irrgat artus. Virgilius Sen członki spracowane pokrapiać zwykł w ciele. Abowiem gdy w żołądku potraw dotrawi/ każdy z członków w pokarm on nie głodny zostaje. który jako Ogródnik w ogrodzie zioła/ tak członki pokrapia/ i roziędrznia/ skąd i duchom więtsza potęga/ które człowiekowi siłyj mocnej dodadzą/ a przecię gorączości ciała/ ulżywa uspokojenie. a mózg na ten czas oblewa ciało pożytecznem i wdzięcznem skropieniem. A i sam nie mniej ze snu pożytek bierze/ skąd żyłom czerstwości przyrasta. 5.. Kto wiele lubo mało śpi/ smaczno spać nie może. Laznia niech uprzedzi wieczerza. miedzy którą a snem/ krótki czas ma być do godziny
irrgat artus. Virgilius Sen cżłonki sprácowáne pokrápiáć zwykł w ćiele. Abowiem gdy w żołądku potraw dotrawi/ káżdy z cżłonkow w pokarm on nie głodny zostáie. ktory iáko Ogrodnik w ogrodzie źiołá/ tak cżłonki pokrapia/ y roziędrznia/ zkąd y duchom więtsza potęgá/ ktore cżłowiekowi śiłyy mocney dodadzą/ á przećię gorącżośći ćiáłá/ vlżywa vspokoienie. á mozg ná ten cżás oblewa ćiáło pożytecżnem y wdzięcżnem skropieniem. A y sam nie mniey ze snu pozytek bierze/ zkąd żyłom cżerstwośći przyrasta. 5.. Kto wiele lubo máło spi/ smácżno spáć nie może. Láznia niech vprzedzi wiecżerza. miedzy ktorą á snem/ krotki cżás ma bydz do godziny
Skrót tekstu: OlszSzkoła
Strona: Gv
Tytuł:
Szkoła Salernitańska
Autor:
Hieronim Olszowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
Bożemu/ lecz ciałem zakonowi grzechu. Rozd. VII. AD ROMANOS. Rozd. VII. ROZDZIAŁ VIII. Niemasz żadnego potępienia tym którzy są wszczepieni w PAna Chrystusa przez jego Ducha. 9. Abowiem tym Duchem żywię. 14. Którego świadectwo. 15. wątpliwość o zbawieniu zbija. 18. I trudności wszelakich ulżywa. 1
. PRzetoż teraz żadnego potępienia niemasz tym/ który będąc w CHrystusie JEzusie nie według ciała chodzą/ ale według Ducha. 2. Abowiem Zakon Ducha żywota/ który jest w CHrystusie JEzusie/ uwolnił mię od zakonu grzechu śmierci. 3. Bo co niemożnego było zakonowi/ w czym on był słaby dla
Bożemu/ lecż ćiáłem zakonowi grzechu. Rozd. VII. AD ROMANOS. Rozd. VII. ROZDZIAŁ VIII. Niemász żadnego potępienia tym ktorzy są wszcżepieni w PAná Chrystusá przez jego Duchá. 9. Abowiem tym Duchem żywię. 14. Ktorego świadectwo. 15. wątpliwość o zbawieniu zbija. 18. Y trudnośći wszelakich ulżywa. 1
. PRzetoż teraz żadne^o^ potępienia niemász tym/ ktory będąc w CHrystusie JEzusie nie według ćiáłá chodzą/ ále według Duchá. 2. Abowiem Zakon Duchá żywotá/ ktory jest w CHrystusie JEzusie/ uwolnił mię od zakonu grzechu śmierći. 3. Bo co niemożnego było zakonowi/ w cżym on był słáby dla
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 166
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
więcej nie czyni, tylko okiem spieszy Na tego i owego, tym ich tylko cieszy. Bo ówdzie jej zgoła żal, sam ją serce boli, Ów, rzecze, ze mną we złej, a z tym w dobrej woli. To musi z owym gadać, na drugiego kiwa I tylko im żałości tym z serca ulżywa. I tak, wiedzcie, ze jej to by namniej niemiło, Gdyby się do niej wraz dwaj kochanków trafiło. Ba, nie wie, komu zgoła ma być pierwej rada, Dlatego, jak związana, po niewoli gada. Bywa tez, ze się jedna przesadza na drugą, Choć druga będzie jako olszową maczugą.
więcej nie czyni, tylko okiem spieszy Na tego i owego, tym ich tylko cieszy. Bo ówdzie jej zgoła żal, sam ją serce boli, Ów, rzecze, ze mną we złej, a z tym w dobrej woli. To musi z owym gadać, na drugiego kiwa I tylko im żałości tym z serca ulżywa. I tak, wiedzcie, ze jej to by namniej niemiło, Gdyby się do niej wraz dwaj kochanków trafiło. Ba, nie wie, komu zgoła ma być pierwej rada, Dlatego, jak związana, po niewoli gada. Bywa tez, ze się jedna przesadza na drugą, Choć druga będzie jako olszową maczugą.
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 167
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
