miała na księcia imć samego, a oni tylko do nich przypowiedzieli się tanquam tutores. Książę Karol Radziwiłł podkanclerzy w. księstwa lit. extra omnem słuszności apparentiam te dobra pozajeżdżał; Słucka ekscessów chcąc dobyć, siła dewastował niesłychanych porobił: wsi violenter, szlachtę, sług księżnej nieboszczki porabował, po drogach rozboje ustanowrone były; wielu umęczono i ubiczowano usque ad mortem: wstyd i pisać. Ipan hetman syna swego koniuszego w. księstwa lit. z chorągwiami pro repressalibus ordynował. Nabroiwszy, odstąpił książę.
4 Julii, ip. Wyhowski, sługa ip. Sapiehy marszałka nadwornego w. księstwa lit. i przyjaciel, w zamku warszawskim, kolegę swego p.
miała na księcia imć samego, a oni tylko do nich przypowiedzieli się tanquam tutores. Książę Karol Radziwiłł podkanclerzy w. księstwa lit. extra omnem słuszności apparentiam te dobra pozajeżdżał; Słucka excessów chcąc dobyć, siła dewastował niesłychanych porobił: wsi violenter, szlachtę, sług księżnéj nieboszczki porabował, po drogach rozboje ustanowrone były; wielu umęczono i ubiczowano usque ad mortem: wstyd i pisać. Jpan hetman syna swego koniuszego w. księstwa lit. z chorągwiami pro repressalibus ordynował. Nabroiwszy, odstąpił książę.
4 Julii, jp. Wyhowski, sługa jp. Sapiehy marszałka nadwornego w. księstwa lit. i przyjaciel, w zamku warszawskim, kolegę swego p.
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 183
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
pogranicze Kalatryji w Wsoszech na puszczy Squillacus z innemi osiadł towarzyszami, w Klasztorze Z. Stefana; gdzie umarł Roku 1101. i tam leży cudami sławny. Bruno z Imienia jest, jedno co wydatny. O SS. Relikwiach.
BONIFACJUSZA Męczennika 14. Maja. W oleju smażony potym ścięty, szedł z Rzymkich Senatorów, umęczon Roku 365. vel 305. w Tarsie mieście Cylicyj, do Rzymu przeniesiony w swoim leży Kościele.
BONIFACEGO Z. Biskupa Męczennika, Florian Książę Czartoryski Arcy-Biskup Gnieźnieński Ciało z Włoch do Klewa sprowadził solennie teste Niesiecki.
BONIFACJUSZA, albo Wenfrida Męczennika 5. Czerwca. Był Apostołem Fryzyj i całych Niemiec, których na 10
pogranicże Kalatryii w Wsoszech na puszczy Squillacus z innemi osiadł towarzyszami, w Klasztorze S. Stefana; gdzie umarł Roku 1101. y tam leży cudami sławny. Bruno z Imienia iest, iedno co wydatny. O SS. Relikwiach.
BONIFACYUSZA Męcżennika 14. Maia. W oleiu smażony potym scięty, szedł z Rzymkich Senatorow, umęcżon Roku 365. vel 305. w Tarsie mieście Cylicyi, do Rzymu przeniesiony w swoim leży Kościele.
BONIFACEGO S. Biskupa Męcżennika, Floryan Xiąże Cżartoryski Arcy-Biskup Gnieznieński Ciało z Włoch do Klewa sprowadził solennie teste Niesiecki.
BONIFACYUSZA, albo Wenfrida Męcżennika 5. Czerwca. Był Apostołem Fryzyi y całych Niemiec, ktorych na 10
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 129
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Papieża 25 w liczbie, 11. Grudnia. On Hymny popisał Kościelne. Umarł Roku 384. leży w Rzymie u Z. Wawrzyńca na swojej fundacyj, zwanej odtąd in Damaso.
DIONIZEGO Areopagity Biskupa Ateńskiego ucznia Z. Pawła, Apostoła Francuskiego 9. Października. Głowę swoją uciętą niósł dwie mile. Żył lat 100. umęczon Roku Chrystusowego 119. leży w Kościele swoim zwanym Sancti Dionisii w Paryżu. On to cudowne zaćmienie jako główny Matematyk podczas śmierci Chrystusowej admirował: Aut Deus naturae patitur, aut Mundi machina corruet. Kielich i Pastorał jego jest w Paryżu, w Kościele Klasztoru Z. Dionysji.
DOMINIKA S.Patriarchy Zakonu Kaznodziejskiego 4 Sierpnia.
Papieża 25 w liczbie, 11. Grudnia. On Hymny popisał Kościelne. Umarł Roku 384. leży w Rzymie u S. Wawrzyńca na swoiey fundacyi, zwaney odtąd in Damaso.
DIONIZEGO Areopagity Biskupa Ateńskiego ucznia S. Pawła, Apostoła Francuzkiego 9. Pazdziernika. Głowę swoią uciętą niosł dwie mile. Zył lat 100. umęcżon Roku Chrystusowego 119. leży w Kościele swoim zwanym Sancti Dionisii w Paryżu. On to cudowne zacmienie iako głowny Matematyk podcżas smierci Chrystusowey admirował: Aut Deus naturae patitur, aut Mundi machina corruet. Kielich y Pastorał iego iest w Paryżu, w Kościele Klasztoru S. Dionysii.
DOMINIKA S.Patryarchy Zakonu Kaznodzieyskiego 4 Sierpnia.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 133
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
w sercu moim napisanego żył Panu Bogu. Mniejszy.
Jakoż tedy masz być zbawion?
Przez wiarę.
Wyznajże tę wiarę?
Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego/ stworzyciela nieba i ziemie. Wierzę w Jezu Krysta/ Syna jego jedynego/ Pana naszego/ który się począł z Ducha świętego/ narodził się z Mariej dziewice/ umęczon pod Pontskim Piłatem/ ukrzyżowan/ umarł/ i pogrzebion/ z stąpił do piekłów/ trzeciego dnia zmartwychwstał/ wstąpił na niebiosa/ siedzi na prawicy Boga Ojca wszechmogącego/ z tamtąd przyjdzie sądzić żywe i zmarłe. Wierzę w Ducha świętego: święty kościół Krześciański/ świętych obcowanie/ grzechów odpuszczenie/ Ciała zmartwychwstanie/ i żywot więczny
w sercu moim nápisanego żył Pánu Bogu. Mnieyszy.
Iákoż tedy masz być zbáwion?
Przez wiárę.
Wyznayże tę wiárę?
Wierzę w Bogá Oycá wszechmogącego/ stworzyciela niebá y zięmie. Wierzę w Iezu Krystá/ Syná iego iedynego/ Páná nászego/ ktory śię począł z Duchá świętego/ národził śię z Máriey dziewice/ vmęczon pod Pontskim Piłatem/ vkrzyzowąn/ vmarł/ y pogrzebion/ z stąpił do piekłow/ trzećiego dniá zmartwychwstał/ wstąpił ná niebiosá/ śiedzi ná práwicy Bogá Oycá wszechmogącego/ z tamtąd przyidzie sądzić żywe y zmárłe. Wierzę w Duchá świętego: święty kośćioł Krześćiáński/ świętych obcowánie/ grzechow odpuszczęnie/ Ciáłá zmartwychwstánie/ y zywot więczny
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 5
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
naszym: a ta jest: Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego/ stworzyciela nieba i ziemie. Druga należy ku Synowi Bożemu: a uczy o odkupieniu/ i o usprawiedliwieniu naszym: a ta jest. Wierzę w Jezusa Krystusa/ Synajego jedynego/ Pana naszego/ Który się począł z Ducha świętego narodził się z Mariej dziewice: umęczon pod Pontskim Piłatem/ ukrzyżowan/ umarł/ i pogrzebion: z stąpił do piekłów/ trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa/ siedzi na prawicy Boga Ojca wszechmogącego/ z tamtąd przyjdzie sądzić żywe i zmarłe. Trzecia część należy ku Duchowi świętemu: a uczy o poświęceniu naszym/ a ta jest: Wierzę w Ducha świętego
nászym: á tá iest: Wierzę w Bogá Oycá wszechmogącego/ stworzyćielá niebá y zięmie. Druga nalezy ku Synowi Bożemu: á vczy o odkupieniu/ y o vspráwiedliwieniu nászym: á tá iest. Wierzę w Iezusá Krystusá/ Synáiego iedynego/ Páná nászego/ Ktory śię począł z Ducha świętego národźił się z Máriey dziewice: vmęczon pod Pontskim Piłatem/ vkrzyżowan/ vmárł/ y pogrzebion: z stąpił do piekłow/ trzećiego dniá zmartwychwstał. Wstąpił ná niebiosá/ śiedzi ná práwicy Boga Oycá wszechmogącego/ z tamtąd przyidźie sądźić żywe y zmárłe. Trzećia częsć należy ku Duchowi świętemu: á vczy o poświęceniu nászym/ á tá iest: Wierzę w Duchá świętego
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 6
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
potomkiem Dawidowym/ nam braciej swej we wszytkim podobnym/ oprócz grzechu. 36 Który pożytek masz z jego świętego poczecia i narodzenia? Więtszy.
Iż on będąc naszym posrzednikiem/ swą niewinnością i doskonałą świątobliwością/ grzechy moje w którychem poczęt/ i narodzon okrywa/ i przed obliczem Bożym zasłania.
37 Co wierzysz gdy mówisz: Umęczon jest?
Wierzę iż on po wszytek czas żywota swego/ a nawięcej czasu męki swojej/ gniew Boga Ojca przeciw grzechom wszytkiego narodu ludzkiego/ na ciele i naduszy swej wytrzymał: aby tak swoją meką jako jedyną ofiarą ubłagalną ciała i dusze nasze od wiecznego potępienia wybawił/ a nam łaskę Bożą/ sprawiedliwość i wieczny żywot
potomkiem Dawidowym/ nam bráćiey swey we wszytkim podobnym/ oprocz grzechu. 36 Ktory pożytek masz z iego świętego poczećia y národzenia? Więtszy.
Iż on będąc nászym posrzednikiem/ swą niewinnośćią y doskonáłą świątobliwośćią/ grzechy moie w ktorychem poczęt/ y národzon okrywa/ y przed obliczem Bożym zásłánia.
37 Co wierzysz gdy mowisz: Vmęczon iest?
Wierzę iż on po wszytek czas żywotá swego/ á nawięcey czásu męki swoiey/ gniew Bogá Oycá przećiw grzechom wszytkiego narodu ludzkiego/ ná ciele y náduszy swey wytrzymał: áby ták swoią meką iáko iedyną ofiárą vbłagalną ćiałá y dusze násze od wiecznego potępienia wybáwił/ á nam łáskę Bożą/ spráwiedliwość y wieczny żywot
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 21
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Zoroardus Benedyktyn.
W. Aaron Biskup Krakowski,
W. Adleida Domicella Córka Kazimierza II. wielkiej świątobliwości w Sędomirzu leżąca.
W. Adrian Przeor Halicki ze 26. Bracią od Tatarów pobici.
Pób: Albracht Radziwił Biskup Wileński.
Pobożna Anna Nektywa Ksieni.
Wiel: Andrzej Bobola Jezuita Piński Apostoł od Kozaków i od Schismatyków umęcz: 1657.
Poboż: Anna Alojzja Księżna Ostrogska wielu Cnot Pani.
Pób: Anna Omiecińska w Krzemieńcu u OO. Jezuitów leżąca.
B. Anioł de Ostrow Bernardyn w Wilnie.
B.
SS. Borys i Chleb Książęta Ruscy od Brata Świętopełka pobici.
Z. Benedykt Męczennik.
Z. Bonifacjusz Męczennik, ĄrcyBiskup i
Zoroardus Benedyktyn.
W. Aaron Biskup Krákowski,
W. Adleida Domicella Corka Kazimierza II. wielkiey świątobliwości w Sędomirzu leżąca.
W. Adryan Przeor Halicki ze 26. Brácią od Tatárów pobici.
Pob: Albracht Rádźiwił Biskup Wileński.
Pobożná Anná Nektywá Xięni.
Wiel: Andrzey Bobola Iezuitá Piński Apostoł od Kozákow y od Schismatykow umęcz: 1657.
Poboż: Anná Aloyzya Xiężná Ostrogska wielu Cnot Páni.
Pob: Anná Omiecińska w Krzemieńcu u OO. Iezuitow leżąca.
B. Anioł de Ostrow Bernárdyn w Wilnie.
B.
SS. Borys y Chleb Xiążęta Ruscy od Bráta Swiętopełka pobici.
S. Benedykt Męczennik.
S. Bonifacyusz Męczennik, ĄrcyBiskup y
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 410
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
rzepa, mogli być krajani I choćby nie broniąc się na pował leżeli, Za dwieby ich Rodomont nie pobił niedzieli.
XVII.
Przykrzy się na ostatek już poganinowi, Radby się w zad ku swemu wrócił orszakowi; Mało co ich ubywa, choć ich tysiącami Bije, choć koło niego leżą gromadami. Już się umęczył, już tchnie, już widzi i czuje, Że jeśli, póki się w niem siły co najduje, Nie wyńdzie stamtąd, potem, skoro nademdleje. Choćby chciał wyniść, żadnej nie będzie nadzieje. PIEŚŃ XVIII.
XVIII.
I tam i sam po stronach wzrok obraca srogi, Widzi nakoło wszytkie zastąpione drogi; Ale
rzepa, mogli być krajani I choćby nie broniąc się na pował leżeli, Za dwieby ich Rodomont nie pobił niedzieli.
XVII.
Przykrzy się na ostatek już poganinowi, Radby się w zad ku swemu wrócił orszakowi; Mało co ich ubywa, choć ich tysiącami Bije, choć koło niego leżą gromadami. Już się umęczył, już tchnie, już widzi i czuje, Że jeśli, póki się w niem siły co najduje, Nie wyńdzie stamtąd, potem, skoro nademdleje. Choćby chciał wyniść, żadnej nie będzie nadzieje. PIEŚŃ XVIII.
XVIII.
I tam i sam po stronach wzrok obraca srogi, Widzi nakoło wszytkie zastąpione drogi; Ale
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_II
Strona: 40
Tytuł:
Orland szalony, cz. 2
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
na przyjaciela śmielej, niż na brata, W nieszczęściu na sąsiada wołał sąsiad: rata! Tamtym się wprzód opasać, obuć, sczosać włosy Trzeba było; do ognia bieżał sąsiad bosy, Bieżał bez pasa. Stąd ktoś i tego dokłada W inwentarzu wsi, że ma dobrego sąsiada. Jeden by za drugiego dał się i umęczyć; Dziś, żeby mógł sąsiada ze wsi wymierzęczyć, O tym myśli; nie mogąc w oku cierpieć soli, Nie tak go, choć największa, własna szkoda boli, Jako że się mu lepiej, choć sam na się orze, Żyto rodzi na polu, dobytek w oborze; Chce kopców dalej pomknąć, rozprzestrzenić miedze
na przyjaciela śmielej, niż na brata, W nieszczęściu na sąsiada wołał sąsiad: rata! Tamtym się wprzód opasać, obuć, sczosać włosy Trzeba było; do ognia bieżał sąsiad bosy, Bieżał bez pasa. Stąd ktoś i tego dokłada W inwentarzu wsi, że ma dobrego sąsiada. Jeden by za drugiego dał się i umęczyć; Dziś, żeby mógł sąsiada ze wsi wymierzęczyć, O tym myśli; nie mogąc w oku cierpieć soli, Nie tak go, choć największa, własna szkoda boli, Jako że się mu lepiej, choć sam na się orze, Żyto rodzi na polu, dobytek w oborze; Chce kopców dalej pomknąć, rozprzestrzenić miedze
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 103
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
. Z dziewiąci nas collegium wygnano, a ze czcią wielką nie tylo wszytkie przywrócono, ale wiele nowych fundowano. Czterdzieści miast do fundacji się collegia rzuciło; by tak wiele robotników na osadę stawać mogło! Statek odkrytej prawdy i cierpliwość w niewinności tak mocno serca ludzkie poruszyła. Jednego z nas niewinnie o potwarzy w ten czas umęczono, a kilaset do nas przywabiono. Cudze zwiedziony król brać dopuścił, a teraz swoje zaś i własny pałac swój we Fleksyej, gdzie się urodził, daruje i tam zupełną akademią z naszych założył i dostatecznie opatrzył, i tak jałmużnami okupił grzechy swoje, na co świat wszytek patrzy. I wy się pytajcie, a królem
. Z dziewiąci nas collegium wygnano, a ze czcią wielką nie tylo wszytkie przywrócono, ale wiele nowych fundowano. Czterdzieści miast do fundacyej się collegia rzuciło; by tak wiele robotników na osadę sstawać mogło! Statek odkrytej prawdy i cierpliwość w niewinności tak mocno serca ludzkie poruszyła. Jednego z nas niewinnie o potwarzy w ten czas umęczono, a kilaset do nas przywabiono. Cudze zwiedziony król brać dopuścił, a teraz swoje zaś i własny pałac swój we Flexyej, gdzie się urodził, daruje i tam zupełną akademią z naszych założył i dostatecznie opatrzył, i tak jałmużnami okupił grzechy swoje, na co świat wszytek patrzy. I wy się pytajcie, a królem
Skrót tekstu: SkarArtykułCz_III
Strona: 114
Tytuł:
Na artykuł o Jezuitach zjazdu sędomierskiego odpowiedź
Autor:
Piotr Skarga
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
