Kto z Bogiem poczyna rzeczy. U niego bywa na pieczy.
Jaką miarką mierzysz, takąć odmierzą. Co jednemu wyrządzasz, toć drugi odda.
Kto o co drugiego prosi Sobie winien gdy nie odnosi.
Nie ciężą rogi jeleniowi, ani pióra ptakowi. Nałóg ułacnia trudności.
Co się z ziemie rodzi, do ziemie wchodzi.
Wstydać się nie trzeba, gdy czego potrzeba. Kot nie łowny, chłop nie mowny często głodny.
Młodzi się od starszych uczą.
Gdy Kota myszy nie czują, bezpiecznie sobie harcują.
Żadna rzecz nie jest tak dobra, Którejby kto źle użyć nie
Kto z Bogiem pocżyna rzecży. U niego bywa na piecży.
Jaką miarką mierzysz, takąć odmierzą. Co jednemu wyrządzasz, toć drugi odda.
Kto o co drugiego prośi Sobie winien gdy nie odnośi.
Nie ciężą rogi jeleniowi, ani piora ptakowi. Nałog ułacnia trudnośći.
Co śię z źiemie rodźi, do źiemie wchodzi.
Wstydać śię nie trzeba, gdy cżego potrzebá. Kot nie łowny, chłop nie mowny cżęsto głodny.
Młodźi śię od starszych ucżą.
Gdy Kota myszy nie cżują, bespiecżnie sobie harcują.
Zadna rzecz nie jest tak dobra, Ktoreyby kto źle użyć nie
Skrót tekstu: FlorTriling
Strona: 2
Tytuł:
Flores Trilingues
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Johannes Zacharias Stollius
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
skłonności ich ku piciu/ i ku zbytkom: także też nie dopuszczają im uczyć filozofii/ a jeszcze mniej Teologiej. Są w Nowym świecie dwa Trybunały sanctae Inquisitionis, jeden w Limie/ a drugi w Meksyku. Są też tam dwie Academiae vniuersales w tychże mieściech. Takimi i inszemi pilnościami/ ułacniło się/ i ułacnia ustawicznie nawrócenie i zbudowanie duchowne Indianów/ tak w Peru/ jako i w nowej Hiszpaniej: i w roku 1584. Arcybiskup Limski odprawował synod Prowincjalski/ kędy postanowiono/ aby był wydrukowany jeden sposób do nauczania Chrześcijańskiej nauki Indianów/ któryby wszyscy zachowali/ za czym się zniosła okasia wielu błędów/ i niegrzecznych nauk. Piątej
skłonnośći ich ku pićiu/ y ku zbytkom: tákże też nie dopusczáią im vczyć philosophiey/ á iescze mniey Theologiey. Są w Nowym świećie dwá Trybunały sanctae Inquisitionis, ieden w Limie/ á drugi w Mexiku. Są też tám dwie Academiae vniuersales w tychże mieśćiech. Tákimi y inszemi pilnośćiámi/ vłácniło się/ y vłácnia vstáwicznie náwrocenie y zbudowánie duchowne Indianow/ ták w Peru/ iáko y w nowey Hiszpániey: y w roku 1584. Arcybiskup Limski odpráwował synod Prowinciálski/ kędy postánowiono/ áby był wydrukowány ieden sposob do náuczánia Chrześćiáńskiey náuki Indianow/ ktoryby wszyscy záchowáli/ zá czym sie zniosłá okásiá wielu błędow/ y niegrzecznych náuk. Piątey
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 68
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Casztylianów i Portugalczyków w Afryce.
POmogli też znacznie do rozmnożenia wiary fortece i Colonie/ które Casztyliani; a osobliwie Portugalczycy mają przy brzegu Afryckim. Abowiem wiele pomagają i do nawrócenia niektórych za rozmaitymi okazjami; i do sposabiania ich ku nawróceniu; i do nabywania zwyczaju w mowie i w obyczaich ludzkich: zaczym się potym ułacnia kazanie: gdyż owi jeśli sami nie znidą się na kazanie/ mogą być jednak tłumaczami kaznodziejom; i częstokroć Pan Bóg zażywał posługi niektórych żołdatów z pożytkiem znacznym. Nad morzem naszym mają Casztyliani przy brzegu Afrykkim Orano Mazzalchibir/ i Melilę: A Portugalczykowie mają Tanger/ Septę: a za wąskim morzem Zibilterre mają Mezagan: w
Cásztylianow y Portogálczykow w Afryce.
POmogli też znácznie do rozmnożenia wiáry fortece y Coloniae/ ktore Cásztyliani; á osobliwie Portogálczycy máią przy brzegu Afryckim. Abowiem wiele pomagáią y do náwrocenia niektorych zá rozmáitymi occásiámi; y do sposabiánia ich ku náwroceniu; y do nábywánia zwyczáiu w mowie y w obyczáich ludzkich: záczym się potym vłácnia kazánie: gdyż owi iesli sámi nie znidą się ná kazánie/ mogą bydź iednák tłumáczámi káznodźieiom; y częstokroć Pan Bog záżywał posługi niektorych żołdatow z pożytkiem znácznym. Nád morzem nászym máią Cásztyliani przy brzegu Africkim Orano Mázzálchibir/ y Melilę: A Portogálczykowie máią Tánger/ Septę: á zá wąskim morzem Zibilterrae máią Mezágán: w
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 235
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
morza spokojnego? Odpowiedamy na to: Taka wielkość morza jest ku potrzebie ludzkiej: bo naprzód jest potrzebna ku ozdobie świata/ i ku przystojnemu a pomiarkowanemu rozłożeniu żywiołów: gdyż bowiem świat jest mieszkaniem człowieka/ tedyć ku jego użytkowi potrzeba/ żeby świat miał proporcją w swych cząstkach. Usługuje też morze człowiekowi/ bo przez żeglowanie ułacnia się pospolitowanie spolne odległych krajów/ także pożytkami swymi sobie dogadzają. I tak przez morze/ wschodnie strony zażywają tego wszystkiego/ co się rodzi na zachodnich; acz zaś przeciwnym sposobem zachodnie kraje mają też dobre wschodnich. Czegoby się niemogło dokazać ziemią; boby droga była nieprzybyta/ i koszt niezmierny/ i trudność
morzá spokoyne^o^? Odpowiedamy ná to: Táka wielkość morzá iest ku potrzebie ludzkiey: bo naprzod iest potrzebna ku ozdobie świátá/ y ku przystoynemu á pomiárkowánemu rozłożeniu żywiołow: gdyż bowiem świát iest mieszkániem człowieká/ tedyć ku iego vżytkowi potrzebá/ żeby świát miał proportią w swych cząstkách. Vsługuie też morze człowiekowi/ bo przez żeglowánie vłácniá się pospolitowánie spolne odległych kráiow/ tákże pożytkámi swymi sobie dogadzáią. Y ták przez morze/ wschodnie strony záżywáią tego wszystkie^o^/ co się rodźi ná zachodnich; ácz záś przećiwnym sposobem zachodnie kráie máią też dobre wschodnich. Czegoby się niemogło dokázáć źiemią; boby drogá byłá nieprzybyta/ y koszt niezmierny/ y trudność
Skrót tekstu: BotŁęczRel_II
Strona: 4
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. II
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wielka część umartwienia tak zwierzchnego/ jako i wnętrznego w-sobie zamyka/ do doskonałości barzo potrzebna jest. Ona czystości ciała i dusze/ ba i wszelkiej niewinności i spokojności jest matką. Ona czyni/ iż dóbr i łask Bożych na duszy i ciele nam użyczonych/ świątobliwie i z-chwałą Bożą zażywamy. Ona nam ułacnia rachunek z-Bogiem z-dobr od niego nam użyczonych bo od czego się wstrzymawamy/ z-tego się nie rachujemy. Ona nam zdrowie/ ba i dostatki zachowuje i przyczynia/ których pospolicie przez zbytki narażamy. Ona jest ubogich i niedostatnich opiekunką i pociechą: abowiem od czego się bogatszy wstrzymywają/ i co sobie odejmują/
wielka część vmartwienia tak zwierzchnego/ iáko i wnętrznego w-sobie zámyka/ do doskonáłośći bárzo potrzebna iest. Oná czystośći ćiáłá i dusze/ bá i wszelkiey niewinnośći i spokoynośći iest mátką. Oná czyni/ iż dobr i łásk Bożych ná duszy i ćiele nam vżyczonych/ świątobliwie i z-chwałą Bożą záżywamy. Ona nam vłácnia ráchunek z-Bogiem z-dobr od niego nam vżyczonych bo od czego się wstrzymawamy/ z-tego się nie ráchuiemy. Oná nám zdrowie/ bá i dostátki záchowuie i przyczynia/ ktorych pospolićie przez zbytki nárażamy. Ona iest vbogich i niedostátnich opiekunką i poćiechą: ábowiem od czego się bogátszy wstrzymywáią/ i co sobie odeymuią/
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 202
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
