się raczą Do Ciebie Stwórcy, ty im Laski dodaj, Ginącym ręki jako Ociec podaj. Prawda, żeś zepchnął za jeden wyniosły Grzech, złych Aniołów z Nieba w kraj okropny, Ale tam w samych Duchach bunty rosły, A tu zaś ciało osieł nierostropny, Skłonny do złego, z Duchem się zmówili, Bardziej ułomstwem, niż złością zgrzeszyli, Przepuść im ten raz, nie kwap się z wyrokiem Ich potępienia, wszakżeś sama dobroć,
Chciej wejżrzeć swoim litościwym okiem, Gniew w skutek łaski, karę w odpust Obróć, Poty od twych nóg nie podniosę głowy, Póki nie zmiękczysz twój Dekret surowy. Cóżci za korzyść o Boże
się ráczą Do Ciebie Stworcy, ty im Láski doday, Ginącym ręki iako Ociec poday. Práwda, żeś zepchnął zá ieden wyniosły Grzech, złych Aniołow z Nieba w kray okropny, Ale tam w samych Duchach bunty rosły, A tu zaś ciało osieł nierostropny, Skłonny do złego, z Duchem się zmowili, Bárdziey ułomstwem, niż złością zgrzeszyli, Przepuść im ten raz, nie kwap się z wyrokiem Jch potępienia, wszakżeś sama dobroć,
Chciey weyżrzeć swoim litościwym okiem, Gniew w skutek łaski, karę w odpust obroć, Poty od twych nog nie podniosę głowy, Poki nie zmiękczysz twoy Dekret surowy. Cożći zá korzyść o Boże
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 193
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
