a powróciwszy zwijają. O Zaimach i Tymarach.
ZAimowie i Tymarowie, są jednegoż gatunku/ na jednakową usługę poświęceni/ wszytka różnica miedzy nimi jest z Uniwersałów/ które od Cesarza na dobra swoje pod różnemi tytułami odbierają. Intrata jednego Zaima, wynosi/ od dwudziestu Tysięcy aspr/ aż do dziewiącidziesiąt Tysięcy i dziewięć/ dziewiąci set/ dziewiąciudziesiąt/ i dziewiąci/ i nic więcej.
/ Iánczarowie/ Gwardie/ Armatni słudzy/ y Morscy żołdáći. Tym prawdá ostátnim nie záwsze płáca idźie/ y nie ráchuią ich w komput Woyskowy/ záćiągáią pospolićie w ten czas/ kiedy ich trzebá/ y dáią po pięć álbo sześć Tyśięcy áspr ná drogę/ á powroćiwszy zwiiáią. O Zaimach y Tymarach.
ZAimowie y Tymarowie, są iednegoż gátunku/ ná iednákową vsługę poświęceni/ wszytká rożnicá miedzy nimi iest z Vniwersałow/ ktore od Cesárzá ná dobrá swoie pod rożnemi tytułámi odbieráią. Intrátá iednego Zaima, wynośi/ od dwudźiestu Tyśięcy áspr/ áż do dźiewiąćidźieśiąt Tyśięcy y dźiewięć/ dźiewiąći set/ dźiewiąćiudźieśiąt/ y dźiewiąći/ y nic więcey.
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 206
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678