znajduje się rozkrzewiona Katolicka Religia, jako też i w Parakwaryj.
W Ziemi PATAGONÓW albo wielkich ludzi, Terra Mallana zwanej do tych czas ani vestigium Wiary Świętej pokazuje się dla ludzi dzikich, okrutnych, i krajów prawie niezmieszkanych dla Naszyńc w ale i tam promienie zajasniały były na zbawienie, i znowu dla alegowanych dopiero racyj, ugasły.
W EUROPEJSKICH Państwach i Krajach te Świętej Wiary były fortunati Progresus, We wszystkich prawie Królestwach (wyjąwszy od Turków zawojowane) Świętej Chrystusowej Religii wykwitają Cornucoplae, Krzyża Świętego attolitur hònos: Lubo to Schizmatyków, to Lutrów, to Kalwinów sektą w Europie zarażone członki, dla tego wyklęte, przecież Chrzczonych Chrystusa wyznających, i
znayduie się rozkrzewiona Katolicka Religia, iako też y w Parakwarii.
W Ziemi PATAGONOW álbo wielkich ludzi, Terra Mallana zwaney do tych czas ani vestigium Wiary Swiętey pokazuie się dla ludzi dzikich, okrutnych, y kraiow prawie niezmieszkanych dla Naszyńc w ale y tam promienie zaiasniały były na zbawienie, y znowu dla allegowanych dopiero racyi, ugasły.
W EUROPEYSKICH Państwach y Kraiach te Swiętey Wiary były fortunati Progresus, We wszystkich prawie Krolestwach (wyiąwszy od Turkow zawoiowane) Swiętey Chrystusowey Religii wykwitaią Cornucoplae, Krzyża Swiętego attolitur hònos: Lubo to Schizmatykow, to Lutrow, to Kalwinow sektą w Europie zarażone członki, dla tego wyklęte, przeciesz Chrzczonych Chrystusa wyznaiących, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1019
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
spokojne. Item Faenum Graecum, alias Bożę trawkę utartą z solą upaloną, zmieszawszy zadają winu. Inni łuczywo rozpalone gaszą w winie, gdy się burzy; inni przetaczają wino w inne naczynie. Inni nasienie lniane, albo drzewo dębowe na popiół spaliwszy, w wino sypią. Inni mlekiem z miodem go zmieszawszy gaszą. Gdy ugaśnie temi sposobami wino, glina wnie wpuszczona czyści je, ciągnąc z sobą nadół męt wszytek. Czemierzyca też czyli biała, czyli czarna, potrosze w wino puszczona, szczyści je. Item żywica sosnowa, ha łun też skrobany, kwaśności nie dopuszczają. Inni na beczce, lub na jabłku w beczkę wpuszczonym (
spokoyne. Item Faenum Graecum, alias Bożę trawkę utartą z solą upaloną, zmieszawszy zadaią winu. Inni łuczywo rozpalone gaszą w winie, gdy się burzy; inni przetaczaią wino w inne nacżynie. Inni nasienie lniane, albo drzewo dębowe na popioł spaliwszy, w wino sypią. Inni mlekiem z miodem go zmieszawszy gaszą. Gdy ugaśnie temi sposobami wino, glina wnie wpuszczona czyści ie, ciągnąc z sobą nadoł męt wszytek. Czemierzyca też czyli biała, czyli czarna, potrosze w wino puszczona, szczyści ie. Item żywica sosnowa, ha łun też skrobany, kwaśności nie dopuszczaią. Inni na beczce, lub na iabłku w beczkę wpuszczonym (
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 493
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
jako na Wiosnę nieomylnie przyszłego ognia, ugaszenia sposób znajduję. Cokolwiek jest z tego, miłością okryć Ojczyzny, i sobie spolnie darować, wieczną niepamięcią asekurowawszy. Zapomniec krzywd, złożyć zawziętość, uspokoić bojaźń Dworu od Poddanych, Poddanych ode Dworu. Przyczyny, dla których każdy sobie bezpieczeństwa szuka, umknąć. Materią zemsty oddalić. Ugaśnie tak sama flámmá, która wnętrzności Rzeczypospolitej trawi, ustaną suspicie, powróci konfidencja, nastąpi serc, i umysłów zjednoczenie, i za zgodą Stanów odrodzi się to, i rozkwitnie wszytko, co przez niezgodę uschło, i zepsowało się.
Powtóre, zabieżeć zarazem śrzodkami, które wedle słuszności i Prawa znaleźć się mogą, żeby
iáko ná Wiosnę nieomylnie przyszłego ogniá, vgászenia sposob znáyduię. Cokolwiek iest z tego, miłością okryć Oyczyzny, y sobie spolnie dárowáć, wieczną niepámięcią assecurowawszy. Zápomniec krzywd, złożyć záwźiętość, vspokoic boiaźń Dworu od Poddánych, Poddánych ode Dworu. Przyczyny, dla ktorych káżdy sobie bespieczeństwá szuka, vmknąć. Máterią zemsty oddalic. Vgáśnie ták sámá flámmá, ktora wnętrzności Rzeczypospolitey trawi, vstáną suspicie, powroći confidencya, nástąpi serc, y vmysłow ziednoczenie, y zá zgodą Stanow odrodźi się to, y rozkwitnie wszytko, co przez niezgodę vschło, y zepsowáło się.
Powtore, zábieżeć zárázem śrzodkámi, ktore wedle słuszności y Práwá ználeść się mogą, żeby
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 60
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
/ ale się tego postaremu już obawiać muszą/ a osobliwie/ ze od Gnipuscoa/ Biscajskich Chłopów/ także naśladować będą chcieli przykładu/ i nie omylnie wtym za niemi pójdą. Co jeszcze może nimało Dwór Hiszpański zatrudnić/ i być przyczyną rozmaitych szkód Czasu/ i pieniędzy/ nim się to da należycie uspokoić; i ugaśnie/ ten pospolity ogień zapalonej Rebelii/ przeciw zwierzchności swojej Pospólstwa. Zlistów St. Sebeztiańskich znać/ że tam Wieść o Zbiciu Floty Hiszpańskiej/ wielką wewwszytkich poczynieła trwogę/ i sprawuje niepospolitą konsternacją. z Bilboa/ 6. Septembra.
Tu u nas/ zbiegło się było wtych dniach nad 8000. Chłopstwa rozmaitego/
/ ále śię tego postáremu iusz obawiáć muszą/ á osobliwie/ ze od Gnipuscoa/ Biscayskich Chłopow/ tákze násladowáć będą chćieli przykłádu/ y nie omylnie wtym zá niemi poydą. Co ieszcże może nimáło Dwor Hiszpáński zátrudnić/ y być przycżyną rozmáitych szkod Czásu/ y pieniędzy/ nim śię to da należyćie uspokoić; y ugáśnie/ ten pospolity ogień zápaloney Rebelliey/ przeciw zwierzchnosci swoiey Pospolstwa. Zlistow St. Sebestiáńskich znáć/ że tám Wieść o Zbiciu Flotty Hiszpáńskiey/ wielką wewwszytkich pocżynieła trwogę/ y spráwuie niepospolitą consternátią. z Bilboá/ 6. Septembrá.
Tu u nas/ zbiegło śię było wtych dniách nád 8000. Chłopstwá rozmáitego/
Skrót tekstu: PoczKról
Strona: 75
Tytuł:
Poczta Królewiecka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Królewiec
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1718
Data wydania (nie wcześniej niż):
1718
Data wydania (nie później niż):
1718
skroniom tych rozlicznych kwiatków nie zajrzały. Dametas Kwiatek róży z ręku swych Hyjella mi dała, A westchnąwszy serdeczna kilka słów przydała. Jako ten kwiatek, tak się od ognia rumieni Serce me, a wzdychanie przymnaża płomieni. I jam nie kwiatek, alem płomień przyjął właśnie, Który także w sercu mym nigdy nie ugaśnie; A jeśli kiedy ognie skryte ucichają, Ustawiczne wzdychania znowu je wskreszają. Tityrus Wieczorna gwiazdo, jasnej nocy napiękniejsza Ozdobo, cnej Wenery świeco naśliczniejsza! Ciemniejszaś ty księżyca, a ile ciemniejsza, Tyle nad insze gwiazdy niebieskie jaśniejsza! Bądź łaskawa, a teraz, gdy do miłej mojej Idę na taniec, dożycz mi
skroniom tych rozlicznych kwiatków nie zajrzały. Dametas Kwiatek róży z ręku swych Hyjella mi dała, A westchnąwszy serdeczna kilka słów przydała. Jako ten kwiatek, tak się od ognia rumieni Serce me, a wzdychanie przymnaża płomieni. I jam nie kwiatek, alem płomień przyjął właśnie, Który także w sercu mym nigdy nie ugaśnie; A jeśli kiedy ognie skryte ucichają, Ustawiczne wzdychania znowu je wskreszają. Tityrus Wieczorna gwiazdo, jasnej nocy napiękniejsza Ozdobo, cnej Wenery świeco naśliczniejsza! Ciemniejszaś ty księżyca, a ile ciemniejsza, Tyle nad insze gwiazdy niebieskie jaśniejsza! Bądź łaskawa, a teraz, gdy do miłej mojej Idę na taniec, dożycz mi
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 42
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
inego nad nim użyć/ jako też on nad wami używał/to wam wolno będzie: tylko o niewinne dziatki proszę/ abyście nad nimi litość mieli/ bo te/ nie tylko w niczym niewinne/ ale ani wiedzieć mogły łotrostwa Ojcowskiego. Tak wielką moc miały Królowej słowa/ iż ona sierdzitość w ludziach zapalonych wszytka ugasła: tak/ iż nietylko one dzieci zgodnie obrali sobie za Pany/ ale i ciału Aleksandrowemu uczynili zacny pogrzeb: owa/ ile Aleksander przez długi czas przeciwko sobie i potomkom swym/ rozlicznemi krzywdawi ludzi pojątrzył/ tyle ona za jednę godzinę synom swym przejednała. Krótkich Powieści
TOMIRYS Tatarska Królowa/ wielkiego serca i męstwa/
inego nád nim vżyć/ iáko też on nád wámi vżywał/to wam wolno będźie: tylko o niewinne dźiatki proszę/ ábyśćie nád nimi litość mieli/ bo te/ nie tylko w nicżym niewinne/ ále áni wiedźieć mogły łotrostwá Oycowskiego. Ták wielką moc miáły Krolowey słowá/ iż oná śierdźitość w ludźiach zápalonych wszytká vgásłá: ták/ iż nietylko one dźieći zgodnie obráli sobie zá Pány/ ále y ciáłu Alexándrowemu vcżynili zacny pogrzeb: owa/ ile Alexánder przez długi cżás przećiwko sobie y potomkom swym/ rozlicżnemi krzywdáwi ludźi poiątrzył/ tyle oná zá iednę godźinę synom swym przeiednáłá. Krotkich Powieśći
TOMIRIS Tátárska Krolowa/ wielkiego sercá y męstwá/
Skrót tekstu: BudnyBPow
Strona: 154
Tytuł:
Krotkich a wezłowatych powieści [...] księgi IIII
Autor:
Bieniasz Budny
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
filozofia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Jako ta róża, tak się me rumieni Od ognia serce, a większych płomieni Coraz tęskliwe przymnaża wzdychanie. Nigdy ten ogień we mnie nie ustanie!” Na to kawaler rzecze podobnemi — We mgłości stojąc — słowy żałobnemi: „I jam nie różą, lecz płomień wziął właśnie, Który też w sercu moim nie ugaśnie. A jeśli kiedy ognie ucichają, Częste wzdychania znowu je wskrzeszają”. Wtym się odezwie Marynarz i rzecze: „Siadajcie prędko! daremno płaczecie! Dość w morzu wody! Długoż tu stać będziem? Lubo płaczecie — na łzach nie pojedziem!” Więc podniósł żagle; toż na okręt wsiedli Kawalerowie, a żal
Jako ta róża, tak się me rumieni Od ognia serce, a większych płomieni Coraz tęskliwe przymnaża wzdychanie. Nigdy ten ogień we mnie nie ustanie!” Na to kawaler rzecze podobnemi — We mgłości stojąc — słowy żałobnemi: „I jam nie różą, lecz płomień wziął właśnie, Który też w sercu moim nie ugaśnie. A jeśli kiedy ognie ucichają, Częste wzdychania znowu je wskrzeszają”. Wtym się odezwie Marynarz i rzecze: „Siadajcie prędko! daremno płaczecie! Dość w morzu wody! Długoż tu stać będziem? Lubo płaczecie — na łzach nie pojedziem!” Więc podniósł żagle; toż na okręt wsiedli Kawalerowie, a żal
Skrót tekstu: BorzNaw
Strona: 41
Tytuł:
Morska nawigacyja do Lubeka
Autor:
Marcin Borzymowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1662
Data wydania (nie wcześniej niż):
1662
Data wydania (nie później niż):
1662
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Morskie
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Krakowie zaś Nową Bramę/ i ś. Mikołaja ulicę/ i aż do rynku/ i insze aż do świeckiej Bramy/ wszytko w perzynę obrócił; tegoż Roku w tymże pożarze był widziany ś. Florian na powietrzu z naczyniem wody/ zalewając Kościół pod jego tytułem zbudowany: po tym widzeniu on pożar ogniowy zaraz ugasł/ za co P. Bogu i po dziś dzień w Poniedziałek Przywodny przy Mszy ś. Obywatele z postronnymi ludźmi i ś. Florianowi dziękują; ofiaruje się tu wiele ludzi w tych podobnych nieszczęściach/ i uciekają się do ś. Floriana/ a bywają pocieszeni/ jako wielkie wota abo Regestra Kościelne dają znać. Ma Bractwo
Krákowie záś Nową Bramę/ y ś. Mikołáiá vlicę/ y áż do rynku/ y insze áż do świeckiey Bramy/ wszytko w perzynę obroćił; tegoż Roku w tymże pożarze był widźiány ś. Floryan ná powietrzu z naczyniem wody/ zálewáiąc Kośćioł pod iego tytułem zbudowány: po tym widzeniu on pożar ogniowy záraz vgásł/ zá co P. Bogu y po dźiś dźień w Poniedźiáłek Przywodny przy Mszy ś. Obywátele z postronnymi ludźmi y ś. Floryánowi dźiękuią; ofiáruie się tu wiele ludźi w tych podobnych nieszczęśćiách/ y vćiekáią się do ś. Floryáná/ á bywáią poćieszeni/ iáko wielkie wotá ábo Regestrá Kośćielne dáią znáć. Ma Bráctwo
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 74
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
, i Ceremonii, lat 10. też same Ceremonije czyniły i ofiary swojej Bogini, a lat 10. już inne uczyły. Tandem po 30. leciech chwalebnie tam wybytych, za mąż bywały wydane. Trojaka Vestalium była funkcja według Lipsyusza 1. Vigilare, koleją pilnować, nocy swojej nie spać, aby ogień nigdy nie ugasł. 2. Sacrificare, czynić ofiary. 3. ad servare, to jest konserwować i pilnować Imperii Pignus, albo Palladium, to jest, Statuę Pallady Bogini drzewianą z Nieba spuszczoną w Grecyj, i Królowi Trojańskiemu Ilusowi daną, której Statuj trzy łokciowa była długość, forma niby idącej Osoby, kopią w prawej, a
, y Ceremonii, lat 10. też same Ceremoniie czyniły y ofiary swoiey Bogini, á lat 10. iuż inne uczyły. Tandem po 30. leciech chwálebnie tam wybytych, zá mąż bywáły wydane. Troiaká Vestalium była funkcya według Lipsyusza 1. Vigilare, koleią pilnować, nocy swoiey nie spać, aby ogień nigdy nie ugasł. 2. Sacrificare, czynić ofiary. 3. ad servare, to iest konserwować y pilnowáć Imperii Pignus, albo Palladium, to iest, Statuę Pallady Bogini drzewianą z Nieba spuszczoną w Grecyi, y Krolowi Troiańskiemu Ilusowi daną, ktorey Statuy trzy łokciowá była długość, forma niby idącey Osoby, kopią w práwey, á
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 80
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
. nuncjusz przysłał swego sekretarza nomme suo z protestacyją contra invaliditatem huius mediationis, albowiem onej bez interpozycyjej jego czynić nie mogą, gdyż Sedes Apostolica jego a hunc aetum paocandum naznaczyła. W wieczór za interpozycją j.k.m. niechęci z tej sprawy między ks. im. kardynałem a im. ks. wileńskim zajęte ugasły et facta est amicitia, przy majestacie jego przeprosili się.
Imp. podkomorzyna kor. syna urodziła rano. 4
Przed sesyją w izbie poselskiej im. ks. biskup poznański z im. ks. kanclerzem i z niektórymi ichmpp. posłami, osobliwie wielkopolskimi do oo. bernardynów zszedłszy się, który mając tę przestrogę, że
. nuncjusz przysłał swego sekretarza nomme suo z protestacyją contra invaliditatem huius mediationis, albowiem onej bez interpozycyjej jego czynić nie mogą, gdyż Sedes Apostolica jego a hunc aetum paocandum naznaczyła. W wieczór ża interpozycją j.k.m. niechęci z tej sprawy między ks. jm. kardynałem a jm. ks. wileńskim zajęte ugasły et facta est amicitia, przy majestacie jego przeprosili się.
Jmp. podkomorzyna kor. syna urodziła rano. 4
Przed sesyją w izbie poselskiej jm. ks. biskup poznański z jm. ks. kanclerzem i z niektórymi ichmpp. posłami, osobliwie wielkopolskimi do oo. bernardynów zszedłszy się, który mając tę przestrogę, że
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 183
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
