my Chrze- ścianie wszyscy/ przez oświecenie wiary: abo między nami ludzie uczeńszy przez oświecenie nauki nabytej/ znają Pana Boga Stwórcę swojego: ale wszyscy zgoła/ wielcy i mali/ grubi i polerowniejszy/ przez oświecenie samego rozumu przyrodzonego przyznać muszą/ iż jest Bóg na niebie Pan wszytkiego tego świata/ który nas żywi/ i umartwia: i który nas po śmierci sądzić będzie ze wszytkich spraw naszych/ którekolwiek tu na świecie dobre/ abo złe czyniemy. Jednak/ że wielkości majestatu jego poznać nie możemy/ istności jego rozumem naszym nie dojdziemy/ wielmożności nie pojmiemy dowcipem/ nie wypowiemy słowy. Abowiem/ Cum volumus dicere, quid sit Deus, mówi
my Chrze- śćiánie wszyscy/ przez oświecenie wiáry: ábo między námi ludźie vczeńszy przez oświecenie náuki nábytey/ znáią Páná Bogá Stworcę swoiego: ále wszyscy zgołá/ wielcy y máli/ grubi y polerownieyszy/ przez oświecenie sámego rozumu przyrodzonego przyznáć muszą/ iż iest Bog ná niebie Pán wszytkiego tego świátá/ ktory nas żywi/ y vmartwia: y ktory nas po śmierći sądźić będźie ze wszytkich spraw nászych/ ktorekolwiek tu ná świećie dobre/ ábo złe czyniemy. Iednák/ że wielkośći máiestatu iego poznáć nie możemy/ istnośći iego rozumem nászym nie doydźiemy/ wielmożnośći nie poymiemy dowćipem/ nie wypowiemy słowy. Abowiem/ Cum volumus dicere, quid sit Deus, mowi
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 20
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
diaboli. Hieronim święty to miejsce uważając/ powiada: A przetoż Katolicy nabożni/ chcecieli być mężnymi i uzbrojonymi/ na przeciwko wszelkim grzechom/ i Czartu samemu. Date operam, mówi Ignatius Męczennik święty; . Pożywając bowiem tego chleba niebieskiego/ bierzem łaski rozmaite z nieba któremi strasznemi jesteśmy nieprzyjacielowi dusz naszych/ i umartwiamy w sobie wszelkie pożądliwości ciała naszego. Bierzem poświęcenie duszne/ którym omytemi z grzechów/ zostajemy podobnymi Odkupicielowi swojemu/ i w jego poniekąd istność odmieniamy się. Stąd Leo święty Non aliud agit participatio Corporis, et Sanguinis Christi, quam vt inid, quod sumimtranseamus. Y Dionysius Areopagita. D. bon: ser. de
diaboli. Hieronim święty to mieysce vważáiąc/ powiáda: A przetoż Kátholicy nabożni/ chcećieli bydź mężnymi y vzbroionymi/ ná przećiwko wszelkim grzechom/ y Czártu sámemu. Date operam, mowi Ignatius Męczennik święty; . Pożywáiąc bowiem tego chlebá niebieskiego/ bierzem łáski rozmáite z niebá ktoremi strásznemi iestesmy nieprzyiaćielowi dusz nászych/ y vmartwiamy w sobie wszelkie pożądliwośći ćiáłá nászego. Bierzem poświącenie duszne/ ktorym omytemi z grzechow/ zostáiemy podobnymi Odkupićielowi swoiemu/ y w iego poniekąd istność odmieniamy się. Ztąd Leo święty Non aliud agit participatio Corporis, et Sanguinis Christi, quam vt inid, quod sumimtranseamus. Y Dionysius Areopagita. D. bon: ser. de
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 44
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
temamantis tàm validè, mówi Dionysius Cartusianus: Tàm praedominater, et gratiosè in se, in diuitias gloriae sua, vt anima impinguetur in Oceanum deliciarum beatitudinis suae. Ale do tego pokarmu świętego/ do tego chleba niebieskiego potrzeba/ aby człowiek przystępował z wielką pokorą i uniżeniem swoim; z wielkim przygotowaniem i oczyszczeniem sumnienia swojego. Umartwiając ciało swoje postem/ dyscypliną/ włosiennicą/ nie spaniem/ i upądaniem na twarz swoje/ przysposabiając serce swoje/ rozmyślaniem męki jego nadroższej/ dziękowaniem za tak wielkie dobrodziejstwo/ i wyznaniem nieprawości swoich z obfitemi łzami/ i skruszeniem ducha/ żeby śmiele mógł z Dawidem świętym mówić: Factum est cor meum, sicutcera liquescens in
temamantis tàm validè, mowi Dionysius Carthusianus: Tàm praedominater, et gratiosè in se, in diuitias gloriae sua, vt anima impinguetur in Oceanum deliciarum beatitudinis suae. Ale do tego pokármu świętego/ do tego chlebá niebieskiego potrzebá/ áby człowiek przystępował z wielką pokorą y vniżeniem swoim; z wielkim przygotowániem y oczyszczeniem sumnienia swoiego. Vmartwiáiąc ćiáło swoie postem/ discypliną/ włośiennicą/ nie spáńiem/ y vpądániem ná twarz swoie/ przysposabiáiąc serce swoie/ rozmyślániem męki iego nadroższey/ dźiękowániem zá ták wielkie dobrodźieystwo/ y wyznániem niepráwośći swoich z obfitemi łzámi/ y zkruszeniem duchá/ żeby śmiele mogł z Dawidem świętym mowić: Factum est cor meum, sicutcera liquescens in
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 54
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, których dla bezpieczeństwa życia mego mam, z najmniejszym kogożkolwiek bezprawiem zażywam. Lubo tak wiele razy od Briona nietylko tu, ale i na Śląsku zaczepiony zostawałem, dopieroż tu w spokojnym wypocznieniu ustawicznie infestacją cierpiąc, słuszną miałem do obrony pobudkę. Wszytkie jednak te następy i krzywdy, dla całości Ojczyzny pokroną umartwiać wolałem cierpliwością, niż takich szukać dysgustom moim śrzodków, dla którychby w namniejsze miała Ojczyzna w niść zamieszanie. Copia Listu Senatora
Teraz zaś gdy takowe dowodne odbieram wiadomości, iż i Laskę komuś oddano, i ode Dworu wyraźny wyszedł ordinans, aby Brión dobra moje i Synów moich żelazem i ogniem znosił, kiedy Przyjaciół
, ktorych dla bespieczenstwá żyćia mego mam, z naymnieyszym kogożkolwiek bezpráwiem záżywam. Lubo ták wiele rázy od Bryoná nietylko tu, ále y ná Sląsku záczepiony zostawałem, dopieroż tu w spokoynym wypocznieniu vstáwicznie infestátią cierpiąc, słuszną miałem do obrony pobudkę. Wszytkie iednák te nástępy y krzywdy, dla cáłości Oyczyzny pokroną vmartwiáć wolałem ćierpliwośćią, niż tákich szukáć disgustom moim śrzodkow, dla ktorychby w namnieysze miáłá Oyczyzná w niść zámieszánie. Copia Listu Senatorá
Teraz záś gdy tákowe dowodne odbieram wiádomośći, iż y Laskę komuś oddano, y ode Dworu wyráźny wyszedł ordinans, áby Bryón dobrá moie y Synow moich żelázem y ogniem znosił, kiedy Przyiaćioł
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 32
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
V. Święci Aniołowie etc. R. Abyśmy nie zginęli, jako wyżej. Modlmy się. O Potężni Mocarstwa, nieprzekonani Duchowie i Wodzowie niezwyciężeni którzy siły czartowskie łąmiecie, ciało i inne nieprzyjacioły uprzątacie! o niechże waszą mocą posileni z świata się śmiejemy, czarta pokonamy, ciało, żeby nami nie rządziło, umartwiamy. Przez P. etc. Koronka. HYMN.
Na Krzyżu Zbawiciel kona, Miłość żyje rozpalona. Ludzie Pana nie żałują, Aniołowie opłakują, Ojcze nasz, etc. i dziew: Pozdr: N. P. Chwała bądź Bogu etc. jako wyżej. Po sześćdziesiątkroć tysięcy niechaj cię błogosławią Panno i Matko przechwalebna Maria
V. Swięći Aniołowie etc. R. Abyśmy nie zginęli, iáko wyżey. Modlmy się. O Potężni Mocárstwa, nieprzekonáni Duchowie y Wodzowie niezwyćiężeni którzy siły czártowskie łąmiećie, ćiało y inne nieprzyiaćioły uprzątaćie! o niechże waszą mocą posileni z świáta się śmieiemy, czártá pokonamy, ćiało, żeby námi nie rządźiło, umartwiamy. Przez P. etc. Koronká. HYMN.
Ná Krzyzu Zbawiciel kona, Miłość żyie rozpalona. Ludzie Páná nie żałuią, Aniołowie opłakuią, Oycze nász, etc. y dźiew: Pozdr: N. P. Chwałá bądź Bogu etc. iáko wyżey. Po sześćdzieśiątkroć tyśięcy niechay ćię błogosłáwią Pánno y Mátko przechwalebná Márya
Skrót tekstu: KoronBractw
Strona: A8v
Tytuł:
Koronka Bractwa ss. Aniołów Stróżów
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Jasnej Góry Częstochowskiej
Miejsce wydania:
Częstochowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1737
Data wydania (nie wcześniej niż):
1737
Data wydania (nie później niż):
1737
Ojca o to prosi? Oto złe/ płaci dobrym/ serce swe podnosi W niebo (ponieważ ręki i oka nie może) Proszę/ Ojcze odpuść im; odpuść wieczny Boże Boć niewiedzą co czynią/ rozumu nie mają/ Owa się z nieprawości swych upamiętają. O miłosierdzie wielkie bezdenna litości/ Tu się naucz umartwiać swych zapalczywości Człowiecze; nieprzyjaciół/ tu naskromniej znosić: Toć wielka doskonałość/ ani pomsty prosić/ Ani złym złego płacić: owszem/ pamiętając Na krzywdy Chrystusowe: i to uważając/ Ze równe nie podkają na świecie nikogo; Dobrocią złość nagradzać. O jako tym błogo. O jaką za to wezmą zapłatę na onym
Oycá o to prośi? Oto złe/ płaći dobrym/ serce swe podnośi W niebo (ponieważ ręki y oká nie może) Proszę/ Oycze odpuść im; odpuść wieczny Boże Boć niewiedzą co czynią/ rozumu nie máią/ Owa się z niepráwośći swych vpámiętáią. O miłośierdźie wielkie bezdenna litośći/ Tu się náucz vmartwiáć swych zápálczywośći Człowiecze; nieprzyiaćioł/ tu naskromniey znośić: Toć wielka doskonáłość/ áni pomsty prośić/ Ani złym złego płáćić: owszem/ pámiętáiąc Ná krzywdy Chrystusowe: y to vważáiąc/ Ze rowne nie podkáią ná świećie nikogo; Dobroćią złość nágrádzáć. O iáko tym błogo. O iáką zá to wezmą zapłátę ná onym
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 83.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
to za polityka?
DZIWAKIEWICZ. U nas w Paryżu Dama, nie powinna nigdy oka spuściś z Kawalera. I im większą chce mieć zaletę, tym żywiej patrzeć powinna.
STARUSZKIEWICZ. Słyszysz co JegoMć mówi? Podnieś oczy, a spoyźrzyj na JegoMci. Patrz jaka kibić, jaka mina.
LA CORDE. Ach Monseigneur, umartwiasz mię Wm Pan swoją grzecznością.
STARUSZKIEWICZ. Nie uważaj Wm Pan na to. Ona jest wstydliwa bardzo.
DZIWAKIEWICZ. U nas w Paryżu nic bardziej Damy nie szpeci, jak wstyd nie potrzebny. Cela fait pitic.
STARUSZKIEWICZ. Słyszysz? Powiedz mi, wszak kochasz JegoMci? Mowże mi zaraz, co to za
to za polityka?
DZIWAKIEWICZ. U nas w Paryżu Dama, nie powinna nigdy oka spuściś z Kawalera. Y im większą chce mieć zaletę, tym żywiey patrzeć powinna.
STARUSZKIEWICZ. Słyszysz co IegoMć mowi? Podnieś oczy, a spoyźrzyi na IegoMci. Patrz iaka kibić, iaka mina.
LA CORDE. Ach Monseigneur, umartwiasz mię Wm Pan swoią grzecznością.
STARUSZKIEWICZ. Nie uważay Wm Pan na to. Ona iest wstydliwa bardzo.
DZIWAKIEWICZ. U nas w Paryżu nic bardziey Damy nie szpeci, iak wstyd nie potrzebny. Cela fait pitic.
STARUSZKIEWICZ. Słyszysz? Powiedz mi, wszak kochasz IegoMci? Mowże mi zaraz, co to za
Skrót tekstu: BohFStar
Strona: 75
Tytuł:
Staruszkiewicz
Autor:
Franciszek Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1766
Data wydania (nie wcześniej niż):
1766
Data wydania (nie później niż):
1766
niedzieje/ ledwo się mu głowa nie psuje/ a więcej żalu przydawać i frasunków? jak często na nas z daleka krążyć trzeba/ gdy nas biczykiem Bóg obsyła/ aby tak z prędka nie było ciężkie serca bolenie. Więc i w tych duszach jakich dyskrecij potrzeba/ które się krzyża chwyciły/I tu nie oraz umartwiać potrzeba. Rzadki jest taki/ któryby tęsknił/ że nie ma jakiej boleści. Rzadki jest taki/ któryby szukał takiego coby mu dawał do cierpienia okazją. A strzeż Boże urągać się z tego który co cierpi/ prędkobyś z oczył niecierpliwości. Rzadki takowy/ któryby z biczów i utrapienia smak
niedźieie/ ledwo się mu głowá nie psuie/ á więcey żalu przydáwáć y frásunkow? iák często ná nas z daleká krążyć trzebá/ gdy nas biczykiem Bog obsyła/ áby ták z prędká nie było ćiężkie serca bolenie. Więc y w tych duszách iákich diskreciy potrzebá/ ktore się krzyżá chwyćiły/Y tu nie oraz vmártwiáć potrzebá. Rzadki iest taki/ ktoryby tęsknił/ że nie ma iákiey boleści. Rzadki iest táki/ ktoryby szukał tákiego coby mu dawał do ćierpienia okázyą. A strzeż Boże vrągáć się z tego ktory co ćierpi/ prędkobyś z oczył niećierpliwośći. Rzadki tákowy/ ktoryby z biczow y vtrapienia smák
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 186
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
ludzie bydło. Poprawa Niedbalstwo ludzi przy komunii. z Krzyża. Pasterzów sąd o proste ludzie. Pasterzów sąd o Msze. Sąd Duchownych. Poprawa z Krzyża. Aniołowie cięgę opowiadają. Poprawa JEZUS niewinny. Miłość winna że JEZUS biczowany. z Krzyża. Poprawa z Krzyża. Czym się ma poprawiać. Poprawa Rzadko się człowiek umartwia. Jako czują pieszczotliwi, z Krzyża. Poprawa Chwała Jezusa z biczów. z Krzyża, Biczów przyczynienie ludziom niesmaczne. Poprawa Rzadki tęskni że nie cierpi. Gładzić się trzeba krzyżem. PLęS SiódmY POTęGA Z KrzyżA
Anioł slup postawiwszy, około niego pląsze; Dziecię Pan JEZUS do niego wyskakuje, rączki jakby się dając na związanie
ludźie bydło. Popráwá Niedbálstwo ludźi przy komuniey. z Krzyżá. Pásterzow sąd o proste ludźie. Pásterzow sąd o Msze. Sąd Duchownych. Popráwá z Krzyżá. Anyołowie ćięgę opowiadáią. Popráwá IEZVS niewinny. Miłość winná że IEZVS biczowány. z Krzyżá. Popráwá z Krzyżá. Czym śię ma popráwiáć. Popráwá Rzadko się człowiek vmartwia. Iáko czuią pieszczotliwi, z Krzyżá. Popráwá Chwałá Iezusá z biczow. z Krzyżá, Biczow przyczynienie ludźiom niesmáczne. Popráwá Rzadki tęskni że nie ćierpi. Głádźić się trzebá krzyżem. PLęS SIODMY POTęGA Z KRZYZA
Anyoł slup postáwiwszy, około niego pląsze; Dźiećię Pan IEZVS do niego wyskákuie, rączki iákby się dáiąc ná związánie
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 186
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Krzyża. Magdalena daje dank Jezusowi. Dziwny Boga wymysł na grzeszniki. Ozdoba z Krzyża. Wina człowieka ze do nieba nie zajdzie. W drogę z JEZUsem ku niebu. Ozdoba Jezusa żywność Panieńska. z Krzyża. Metodius. Ciernie drzewo panieńskie. Czystość w ogrodzeniu. Ozdoba Pf. 29. 14 Zakonni się dla czyśtości umartwiają. Czystość ma być w schowaniu. z Krzyża, Ozdoba Zawczasu grzechów pozbywać. Wiele ziarn dobrych w roli kościoła ginie. z Krzyża. Ozdoba JEZUs wzór pokory. Ziarnko JEZUS Ciernie zdobi Jezusa. z Krzyża. Cant. 2. Lilia JEZUs. Ozdoba Korona cierniowa walik. Zachowa walik JEZUs do łoźnice krzyża. Cierniowa
Krzyżá. Mágdálená dáie dánk Iezusowi. Dźiwny Bogá wymysł ná grzeszniki. Ozdobá z Krzyżá. Winá człowieká ze do niebá nie zaydźie. W drogę z IEZVsem ku niebu. Ozdobá Iezusá żywność Pánieńska. z Krzyżá. Methodius. Ciernie drzewo pánieńskie. Czystość w ogrodzeniu. Ozdobá Pf. 29. 14 Zakonni się dla czyśtości vmartwiáją. Czystość ma być w schowániu. z Krzyżá, Ozdobá Záwczásu grzechow pozbywáć. Wiele źiarn dobrych w roli kośćiołá ginie. z Krzyżá. Ozdobá IEZVs wzor pokory. Ziárnko IEZVS Ciernie zdobi Iezusá. z Krzyżá. Cant. 2. Lilia IEZVs. Ozdobá Koroná ćierniowa walik. Záchowa walik IEZVs do łoźnice krzyżá. Cierniowa
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 323
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
