duriora saxis scindi ad paenitendum nolunt. Luc: 16. Rabina z Teologiem.
Już tedy Rabine mój miły ten ostatek rozmowy naszej i ztym cośmy przedtym rozmawiali/ ukontentowany zostawaj/ a tym się kontentuj w wątpliwościach swoich/ co Doktorowie Kościoła Bożego napisali: Albowiem wierz mi że jest rzecz niebezpieczna/ i bynamniej pożyteczna uporności bezrozumnej miejsce dawać: Siła albowiem mowiemy/ a jednak w słowach ustajemy. Niechajże wypełniciel mów naszych będzie Pan nasz JEZUS CHRYSTUS, o którymeśmy w tej rozmówi naszej nie bez uciechy rozmawiali/ któremu niezmierzone dzięki czyńmy/ że nam dopomógł do skończenia tej naszej rozmowy. Tego ja proszę aby tobie Rabinie z inszymi serce
duriora saxis scindi ad paenitendum nolunt. Luc: 16. Rábiná z Theologiem.
Iuż tedy Rábine moy miły ten ostátek rozmowy nászey y ztym cosmy przedtym rozmawiáli/ vkontentowány zostaway/ á tym się kontentuy w wątpliwośćiách swoich/ co Doktorowie Kośćiołá Bożego nápisáli: Albowiem wierz mi że iest rzecz niebeśpieczna/ y bynamniey pożyteczna vpornośći bezrozumney mieysce dawáć: Siłá álbowiem mowiemy/ á iednák w słowách vstáiemy. Niechayże wypełnićiel mow nászych będźie Pan nász IEZVS CHRYSTVS, o ktorymesmy w tey rozmowi nászey nie bez vćiechy rozmawiáli/ ktoremu niezmierzone dźięki czyńmy/ że nam dopomogł do skończenia tey nászey rozmowy. Tego ia proszę áby tobie Rábinie z inszymi serce
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 148
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
nad nas stuczniej ją podejdzie.
AntyNOVS.
NIe nowina obecność ma w dworze Wmości/ Przecom szczęśliwej zawziął dosyć znajomości. Za którą bezpieczne mam zawsze rozgoszczenie/ O przypadkach już chwilnych snadne rozmowienie. Jednak mi dziwno przedsię/ iż nic odmienności Nie mają przez czas długi tęsknienia Wmości. Gdyż Wmość sama o się nie dbasz z uporności/ Uskromić niepotrzebnych nie dasz tych żałości. Kamieniowi to radniej należy nie człeku/ Życia sobie umniejszać w tak rozkosznym wieku.
PENELOPE.
Z Wmości nawiedzenia niecom ucieszona/ Lecz słowy niekształtnemi przedsię naruszona: Tak/ iż nie mogę taić zgniewania swojego/ Nad co mi nie może być wyznawam cięższego. Jak gdy się niewzywany
nád nas stuczniey ią podeydźie.
ANTINOVS.
NIe nowiná obecność ma w dworze Wmośći/ Przecom szczęśliwey záwźiął dosyc znáiomośći. Za ktorą bespieczne mam záwsze rozgoszczenie/ O przypadkách iuż chwilnych snádne rozmowienie. Iednák mi dźiwno przedśię/ iż nic odmiennośći Nie máią przez czás długi tesknienia Wmośći. Gdyż Wmość samá o się nie dbasz z vpornośći/ Vskromić niepotrzebnych nie dasz tych żałośći. Kámieniowi to rádniey należy nie człeku/ Zyćia sobie vmnieyszáć w ták roskosznym wieku.
PENELOPE.
Z Wmośći náwiedzenia niecom vćieszona/ Lecz słowy niekształtnemi przedśię náruszona: Ták/ iż nie mogę táić zgniewánia swoiego/ Nád co mi nie może bydź wyznawam ćięższego. Iák gdy się niewzywány
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: F2v
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zadzierżywania/ które to acz różne bywają/ a różność tę brody końskiej twardość/ miąższość/ abo subtelność sprawuje: jednak żaden w mię tego wmowić nie może/ abym tych które brodę koniowi obrażają i rozkrwawują. A chocia się z razu pożyteczne być zdadzą/ jednak za kilkokrotnym używaniem prędzej brodkę poranią/ a zatym do uporności przywodzą/ a niżli do powolności sposobnym czynią. Na troj tylko tedy kształt onych/ z słusznych pozwalam przyczyn. Pierwszy jest złożony z kołek okrągłych esowatych/ żelaznych miernych/ abo raczej przyhrubszych niżli przycieńszych/ a ten słusznie ma do wszelakich używany być Munsztuków i za najlepszy miany/ bo nic nie obraża skory/ nie przegryzywa
zádźierżywánia/ ktore to ácz rożne bywáią/ á rożność tę brody końskiey twárdość/ miąższość/ ábo subtelność spráwuie: iednák żaden w mię tego wmowić nie może/ ábym tych ktore brodę koniowi obrażáią y roskrwáwuią. A choćia się z rázu pożyteczne być zdádzą/ iednák zá kilkokrotnym vżywániem prędzey brodkę poránią/ á zátym do vpornośći przywodzą/ á niżli do powolnośći sposobnym czynią. Ná troy tylko tedy kształt onych/ z słusznych pozwalam przyczyn. Pierwszy iest złożony z kołek okrągłych esowátych/ żeláznych miernych/ ábo ráczey przyhrubszych niżli przyćieńszych/ á ten słusznie ma do wszelákich vżywány być Munsztukow y zá naylepszy miány/ bo nic nie obraża skory/ nie przegryzywa
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Aijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zatym się może kłaść siodło pospolite/ dobrze opatrzone i wysłane dla więtszego pracowania i wprawowania.
Kaweczan pospolitszy jest nietylko dla młodych/ ale i dla starszych stanowienia koni zwyczajny i barzo potrzebny/ a te różne zwykły bywać: jedne są z szczerego powroza dla młodszych koni/ drugie z rzemienia/ ale do tych/ według uporności abo powolności końskiej zrozumiawszy naturę jego/ i do owych/ rozmaite na nos łancuszki przyprawują dla umiarkowania noszenia głowy/ pohamowania burzliwości końskiej/ i odjęcia jakiej krnąbrności bądź wrodzonej bądź nałożonej/ bez którego Kawalkator/ jako Matematyk bez kwadratu/ abo Geometra bez cyrkla i kompasu/ nic począć w nauce swej nie może. Przez ten
zátym się może kłáść śiodło pospolite/ dobrze opátrzone y wysłáne dla więtszego prácowánia y wpráwowánia.
Káweczan pospolitszy iest nietylko dla młodych/ ále y dla stárszych stánowienia koni zwyczáyny y bárzo potrzebny/ á te rożne zwykły bywáć: iedne są z szczerego powrozá dla młodszych koni/ drugie z rzemieniá/ ále do tych/ według vpornośći ábo powolnośći końskiey zrozumiawszy náturę iego/ y do owych/ rozmáite ná nos łáncuszki przypráwuią dla vmiárkowánia noszenia głowy/ pohámowánia burzliwośći końskiey/ y odięćiá iákiey krnąbrnośći bądź wrodzoney bądź náłożoney/ bez ktorego Káwálkator/ iáko Mátemátyk bez kwádratu/ ábo Geometrá bez cyrklá y kompásu/ nic począć w náuce swey nie może. Przez ten
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Fv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
/ zasadzać się obawia. Więc drudzy i jeżową skórą obłupioną drążek oszywając/ pod ogon i ku mosznie kolą/ abo też kotkę na nim przywiązywają/ a ku grzbietowi onę rozdraźnioną przysadzają: ogniem inszy z słomy zapalonej/ racami pukającemi/ kamienia rzucaniem/ i z rusznic strzelaniem bez kul miedzy zadnie nogi straszą/ i tę uporność odejmują/ i wiele inszych przypraw czynią/ które krótkości folgując omijam/ boć i tego dosyć. Czego aczci wszytkiego zażywać pozwalam/ azali się czymkolwiek takowa wada odjąć może: ale iż częstokroć więcej to na nim siedzącemu zawadza/ niżli szkapie prze desperackie unoszenie/ radzę aby barziej na człowieka niż na bestią wzgląd
/ zásádzáć się obawia. Więc drudzy y ieżową skórą obłupioną drążek oszywáiąc/ pod ogon y ku mosznie kolą/ ábo też kotkę ná nim przywiązywáią/ á ku grzbietowi onę rozdraźnioną przysadzáią: ogniem inszy z słomy zápaloney/ rácámi pukáiącemi/ kámieniá rzucániem/ y z rusznic strzelániem bez kul miedzy zádnie nogi strászą/ y tę vporność odeymuią/ y wiele inszych przypraw czynią/ ktore krotkośći folguiąc omiiam/ boć y tego dosyć. Czego áczći wszytkiego záżywáć pozwalam/ ázali się czymkolwiek tákowa wádá odiąć może: ále iż częstokroć więcey to ná nim śiedzącemu záwadza/ niżli szkápie prze desperáckie vnoszenie/ rádzę áby bárźiey ná człowieká niż ná bestyą wzgląd
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Iv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
Pana mojego w posłuszeństwie jako najdoskonalej wyrażać. Część wtóra/ Ćwicz: 6.
6. A ty dawco dobra wszelkiego/ przyłóż wszechmocną rękę twoję/ do tego lichego chcenia i postanowienia mego. Daj mi moc i chęć i rozum do naśladowania ciebie ochotnego/ mocnego/ statecznego/ doskonałego. Zburż i zniszcz we mnie wszelaką uporność/ górność/ i swawolność/ a wszczep we mnie własne twoje posłuszeństwo. Wszakeś ty dla tego stał się posłusznym/ abyś mnie nauczył/ i przywiódł do posłuszeństwa. Owoż ja Panie/ owo weźmi mię za rękę/ wodź/ prowadź/ obracaj/ kieruj/ rządź przez się/ przez innych/ w
Páná moiego w posłuszeństwie iáko naydoskonáley wyrażáć. Część wtora/ Cwicz: 6.
6. A ty dawco dobrá wszelkiego/ przyłoż wszechmocną rękę twoię/ do tego lichego chcenia i postánowienia mego. Day mi moc i chęć i rozum do náśládowánia ćiebie ochotnego/ mocnego/ státecznego/ doskonáłego. Zburż i zniszcz we mnie wszeláką vporność/ gorność/ i swawolność/ á wsczep we mnie własne twoie posłuszeństwo. Wszákeś ty dla tego stał się posłusznym/ ábyś mnie náuczył/ i przywiodł do posłuszeństwá. Owoż ia Pánie/ owo weźmi mię zá rękę/ wodź/ prowadź/ obracay/ kieruy/ rządź przez się/ przez innych/ w
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 129
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
