że się stemperuje na tra wisty kolor. Ten tedy kolor wlej do owego szkła/ gdzieś zalał gummi/ mieszaj kilka razy przez dzień/ przez dni ośm naprzykład/ że się gummi dobrze rozpuści. Jeżeli się kolor nie dosyć lśnij możesz zawsze co przydać gummi. Jeżeli nie dosyć/ albo zbyt zielono przydaj albo ujmij szafranu. Jeżeli listek jest papierowy/ albo pargamenowy/ wprzód go nasmaruj gummą git/ rozpuściwszy ją wodą prostą; a póki jeszcze mokra/ nasmaruj i zielonym/ tak uschnie. Potym znowu samym zielonym nasmaruj raz i drugi /aż dosyć będzie. Papier ma być klejony mączką z lentrychem. Jak farbować płótno: Jak farbować
że się ztemperuie ná trá wisty kolor. Ten tedy kolor wley do owego śkłá/ gdzieś záláł gummi/ mieszáy kilká rázy przez dźień/ przez dni ośm náprzykłád/ że się gummi dobrze rozpuśći. Ieżeli się kolor nie dosyc lśniy możesz záwsze co przydáć gummi. Ieżeli nie dosyć/ álbo zbyt źielono przydáy albo uymiy szafránu. Ieżeli listek iest pápierowy/ álbo párgámenowy/ wprzod go nasmáruy gummą git/ rospuśćiwszy ią wodą prostą; á poki ieszcze mokra/ násmáruy i źielonym/ ták uschnie. Potym znowu sámym źielonym násmaruy ráz i drugi /áż dosyć będzie. Pápier má bydź kliiony mączką z lentrychem. Iák farbowáć płotno: Iák farbowáć
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 203
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
się tobie PAN. 2 I rzekł mu PAN: Cóż jest w ręce twojej? i odpowiedział/ Laska. 3 I rzekł: Porzuć ją na ziemieę: i porzucił ją na ziemieę: a obróciła się w węża/ i uciekał Mojżesz przed nim. 4 I rzekł PAN do Mojżesza: Wyciągnij rękę twoję/ a ujmij go za ogon: i wyciągnął rękę swoję/ i ujął go/ i obrócił się w laskę w ręce jego: 5 Abyć uwierzyli/ iż ci się ukazał PAN/ Bóg Ojców ich/ Bóg Abrahamów/ Bóg Izaaków/ i Bóg Jakobów. 6 I rzekł mu PAN jeszcze: Włóż teraz rękę twoję w zanadra
śię tobie PAN. 2 Y rzekł mu PAN: Coż jest w ręce twojey? y odpowiedźiáł/ Laská. 3 Y rzekł: Porzuć ją ná źiemieę: y porzućił ją ná źiemieę: á obroćiłá śię w wężá/ y ućiekáł Mojzesz przed nim. 4 Y rzekł PAN do Mojzeszá: Wyćiągnij rękę twoję/ á ujmij go zá ogon: y wyćiągnął rękę swoję/ y ujął go/ y obroćił śię w laskę w ręce iego: 5 Abyć uwierzyli/ iż ći śię ukazał PAN/ Bog Ojcow ich/ Bog Abráhámow/ Bog Izáákow/ y Bog Iákobow. 6 Y rzekł mu PAN jeszcze: Włoż teraz rękę twoję w zánádrá
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 58
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
Et mutata Reipublicae forma. Wtąsz kiedyś/ w Atenach/ była oppressa Respublica, per Triginta Tyrannos. Julisza Cesarza nie wspominam. ani wielu innych amibitiosos. Zabiegajciesz Wni wczas/ i po cudzej szkodzie złemu. Nietrzeba na to Rokoszów/ ani Sedyciej: Sejmy to sprawią: Zgoda to sprawi: Jeno się ujmij my jednostajnie na Sejmikach/ i Sejmach o to: i przełozmy to Jego K. M. jedynemu Panu/ i Książęciu/ i Królowi swemu.
Nad którego/ po Bogu/ niepodlega żadnemu Monarsze/ ani jejch Titulatom/ Cny Polak. A przytym/ ordynaciej osobnych/ ani dysposicji/ quae haereditariam potentiam extra
Et mutata Reipublicae forma. Wtąsz kiedys/ w Athenach/ była oppressa Respublica, per Triginta Tyrannos. Iulisza Cesarza nie wspominam. áni wielu innych amibitiosos. Zábiegayćiesz Wni wczas/ y po cudzey szkodźie złemu. Nietrzeba ná to Rokoszow/ áni Sedyciey: Seymy to spráwią: Zgodá to spráwi: Ieno się uymiy my iednostaynie ná Seymikach/ y Seymach o to: y przełozmy to Ie^o^ K. M. iedynemu Pánu/ y Xiążęćiu/ y Krolowi swemu.
Nád ktorego/ po Bogu/ niepodlega zadnemu Monarsze/ áni ieych Titulatom/ Cny Polak. A przytym/ ordynáciey osobnych/ áni dispositiey/ quae haereditariam potentiam extra
Skrót tekstu: GrodzPrzes
Strona: A2v
Tytuł:
Przestroga o tytułach i dygnitarstwach
Autor:
Adam Grodziecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
mnie? czekaj na Boga/ abowiem go jeszcze będę wysławiał: gdyż on jest wielkim zbawieniem twarzy mojej/ i Bogiem moim. PSALM XLIII. I. Zada z rąk złośliwych wybawienia i do pocztu świętych przywrócenia. II. Bogu chwałę ślubuje, a wiarą nad ciałem triumfuje. 1
. SAdź mię o Boże/ a ujmij się o sprawę moję: od narodu niemiłosiernego/ i od człowieka zdradliwego/ i niezboznego wyrwij mię: 2. Boś ty jest Bóg siły mojej. Przeczżeś mię odrzucił? a przecz smutno chodzę/ dla uciśnienia od nieprzyjaciela? 3. Ześli światłość twoję/ i prawdę twoję: te mię poprowadzą/ i
mnie? cżekaj ná Bogá/ ábowiem go jeszcże będę wysławiał: gdyż on jest wielkim zbáwieniem twarzy mojey/ y Bogiem mojim. PSALM XLIII. I. Zada z rąk złośliwych wybáwienia y do pocztu świętych przywrocenia. II. Bogu chwałę ślubuje, á wiárą nad ćiałem triumfuje. 1
. SAdź mię o Boże/ á ujmij śię o spráwę moję: od narodu niemiłośiernego/ y od człowieká zdrádliwego/ y niezboznego wyrwij mię: 2. Boś ty jest Bog śiły mojey. Przecżżeś mię odrzućił? á przecż smutno chodzę/ dla ućiśnienia od nieprzyjaćielá? 3. Ześli świátłość twoję/ y prawdę twoję: te mię poprowádzą/ y
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 572
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Niepodawajże tej kupie dusze sinogarlice twojej: na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki. 20. Obeirzy się na przymierze twoje: abowiem i naciemniejsze kąty ziemie pełne jaskiń drapiestwa. 21. Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą: ubogi i żebrak/ niechaj chwali Imię twoje: 22. Powstańże o Boże/ ujmij się o sprawę twoję: wspomni na pohańbienie twoje/ które się dzieje od szalonych na każdy dzień. 23. Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich/ i huku tych/ co przeciwko tobie powstawają/ który się ustawicznie sili. LXXIV. PSALMI. LXXV. PSALM LXXV. I. Dziękuje Bogu, iż go przesladowania Sauowego
. Niepodawajże tej kupie dusze śinogárlice twojey: ná stadko ubogich twojich nie zápominaj ná wieki. 20. Obeirzy śię ná przymierze twoje: ábowiem y naćiemniejsze kąty źiemie pełne jáskiń drapiestwá. 21. Niechajże nędznik nie odchodźi z háńbą: ubogi y żebrak/ niechaj chwali Imię twoje: 22. Powstańże o Boże/ ujmij śię o spráwę twoję: wspomni ná poháńbienie twoje/ ktore śię dźieje od szalonych ná kázdy dźień. 23. Nie zápominajże wykrzykánia nieprzyjaćioł twojich/ y huku tych/ co przećiwko tobie powstawáją/ ktory śię ustáwicznie śili. LXXIV. PSALMI. LXXV. PSALM LXXV. I. Dźiekuje Bogu, iż go przesladowania Sauowego
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 588
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632