o pracy w tej mierze pp. komisarzów, która jednak, dla zawziętego tamtych ludzi uporu, pożądanego skutku nie wzięła. Przypomni to, co się w liście dotknęło, że żadne ani racje, ani perswazyje, ani słuszność miejsca nie miała, aby się byli od pretensyj swoich dać mieli odwieść i żeby w czym ojczyźnie ufolgować byli chcieli. Zaczym przychodzi J. K. M., trzymając się uchwały sejmowej, podać to do wiadomości ludzkiej i na teraźniejsze sejmiki deputackie, na które aby pp. senatorowie zjachali i ludzi dobrych, spokojnych, całość ojczyzny miłujących, z sobą zaciągnęli, żądać ich imieniem J. K. M. pilnie będzie
o pracy w tej mierze pp. komisarzów, która jednak, dla zawziętego tamtych ludzi uporu, pożądanego skutku nie wzięła. Przypomni to, co się w liście dotknęło, że żadne ani racyje, ani perswazyje, ani słuszność miejsca nie miała, aby się byli od pretensyj swoich dać mieli odwieść i żeby w czym ojczyźnie ufolgować byli chcieli. Zaczym przychodzi J. K. M., trzymając się uchwały sejmowej, podać to do wiadomości ludzkiej i na teraźniejsze sejmiki deputackie, na które aby pp. senatorowie zjachali i ludzi dobrych, spokojnych, całość ojczyzny miłujących, z sobą zaciągnęli, żądać ich imieniem J. K. M. pilnie będzie
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 423
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
obecności, I przycisznąwszy kark mi ręką twardą, Hańbą Narodom czynisz mię i wzgardą. Wzniosłeś mię nad wiatr, jako lekkie brzmię, Potymeś ciężko roztrącił o ziemię, Ze do powszechnej żyjących gospody I mnie wniść każesz, am pewne dowody. Przecięż się nie tak ręka twoja ściąga, Abyś nie umiał ufolgować drąga, Choć nim uderzysz; bo gdy się źli skruszą, Do miłosierdzia zawsze cię przymuszą. Ja sam nad nędznym częśtom uboliwał, I ubogiemum litość pokazywał, Spodziewając się nagrody i płacy, A o to się mną karmią dziś robacy. Czekałem światła, i z pocieszną chwilą, Oto ciemności do grobu mię schylą
obecnośći, I przycisznąwszy kark mi ręką twardą, Háńbą Narodom czynisz mię i wzgardą. Wzniosłeś mię nád wiátr, iáko lekkie brżmię, Potymeś ćiężko rostrąćił o źiemię, Ze do powszechney żyiących gospody I mnie wniść każesz, am pewne dowody. Przećięż się nie ták ręka twoiá śćiąga, Abyś nie umiał ufolgować drąga, Choć nim uderzysz; bo gdy się zli skruszą, Do miłośierdźia záwsze ćię przymuszą. Ia sam nád nędznym częśtom uboliwał, I ubogiemum litość pokazywał, Spodźiewaiąc się nagrody i płacy, A o to się mną karmią dźiś robacy. Czekałem świátła, i z pocieszną chwilą, Oto ćiemnośći do grobu mię schylą
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 112
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
nie tylko słyszeli huk, dla przestraszenie nieprzyjaciela i dania znać poddanym. A przeto ja, będąc wzruszony słusznością i dowcipem, który mi Bóg dał, także profesyją, którą się bawię, abym był pożyteczny panom chrześcijańskim, starałem się, żebym dostał sposobu, którym by się dogodzić mogło apetytowi pana twego i ufolgować prochowi dla potrzeby i obrony pana, twego. Sposób tedy ten jest: każ formować samce z żelaza albo spiży, z proporcyją grubości, jako dwie gęby od samców AB są formowane w cyrkuł CD, która grubość będzie sposobna i mocna. A napełnisz prochem dzielnym aż do gęby, zatykając go dobrze czopami EF i
nie tylko słyszeli huk, dla przestraszenie nieprzyjaciela i dania znać poddanym. A przeto ja, będąc wzruszony słusznością i dowcipem, który mi Bóg dał, także profesyją, którą się bawię, abym był pożyteczny panom chrześcijańskim, starałem się, żebym dostał sposobu, którym by się dogodzić mogło apetytowi pana twego i ufolgować prochowi dla potrzeby i obrony pana, twego. Sposób tedy ten jest: każ formować samce z żelaza albo spiży, z proporcyją grubości, jako dwie gęby od samców AB są formowane w cyrkuł CD, która grubość będzie sposobna i mocna. A napełnisz prochem dzielnym aż do gęby, zatykając go dobrze czopami EF i
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 278
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
godom dany/ swe godziny mmierzy Jante: kogo mężem tego swym być wierzy. Lubi Ifis/ a wroży/ aby pożyć miała Skąd żar cięższy: dziewka się w dziewce zakochała/ Taż z płaczem prawie mówi: Cóż będzie z mą głową? Com zięta skrytą srogą i miłością nową. Jeżeli mi Bogowie ufolgować mieli/ Nie żywić mię im było? żywąli mieć chcieli? Przyródne i zwykle złe niechby byli dali. Gdzież krowę z krową/ klacze z kobyłą widali/ Baran siędo owce ma/ do jelenia łani: Ani się od tych ptastwo odstrzelio; ani Miedzy zwierzem samica z samicą się schodzi. Niczym być wolała
godom dány/ swe godźiny m̃ierzy Iánthe: kogo mężem tego swym być wierzy. Lubi Iphis/ á wroży/ áby pożyć miáłá Zkad żar ćięższy: dźiewká się w dźiewce zákocháłá/ Táż z płáczem práwie mowi: Coż będźie z mą głową? Com zięta skrytą srogą y miłośćią nową. Ieżeli mi Bogowie vfolgowáć mieli/ Nie żywić mię im było? żywąli mieć chćieli? Przyrodne y zwykle złe niechby byli dáli. Gdźież krowę z krową/ klácze z kobyłą widáli/ Báran siędo owce ma/ do ielęniá łáni: Ani się od tych ptástwo odstrzelio; áni Miedzy źwierzem sámicá z sámicą się schodźi. Niczym być woláłá
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 240
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
w czym stawić/ wadę abo krnąbrność jako pokazując/ drzewiej z placu ćwiczenia nie ziezdżaj/ bądź łagodnym postępkiem/ bądź też przeciwnym/ gdyć inaczej dogodzić nie będzie chciał/ do tego przywodząc/ aż to co po nim potrzebujesz koniecznie uczyni: a skoro uczyni i upor przełomi/ zarazem przypochlebiając mu też przestać i ufolgować głaszcząc potrzeba/ a takowym obyczajem barzo go do powolności przywiedziesz. Będąc się temu niektórzy wartogłowowie zdumiewać/ iż się tak nie mały czas do samego tylko kłusania/ do czwału prostego/ i w koła dwoje wprawowania konia młodego pomienił/ mniemając że za jeden tydzień abo miesiąc wszytkiego nauczyć może. Ale gdy się bieglejszych Kawalkatorów dołożysz
w czym stáwić/ wádę ábo krnąbrność iáko pokázuiąc/ drzewiey z plácu ćwiczenia nie ziezdżay/ bądź łágodnym postępkiem/ bądź też przećiwnym/ gdyć ináczey dogodźić nie będźie chćiał/ do tego przywodząc/ áż to co po nim potrzebuiesz koniecznie vczyni: á skoro vczyni y vpor przełomi/ zárázem przypochlebiáiąc mu też przestáć y vfolgowáć głaszcząc potrzebá/ á tákowym obyczáiem bárzo go do powolnośći przywiedźiesz. Będąć się temu niektorzy wártogłowowie zdumiewáć/ iż się ták nie máły czás do sámego tylko kłusánia/ do czwału prostego/ y w kołá dwoie wpráwowánia końiá młodego pomienił/ mniemáiąc że zá ieden tydźień ábo mieśiąc wszytkiego náuczyć może. Ale gdy się biegleyszych Káwálkatorow dołożysz
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Giijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
/ mając w pamięci one pierwsze napomnienia w nauce/ łacno w takowe bieganie możesz konia wćwiczyć/ z lekka barzo z nim postępując/ a w dzierżeniu miernym bieganie odprawując/ najmniej mu się w tym czynieniu długo nie uprzykrzając/ ale co raz abo kilka i tam i sam przebiegszy odetchnąć/ a w tymże miejscu stępia ufolgować. Bo to bieganie jako jest pracowite nad inne z ciężkością koniowi przychodzące/ tak też barzo mu prędko zmierża/ i do upornych a strudna odjętych wad i krnąbrności przyczynę dawa. Ostróżnie tedy w nim się sprawuj/ a z łagodnością wielką konia ćwicz/ nie odejmując mu potym z trudnością i z pracą tego/ w coś
/ máiąc w pámięći one pierwsze nápomnienia w náuce/ łácno w tákowe biegánie możesz koniá wćwiczyć/ z lekká bárzo z nim postępuiąc/ á w dźierżeniu miernym biegánie odpráwuiąc/ naymniey mu się w tym czynieniu długo nie vprzykrzáiąc/ ále co raz ábo kilká y tám y sám przebiegszy odetchnąć/ á w tymże mieyscu stępia vfolgowáć. Bo to biegánie iáko iest prácowite nád inne z ćięszkośćią koniowi przychodzące/ ták też bárzo mu prędko zmierża/ y do vpornych á strudná odiętych wad y krnąbrnośći przyczynę dawa. Ostrożnie tedy w nim się spráwuy/ á z łágodnośćią wielką koniá ćwicz/ nie odeymuiąc mu potym z trudnośćią y z pracą tego/ w coś
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Hij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
