śmierci będziesz życzył sobie Na ten czas/ gdy od jadu w członki zawziętego/ Dręczon będziesz posoką węża Lerneńskiego. Abowiem na wieki żyć ciebie mającego/ Uczynią zaś Bogowie śmierci podległego. I I trzy Boginie przęde dokonają twojej. K Nie dokończyła była jeszcze mowy swojej: A;e gdy się powiedać coś więcej zawzięła Koło urady Boskiej/ serdecznie westchnęła. Łzami jej wypadłymi jagody spłynęły. W tym rzekła: Za mię się wprzód sądy Boskie jęły/ Już mi więcej nie wolno mówić. Już mi mego Odjęte używanie głosu wrodzonego. Zaprawdę/ żeć te wieszcze nauki nie stały Nigdy za to/ które mi gniew Boży zjednały. I lepiej mnie
śmierći będźiesz życzył sobie Ná ten czás/ gdy od iadu w członki záwźiętego/ Dręczon będźiesz posoką wężá Lerneńskiego. Abowiem ná wieki żyć ćiebie máiącego/ Vczynią záś Bogowie śmierći podległego. I Y trzy Boginie przęde dokonáią twoiey. K Nie dokończyłá byłá ieszcze mowy swoiey: A;e gdy się powiedáć coś więcey záwźięłá Koło vrády Boskiey/ serdecznie westchnęłá. Lzámi iey wypádłymi iágody spłynęły. W tym rzekłá: Zá mię się wprzod sądy Boskie ięły/ Iuż mi więcey nie wolno mowić. Iuż mi mego Odięte vżywánie głosu wrodzonego. Záprawdę/ żeć te wieszcze náuki nie stáły Nigdy zá to/ ktore mi gniew Boży ziednáły. Y lepiey mnie
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 88
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
włożone, Spłonęło sprzężnym darem: a niedonoszone Niemowiątko z żywota macierze dobyte/ I (ku prawdzieli) w biedrze ojcowskiej zaszyte. Gdzie dostawało czasów/ których mać stradała. Ino ciotka skrycie go w przód pielegnowała: Stąd wziętego/ Nysejskie w swych odchowywały Jamach Nimfy/ a mleczną karmią podsycały. To gdy na ziemi robią urady przedwieczne/ A dwuródnego Bacha kołyski bezpieczne: Strafunku snadź Jupiter/ Nektaru trąciwszy/ Zwolną Junoną/ ważne sprawy odłożywszy/ Zartował: mówiąc: Wierę/ więtszą niż mężowie Rozkosz macie? Ta jej przy. tedy obie głowie Na skaźń Tyresiasa mądrego się zdały; Któremu znać się mądrego się zdały; Któremu znać sięobie lubieżności dały
włożone, Spłonęło sprzężnym dárem: á niedonoszone Niemowiątko z żywotá máćierze dobyte/ Y (ku prawdźieli) w biedrze oycowskiey zászyte. Gdźie dostawáło czásow/ ktorych máć stradáłá. Ino ćiotká skryćie go w przod pielegnowáłá: Ztąd wźiętego/ Nyseyskie w swych odchowywáły Iámách Nymphy/ á mleczną karmią podsycáły. To gdy ná źiemi robią vrády przedwieczne/ A dwurodnego Bacchá kołyski bespieczne: Ztrafunku snadz Iupiter/ Nektaru trąćiwszy/ Zwolną Iunoną/ ważne spráwy odłożywszy/ Zártował: mowiąc: Wierę/ więtszą niż mężowie Roskosz maćie? Tá iey przy. tedy obie głowie Ná skáźń Tyresiásá mądrego się zdáły; Ktoremu znać się mądrego się zdáły; Ktoremu znáć sięobie lubieżności dały
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 64
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
mym żalem/ i zbrodnią/ z ręki giniesz mojej: Jam nieszczęśliwy śmierci jest przyczyną twojej. Ale cóżem i winien? proczbyś mię winował Zem z tobą grał/ lub żem cię z dusze swej miłował. Gdzieżem ja to lub za cię/ lub mógł umrzeć z tobą? Lecz że wieczna urada być nam broni z sobą/ Zemną zawsze i w uściech moich będziesz wszędzie/ Ciebie lutnia/ ciebie rym wysławiać mój będzie. A sam lamentu mego kwiat poniesie znaki. A imo to bądź pewien/ czas sięzdarzy taki/ Gdy w tenże kwiat bohatyr wstąpi niezmożnony: I najednym listeczku ztobą będzie czczony.
mym żalem/ y zbrodnią/ z ręki giniesz moiey: Iam nieszczęśliwy śmierći iest przyczyną twoiey. Ale cożem y winien? proczbyś mię winował Zem z tobą grał/ lub żem ćię z dusze swey miłował. Gdźieżem ia to lub zá ćię/ lub mogł vmrzeć z tobą? Lecz że wieczna vradá być nam broni z sobą/ Zemną záwsze y w vśćiech moich będźiesz wszędźie/ Ciebie lutnia/ ćiebie rym wysławiać moy będźie. A sam lamentu mego kwiát ponieśie znaki. A imo to bądź pewien/ czás sięzdárzy táki/ Gdy w tenże kwiát bohátyr wstąpi niezmoznony: Y náiednym listeczku ztobą będźie czczony.
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 249
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
za głupiego. Z dobrej rady niech trafem złym zle padnie/ za to V prostactwa najmędrszy/ głupim będzie Kato. Dworzanek I. Gawińskiego/
Ratunek vvzajemny O Ślepym i Chromym. DWa Kalecy na jednę zgodzili się radę/ Aby wsparli ratunkiem ciał swych spolnym wadę. Był ten ciemny i z chromym. Więc po tej uradzie Ciemnooki chromego/ na swe barki kladzie By mu drogę skazował/ jakoż na tym Styrze/ Okiem swoim Podsobka wszędy wodzi szczyrze. Niewola Cnot Mistrzyni/ i prac jest sprawota: Chromy chodzi/ nieuk mądr/ i widzi Ciemnota.
Na toż. ŚLepy nosi chromego/ chromy tor wskazuje/ I ciemnym gdzie
zá głupiego. Z dobrey rády niech traffem złym zle pádnie/ zá to V prostactwá naymędrszy/ głupim będźie Káto. Dworzánek I. Gawinskiego/
Rátunek vvzáiemny O Slepym y Chromym. DWá Kálecy ná iednę zgodźili się rádę/ Aby wspárli rátunkiem ćiał swych spolnym wádę. Był ten ćiemny y z chromym. Więc po tey vrádzie Ciemnooki chromego/ ná swe bárki kládźie By mu drogę skázował/ iákosz ná tym Styrze/ Okiem swoim Podsobká wszędy wodźi sczyrze. Niewola Cnot Mistrzyni/ y prac iest spráwotá: Chromy chodźi/ nievk mądr/ y widźi Ciemnotá.
Ná tosz. SLepy nośi chromego/ chromy tor wskázuie/ I ćiemnym gdźie
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 56
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
