upominek/ posłany Panu memu Ezawowi. a oto i sam idzie za nami. 19. Także też rozkazał drugiemu i trzeciemu/ i wszystkim idącym za tymi stady mówiąc: Tymiż słowy mówcie do Ezawa gdy go potkacie. 20. Powiecie mu też/ Oto sługa twój Jakub idzie za nami: mówił bowiem/ Ubłagam oblicze jego upominkiem który idzie przedemną/ a potym ujrzę obliczę jego/ owa mię snadź w łaskę przyjmie. 21.
I Poszedł wprzód on upominek przed obliczem jego/ a sam przenocował onej nocy z hufcem swoim. 22. Wstawszy tedy onej nocy wziął obie żony swe/ i dwie służebnice swoje/ i jedenaście Synów
upominek/ posłány Pánu memu Ezawowi. á oto y sam idźie zá námi. 19. Tákze też rozkazał drugiemu y trzećiemu/ y wszystkim idącym zá tymi stády mowiąc: Tymiż słowy mowćie do Ezawá gdy go potkaćie. 20. Powiećie mu też/ Oto sługá twoj Iákob idźie zá námi: mowił bowiem/ Ubłagam oblicze jego upominkiem ktory idźie przedemną/ á potym ujrzę obliczę jego/ owa mię snadź w łáskę przyjmie. 21.
Y Poszedł wprzod on upominek przed obliczem jego/ á sam przenocował oney nocy z hufcem swojm. 22. Wstawszy tedy oney nocy wźiął obie żony swe/ y dwie służebnice swoje/ y jedenaśćie Synow
Skrót tekstu: BG_Rdz
Strona: 34
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Rodzaju
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
tysięcy mężów. 29. Bo był rzekł Mojżesz: Poświęćcie ręce swoje dziś PANU/ każdy na Synu swym/ i na bratu swym/ aby wam dane było dziś błogosławieństwo. 30. A Gdy było nazajutrz/ mówił Mojżesz do ludu: Wyście zgrzeszyli grzechem wielkim: przetoż teraz wstąpię do PANA/ aza go ubłagam za grzech wąsz. 31. Wróciwszy się tedy Mojżesz do PANA/ mówił: Proszę/ zgrzeszył ten lud grzechem wielkim: bo sobie uczynili Bogi złote. 32. Teraz tedy/ albo odpuść grzech ich/ albo jeśli nie/ wymasz mię proszę z ksiąg twoich/ któreś napisał. 33. I rzekł PAN do Mojżesza
tyśięcy mężow. 29. Bo był rzekł Mojzesz: Poświęććie ręce swoje dźiś PANU/ káżdy ná Synu swym/ y ná brátu swym/ áby wam dáne było dźiś błogosłáwieństwo. 30. A Gdy było názájutrz/ mowił Mojzesz do ludu: Wyśćie zgrzeszyli grzechem wielkim: przetoż teraz wstąpię do PANA/ áza go ubłagam zá grzech wąsz. 31. Wroćiwszy śię tedy Mojzesz do PANA/ mowił: Proszę/ zgrzeszył ten lud grzechem wielkim: bo sobie uczynili Bogi złote. 32. Teraz tedy/ álbo odpuść grzech ich/ álbo jesli nie/ wymasz mię proszę z kśiąg twojich/ ktoreś nápisáł. 33. Y rzekł PAN do Mojzeszá
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 91
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, nie z drzewa bogowie, Tenże, co wydarł żywot swowolnemu synowi twemu.
Nie składaj na me, bom ich próżna, czary, nie teć go (wierz mi) wrzuciły na mary, ale on na ten hak dla żądze sprosnej upadł żałosnej.
A w tym mi ustąp, aza w takiej dobie ubłagam snadź gniew Najwyższego tobie”. I porzuciwszy twarz nisko do ziemie, aż jej tknie ciemię,
żebrze rzewliwie miłosierdzia z góry, by się duch wrócił do jego zaś skóry, a w tym ją anioł w skutku, o co prosi, ciesząc podnosi,
bo wnet na słowo zbawienne trup wstanie, wielbiąc w głos Pana
, nie z drzewa bogowie, Tenże, co wydarł żywot swowolnemu synowi twemu.
Nie składaj na me, bom ich próżna, czary, nie teć go (wierz mi) wrzuciły na mary, ale on na ten hak dla żądze sprosnej upadł żałosnej.
A w tym mi ustąp, aza w takiej dobie ubłagam snadź gniew Najwyższego tobie”. I porzuciwszy twarz nisko do ziemie, aż jej tknie ciemię,
żebrze rzewliwie miłosierdzia z góry, by się duch wrócił do jego zaś skóry, a w tym ją anioł w skutku, o co prosi, ciesząc podnosi,
bo wnet na słowo zbawienne trup wstanie, wielbiąc w głos Pana
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 163
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
też tu sprawili za ten czas niemały? Obiecuję, po diable będą nas witały! Gdy jeszcze oglądają, a nie masz nic w miechu, Poszaleją, na nas się gniewając do zdechu.
JEDEN RZECZE
Ba, ja-ć nie wiem, dalibóg, moja Małgorzata, Wszytkich diabłów zwoławszy, zaraz mnie opęta. Aza ją wżdy ubłagam łagodnymi słowy, Iżem owce pokupił, ba, są tam i krowy, Jenom ich nie przypędził, że tu nie mam paszej, Aza się nie domyśli tej chytrości naszej?
DRUGI
By też był diabeł gorszy, jak moja Zofija, A mogę rzecz, że gorsza ona, niżeli ja. Powiem, że
też tu sprawili za ten czas niemały? Obiecuję, po diable będą nas witały! Gdy jeszcze oglądają, a nie masz nic w miechu, Poszaleją, na nas sie gniewając do zdechu.
JEDEN RZECZE
Ba, ja-ć nie wiem, dalibóg, moja Małgorzata, Wszytkich diabłów zwoławszy, zaraz mnie opęta. Aza ją wżdy ubłagam łagodnymi słowy, Iżem owce pokupił, ba, są tam i krowy, Jenom ich nie przypędził, że tu nie mam paszej, Aza sie nie domyśli tej chytrości naszej?
DRUGI
By też był diabeł gorszy, jak moja Zofija, A mogę rzecz, że gorsza ona, niżeli ja. Powiem, że
Skrót tekstu: SynMinKontr
Strona: 225
Tytuł:
Synod ministrów
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
