, tamże ogłasza Zbawiciel. KTo ma przykazanie moje, i zachowywa je; ten jest który mię miłuje. A kto mię miłuje, będzie go też miłował Ociec mój, i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego: I niżej: Jeśli mię kto miłuje, będzie chował słowa moje, a Ociec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, a mieszkanie u niego uczynimy. Kto mię nie miłuje mów moich nie chowa. A słowa któreście słyszeli nie są moje, ale tego który mię posłał Ojca. Ponieważ więc z tej miłości z Bogiem w Trójcy jedynym pochodzi z jednoczenie, po tejże Boskiej swojej uczcie, do
, tamźe ogłasza Zbawićiel. KTo ma przykazanie moie, y zachowywá ie; ten iest ktory mię miłuie. A kto mię miłuie, będźie go też miłował Oćiec moy, y ia go miłowáć będę, y obiawię mu śiebie samego: Y niżey: Ieśli mię kto miłuie, będźie chował słowa moie, á Oćiec moy vmiłuie go, y do niego przyidźiemy, á mieszkanie v niego vczynimy. Kto mię nie miłuie mow moich nie chowa. A słowá ktoreśćie słyszeli nie są moie, ále tego ktory mię posłał Oycá. Ponieważ więc z tey miłośći z Bogiem w Troycy iedynym pochodźi z iednoczenie, po teyże Boskiey swoiey vczćie, do
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 88
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
/ lecz już i kołacze mówiąc: Oto stoję (u drzwi serca) i kołacę, jeśliby kto usłyszał głos mój, i otworzył mi drzwi, wnidę no niego, i będę z nim wieczerzał a on zemną. I na drugim miejscu: Jeśli mię kto miłuje, będzie chował mowę moję, a Ociec mój umiłuje go, i do niego przydziemy. Jako lepak uczęstować możemy/ tak wielkiego gościa ze wszytką asystencją/ i dworem jego niebieskim i ziemskim? z Pror: św: odpowiadam; Błogosławiony ten którego ty wyuczysz Panie. Ja jednak mając zato; iż ochotą swą i dobrą wolą dopomożecie mi posłuchać na świętą Chwałę jego/
/ lecz iuż y kołácze mowiąc: Oto stoię (v drzwi sercá) y kołacę, ieśliby kto vsłyszał głos moy, y otworzył mi drzwi, wnidę no niego, y będę z nim wieczerzał á on zemną. Y na drugim mieyscu: Ieśli mię kto miłuie, będźie chował mowę moię, á Oćiec moy vmiłuie go, y do niego przydźiemy. Iáko lepak vczęstowáć możemy/ ták wielkiego gośćiá ze wszytką assistentią/ y dworem iego niebieskim y źiemskim? z Pror: św: odpowiádam; Błogosławiony ten ktorego ty wyuczysz Pánie. Ia iednák maiąc záto; iż ochotą swą y dobrą wolą dopomożećie mi posłucháć ná świętą Chwáłę iego/
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 95
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
ż przestrzegaj przykazania/ i ustaw/ i sądów które ja dziś rozkazuje tobie/ abyś je czynił. 12.
I Stanie się/ że jeśli słuchać sądów tych/ a przestrzegać/ i czynić je będziecie/ tedy też dotrzyma PAN Bóg twój tobie przymierza/ i miłosierdzia/ które poprzysiągł Ojcom twoim. 13. I umiłuje cię/ i ubłogosławi cię/ i rozmnoży cię: bo pobłogosławi owocowi żywota twego/ i owocowi ziemie twojej/ zbożu twojemu/ i winu twojemu/ i Oliwie twojej/ płodowi krów twoich/ i trzodom owiec twoich/ w ziemi o którą przysiągł Ojcom twoim/ że ja da tobie. 14. Błogosławionym będziesz nad wszystkie
ż przestrzegaj przykazánia/ y ustaw/ y sądow ktore ja dźiś rozkázuje tobie/ ábyś je cżynił. 12.
Y Stánie śię/ że jesli słucháć sądow tych/ á przestrzegáć/ y cżynić je będźiećie/ tedy też dotrzyma PAN Bog twoj tobie przymierza/ y miłośierdźia/ ktore poprzyśiągł Ojcom twojim. 13. Y umiłuje ćie/ y ubłogosłáwi ćię/ y rozmnoży ćię: bo pobłogosłáwi owocowi żywotá twego/ y owocowi źiemie twojey/ zbożu twojemu/ y winu twojemu/ y Oliwie twojey/ płodowi krow twojich/ y trzodom owiec twojich/ w źiemi o ktorą przyśiągł Ojcom twojim/ że ja da tobie. 14. Błogosłáwionym będźiesz nád wszystkie
Skrót tekstu: BG_Pwt
Strona: 193
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Powtórzonego Prawa
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
że Niewielkość ani moc Wojska Ale Niebieskie biją Nieprzyjaciela że byśmy widzieli że Nierozum ani Experiencja nasz ale Ręka Boska daje nad Nieprzyjacielem i przynosi zwycięstwa. Wzięlismy Chłostę we Czwartek żałujmy za grzech i upokorzmy się Bogu wpiątek Aznowu Bóg nas podniesie i da się zemścic w Sobotę sPsalmistą wierząc że kogo dziś zafrasuje to jutro go umiłuje.
Pasza sylistryiski tedy Victo Triumfator zwycięzywszy zawolą Boską Naszych i spędziwszy z Pola Pozbierał z pobojowiska owe Porzucane kopije kotły Bębny Chorągwi wiele i Więźniów, posłał to pod budy seraskierowi Opowiedając ze zniósł Wojsko Polskie wszystko, Posłał potym i Głowę Wojewody Malborskiego Denhofa twierdząc zapewne że to jest Głowa królewska ze by ją Cesarzowi zaraz odsyłano
że Niewielkość ani moc Woyska Ale Niebieskie biią Nieprzyiaciela że bysmy widzieli że Nierozum ani Experyentia nasz ale Ręka Boska daie nad Nieprzyiacielem y przynosi zwycięstwa. Wzięlismy Chłostę we Czwartek załuymy za grzech y upokorzmy się Bogu wpiątek Aznowu Bog nas podniesie y da się zemscic w Sobotę zPsalmistą wierząc że kogo dzis zafrasuie to iutro go umiłuie.
Pasza sylistryiski tedy Victo Triumphator zwycięzywszy zawolą Boską Naszych y zpędziwszy z Pola Pozbierał z poboiowiska owe Porzucane kopiie kotły Bębny Chorągwi wiele y Więzniow, posłał to pod budy seraskierowi Opowiedaiąc ze zniosł Woysko Polskie wszystko, Posłał potym y Głowę Woiewody Malborskiego Denhoffa twierdząc zapewne że to iest Głowa krolewska ze by ią Cesarzowi zaraz odsyłano
Skrót tekstu: PasPam
Strona: 265
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jan Chryzostom Pasek
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1656 a 1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1656
Data wydania (nie później niż):
1688
