księcia imć samego, a oni tylko do nich przypowiedzieli się tanquam tutores. Książę Karol Radziwiłł podkanclerzy w. księstwa lit. extra omnem słuszności apparentiam te dobra pozajeżdżał; Słucka ekscessów chcąc dobyć, siła dewastował niesłychanych porobił: wsi violenter, szlachtę, sług księżnej nieboszczki porabował, po drogach rozboje ustanowrone były; wielu umęczono i ubiczowano usque ad mortem: wstyd i pisać. Ipan hetman syna swego koniuszego w. księstwa lit. z chorągwiami pro repressalibus ordynował. Nabroiwszy, odstąpił książę.
4 Julii, ip. Wyhowski, sługa ip. Sapiehy marszałka nadwornego w. księstwa lit. i przyjaciel, w zamku warszawskim, kolegę swego p. Rybczyńskiego impiissime
księcia imć samego, a oni tylko do nich przypowiedzieli się tanquam tutores. Książę Karol Radziwiłł podkanclerzy w. księstwa lit. extra omnem słuszności apparentiam te dobra pozajeżdżał; Słucka excessów chcąc dobyć, siła dewastował niesłychanych porobił: wsi violenter, szlachtę, sług księżnéj nieboszczki porabował, po drogach rozboje ustanowrone były; wielu umęczono i ubiczowano usque ad mortem: wstyd i pisać. Jpan hetman syna swego koniuszego w. księstwa lit. z chorągwiami pro repressalibus ordynował. Nabroiwszy, odstąpił książę.
4 Julii, jp. Wyhowski, sługa jp. Sapiehy marszałka nadwornego w. księstwa lit. i przyjaciel, w zamku warszawskim, kolegę swego p. Rybczyńskiego impiissime
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 183
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
, rzeczą wylanej: zaprzedanie Judaszowe, którym zaprzedał Chrystusa, przedcię za trzydzieści srebrników, i to mało! boś ty Boga i duszę twoję, za krótką rozkosz zaprzedał. Jakoż cię, złości ludzka, nazwać? rzekłbym żeś ty jest złość, coś P. JEZUSA zeplwała, policzkowała, ubiczowała; ukoronowała, na Krzyż wbiła, już też tu kres. Przydam i to złości ludzka, nad którą nic większego niemasz, chybatylko Męka Chrystusowa, a nieskończone miłosierdzie Boskie, czyli się już przedcię nie zechcesz ukajać? nie zechcesz nawrócić? Więcże zawołaj: Zaciągam was do siebie wszystkie złe myśli moje
, rzeczą wylaney: záprzedánie Iudaszowe, ktorym záprzedał Chrystusa, przedćię zá trzydźieśći srebrnikow, i to máło! boś ty Bogá i duszę twoię, zá krotką roskosz záprzedał. Iákoż ćię, złośći ludzka, názwáć? rzekłbym żeś ty iest złość, coś P. IEZUSA zeplwáłá, policzkowáłá, ubiczowáłá; ukoronowáłá, ná Krzyż wbiłá, iuż też tu kres. Przydam i to złośći ludzka, nád ktorą nic większego niemász, chybátylko Męká Chrystusowá, á nieskończone miłośierdźie Boskie, czyli się iuż przedćię nie zechcesz ukáiáć? nie zechcesz náwroćić? Więcże záwołay: Záćiągam was do śiebie wszystkie złe myśli moie
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 94
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
pracowite Opus, to jest Bibliorum concordantiam, z pomocą piąciusest Mnichów skoncypował, to jest ile jest słów wszystkich w Starym i Nowym Testamencie, i ile razy położone, wszystkie, przez Alfabet rozłożył, Księgę, Rozdział, Wierz, specyfikując, Roku Pańskiego - 1250. W Mieście Linckolmie Anglieskim, żydzi dziecię ośmioletnie pojmawszy, ubiczowali, cierniem koronowali, krzyżowali, żołcią poili, bok przebili, wnętrzności na czary wyjęli; kilka razy ciało grzebli, a ziemia nei przyjmowała, w wodę wrzucone, znalezione Autorów Tyranii, tojest Gospodarza, i żydów 90 ukarano surowo, R. P. - 1255. W Toletańskim Powiecie w Hiszpanij,rosprzestrzeniając Żyd winnicę
pracowite Opus, to iest Bibliorum concordantiam, z pomocą piąciusest Mnichow skoncypował, to iest ile iest słow wszystkich w Starym y Nowym Testamencie, y ile razy położone, wszystkie, przez Alfabet rozłożył, Księgę, Rozdział, Wierz, specyfikuiąc, Roku Pańskiego - 1250. W Mieście Linckolmie Anglieskim, żydzi dziecię ośmioletnie poymawszy, ubiczowali, cierniem koronowali, krzyżowali, żołcią poili, bok przebili, wnętrzności na czary wyięli; kilka razy ciało grzebli, a ziemia nei przyimowała, w wodę wrzucone, znalezione Autorow Tyranii, toiest Gospodarza, y żydow 90 ukarano surowo, R. P. - 1255. W Toletańskim Powiecie w Hiszpanii,rosprzestrzeniaiąc Zyd winnicę
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 212
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
z linii Karola Wielkiego.
ROZY de Viterbio albo Witerbieńskiej Panny Z. trzeciej Reguły Z. Franciszka 4 Września albo 18 Marca. Lat mając 10 Heretyków i grzeszników kazaniami nawracała: prawdy probując w ogniu trzy godziny nietknięta, od Matki Najś: nawiedzona. Chrystusa widząc zmęczonego krwią na Krzyżu, pytała się: ktoby ubiczował Chrystusa: odpowiedżyał: Ardens amor; ktoby do Krzyża przybił, odebrała respons: peccata mortalium. Umarła Roku 1258, lat mając 18 dnia 6 Marca. Aleksandrowi VI. Papieżowi pokazała się mówiąc: Ego sum Rosa Viterbiensis, serva IESU et MARIAE. Więc w kilka miesięcy to jest 4 Września, Ciało jej całe
z linii Karola Wielkiego.
ROZY de Viterbio albo Witerbieńskiey Panny S. trzeciey Reguły S. Franciszka 4 Wrzesnia albo 18 Marca. Lat máiąc 10 Heretykow y grzesznikow kazaniami nawracała: prawdy probuiąc w ogniu trzy godziny nietknięta, od Matki Nayś: nawiedzona. Chrystusa widząc zmęczonego krwią na Krzyżu, pytała się: ktoby ubiczował Chrystusa: odpowiedżiał: Ardens amor; ktoby do Krzyża przybił, odebrała respons: peccata mortalium. Umarła Roku 1258, lat maiąc 18 dnia 6 Marca. Alexandrowi VI. Papieżowi pokazała się mowiąc: Ego sum Rosa Viterbiensis, serva IESU et MARIAE. Więc w kilka miesięcy to iest 4 Wrzesnia, Ciało iey całe
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 194
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
m ci był wodzem na puszczy przez lat Czterdzieści: i manną z nieba karmiełem cię/ i przyprowadziłem cię do ziemie dosyć obfitej/ a tyś/ o narodzie mój/ zgotowałeś Krzyż Zbawicielowi twemu. Ego propter te flagellaui AEgyptum cum primogenitis suis: et tu me flagellatum tradidisti: Jam dla ciebie ubiczował Egipt z pierworódnymi jego: a tyś mię ubiczowanego na śmierć podał. Ego eduxi te de AEgypto demerso Pharaonae in mare rubrum: et tu me tradidisti Principibus Sacerdotum: Jam cię wywiódł z Egiptu pogrąziwszy Faraona w Morzu czerwonym/ a tyś mię wydał Książętom Kapłańskim. Jam cię prowadził po puszczy w słupie
m ći był wodzem na puszczy przez lat Czterdźieśći: y mánną z niebá karmiełem ćię/ y przyprowádźiłem ćię do źiemie dosyć obfitey/ á tyś/ o narodźie moy/ zgotowałeś Krzyż Zbáwićielowi twemu. Ego propter te flagellaui AEgyptum cum primogenitis suis: et tu me flagellatum tradidisti: Iam dla ćiebie vbiczował Egipt z pierworodnymi iego: á tyś mię vbiczowánego ná śmierć podał. Ego eduxi te de AEgypto demerso Pharaonae in mare rubrum: et tu me tradidisti Principibus Sacerdotum: Iam ćię wywiodł z Egiptu pogrąźiwszy Pháráoná w Morzu czerwonym/ á tyś mię wydał Xiążętom Kápłáńskim. Iam ćię prowadźił po puszczy w słupie
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 144
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
32. I wy też dopełniajcie miary Ojców waszych. 33. Wężowie! rodzaju jaszczórczy: i jakoż będziecie mogli ujść przed sądem ognia piekielnego. 34
. PRzetoż/ Oto ja posyłam do was Proroki/ i Mędrce/ i Nauczone w piśmie: a z nich niektóre zabijecie i ukrzyżujecie/ a niektóre z nich ubiczujecie w bożnicach waszych/ i będziecie je prześladować od miasta do miasta: 35. Aby przyszła na was wszystka krew sprawiedliwa wylana na ziemię/ ode krwie Abla sprawiedliwego/ aż do krwie Zachariasza syna Barachiaszowego/ któregoście zabili miedzy Kościołem i Ołtarzem. 36. Zaprawdę powiadam wam: Przydzie to wszystko na ten Naród. 37
32. Y wy też dopełniajćie miáry Ojcow wászych. 33. Wężowie! rodzáju jászcżorcży: y jákoż będźiećie mogli ujść przed sądem ogniá piekielnego. 34
. PRzetoż/ Oto ja posyłam do was Proroki/ y Mędrce/ y Náucżone w piśmie: á z nich niektore zábijećie y ukrzyżujećie/ á niektore z nich ubicżujećie w bożnicách wászych/ y będźiećie je prześladowáć od miástá do miástá: 35. Aby przyszłá ná was wszystká krew spráwiedliwa wylána ná źiemię/ ode krwie Ablá spráwiedliwego/ áż do krwie Zácháryaszá syná Báráchiaszowego/ ktoregośćie zábili miedzy Kośćiołem y Ołtarzem. 36. Záprawdę powiádam wam: Przydźie to wszystko ná ten Národ. 37
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 28
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
to nic nie pomagało/ ale owszem się większy rozruch wszczynał/ wziąwszy wodę/ umył ręce przed ludem/ mówiąc: Nie jestem ja winien krwie tego sprawiedliwego: wy ujrżycie. 25. A odpowiadając wszystek lud/ rzekł: Krew jego na nas i na dziatki nasze. 26. Tedy im wypuścił Barabbasza: ale JEzusa ubiczowawszy/ wydał go aby był ukrzyżowany. 27. TEdy żołnierze Starościni przywiódłszy JEzusa na ratusz/ zebrali do niego wszystkę rotę. 28. A zewlekszy go/ przyodziali go płaszczem szarłatowym. 29. I uplotłszy koronę z ciernia/ włożyli na głowę jego; i dali trzcinę w prawą rękę jego: a upadając przed nim na
to nic nie pomagało/ ále owszem śię większy rozruch wszcżynał/ wźiąwszy wodę/ umył ręce przed ludem/ mowiąc: Nie jestem ja winien krwie tego spráwiedliwego: wy ujrżyćie. 25. A odpowiádájąc wszystek lud/ rzekł: Krew jego ná nas y ná dźiatki násze. 26. Tedy im wypuśćił Bárábbaszá: ále IEzusa ubicżowawszy/ wydał go áby był ukrzyżowány. 27. TEdy żołnierze Stárośćini przywiodszy IEzusa ná ratusz/ zebráli do niego wszystkę rotę. 28. A zewlekszy go/ przyodźiali go płaszcżem szárłatowym. 29. Y uplotłszy koronę z ćiernia/ włożyli ná głowę jego; y dáli trzćinę w práwą rękę jego: á upadájąc przed nim ná
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 34
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
daje/ jakoby jej żadnej innej duszy nieudzielał. I takeś ty sama jedna winna złościami twymi wszytkiej męki jego/ jakoby się nikt inny do niej bynajmniej nieprzyczynił. Twoje grzechy zasmucały serce P. JEzusowe/ twoje grzechy pot krwawy wycisnęły/ z-niego: twoje grzechy ciasno go związały/ twoje go grzechy upoliczkowały/ ubiczowały/ zeszpeciły/ zeplwały/ cierniem skłoły/ na śmierć żądały/ octem/ żołcią/ myrrhą poiły/ na śmierć potępieły/ krzyżem obciążyły/ obnażyły/ na krzyż wbieły/ na krzyżu zamordowały. Owa ten wszytek zbolały JEzus/ dzieło jest rąk twoich duszo moja/ od ciebie/ i dla ciebie/ i za ciebie cierpi
dáie/ iákoby iey żadney inney duszy nievdźielał. Y tákeś ty sámá iedná winná złośćiámi twymi wszytkiey męki iego/ iákoby się nikt inny do niey bynaymniey nieprzyczynił. Twoie grzechy zásmucały serce P. IEzusowe/ twoie grzechy pot krwáwy wyćisnęły/ z-niego: twoie grzechy ćiásno go związáły/ twoie go grzechy vpoliczkowáły/ vbiczowáły/ zeszpećiły/ zeplwáły/ ćierniem skłoły/ ná śmierć żądáły/ octem/ żołćią/ myrrhą poiły/ ná śmierć potępieły/ krzyżem obćiążyły/ obnáżyły/ ná krzyż wbieły/ ná krzyżu zámordowáły. Owa ten wszytek zboláły IEzus/ dźieło iest rąk twoich duszo moiá/ od ćiebie/ i dla ćiebie/ i zá ćiebie ćierpi
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 227
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
