pokrewnych przyjaciół przyjaciół i sąsiadów miłych/ serdecznym żalem obciążonych nie widzi? Kto życzliwych sług służebnic/ poddanych płaczem i lamentem wielce smętnych/ do społecznego pożałowania/ nie jest poruszony? Ile obaczyć i zrozumieć mogę/ ledwieby się kto taki/ w tym zacnym Kole znaleźć mógł. Ale na to pamiętając/ że wszyscy wyrokom Bożym podlegli jesteśmy/ miarę w żalu zachować musimy/ zawarte zacnego zmarłego oczy już na to nie patrzą/ próżny proch i sprochniałe ciało o to nic niedba. Pan bóg tylko sam widzi/ że tą ludzkością Wm. M. M. PP. do odwdzieczenia jest skłonna wszytka Familia zacnego Domu zmarłego tego. Bogdajże
pokrewnych przyiaćioł przyiaćioł y sąśiádow miłych/ serdecżnym żalem obćiążonych nie widźi? Kto życzliwych sług służebnic/ poddánych plácżem y lamentem wielce smętnych/ do społecżnego pożáłowánia/ nie iest poruszony? Ile obacżyć y zrozumieć mogę/ ledwieby sie kto táki/ w tym zacnym Kole ználeść mogł. Ale ná to pámiętáiąc/ że wszyscy wyrokom Bożym podlegli iestesmy/ miárę w żalu záchowáć muśimy/ záwárte zacnego zmárłego ocży iuż ná to nie pátrzą/ prożny proch y zprochniáłe ćiáło o to nic niedba. Pan bog tylko sam widźi/ że tą ludzkośćią Wm. M. M. PP. do odwdźiecżenia iest skłonna wszytká Fámilia zacnego Domu zmárłego tego. Bogdayże
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: E4v
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
niebieskiego: wszakżeby na to zgoła nic nie dali. Esaj. 5. v. II. Luc. 21. v. 34. 1. Cor. 6. v. 10. Ebrietas pugnat cum omnibus Decalogi praeceptis.
(2.) Pijaństwo jest Vitium impium: Występek niezbożny/ który przeciw wszystkim przykazaniom Bożym walczy. 1. Leg. D. Dieter. Par. 1. Sap. Conc. IV. f. m. 170. seqq. D. Weinrich. Par. IV. Concion. Funebr. Con. 19. p. m. 469. seqq. M. Albr. Evangel. Schaβ-Kam.
niebieskiego: wszákżeby ná to zgołá nic nie dáli. Esaj. 5. v. II. Luc. 21. v. 34. 1. Cor. 6. v. 10. Ebrietas pugnat cum omnibus Decalogi praeceptis.
(2.) Pijáństwo jest Vitium impium: Występek niezbożny/ ktory przećiw wszystkim przykazániom Bożym walczy. 1. Leg. D. Dieter. Par. 1. Sap. Conc. IV. f. m. 170. seqq. D. Weinrich. Par. IV. Concion. Funebr. Con. 19. p. m. 469. seqq. M. Albr. Evangel. Schaβ-Kam.
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 13.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
której pragnie/ sposobisz radość Nieprzyjaciołom swoim/ którzyć zajzrzą. Sir. 18. v. 33.
Widzicie Wy Pijacy/ jakim niezbożnym/ haniebnym i strasznym występkiem jest Pijaństwo/ które w żadnym przykazaniu rzetelnie/ mianowicie albo imieniem nie jest zakazane. A to czemu? Bo nie przeciw jednemu tylko/ ale przeciw wszystkim przykazaniom Bożym jest. I tak Ty Pijanico/ kiedy się opijasz/ oraz dziesięć grzechów popełniasz/ i przestępujesz Zakon Boży (Dziesięcioro Boże przykazania) dziesięć kroć.
Skąd się nieomylnie pokazuje/ ponieważ Pijaństwo przeciw dzięsięciorgu prżykazaniu Bożemu walczy/ i z niego nic dobrego nie pochodzi; ba nic dobrego nie sprawuje/ i jest występkiem człowiekowi na
ktorey prágnie/ sposobisz rádość Nieprzyjaćiołom swoim/ ktorzyć záyzrzą. Sir. 18. v. 33.
Widźićie Wy Pijacy/ jákim niezbożnym/ hániebnym y strásznym występkiem jest Pijáństwo/ ktore w żadnym przykazániu rzetelnie/ miánowićie álbo imieniem nie jest zákazáne. A to czemu? Bo nie przećiw jednemu tylko/ ále przećiw wszystkim przykazániom Bożym jest. Y ták Ty Pijánico/ kiedy śię opijasz/ oraz dźieśięć grzechow popełniasz/ y przestępujesz Zakon Boży (Dźieśięćioro Boże przykazánia) dźieśięć kroć.
Zkąd śię nieomylnie pokázuje/ ponieważ Pijáństwo przećiw dźięśięćiorgu prżykazániu Bożemu walczy/ y z niego nic dobrego nie pochodźi; bá nic dobrego nie spráwuje/ y jest występkiem człowiekowi ná
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 24.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
. Duchowi do Ojca. Jedenaste/ że Ducha ś. trzecim od Ojca być wszelako odmawia. Dwunaste/ że od Syna/ wtórym być Ducha ś. nieprzyznawa. Trzynaste że Ducha/ którego Syn od Ojca posłac obiecał/ niebyć Osobę Ducha ś twierdzi. Czternaste/ że dary te/ które się teraz wiernym Bożym darują/ niestworzeniem/ ale samym onym Prawdy Duchem być stanowi. Piętnaste/ iż Syna dwojaką przyczyną stworzenia świata być powiada/ pierwszą według istności: a środkującą według Osoby. Szesnaste/ iż nieprzyznawa/ aby z istności Ojcowskiej Syn się rodził/ a Duch ś. pochodził: ale z Osoby Ojcowskiej. Co gdy piszę
. Duchowi do Oycá. Jedenaste/ że Duchá ś. trzećim od Oyca bydź wszelako odmawia. Dwanaste/ że od Syná/ wtorym bydź Duchá ś. nieprzyznawa. Trzynaste że Duchá/ ktorego Syn od Oycá posłác obiecał/ niebydź Osobę Duchá ś twierdźi. Czternaste/ że dáry te/ ktore się teraz wiernym Bożym dáruią/ niestworzeniem/ ále sámym onym Prawdy Duchem bydź stánowi. Piętnaste/ iż Syná dwoiáką przyczyną stworzenia świátá bydź powiáda/ pierwszą według istnośći: á środkuiącą według Osoby. Szesnaste/ iż nieprzyznawa/ áby z istnośći Oycowskiey Syn sie rodźił/ á Duch ś. pochodźił: ále z Osoby Oycowskiey. Co gdy piszę
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 71
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
żenie wodzić, winny boże: Niech w pół, jeżeli samo być nie może. 52. ROZTWORZONE WINO WODĄ, ALE NIE W GALILEJEJ
Opak tu, niż się działo w Galilejskiej Kanie, Bo się tam prosta woda dobrym winem stanie, Tu wodą dobre wino, wstyd czyniący piwu. Nie nasza rzecz: ustąpmy świętym bożym dziwu. Pijmy wino, któreśmy poczęli pić zrazu. Choćbyś tu z stoku wody, choćbyś przyniósł z jazu, Pewnie lepsze nie będzie, wedle mego rymu; Daj nam samego wina bez tego ipsymu. Chyba że go nie stało; każże przynieść miodu! Nie masz go, dobre piwko z jęczmiennego słodu
żenie wodzić, winny boże: Niech w pół, jeżeli samo być nie może. 52. ROZTWORZONE WINO WODĄ, ALE NIE W GALILEJEJ
Opak tu, niż się działo w Galilejskiej Kanie, Bo się tam prosta woda dobrym winem stanie, Tu wodą dobre wino, wstyd czyniący piwu. Nie nasza rzecz: ustąpmy świętym bożym dziwu. Pijmy wino, któreśmy poczęli pić zrazu. Choćbyś tu z stoku wody, choćbyś przyniósł z jazu, Pewnie lepsze nie będzie, wedle mego rymu; Daj nam samego wina bez tego ipsymu. Chyba że go nie stało; każże przynieść miodu! Nie masz go, dobre piwko z jęczmiennego słodu
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 227
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
na prośbę Pana jego proszek ten/ a odprawiwszy zwyczajne przed obrazem i Grobem Świętego Antoniego za pacholęciem modły/ wyszedł tam proszek zostawiwszy/ alić wyrostek po takim karaniu z wielką radością znowu padnie na nogi nabożnemu Jerodiakonowi Helizeuszowi zdrowy /i dobrze widzący/ tudzież i Pan dziękując obadwa/ i dziwując się tak wielkim a skrytym sądom Bożym/ odeszli: ten uzdrowiony/ ów ucieszony. Cuda i Paraeneses. Nauka, jak się w Pieczarach zachować ci mają, którzy nawiedzac idą ciała śś. Traktatu wtórego Psal: 104. v. 15. Teraz Ireromonach. Cuda i Paraeneses. PARAENESIS. D. Damas: in Hist: Z. Barlam. 8
ná prośbę Páná iego proszek ten/ á odpráwiwszy zwyczáyne przed obrázem y Grobem Swiętego Antoniego zá pácholęćiem modły/ wyszedł tám proszek zostáwiwszy/ álić wyrostek po tákim karániu z wielką rádośćią znowu pádnie ná nogi nabożnemu Ierodiákonowi Helizeuszowi zdrowy /y dobrze widzący/ tudźież y Pan dźiękuiąc obádwá/ y dźiwuiąc się ták wielkim á skrytym sądom Bożym/ odeszli: ten vzdrowiony/ ow vćieszony. Cudá y Paraeneses. Náuká, iák się w Pieczárách záchowáć ći maią, ktorzy náwiedzác idą ciáłá śś. Tráctatu wtorego Psal: 104. v. 15. Teraz Ireromonách. Cudá y Paraeneses. PARAENESIS. D. Damas: in Hist: S. Barlam. 8
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 181.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
nie sądzono. 4. niewiadomością Eliaszową dowodzi. 14. Żydowie choć przodki święte mieli. 13. nie wszyscy są wybrani. 18. 24. Tak też nie wszyscy z Pogan przy- Rozd. XI. AD ROMANOS. Rozd. XI. jeci. 30. Pogany do pokory upomina. 33. Głębokim się sądom Bożym dziwuje. 1
. Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże! Abowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego/ z pokolenia Benjaminowego. 2. Nie odrzuciłci Bóg ludu swego który przejrzał. Azaż nie wiecie co mówi pismo o Eliaszu/ jako się przyczynia do Boga przeciwko Izraelowi
nie sądzono. 4. niewiádomośćią Eliaszową dowodźi. 14. Zydowie choć przodki święte mieli. 13. nie wszyscy są wybráni. 18. 24. Ták też nie wszyscy z Pogan przy- Rozd. XI. AD ROMANOS. Rozd. XI. jeći. 30. Pogány do pokory upomina. 33. Głębokim śię sądom Bożym dźiwuje. 1
. MOwię tedy: Izali Bog odrzućił lud swoj? Nie daj tego Boże! Abowiem y jam jest Izráelcżyk z nasienia Abráhámowego/ z pokolenia Benjáminowego. 2. Nie odrzućiłći Bog ludu swego ktory przejrzał. Azaż nie wiećie co mowi pismo o Elijaszu/ jáko śię przycżynia do Bogá przećiwko Izráelowi
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 170
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
przepaści zepchąć usiłują. Biada i wam za których niedbalstwem ci w dom Boży weszli. Biada i wam którzy pustoszycie domy Boże/ abowiem i sami od niego zatraceni będziecie. Biada wam Ojcowie/ którzy synami się być nienauczywszy: Ojcowskim tytułem dziatki moje zwodzicie: Biada wam Ojcowie którzy domowego swego potomstwa nie wychowawszy dobrze/ Bożym synom złego pomieszkania przykłady z siebie podajecie. Biada i przeklętym waszym Symonom/ od którycheś cię na te urzędy Duchowne poświęcenie wzięli/ którzy wiem że nie dla godności waszej/ ani też za usiłowaniem prośby Braciej/ ręce na was włożyli/ ale niezbednego łakomstwa powodem/ dla chciwej pieniędzy miłości których pragnąc pobłądzili od prawdziwej wiary
przepáści zepchąć vśiłuią. Biádá y wam zá ktorych niedbálstwem ci w dom Boży weszli. Biádá y wam ktorzy pustoszyćie domy Boże/ ábowiem y sámi od niego zátráceni będziecie. Biádá wam Oycowie/ ktorzy synámi się być nienáucżywszy: Oycowskim titułem dźiatki moie zwodźićie: Biádá wam Oycowie ktorzy domowego swego potomstwá nie wychowawszy dobrze/ Bożym synom złego pomieszkánia przykłády z śiebie podáiećie. Biádá y przeklętym wászym Symonom/ od ktorycheś ćie ná te vrzędy Duchowne poświęcenie wźięli/ ktorzy wiem że nie dla godnośći wászey/ áni też zá vśiłowániem prośby Bráciey/ ręce ná was włożyli/ ále niezbednego łákomstwá powodem/ dla chćiwey pieniędzy miłośći ktorych prágnąc pobłądzili od prawdźiwey wiáry
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 13v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
te Bogu mierzjone bluźnierstwa na mię zmyśliwszy światu wszystkiemu publikować/ i za pewną niewiadomym powieść udawać Adwersarze moi nie wstydzili się. Przydając do tych i świeże co czas potrwarzy/ i szkarade złorzeczeństwa/ nie tylko słowy ale i scriptami rozmaitymi/ których tejże faryny ludzie czasów niedawno przeszłych/ ku oświadczeniu śmiertelnego jadu napełnionej przeciwko wiernym Bożym/ złości i nieprzyjaźni/ a nie mniej głupstwa i szaleństwa swego z Druku wydać nie wzdrygali się/ zmyślając niewstydliwie na niewinne i niwczym niepodoyźrzane Syny moje/ rzeczy nie tylko in rerum natura nigdy nie byłe/ ale i owszeki nie podobne/ a prawie od Ojca wszelkiego kłamstwa (który jako mówi Pismo w prawdzie
te Bogu mierźione bluźnierstwá ná mię zmyśliwszy świátu wszystkiemu publikowáć/ y zá pewną niewiádomym powieść vdawáć Adwersarze moi nie wstydźili się. Przydáiąc do tych y świeże co cżás potrwarzy/ y szkáráde złorzecżeństwá/ nie tylko słowy ále y scriptámi rozmáitymi/ ktorych teyże fariny ludźie cżásow niedawno przeszłych/ ku oświádcżeniu śmiertelnego iádu nápełnioney przećiwko wiernym Bożym/ złośći y nieprzyiáźni/ á nie mniey głupstwá y szaleństwá swego z Druku wydáć nie wzdrygáli się/ zmyśláiąc niewstydliwie ná niewinne y niwcżym niepodoyźrzáne Syny moie/ rzecży nie tylko in rerum natura nigdy nie byłe/ ále y owszeki nie podobne/ á práwie od Oycá wszelkiego kłamstwá (ktory iáko mowi Pismo w prawdźie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 27v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
lub jednemu komu w drugiego/ albo wszystkim w Konstantynopolskiej Cerkwie Parochiej/ krom Pasterza miejsca onego pozwolenia/ czynić nie wolno. A oprócz tego tak wielce wyniosłe i wzięte ono imię/ więtszej w porządnym Cerkwie Chrystusowej pospolitowaniu praerogatiwy nie ma. Ten zaś/ Rzymski mówię/ który się sługą sług Bożych nazywa/ patrz jako sługom Bożym służy. Ja jestem mówi Sługa sług Bożych. Ale wszystkich onych sług Bożych Rządzca/ Mistrz/ i Pasterz. Ja jestem sługa sług Bożych/ jednak Pan wszystkiego świata/ na którego rozkazanie wszyscy ruszać się muszą. Ja jestem sługa sług Bożych/ jednak wszystkeigo świata/ niczyjemu sądu nie podległy/ Sędzia. Ja jestem sługa
lub iednemu komu w drugiego/ álbo wszystkim w Constántinopolskiey Cerkwie Párochiey/ krom Pásterzá mieyscá onego pozwolenia/ cżynić nie wolno. A oprocż tego ták wielce wyniosłe y wźięte ono imię/ więtszey w porządnym Cerkwie Chrystusowey pospolitowaniu praerogátiwy nie ma. Ten záś/ Rzymski mowię/ ktory się sługą sług Bożych názywa/ patrz iáko sługom Bożym służy. Ia iestem mowi Sługá sług Bożych. Ale wszystkich onych sług Bożych Rządzcá/ Mistrz/ y Pásterz. Ia iestem sługá sług Bożych/ iednák Pan wszystkiego świátá/ ná ktorego roskazánie wszyscy ruszáć się muszą. Ia iestem sługá sług Bożych/ iednák wszystkeigo świátá/ nicżyiemu sądu nie podległy/ Sędźia. Ia iestem sługá
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 89v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
