czarnego marmuru, Przystosowane do muru,
A przy każdych portyjera Z herbami, u kawaliera; Przed niemi płotek jedwabny I z forteczką w się powabny; Ten, gdy potrzeba, składają I do woza układają. Posadzka, wiem, i ta droga, Wyszło jej w tę sal moc sroga, Którą wypolerowano, W ordynku ukształtowano, Że się w niej przejźrzysz, Polaku! Nie krzesz butami, dworaku! Do pokojów mię wprowadzą, Tam, gdzie sam pan, wolność dadzą; Idę, aż tam subtelniejsze Obicia, sztuki dzielniejsze: Łóżko, i to scudzoziemska, Nie tak po naszemu, zziemska. Przy nim na stołach, błyszczących Od
czarnego marmuru, Przystosowane do muru,
A przy każdych portyjera Z herbami, u kawaliera; Przed niemi płotek jedwabny I z forteczką w się powabny; Ten, gdy potrzeba, składają I do woza układają. Posadzka, wiem, i ta droga, Wyszło jej w tę sal moc sroga, Którą wypolerowano, W ordynku ukształtowano, Że się w niej przejźrzysz, Polaku! Nie krzesz butami, dworaku! Do pokojów mię wprowadzą, Tam, gdzie sam pan, wolność dadzą; Idę, aż tam subtelniejsze Obicia, sztuki dzielniejsze: Łóżko, i to scudzoziemska, Nie tak po naszemu, zziemska. Przy nim na stołach, błyszczących Od
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 89
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
lekarstw/ i to z Bożą pomocą/ by jeno się w przód wywiedział/ jeśli ten ból z czarów przypadł. Na co oboje zezwoliłem. On tedy ołów rozpuszczony/ jakośmy o jednej czarownicy wyżej wspomnieli/ na łysce żelaznej nad nogą trzymał/ i na miseczkę pełną wody lał/ aże natychmiast rozmaite się rzeczy ukształtowały/ jakby tam napuścił ciernia/ włosób/ kości/ i inszych rzeczy podobnych. Już (rzecze) widzę/ że tę chorobę nie z przyrodzenia/ ale z czarów cierpicie. Sputałem go ja/ jako to mógł wiedzieć z ołowu rozpuszczonego? odpowiedział: siedmią krusczów sprawuje siedm płanet/ z których płanet Saturnus panuje nad
lekarstw/ y to z Bożą pomocą/ by ieno sie w przod wywiedźiał/ iesli ten bol z czárow przypadł. Ná co oboie zezwoliłem. On tedy ołow rospusczony/ iákosmy o iedney czárownicy wyżey wspomnieli/ ná łysce żelázney nád nogą trzymał/ y ná miseczkę pełną wody lał/ áże nátychmiast rozmáite sie rzeczy vkształtowáły/ iákby tám nápuśćił ciernia/ włosob/ kośći/ y inszych rzeczy podobnych. Iuż (rzecże) widzę/ że tę chorobę nie z przyrodzenia/ ále z czárow ćierpićie. Sputałem go ia/ iáko to mogł wiedźieć z ołowu rospusczonego? odpowiedźiał: śiedmią kruscżow spráwuie śiedm płánet/ z ktorych płánet Sáturnus pánuie nád
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 193
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
twoje trapić? 6. Wdowy i przychodnie mordować? a sirotki zabijać? 7. Mówiąc; Nie widzi tego PAN: ani tego rozumie Bóg Jakobów? 8. ZRozumijcież/ o wy bydlęcy/ miedzy ludźmi: a wy szaleni kiedyż zrozumiecie? 9. Izali ten który szczepił ucho/ nie słyszy? i który ukształtował oko/ izali nie widzi? 10. Izali ten który ćwiczy narody/ nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności. 11. PAN zna myśli ludzkie/ iż są szczerą marnością. 12. BŁogosławiony jest mąż którego ty ćwiczysz PAnie: a Zakonu twego uczysz go. 13. Abyś mu sprawił pokoj od
twoje trapić? 6. Wdowy y przychodnie mordowáć? á śirotki zábijáć? 7. Mowiąc; Nie widźi tego PAN: áni tego rozumie Bog Jákobow? 8. ZRozumjićież/ o wy bydlęcy/ miedzy ludźmi: á wy szaleni kiedyż zrozumiećie? 9. Izali ten ktory szczepił ucho/ nie słyszy? y ktory ukształtował oko/ izali nie widźi? 10. Izali ten ktory ćwiczy narody/ nie będźie karał? ktory ucży cżłowieká umiejętnośći. 11. PAN zna myśli ludzkie/ iż są szcżerą márnośćią. 12. BLogosłáwiony jest mąż ktorego ty ćwiczysz PAnie: á Zakonu twego uczysz go. 13. Abyś mu spráwił pokoj od
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 599
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
. Uprzedźmy oblicze jego z chwałą: Psalmy mu śpiewajmy. 3. Abowiem PAN jest Bóg wielki/ i Król wielki nadewszystkie Bogi. 4. W jegoż rękach/ są głębokości ziemię: i wierzchy gór/ jego są. 5. Jegoż jest morze/ bo je on uczynił: i ziemia którą ręce jego ukształtowały. 6. Podźcie/ kłaniajmy się/ a upadajmy przed nim: klękajmy przed PAnem Stworzycielem naszym. 7. ONci jest zaiste Bóg nasz/ a myśmy lud pastwiska jego/ i owce rąk jego: Dziś/ Jeśli głos jego usłyszycie: 8. Nie zatwardzajcież serca swego/ jako w Meryba/ a jako
. Uprzedźmy oblicże jego z chwałą: Psálmy mu śpiewajmy. 3. Abowiem PAN jest Bog wielki/ y Krol wielki nádewszystkie Bogi. 4. W jegoż rękách/ są głębokośći źiemię: y wierzchy gor/ jego są. 5. Jegoż jest morze/ bo je on uczynił: y źiemiá ktorą ręce jego ukształtowáły. 6. Podźćie/ kłaniajmy śię/ á upadajmy przed nim: klękájmy przed PAnem Stworzyćielem nászym. 7. ONći jest zájiste Bog nász/ á mysmy lud pástwiská jego/ y owce rąk jego: Dźiś/ Jesli głos jego usłyszyćie: 8. Nie zátwardzajćież sercá swego/ jáko w Meribá/ á jáko
Skrót tekstu: BG_Ps
Strona: 599
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Psalmów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
