tedy na dzisiejszym kazaniu o tej Wieczerzy Pańskiej powiemy. Pierwsza, jako niemasz szczęśliwości większej na świecie/ jeno pożywać tego chleba niebieskiego. Druga, jako pożywający tego chleba wiecznej szczęśliwości w niebie dostępują. A nakoniec, jako pogardzający tą wieczerzą Pańską/ i tym chlebem znieba nam danym/ nigdy szczęśliwości wiekuistej nieukuszą. Słuchajcie proszę cierpliwie/ abyście potym znabożeństwem tego chleba niebieskiego pożywali/ i szczęśliwie dopędzili. Ad brauium supernae vocationis Dei in Christo Iesu. Cesarze Rzymscy wielki zbytek czynili w bankietach i prywatni Senatorowie także iż prawie milionami wydawali. Sueton: in Calig: cap. 37. Rom: 9. Ioan. 6
tedy na dźiśieyszym kazániu o tey Wieczerzy Páńskiey powiemy. Pierwsza, iáko niemász szczęśliwośći większey ná świećie/ ieno pożywáć tego chleba niebieskiego. Druga, iáko pożywáiący tego chlebá wieczney szczęśliwośći w niebie dostępuią. A nákoniec, iáko pogardzáiący tą wieczerzą Páńską/ y tym chlebem zniebá nam dánym/ nigdy szczęśliwośći wiekuistey nieukuszą. Słuchayćie proszę ćierpliwie/ ábyśćie potym znábożeństwem tego chlebá niebieskiego pożywáli/ y szczęśliwie dopędźili. Ad brauium supernae vocationis Dei in Christo Iesu. Cesárze Rzymscy wielki zbytek czynili w bánkietach y prywatni Senatorowie tákże iż práwie millionámi wydawáli. Sueton: in Calig: cap. 37. Rom: 9. Ioan. 6
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 66
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
/ choćby wszystek świat pozyskał/ a na duszy swojej szkodował? albo co za zamianę da człowiek za duszę swoję. 27. Abowiem Syn człowieczy przydzie w chwale Ojca swego z Anioły swoimi: a tedy odda każdemu według uczynków jego. 28. Zaprawdę powiadam wam/ są niektórzy z tych co tu stoją/ którzy nie ukuszą śmierci/ ażby ujrzeli Syna człowieczego idącego w Królestwie swoim. Rozdział XVII. Chrystus PAn się przemienił. 5. Tego Ociec słuchać rozkazał. 12. O Eliaszu mówił. 17. Ucznie o niedowiarstwo zgromił. 18. Lunatyka uzdrowił. 20. Wiarę. 21. Modlitwę, Post zalecił. 22. Śmierć swoję
/ choćby wszystek świát pozyskał/ á ná duszy swojey szkodował? álbo co zá zamiánę da cżłowiek zá duszę swoję. 27. Abowiem Syn cżłowiecży przydźie w chwale Ojcá swego z Anjoły swojimi: á tedy odda káżdemu według ucżynkow jego. 28. Záprawdę powiádam wam/ są niektorzy z tych co tu stoją/ ktorzy nie ukuszą śmierći/ áżby ujrzeli Syná cżłowiecżego idącego w Krolestwie swojim. ROZDZIAL XVII. Chrystus PAn śię przemienił. 5. Tego Oćiec słucháć rozkazał. 12. O Eliaszu mowił. 17. Vcżnie o niedowiárstwo zgromił. 18. Lunatyká uzdrowił. 20. Wiárę. 21. Modlitwę, Post zálećił. 22. Smierć swoję
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 20
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632