Indyjskie są o dwóch i trzech rogach, według Solina, o jednostajnych jak konie kopytach.
WIKL tę ma o sobie mówienia materiam, że jest Zwierz żarłoczny, szkodliwy. Żeby silnego mógł uchodzić konia, ziemi się obżera, dopiero z impetem za gardło chwyta konia, poty trzymając, póki Koń z nim ziemią obciężonym nie ufatyguje się, i nie padnie. Dopiero zajadłszy go, ziemie z siebie wyrzuca, per vomitum, a Końskim się mięsem dobrze napycha. Albertus Mngnus. Myśliwi czynili relacją że WILCY w lasach mają eksercycja siły swojej, tojest pniaki, kłody biorą w pyski z niemi przez grube drzewa czynią salty, a tak wycwiczeni, tego
Indyiskie są o dwoch y trzech rogach, według Solina, o iednostaynych iak konie kopytach.
WIKL tę ma o sobie mowienia materiam, że iest Zwierz żarłoczny, szkodliwy. Zeby silnego mogł uchodzić konia, ziemi się obżera, dopiero z impetem zá gardło chwyta konia, poty trzymaiąc, poki Koń z nim ziemią obciężonym nie ufatyguie się, y nie padnie. Dopiero záiadłszy go, ziemie z siebie wyrzuca, per vomitum, a Końskim się mięsem dobrze napycha. Albertus Mngnus. Myśliwi czynili relacyą że WILCY w lasach maią exercitia siły swoiey, toiest pniaki, kłody biorą w pyski z niemi przez grube drzewa czynią salty, a tak wycwiczeni, tego
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 589
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
że lifarbę sobie podobną: jako też więc podobny rad podobnemu/ czego drudzy nie widzieli. I bolał w sercu swoim JAN mówiąc: Wej jakoć się spełniło ono pismo lubo przeciwnym sposobem: Będzie się weselił Pan w uczynkach swoich. Weselą się ci źli/ ale nie Bóg; Biada nam. Oni tym czasem ufatygowawszy się po takiej robocie/ usiedli aby się posilili na większą pracę. Którym Sumnienie: Napracowalismy się w drodze nieprawości i zatracenia. Oni zaś jako zmordowani i tego nie dosłyszawszy pod ten czas gdy się tak dobrze posilają/ iż mało było przy sobie przytomnych/ zaczną się zwady/ swary i niezgody: a to tylko dla
że lifarbę sobie podobną: iáko też więc podobny rad podobnemu/ czego drudzy nie widźieli. Y bolał w sercu swoim IAN mowiąc: Wey iakoć się spełniło ono pismo lubo przećiwnym sposobem: Będźie się weselił Pan w vczynkách swoich. Weselą się ći źli/ ále nie Bog; Biada nam. Oni tym czasem vfátygowawszy się po tákiey roboćie/ vśiedli áby się pośilili ná większą prácę. Ktorym Sumnienie: Naprácowalismy się w drodze niepráwośći y zatracenia. Oni zas iako zmordowáni y tego nie dosłyszawszy pod ten czas gdy się ták dobrze pośiláią/ iż mało było przy sobie przytomnych/ zaczną się zwady/ swary y niezgody: a to tylko dla
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 35
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
po swoim obiedzie jeździła na przejażdżkę szukać króla im., ale go nie znalazła. I tak razem zjachali się do zamku: królowa jedną bramą, król im. drugą. Die 28 ejusdem
Król im. nie był w kościele dla trudności domowych w interesach gospodarskich od tych, którzy czynili relacyją zakończonych rachunków, którymi się ufatygował aż do uprzykrzenia, osobliwie z Żydami. Królowa im. była w kościele na całym nabożeństwie cum charissima sua prole. Obiad jadł król im. smaczno, wesoły był, z królową im., królewiczem im. Jakubem i p. posłem. Po obiedzie na przejażdżkę pojachał król im. wespół z królową im.,
po swoim obiedzie jeździła na przejażdżkę szukać króla jm., ale go nie znalazła. I tak razem zjachali się do zamku: królowa jedną bramą, król jm. drugą. Die 28 eiusdem
Król jm. nie był w kościele dla trudności domowych w interesach gospodarskich od tych, którzy czynili relacyją zakończonych rachunków, którymi się ufatygował aż do uprzykrzenia, osobliwie z Żydami. Królowa jm. była w kościele na całym nabożeństwie cum charissima sua prole. Obiad jadł król jm. smaczno, wesoły był, z królową jm., królewicem jm. Jakubem i p. posłem. Po obiedzie na przejażdżkę pojachał król jm. wespół z królową jm.,
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 105
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
za Zygmunta Króla/ z pożytkiem wojska naszego/ zażywano. Przytym Proporców przy kopijej nie zda się mieć/ bo w orężu żołnierskim/ nie kształt/ ale potrzeba upatruje się. Z proporcem ciężka kopija/ z zatym ramię wysili/ i nie tak rzeźwa/ do władania Szablą/ zostaje ręka/ koń się przy tym ufatyguje: A druga/ że przyjdzie przez las/ przez chrosty/ kopije złożywszy przechodzić/ lubo (ex árte militári, aby nieprzyjaciel szyku nie postrzegł) w pół ująwszy/ zniżyć po koniu/ co dla przeszkadzającego Proporca/ uczynić nie łatwo. Na ostatek/ w Proporcach jest koszt daremny/ gdyby oraz Husarza wiele/ w
zá Zygmuntá Krolá/ z pożytkiem woyská nászego/ záżywáno. Przytym Proporcow przy kopiiey nie zda się mieć/ bo w orężu żołnierskim/ nie kształt/ ále potrzebá vpátruie się. Z proporcem ćięszka kopiia/ z zátym rámię wyśili/ y nie tak rzeźwa/ do władánia Száblą/ zostáie ręká/ koń się przy tym vfátyguie: A druga/ że przyidźie przez lás/ przez chrosty/ kopiie złożywszy przechodźić/ lubo (ex árte militári, áby nieprzyiaćiel szyku nie postrzegł) w poł viąwszy/ zniżyć po koniu/ co dla przeszkadzáiącego Proporcá/ vczynić nie łátwo. Ná ostátek/ w Proporcách iest koszt dáremny/ gdyby oraz Husárzá wiele/ w
Skrót tekstu: FredKon
Strona: 34
Tytuł:
Potrzebne konsyderacje około porządku wojennego
Autor:
Andrzej Maksymilian Fredro
Drukarnia:
Franciszek Glinka
Miejsce wydania:
Słuck
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
gdy muchy Bący/ Komorzy/ konia chudego obsiedli. Chciał go był drugi ognać. Aż on na to rzecze/ Stój miły Bracie/ wolęć już cierpieć tych bąków Co się mej Krwie napili/ niż onych spędziwszy Głodnych nabyć/ coby ich jej ostatek wyssali. Aleć dosyć: bo ktoby wszystko wypowiedział? Ufatygowałbym tą prędzej Eiszyskiego Starostę relacją/ niżbym końca doszedł. Wszystkich na jeden sznurek. Takichby na gałąź wszystkich. Księgi Trzeciej Każdy rwie jako może. Z Sejmu małe remedium albo egzekucja. Bankiety i podarki gębę zatkają. Quity niepewne i zmyślone. Nie skarzą u nas nikogo. Fabula. SATYRA V. SATYRA VI
gdy muchy Bący/ Komorzy/ konia chudego obsiedli. Chćiał go był drugi ognáć. Aż on ná to rzecze/ Stoy miły Braćie/ wolęć iuż ćierpieć tych bąkow Co się mey Krwie napili/ niż onych spędźiwszy Głodnych nabyć/ coby ich iey ostatek wyssali. Aleć dosyć: bo ktoby wszystko wypowiedźiał? Vfatygowałbym tą prędzey Eiszyskiego Stárostę rellatią/ niżbym końcá doszedł. Wszystkich ná ieden sznurek. Tákichby na gałąź wszystkich. Xięgi Trzećiey Kożdy rwie iáko może. Z Seymu małe remedium álbo exekucya. Bánkiety y podarki gębę zatkáią. Quity niepewne y zmyślone. Nie skarzą v nas nikogo. Fabula. SATYRA V. SATYRA VI
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 81
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
