non solùm transfiguratur in Angelum lucis, sed extrollitur super omne quod dicitur Deus, aut quód colitur: To jest/ I same też Kościelnego dostojeństwa urzędy, w sromotny kupi i przedaży, zysk się przenieśli, ani w nich duszne zbawienie, ale zbytek bogactwa bywa szukany. Dla tego się strzygą, dla tego do kościołów uczęszczają: Msze celebrują, Psalmy śpiewają. O Biskupstwach, Arcydiakoństwach, Opatstwach, i o inszych Przełożeństwach niewstydliwie dziś za pasy chodzą. Aby się kościelne dochody na zbytki i marności obracały, zbywa, żeby się objawił człowiek grzechu, syn zatracenia, Diabeł nie tylko dzienny, ale i południowy, który przemienia się w Anioła światłości
non solùm transfiguratur in Angelum lucis, sed extrollitur super omne quod dicitur Deus, aut quod colitur: To iest/ Y sáme też Kośćielnego dostoienstwá vrzędy, w sromotny kupi y przedaży, zysk sie przenieśli, áni w nich duszne zbáwienie, ále zbytek bogáctwá bywa szukány. Dla tego się strzygą, dla tego do kośćiołow vcżęszcżaią: Msze celebruią, Psalmy spiewáią. O Biskupstwach, Arcydiakonstwach, Opátstwach, y o inszich Przełożenstwach niewstydliwie dźiś zá pásy chodzą. Aby się kośćielne dochody ná zbytki y márnośći obracały, zbywa, żeby się obiáwił cżłowiek grzechu, syn zátrácenia, Diabeł nie tylko dźienny, ále y południowy, ktory przemienia się w Aniołá świátłośći
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 73
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. Aże taką rzeczą/ niemasz większej szczęśliwości na świecie/ jako być uczestnikiem wieczerzy Pana Chrysusowej/ i pożywać Ciała jego i krwie przenadroższej; tedy łatwie stąd każdy obaczyć może/ jako też i po śmierci szczęśliwymi są w niebie ci/ którzy tu nie pogardzają tą wieczerzą jego/ a z pokorą i przygotowaniem wielkiem/ uczęszczają do stołu jego Boskiego. AEgid: Lus: lib: 3 de Beat: Aristot: Ethic: c. 1. et 9. Ode. 2. Epod: Andr. Alciat: Ernbl: 113 B. Thom a Villanou. de D. Nicol: Ponif. Genes: cap: 30. O szczęśliwości
. Aże táką rzeczą/ niemász większey szczęśliwośći ná świećie/ iáko być vczestnikiem wieczerzy Páná Chrysusowey/ y pożywáć Ciáłá iego y krwie przenadroższey; tedy łátwie ztąd káżdy obaczyć może/ iáko też y po śmierći szczęśliwymi są w niebie ći/ ktorzy tu nie pogardzáią tą wieczerzą iego/ á z pokorą y przygotowániem wielkiem/ vczęszczáią do stołu iego Boskiego. AEgid: Lus: lib: 3 de Beat: Aristot: Ethic: c. 1. et 9. Ode. 2. Epod: Andr. Alciat: Ernbl: 113 B. Thom a Villanou. de D. Nicol: Ponif. Genes: cap: 30. O szczęśliwośći
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 68
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
nikogo/ nawet i śmierci. Przeto by namożniejszemu zawżdy prawdę rzecze. O to się też nie lęka/ aby nie utracił łaski mówiąc prawdę. Bo jest człowiek wolny. Lecz seruilia ingenia nigdy inaczej jedną jako kaczki. Tak tak mściwy Panie.
Usłyszawszy jednego/ że w tym przyganę dawał Filozofom/ iż do ludzi majętnych uczęszczają/ tak mu na to powiedział: I lekarze do chorych często chodzą: a przedsię żaden nie jest taki/ któryby wolał być chorym niżli lekarzem. Krótkich Powieści
Gdy mu jedne dawał syna na naukę/ chciał od niego piąci set drachm (co uczyni 60. talarów plùs minùs) A gdy Ociec zdziwiwszy się temu
nikogo/ náwet y śmierći. Przeto by namożnieyszemu záwżdy prawdę rzecże. O to się też nie lęka/ áby nie vtráćił łáski mowiąc prawdę. Bo iest cżłowiek wolny. Lecż seruilia ingenia nigdy inácżey iedną iáko kácżki. Ták ták mśćiwy Pánie.
Vsłyszawszy iednego/ że w tym przygánę dawał Filozofom/ iż do ludźi máiętnych vcżęszcżáią/ ták mu ná to powiedźiał: Y lekárze do chorych cżęsto chodzą: á przedśię żaden nie iest táki/ ktoryby wolał być chorym niżli lekárzem. Krotkich Powieśći
Gdy mu iedne dawał syná ná náukę/ chćiał od niego piąći set dráchm (co vcżyni 60. tálárow plùs minùs) A gdy Oćiec zdźiwiwszy się temu
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 16
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
