trzeć: Bogowidce Mojżesza usłuchawszy/ chodziłem Ojca mego i twego pytać/ aby mi oznajmił/ starszych naszych/ aby nam powiedzieli/ o słowie żywota przez słowo Boże przedwieczne z nieba przyniesionym/ pismy Prorockiemi/ Ewangelskimi i Apostołskimi ogłoszonym tradycjami z rąk w ręce/ od Ojców Synom przepodawanymi upewniony i świętymi Bogonośnych Ojców naszych Soborowemi uchwałami objaśnionym przodkom naszym podanym/ od nich przyjętym i po wieki nasze w prostocie serdecznej czyst: i niepokalano trzymanym chowanym. Po to mówię do Ojca naszego i do starszych naszych Cerkwie Wschodniej chodziłem/ abym się od nich dowiedział i nauczył/ o dogmatach pobożności/ o wierze nadzieje naszej/ w której i doczesną
trzeć: Bogowidce Moyżeszá vsłuchawszy/ chodźiłem Oycá mego y twego pytáć/ áby mi oznaymił/ stárszych nászych/ áby nam powiedźieli/ o słowie żywotá przez słowo Boże przedwieczne z niebá przynieśionym/ pismy Prorockiemi/ Ewangelskimi y Apostolskimi ogłoszonym trádycyámi z rąk w ręce/ od Oycow Synom przepodawánymi vpewniony y świętymi Bogonośnych Oycow nászych Soborowemi vchwałámi obiáśnionym przodkom nászym podánym/ od nich przyiętym y po wieki nasze w prostoćie serdecżney czyst: y niepokaláno trzymánym chowánym. Po to mowię do Oycá naszego y do stárszych nászych Cerkwie Wschodney chodźiłem/ ábym sie od nich dowiedźiał y náucżył/ o dogmatách pobożnośći/ o wierze nádźieie nászey/ w ktorey y docżesną
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 2
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
mówiąc/ paś owce moje/ wszystkie swoje owce do pasienia jemu poruczył.
Pag. eadem. Nieprzyznawa/ aby dwojakie były dane Apostołom od Chrysta Pana klucze: to jest ordinis i Iurisdictionis.
Tamże/ miesza pasterstwo Arcykapłańskie/ z pasterstwem kapłańskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ aby z zwyczaju starodawnego/ iż uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacia do Biskupa Rzymskiego należała.
Pag. 216. Twierdzi/ iż wsprawach Duchownych Apelacja Biskupom należy do Cesarzów.
Pag. 219. Władze nakazywania Synodów przywłaszcza Cesarzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ aby na koncyliach powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze miejsce zasiadali. To i tym podobne błędy i Herezje Teologa
mowiąc/ páś owce moie/ wszystkie swoie owce do páśienia iemu porucził.
Pag. eadem. Nieprzyznawa/ áby dwoiákie były dáne Apostołom od Chrystá Páná klucze: to iest ordinis y Iurisdictionis.
Támże/ miesza pásterstwo Arcykápłáńskie/ z pasterstwem kápłáńskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ áby z zwyczáiu stárodawnego/ iż vchwały praw Cerkiewnych/ Apellácia do Biskupá Rzymskiego należáłá.
Pag. 216. Twierdźi/ iż wspráwách Duchownych Appellácya Biskupom należy do Cesárzow.
Pag. 219. Władze nákázywánia Synodow przywłaszcza Cesárzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ áby ná konciliách powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze mieysce záśiadáli. To y tym podobne błędy y Haerezyae Theologá
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
przełożeństwo. Ioan. c. 20. Apologia Ibid. Idem. c. 21. Iż i z prawa Bożego/ i z prawa Cerkiewnego Apelacja do Biskupa Rzymsk: należy.
BLąd i to Heretycki/ w Cerkiew naszą Ruską przez tego Heretyka wtrącony/ nie przyznawać/ aby jak z dawnego zwyczaju/ tak i z uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacja do Biskupa Rzymskiego należała. Przed prawem Cerkiewnym zwyczaju tego sa Przykłady/ w Marcionie z Pontu: w Fortunacie i Feliksie z Afryki: w Atanazjuszu Z. z Egiptu: którzy w krzywdach sądowych apelowali do Biskupa Rzymskiego. Prawo zaś Apelaciej opisane jest w Kanonie trzecim/ czwartym/ i piątym Soboru Sardyceńskiego
przełożeństwo. Ioan. c. 20. Apologia Ibid. Idem. c. 21. Iż y z práwá Bożego/ y z práwá Cerkiewnego Apellácya do Biskupá Rzymsk: należy.
BLąd y to Hęretycki/ w Cerkiew nászą Ruską przez tego Hęretyká wtrącony/ nie przyznáwáć/ áby iák z dawnego zwycżáiu/ ták y z vchwáły praw Cerkiewnych/ Appellácya do Biskupá Rzymskiego należáłá. Przed práwem Cerkiewnym zwycżáiu tego sa Przykłády/ w Márcionie z Pontu: w Fortunaćie y Felixie z Afriki: w Atánázyuszu S. z AEgyptu: ktorzy w krzywdách sądowych ápellowali do Biskupá Rzymskiego. Práwo záś Appelláciey opisáne iest w Kanonie trzećim/ cżwartym/ y piątym Soboru Sardyceńskiego
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 55
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Rzymski Syluester: na wtórym Damasus/ na trzecim Caelestinus: na czwartym/ Leon: na Piątym/ Vigilius. na szóstym/ Agaton. na siódmym Adrianus. i acz żaden Biskup Rzymski na żadnym Synodzie Powszechnym sam przytomny niebył: ale/ że był abo przez posty/ i paesidował: abo przez zezwolenie/ i uchwał potwierdzenie: przyznawają jednak im Synodopiści/ jakoby sami byli przytomnymi/ i między staszemi Soborowymi przodkowali. Czego na dowód/ pełne nasze księgi Cerkiewne/ w którychkolwiek siedm powszechne Synody najdują się opisane. Apologia
To są z między wielu innych Heretyckie błędy/ które w Cerkiew naszę Ruską Heretyk Filalet wtrącić poważył się. Na których za
Rzymski Syluester: ná wtorym Dámásus/ ná trzećim Caelestinus: ná czwártym/ Leon: ná Piątym/ Vigilius. ná szostym/ Agáthon. ná śiodmym Adryánus. y ácz żaden Biskup Rzymski ná żadnym Synodźie Powszechnym sam przytomny niebył: ále/ że był ábo przez posty/ y paesidował: ábo przez zezwolenie/ y vchwał potwierdzenie: przyznawáią iednák im Synodopisci/ iákoby sámi byli przytomnymi/ y między stászemi Soborowymi przodkowáli. Czego ná dowod/ pełne násze kśiegi Cerkiewne/ w ktorychkolwiek śiedm powszechne Synody náyduią sie opisáne. Apologia
To są z między wielu innych Haeretyckie błędy/ ktore w Cerkiew nászę Ruską Haeretyk Philálet wtrąćić poważył sie. Ná ktorych za
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 59
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
twierdzą o zgodnym zamknieniu tego Soboru I hereticcy pisarze świadczą/ że Sobór Florencki w zgodzie doszedł.
Dowód tegoż czwarty od postronnych: z Jana Functiusa Chronografa Noryberskiego/ który żył około Roku 1570. Ten w Kronice swej pisze o Synodzie Florenckim/ że w pokoju i w miłości był obchodzony. Na którego ile do wiary uchwały/ Gręckie/ mówi/ i Ruskie Posły pozwolili/ i oboi po swoich narodach toż obiecali. A przed nim otymże/ też Chronograf Norymberski Hartman Sedelius/ który żył około roku 1473. blizko po Soborze Florenckim/ wyraźnymi słowy też prawdę wyznawa że doszedł Synod Florencki: w pokoju i w miłości od Rzymian i Greków
twierdzą o zgodnym zámknieniu tego Soboru Y haereticcy pisárze świádczą/ że Sobor Florentski w zgodźie doszedł.
Dowod tegoż cżwarty od postronnych: z Ianá Functiusá Chronográphá Noriberskiego/ ktory żył około Roku 1570. Ten w Kronice swey pisze o Synodźie Florentskim/ że w pokoiu y w miłośći był obchodzony. Ná ktorego ile do wiáry vchwały/ Gręckie/ mowi/ y Ruskie Posły pozwolili/ y oboi po swoich narodách toż obiecáli. A przed nim otymże/ też Chronograph Norimberski Hártman Sedelius/ ktory żył około roku 1473. blizko po Soborze Florentskim/ wyraźnymi słowy też prawdę wyznawa że doszedł Synod Florentski: w pokoiu y w miłości od Rzymian y Grękow
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 85
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
swój sposób. wolno było potym toż uczynić Z. Złotoustemu. Paipeżowi toż i temu podobne czynić/ kto i jaką słusznością zabronić może? Nasza Cerkiew Wschodnia/ niemal do tysiąca lat nie znała postów/ Piotrowego/ Saluatoris, i Filipowego: które my zachowujemy. A teraz z nowej/ na siedmiu powszechnych Synodach niesłychanej uchwały/ zna/ i zachowuje. Mnichom/ to jest/ Czerncom Cerkwi Wschodniej także niemal do tysiąca lat wolno było mięso jadać: teraz nie wolno: to też z nowej ustawy/ na żadnym z siedmiu powszechnych Synodów niesłychanej. Biskupom w Cerkwi Wschodniej niemal po szósty powszechny Synod wolno było miewać żony: teraz już nie wolno
swoy sposob. wolno było potym toż vczynić S. Złotoustemu. Paipeżowi toż y temu podobne cżynić/ kto y iáką słusznośćią zábronić może? Nászá Cerkiew Wschodna/ niemal do tyśiącá lat nie znáłá postow/ Piotrowego/ Saluatoris, y Philipowego: ktore my záchowuiemy. A teraz z nowey/ ná śiedmiu powszechnych Synodách niesłycháney vchwały/ zna/ y záchowuie. Mnichom/ to iest/ Czerncom Cerkwi Wschodney tákże niemal do tyśiącá lat wolno było mięso iádáć: teraz nie wolno: to też z nowey vstáwy/ ná żadnym z śiedmiu powszechnych Synodow niesłycháney. Biskupom w Cerkwi Wschodney niemal po szosty powszechny Synod wolno było miewáć żony: teraz iuż nie wolno
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 185
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
wszytkimi czterma do społeczności wiary i miłości/ i do jedności Cerkiewnej z nim wstąpili/ jak było za onych SS. Atanaziów/ Bazillów/ Grzegorzów/ Złotoustych/ Cyrylów/ Maksymów/ Taraziów/ Metodiów/ Ignatiów/ Damascenów/ Studytów: i jak się stało było za Jana Beka/ i za Josefa Patriarchów Konstantynopolskich/ z uchwały Synodów/ Lugduńskiego i Florenckiego: abe Cerkiew Wschodnia swego nabożeństwa w obrzędach i ceremoniach i w obchodach tajemnic ni wczym/ ni w Symbole/ nie naruszając/ wiarę swoję z wiarą Rzymską jednę być wyznawała i miłości społecznością aby ją zapieczętowała. Więcej Biskup Rzymski/ jak po wszytkie przeszłe czasy po Grekach/ tak i
wszytkimi cztyrmá do społecznośći wiáry y miłośći/ y do iednośći Cerkiewney z nim wstąpili/ iák było zá onych SS. Athánáziow/ Bázillow/ Grzegorzow/ Złotoustych/ Cyrillow/ Máxymow/ Táráziow/ Methodiow/ Ignátiow/ Dámáscenow/ Studitow: y iák sie stáło było zá Ianá Beká/ y zá Iosephá Pátryárchow Konstántynopolskich/ z vchwały Synodow/ Lugduńskiego y Florentskiego: ábe Cerkiew Wschodna swego nabożeństwá w obrzędách y ceremoniách y w obchodách táiemnic ni wczym/ ni w Symbole/ nie náruszáiąc/ wiárę swoię z wiárą Rzymską iednę bydź wyznáwáłá y miłośći społecznośćią áby ią zápiecżętowáłá. Więcey Biskup Rzymski/ iák po wszytkie przeszłe czásy po Graekách/ ták y
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 198
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Prymas konwokował Sejm w Marcu, na którym Fakcja Zborowskich przeciw Zamojskiemu przemogła liczba na ów czas Dysydentów, wsparta głową ich Górką Wojewodą Poznańskim, że Zamojskiemu Komendę odebrali (ale jej nie oddał) Dysydentom Pokój przyznali, Sejm Elekcyj ostatniego dnia czerwca złożyli, Karnkowski Prymas, i Rozrażewski Biskup Kujawski nie chcieli się podpisać na te uchwały, i wyszli, tylko Goślicki Biskup Kamieniecki dla uspokojonych zajatrzonych serc podpisał, o co miał kłótnią z Rzymem. Stany Rzeczypospolietej zgomadzone na Elekcją w wielkiej liczbie, i w naznaczonym czasie, ale zakłócone zajatrzoną Zborowskich Fakcją lokowania osobno, Zamojski zaś przybywszy dla bezpieczeństwa Osoby swojej z licznym i mocnym Wojskiem lokował się blisko szopy,
Prymas konwokował Seym w Marcu, na którym Fakcya Zborowskich przećiw Zamoyskiemu przemogła liczba na ów czas Dyssydentów, wsparta głową ich Górką Wojewodą Poznańskim, że Zamoyskiemu Kommendę odebrali (ale jey nie oddał) Dyssydentom Pokóy przyznali, Seym Elekcyi ostatniego dnia czerwca złożyli, Karnkowski Prymas, i Rozrażewski Biskup Kujawski nie chćieli śię podpisać na te uchwały, i wyszli, tylko Goślicki Biskup Kamieniecki dla uspokojonych zajatrzonych serc podpisał, o co miał kłótnią z Rzymem. Stany Rzeczypospolietey zgomadzone na Elekcyą w wielkiej liczbie, i w naznaczonym czasie, ale zakłócone zajatrzoną Zborowskich Fakcyą lokowania osobno, Zamoyski zaś przybywszy dla bezpieczeństwa Osoby swojey z licznym i mocnym Woyskiem lokował śię blisko szopy,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 68
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
K. Mści i ojczyźnie naszej powinni, oświadczyć. Publiczne postanowienie Sejmu przeszłego doszło nas, które niewielką nam nadzieję, a nieprzyjacielowi postrach przyniosło, do pomyślnego i prędkiego skończenia tej wojny, upatrując miasto większej gorącości, co raz tem większą oziębłość; jeżeli jest co secretius gruntowniejszego, z serca życzę: bo za tą powszechną uchwałą, nic doskonałego, nic pociesznego nie tylko sobie nikt obiecować niemoże, ale owszem każdy do tak nieporządnej wojny, na której się sława i reputacia traci a obmowiska usczypliwych języków zyskują, serce i ochotę gubić musi. Z nas każdy, byle się okazja podała, dla hańby i sromoty krwią swoją koniec tej wojnie uczynić
K. Mści i ojczyznie naszej powinni, oświadczyć. Publiczne postanowienie Sejmu przeszłego doszło nas, które niewielką nam nadzieję, a nieprzyjacielowi postrach przyniosło, do pomyślnego i prętkiego skończenia tej wojny, upatrując miasto większéj gorącości, co raz tém większą oziębłość; jeżeli jest co secretius gruntowniejszego, z serca życzę: bo za tą powszechną uchwałą, nic doskonałego, nic pociesznego nie tylko sobie nikt obiecować niemoże, ale owszem każdy do tak nieporządnej wojny, na której się sława i reputacia traci a obmowiska usczypliwych języków zyskują, serce i ochotę gubić musi. Z nas każdy, byle się okazya podała, dla hańby i sromoty krwią swoją koniec tej wojnie uczynić
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 103
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
manifesti a domino Leduchowski, No 4.
20. Homagium Regine Coeli et Terre. Ekspositio kryminum Jacobi Dargelles. Libellus D. Fleming oblatus, manuskrypt francuski. Tytuł w Imię Trójcy Przenajświętszej. Książek 8.
21. Relatio komisji circa evacuationem Kamieńca. Mowa W. Imci Pana Lipskiego. Porządek sądzenia spraw Trybunału Litewskiego. Uchwała Walnej Rady Warszawskiej. Instrukcja komisarzom Rzeczypospolitej do rozrządzenia Związku. Książek No 5.
22. Ordinatio domus Myszkovianae73. Esemplarzy No 16.
23. Artykuły sądów marszałkowskich, oświadczenie marszałka koronnego przed Rzeczą Pospolitą. Esemplarzy No 13.
24. Instrukcja IW Imi P. podkomorzemu lit. Taryfa chybernowa.
manifesti a domino Leduchowski, No 4.
20. Homagium Reginae Coeli et Terrae. Expositio criminum Jacobi Dargelles. Libellus D. Fleming oblatus, manuskrypt francuski. Tytuł w Imię Trójcy Przenajświętszej. Książek 8.
21. Relatio comissji circa evacuationem Kamieńca. Mowa W. Jmci Pana Lipskiego. Porządek sądzenia spraw Trybunału Litewskiego. Uchwała Walnej Rady Warszawskiej. Instrukcja kommissarzom Rzeczypospolitej do rozrządzenia Związku. Książek No 5.
22. Ordinatio domus Myszkovianae73. Esemplarzy No 16.
23. Artykuły sądów marszałkowskich, oświadczenie marszałka koronnego przed Rzeczą Pospolitą. Esemplarzy No 13.
24. Instrukcja JW Jmi P. podkomorzemu lit. Taryfa chybernowa.
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 60
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973