onego czasu, smakuje w-tym maśle, przeszłe lata. Niesie przysłowie Polskie, że kiedy chcemy wyrazić, że dawano wiele wina, mowiemy było wina w-bród, mógł by się był w-nim człowiek kąpać. Wyraża tedy Job, miewałem ja kiedyś mleczna i maseł tak wiele, żem się nim umywać mógł. Tantam abundatiam (mówi Liranus) habebam butyri, quòd potuerint ibi pedes lauari, sicut quando habetur magna copta vini ad illam exprimendam dicitur, quòd abundat, usq̃ ad lotionem pedum . Chwali tedy dawne Job lata, wspomina na In illo tempore. Uznawa że lepsze, smarowniejsze przeszłe lata, Quando butyro laubam pedes
onego czásu, smákuie w-tym máśle, przeszłe látá. Nieśie przysłowie Polskie, że kiedy chcęmy wyraźić, że dawano wiele winá, mowiemy było winá w-brod, mogł by się był w-nim człowiek kąpáć. Wyraża tedy Iob, miewałem ia kiedyś mleczna i máseł ták wiele, żem się nim vmywáć mogł. Tantam abundatiam (mowi Lyránus) habebam butyri, quòd potuerint ibi pedes lauari, sicut quando habetur magna copta vini ad illam exprimendam dicitur, quòd abundat, usq̃ ad lotionem pedum . Chwali tedy dawne Iob látá, wspomina ná In illo tempore. Uznawa że lepsze, smárownieysze przeszłe látá, Quando butyro laubam pedes
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 43
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
, quòd potuerint ibi pedes lauari, sicut quando habetur magna copta vini ad illam exprimendam dicitur, quòd abundat, usq̃ ad lotionem pedum . Chwali tedy dawne Job lata, wspomina na In illo tempore. Uznawa że lepsze, smarowniejsze przeszłe lata, Quando butyro laubam pedes meos. Obfitowałem tak, żem się masłem umywać mógł, w-maśle kąpać. Eżechiasz wspomina na stare lata. NA II. NIEDZ: PO WIELKIEJ NOCY. KAZANIE I. Job smakuje przeszłe lata. NA II. NIEDZ: PO WIELKIEJ NOCY. Liranus. WTÓRA CZĘSC
PRzypominąmy i my tobie Panie nasz w-tym Kościele gospodarujący, dobroć lat przeszłych. Oto
, quòd potuerint ibi pedes lauari, sicut quando habetur magna copta vini ad illam exprimendam dicitur, quòd abundat, usq̃ ad lotionem pedum . Chwali tedy dawne Iob látá, wspomina ná In illo tempore. Uznawa że lepsze, smárownieysze przeszłe látá, Quando butyro laubam pedes meos. Obfitowałem ták, żęm się másłem vmywáć mogł, w-máśle kąpáć. Eżechiasz wspomina na stare lata. NA II. NIEDZ: PO WIELKIEY NOCY. KAZANIE I. Iob smákuie przeszłe látá. NA II. NIEDZ: PO WIELKIEY NOCY. Lyranus. WTORA CZĘSC
PRzypominąmy i my tobie Pánie nász w-tym Kośćiele gospodáruiący, dobroć lat przeszłych. Oto
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 43
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
. Ty sam jesteś który grzechy opuszczasz/ i zgrzesznych czynisz sprawiedliwe; przyjmujesz upokorzonych/ i pocieszasz płaczących. Do ciebie tedy Pana i Dobrodzieja mojego/ uciekam się o zbawienie/ a na moję nieprawość patrząc pokornie miłosierdzia proszę i wołam. Noscee te ipsum. skąd to rzeczono. Na bankiet Chrystosów i dać mamy się łzami umywać tuwalnią pokuty u cierać, i czołem w ziemię bijąc, pokornie gospodarza nieba i ziemie witać Euseb: in Epist: ad Damasu. de morte Hieronim: To: 9.
Tegoż tedy daru zażywaj/ tego pożywaj bankietu/ na wieczerzą zbawienną uczaszczaj/ a Odkupiciela twojego/ który cię tak barzo umiłował/ żeć
. Ty sam iesteś ktory grzechy opuszczasz/ y zgrzesznych czynisz sprawiedliwe; przyimuiesz vpokorzonych/ y poćieszasz płáczących. Do ćiebie tedy Páná y Dobrodźieiá moiego/ vćiekam się o zbáwienie/ á ná moię nieprawość pátrząc pokornie miłośierdźia proszę y wołam. Noscee te ipsum. skąd to rzeczono. Ná bánkiet Chrystosow i dac mamy się łzami vmywáć tuwalnią pokuty v ćierać, y czołem w źiemię biiąc, pokornie gospodarzá niebá y ziemie witáć Euseb: in Epist: ad Damasu. de morte Hieronim: To: 9.
Tegoż tedy dáru záżyway/ tego pożyway bánkietu/ ná wieczerzą zbáwienną vczaszczay/ á Odkupićielá twoiego/ ktory ćię ták bárzo vmiłował/ żeć
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 64
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Sicylijski Tyran, Ludzi piekł w Wole miedzianym, od Perylla inwentowanym. Terodymas albo Teromedon Król, vulgo Han Tatarski, krwią ludzką Lwy pojący : Diomedos zaś Król Tracyj, konie krwią napawał: ATREUSZ Król Argivorum, czyli Mycenów, Tyestesa Synów pobił, i mięsem ich tegoż Tyestesa Ojca karmił : Scyron Rożbojnik nogi sobie umywać kazał, a potym ze skały je zrzucał w morze : Prokrustus albo Prokrustes drugi Rozbójnik w Atyce Gości na łóżko zaprosiwszy, jeżeli byli dłużsi od łóżka, nóg im przycinał, jeśli krotsi, naciągał : Trzeci Łotr był Scinis, który drzewa zginał do kupy wierzchołkami, i do nich Ludzi przywięzując, puszczał, i
Sicyliyski Tyran, Ludzi piekł w Wole miedzianym, od Perilla inwentowanym. Terodimas álbo Teromedon Krol, vulgò Han Tatarski, krwią ludzką Lwy poiący : Diomedos záś Krol Trácyi, konie krwią napawał: ATREUSZ Krol Argivorum, czyli Mycenow, Tyestesa Synow pobił, y mięsem ich tegoż Tyestesa Oyca karmił : Scyron Rożboynik nogi sobie umywáć kázał, á potym ze skáły ie zrzucał w morze : Prokrustus álbo Prokrustes drugi Rozboynik w Attyce Gości na łożko zaprosiwszy, ieżeli byli dłużśi od łożka, nog im przycinał, ieśli krotśi, náciągał : Trzeci Łotr był Scinis, ktory drzewa zginał do kupy wierzchołkami, y do nich Ludzi przywięzuiąc, puszczał, y
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 972
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
) Antoniuszowi swemu dylektowi dała wypić za najzdrowszy kordiał; druga dostała się na kulczyki, albo zausznicę Wenerze do Rzymu, dwa kroć sto czterdzieści tysięcy sestercjów estymowana.
To też o kamieniach notandum, co Pineda Autor z Arabskiej Księgi o rzeczach Salomona napisanej powiada, że Chaldejczykowie to twierdzili, iż Salomon Król mając się kompać czyli umywać w Jordanie rzece, gdy pierścień z pewnym drogim kamieniem dał swoim trzymać metresom, one ów pierścien w wodę rzuciwszy, wszystką Salomona utopiły -mądrość Ale i nie topiąc sygnetu, jak Adama, tak jego zgubił faemineus sexus. Platina Autor w życiu Pawła III. Papieża świadczy, iż ten. Ociec Święty, zimnej konstytucyj,
) Antoniuszowi swemu dilektowi dała wypić za nayzdrowszy kordyał; druga dostała się na kulczyki, albo zausznicę Wenerze do Rzymu, dwa kroć sto czterdzieści tysięcy sestercyow estymowana.
To też o kamieniach notandum, co Pineda Autor z Arabskiey Księgi o rzeczach Salomona napisaney powiada, że Chaldeyczykowie to twierdzili, iż Salomon Krol maiąc się kompać czyli umywać w Iordanie rzece, gdy pierścień z pewnym drogim kamieniem dał swoim trzymać metresom, one ow pierscien w wodę rzuciwszy, wszystką Salomona utopiły -mądrość Ale y nie topiąc sygnetu, iak Adama, tak iego zgubił faemineus sexus. Platina Autor w życiu Pawła III. Papieża swiadczy, iż ten. Ociec Swięty, zimney konstytucyi,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 348
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
będzie, z zadziwieniem nie wiadomych Mizaldus i Alexius Magnus Jak wodę zagrzać bez ognia?
Wstaw garnek z wodą w Wapno niegaszone, polej wapno, tedy nie tylko wodę zagrzejesz, ale i potrawę zgotujesz. Mizaldus, Co czynić gdy komu ręce drzą?
Wziąć bylice, w różowej namoczyc wódce, tym okładać ręce, albo umywać Mizaldus. A jeśli z picia gorzałki te rąk drzenie, gorzałkę porzucić Innemu drzą ręce napieniądze, na to remedium hojność dla Boga, i ludzi; ajeśli ze starości, nie pomoże bylica, już się to śmierć zaleca. O Sekretach różnych Aby mięso na stole robaczliwym się pokazało.
Dawszy na stół sztukę mięsa gorącą
będzie, z zadziwieniem nie wiadomych Mizaldus y Alexius Magnus Iak wodę zagrzać bez ognia?
Wstáw garnek z wodą w Wapno niegaszone, poley wapno, tedy nie tylko wodę zagrzeiesz, ale y potrawę zgotuiesz. Mizaldus, Co czynic gdy komu ręce drzą?
Wziąć bylice, w rożowey namoczyc wodce, tym okładać ręce, albo umywáć Mizaldus. A ieśli z picia gorzałki te rąk drzenie, gorzałkę porzucić Innemu drzą ręce napieniądze, na to remedium hoyność dla Boga, y ludzi; aieśli ze stárości, nie pomoże bylica, iuż się to śmierć zaleca. O Sekretach rożnych Aby mięso na stole robaczliwym się pokazało.
Dawszy na stoł sztukę mięsa gorącą
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 514
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zgromadzenia: co będzie Synom Izraelskim na pamiątkę przed PANEM/ ku oczyszczeniu dusz waszych. 17. POtym rzekł PAN do Mojżesza/ mówiąc: 18. Uczynisz też Wannę miedzianą/ i Stolec jej miedziany do umywania: a postawisz ją miedzy Namiotem zgromadzenia/ i miedzy Ołtarzem/ i nalejesz w nią wody. 19. I umywać będą Aaron i Synowie jego z niej ręce swoje/ i nogi swoje. 20. Gdy wchodzić będą do Namiotu zgromadzenia/ umywać się będą wodą/ aby nie pomarli: także gdyby mieli przystępować do Ołtarza/ aby służyli/ i zapalali Ofiarę ognistą PANU. 21. I będą umywali ręce swoje/ i nogi swoje
zgromádzenia: co będźie Synom Izráelskim ná pámiątkę przed PANEM/ ku oczyśćieniu dusz wászych. 17. POtym rzekł PAN do Mojzeszá/ mowiąc: 18. Uczynisz też Wánnę miedźiáną/ y Stolec jey miedźiány do umywániá: á postáwisz ją miedzy Namiotem zgromádzenia/ y miedzy Ołtarzem/ y nálejesz w nię wody. 19. Y umywáć będą Aáron y Synowie jego z niey ręce swoje/ y nogi swoje. 20. Gdy wchodźić będą do Namiotu zgromádzenia/ umywáć śię będą wodą/ áby nie pomárli: tákże gdyby mieli przystępowáć do Ołtarzá/ áby służyli/ y zápalali Ofiárę ognistą PANU. 21. Y będą umywáli ręce swoje/ y nogi swoje
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 88
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
mówiąc: 18. Uczynisz też Wannę miedzianą/ i Stolec jej miedziany do umywania: a postawisz ją miedzy Namiotem zgromadzenia/ i miedzy Ołtarzem/ i nalejesz w nią wody. 19. I umywać będą Aaron i Synowie jego z niej ręce swoje/ i nogi swoje. 20. Gdy wchodzić będą do Namiotu zgromadzenia/ umywać się będą wodą/ aby nie pomarli: także gdyby mieli przystępować do Ołtarza/ aby służyli/ i zapalali Ofiarę ognistą PANU. 21. I będą umywali ręce swoje/ i nogi swoje/ aby nie pomarli: i będzie im to ustawą wieczną/ jemu i nasieniu jego/ w rodzaju ich. 22. RZekł
mowiąc: 18. Uczynisz też Wánnę miedźiáną/ y Stolec jey miedźiány do umywániá: á postáwisz ją miedzy Namiotem zgromádzenia/ y miedzy Ołtarzem/ y nálejesz w nię wody. 19. Y umywáć będą Aáron y Synowie jego z niey ręce swoje/ y nogi swoje. 20. Gdy wchodźić będą do Namiotu zgromádzenia/ umywáć śię będą wodą/ áby nie pomárli: tákże gdyby mieli przystępowáć do Ołtarzá/ áby służyli/ y zápalali Ofiárę ognistą PANU. 21. Y będą umywáli ręce swoje/ y nogi swoje/ áby nie pomárli: y będźie im to ustáwą wieczną/ jemu y náśieniu jego/ w rodzáju jich. 22. RZekł
Skrót tekstu: BG_Wj
Strona: 88
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Wyjścia
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
, Iże go tu niedawno nobilitowano. Artykuł VII
Kto by co świeżo zełgał, by się nie udawił, Jeśliże się taką łżą wiele będzie bawił, Powinna mu dać trunek dla takowej zgody: Niechaj kufel wypije abo kubek wody. Artykuł VIII
Kto by się chciał zalecać, a nie miał urody, Kazać mu się umywać kilka raz u wody. Bo co się to zaleca, a oń nic nie dbają, Może go onym nazwać, co niewiasty mają. Artykuł IX
Gdyby kto zwadę zaczął, a chciał kogo ranić, Porwawszy go między się, trzeba mu to zganić: Gontem w zadek po razu, potym go przeprosić, A
, Iże go tu niedawno nobilitowano. Artykuł VII
Kto by co świeżo zełgał, by sie nie udawił, Jeśliże sie taką łżą wiele będzie bawił, Powinna mu dać trunek dla takowej zgody: Niechaj kufel wypije abo kubek wody. Artykuł VIII
Kto by sie chciał zalecać, a nie miał urody, Kazać mu sie umywać kilka raz u wody. Bo co sie to zaleca, a oń nic nie dbają, Może go onym nazwać, co niewiasty mają. Artykuł IX
Gdyby kto zwadę zaczął, a chciał kogo ranić, Porwawszy go między sie, trzeba mu to zganić: Gontem w zadek po razu, potym go przeprosić, A
Skrót tekstu: DzwonStatColumb
Strona: 13
Tytuł:
Statut Jana Dzwonowskiego, to jest Artykuły prawne jako sądzić łotry i kuglarze jawne
Autor:
Jan Dzwonowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wacław Walecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Collegium Columbinum
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1998
Całuj ją trzy razy w dupę”. KRYMINAŁ O ŚWIĘCONEGO WróblA
Gdyby się kto ważył tego, Zabił wróbla święconego, Powinien czterzy niedziele Śpiewać zań jutrznje w kościele, Chodzić na ofiarę boso, Nic nie jadać, jedno proso, Księdzu oganiać pszenicę, Legać chodzić na dzwonicę, W kropidlnicy się umywać, Na wierzchu ołtarza śpiewać. Wszytkie jego powinności Masz odprawiać, a z miłości. Co on czynił po te lata, To czyń, gdyś go zgładził z świata. KRYMINAŁ O KMOTROSTWO
A gdyby tak szatan zdarzył, By się kum z kumem poswarzył, Powinna grosz jego wrócić I dziecię mu to przywrócić. Niechaj
Całuj ją trzy razy w dupę”. KRYMINAŁ O ŚWIĘCONEGO WROBLA
Gdyby sie kto ważył tego, Zabił wrobla święconego, Powinien czterzy niedziele Śpiewać zań jutrznie w kościele, Chodzić na ofiarę boso, Nic nie jadać, jedno proso, Księdzu oganiać pszenicę, Legać chodzić na dzwonicę, W kropidlnicy sie umywać, Na wierzchu ołtarza śpiéwać. Wszytkie jego powinności Masz odprawiać, a z miłości. Co on czynił po te lata, To czyń, gdyś go zgładził z świata. KRYMINAŁ O KMOTROSTWO
A gdyby tak szatan zdarzył, By sie kum z kumem poswarzył, Powinna grosz jego wrocić I dziecię mu to przywrocić. Niechaj
Skrót tekstu: DzwonStatColumb
Strona: 24
Tytuł:
Statut Jana Dzwonowskiego, to jest Artykuły prawne jako sądzić łotry i kuglarze jawne
Autor:
Jan Dzwonowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1611
Data wydania (nie wcześniej niż):
1611
Data wydania (nie później niż):
1611
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wacław Walecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Collegium Columbinum
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1998
