vadium starościńskie sukcesorom pomienionego Gielaty przy egzekucji teraźniejszego dekretu zapłacił salva od niego albo a quo de iure repetitione, nakazujemy - -
A co do osoby chłopa Pyszy skaranego, iż się z inkwizycji pokazuje śmiałość i zuchwałość onego, że się na podstarościego w polu porwać i uderzyć go ważył się i za to nie gwałtownie, ale urzędownie przez sąd gromadzki karany był, przeto w tym punkcie niesłuszną akcyją poddanych uznajemy i pozwaną stronę od niej uwalniamy napominając poddanych, aby oni na potem zwierzchność dworską należycie obserwowali i jeżeli w czym od podstarościego krzywdę mieć będą, na skargę z niego do urodzonych dzierżawców udawali się.
Decydując aktorat wzajemny urodzonego dzierżawcy i inszych w komparycyją
vadium starościńskie sukcesorom pomienionego Gielaty przy egzekucyi teraźniejszego dekretu zapłacił salva od niego albo a quo de iure repetitione, nakazujemy - -
A co do osoby chłopa Pyszy skaranego, iż się z inkwizycyi pokazuje śmiałość i zuchwałość onego, że się na podstarościego w polu porwać i uderzyć go ważył się i za to nie gwałtownie, ale urzędownie przez sąd gromadzki karany był, przeto w tym punkcie niesłuszną akcyją poddanych uznajemy i pozwaną stronę od niej uwalniamy napominając poddanych, aby oni na potem zwierzchność dworską należycie obserwowali i jeżeli w czym od podstarościego krzywdę mieć będą, na skargę z niego do urodzonych dzierżawców udawali się.
Decydując aktorat wzajemny urodzonego dzierżawcy i inszych w komparycyją
Skrót tekstu: RefBrodRzecz
Strona: 54
Tytuł:
Z wyroku sądu referendarskiego w sprawie między Brodowskima poddanymi ze wsi Maćkowce, ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1729
Data wydania (nie wcześniej niż):
1729
Data wydania (nie później niż):
1729
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
soli, i słów poświęcających Ciało Chrystusowe na złe zażywają, Mszą świętą czartu akomodują; jemuż się submittują, nigdy nie adorować Najś: Sakramentu, Obrazy i kości Świętych szarpać, deptać, pluć, krzyż, sól, zioła święcone nie uczciwie traktować. Obiecują przed czartem, że całej spowiedzi czynić nie będą: urzędownie się nieprzyznają do swej złości, choćby je cięszko egzekwowano. Drugich do ubóstwa przywodzą, grad, burze, pioruny sprowadzając, na wygubienie owoców ziemskich. Na bydło, owce, czarta nasyłają, aby je wybił, wydusił, albo przez truciznę gładzą. Daje im czart pewny proszek, którym ogrody, pola, posypawszy
soli, y słow poświęcaiących Ciało Chrystusowe na złe zażywaią, Mszą swiętą czartu akkomoduią; iemuż się submittuią, nigdy nie adorować Nayś: Sakramentu, Obrazy y kości Swiętych szarpać, deptać, pluć, krzyż, sòl, ziołá swięcone nie uczciwie traktować. Obiecuią przed czartem, że całey spowiedzi czynić nie będą: urzędownie się nieprzyznaią do swey złości, choćby ie cięsżko exekwowano. Drugich do ubòstwa przywodzą, grad, burze, pioruny zprowadzaiąc, na wygubienie owocow ziemskich. Na bydło, owce, czarta nasyłaią, áby ie wybił, wydusił, albo przez truciznę gładzą. Daie im czart pewny proszek, ktorym ogrody, pola, posypawszy
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 243
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
z duchownych po klasztorach jako i świeckich. Ormian także około sto ludzi wymarło, przez co lud przestraszony, wszędzie pasy zamknione tak po wsiach jako i miastach. Lwów za łaską Boską czysty był.
W Winnikach mila ode Lwowa, obraz Najświętszej Panny Marii Częstochowskiej krwawemi łzami płakał, co potym na inkwizycje wzięto i aprobowano urzędownie na komisji, na której X. Wyżycki Arcybiskup z Kanonikami zasiadał, i uznał rzecz za prawdziwą.
Dnia 14go października, X. Jakub Costa, Prefekt kolegium Papieskiego, odebrał sacrę na Biskupstwo Rypeńskie zostające w Państwie Weneckim; a na Prefekturę zjechał O. Jerzy Laskarys z familii Cesarzów Greckich Paleologów pochodzący, za którego
z duchownych po klasztorach jako i świeckich. Ormian także około sto ludzi wymarło, przez co lud przestraszony, wszędzie passy zamknione tak po wsiach jako i miastach. Lwów za łaską Boską czysty był.
W Winnikach mila ode Lwowa, obraz Najświętszej Panny Maryi Częstochowskiej krwawemi łzami płakał, co potym na inkwizycye wzięto i approbowano urzędownie na komissyi, na której X. Wyżycki Arcybiskup z Kanonikami zasiadał, i uznał rzecz za prawdziwą.
Dnia 14go października, X. Jakób Costa, Prefekt kollegium Papiezkiego, odebrał sacrę na Biskupstwo Rypeńskie zostające w Państwie Weneckim; a na Prefekturę zjechał O. Jerzy Laskarys z familii Cesarzów Greckich Paleologów pochodzący, za którego
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 197
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
ją: byle onemu utrapieniu/ przez śmierć jakążkolwiek koniec miały/ abo się więc z desperaciej wieszają i diabłu oddają. Czego się trafia bez miary Utwierdzę to jednym i drugim przykładem/ na którem to sam patrzył. Pomówiono jednę białogłowę na Krainie/ jakoby dziecię swoje zamordowała/ zstrapiona ciężkiem więsieniem do uprzykrżenia/ gdy ją urzędownie pytano/ twoje to dziecię? moje/ zabiełaś je? zabiłam. Za takim zeznaniem/ kazano się jej na spowiedź gotować/ i na kolktórym miała być przebita nazajutrz. Tegoż dnia na tamto miejsce w nocy przyjade strafunku/ powiedzą mi tej przyszłej Egzekucji: spytam Księdza jeśli Sakramenty naświętszemi opatrzona/ powie żem
ią: byle onemu vtrapieniu/ przez śmierć iakążkolwiek koniec miały/ ábo sie więc z desperaciey wieszáią y diabłu oddaią. Czego sie trafia bez miary Vtwierdzę to iednym y drugim przykładem/ na ktorem to sam pátrzył. Pomowiono iednę białogłowę na Krainie/ iakoby dziećię swoie zamordowáłá/ zstrapiona ćięszkiem więsięniem do vprzykrżenia/ gdy ią vrzędownie pytano/ twoie to dziećię? moie/ zábiełáś ie? zábiłam. Zá tákim zeznániem/ kazano sie iey ná spowiedz gotowáć/ y ná kolktorym miáłá bydź przebita nazaiutrz. Tegoż dniá ná támto mieysce w nocy przyiáde ztrafunku/ powiedzą mi tey przyszłey Exekutiey: zpytam Kśiędza ieśli Sakrámenty naświętszemi opátrzona/ powie żem
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 55
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
kłamliwym wuściech ich. Konstytucji Karola Cesarza art. 31. gdzie między innemi kondycjami kładzie dla ważnego powołania abo pomowienia od złoczence/ trzeba aby ta persona była prezdtympodeirzana/ i że ku wielkiemu podobienstu to powołanie tej osoby/ od tego złoczence. Dajmisz tedy że się już przyiznała o czary czarownica; Pytają jej potym urzędownie o pomocnice? ona mianuje osobę która przedtym nigdy nie miała złej sławy/ ani była podeirzana o czary. Dalej ma wypytywać sędzia/ skąd to ma/ i czym tego dowodzi/ że ta jest czarownica? Jeśli rzece/ żeśmy z sobą spolnie były na schadce diabelskiej przedwiema laty/ a tego żadnem innym nie
kłámliwym wuściech ich. Constitutiey Károlá Cesárzá art. 31. gdźie między innemi konditiámi kłádzie dla ważnego powołániá ábo pomowieniá od złoczence/ trzeba áby tá personá byłá prezdtympodeirzána/ y że ku wielkiemu podobienstu to powołánie tey osoby/ od tego złoczence. Daimisz tedy że się iuż przyiznáłá o czáry czarownicá; Pytáią iey potym vrzędownie o pomocnice? ona miánuie osobę ktorá przedtym nigdy nie miała złey sławy/ ani byłá podeirzána o czáry. Dalei má wypytywáć sędzia/ zkąd to má/ y czym tego dowodzi/ że ta iest czárownicá? Iesli rzece/ żesmy z sobą spolnie były na schadce diábelskiey przedwiema laty/ á tego żadnem innym nie
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 85
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
tormentis, mem: 6 Ioan. Roias tract: de Haeret: affer: 31 num 298. Gomez c. 13. num: 25. infine. Lessius c 29. dub: 17. num 168. Jednak ztym dokładem/ jeśliby więzień to co na mękach zeznał/ na zajutrz gdy by go urzędownie przyzwawszy pytano/ jeśli się zna do tego wszystkiego/ co wczora zeznał? A on by się znowu wszystkiego zaprzął/ tedy jako rozumie Clarus iurista, może go znowu na kwestyje podać. Przyczyna tego/ bo odwoływa/ nie tego co wyznał na mękach/ znosi i wątli pierwsze męki/ a dowody wcale zostają dla których
tormentis, mem: 6 Ioan. Roias tract: de Haeret: affer: 31 num 298. Gomez c. 13. num: 25. infine. Lessius c 29. dub: 17. num 168. Iednak ztym dokłádem/ ieśliby więźień to co ná mękách zeznał/ ná zaiutrz gdy by go vrzędownie przyzwawszy pytáno/ iesli się zna do tego wszystkiego/ co wczora zeznał? A on by się znowu wszystkiego záprzął/ tedy iako rozumie Clarus iurista, może go znowu na kwestyie podáć. Przyczyna tego/ bo odwoływa/ nie tego co wyznał ná mękach/ znosi y wątli pierwsze męki/ a dowody wcale zostáią dla ktorych
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 100
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
jeszcze żyjąc nie co/ wyspowiadała się i dopiero opatrzone Sakramentem pokutując umarła. Z taką może jeśli chce sędzia nieustępować trybu swego prawnego/ a iż się dobrowolnie i dowodnie wyznała być czarownicą/ trupa jej może spalić. Bo jej pokuta nieprzeszkadza nic postępkowi prawnemu. Toż może mówić o tej która wyznawszy występek swój urzędownie/ z niewczasów abo z mąk przed Dekretem umarła. Potrzecie jeśli przed wyznaniem i przyznaniem się do tego w czym ją pomówiąno abo powołano/ niczego namnie niedowiodszy/ umarła by z niewczasów abo z kwestyj. Taka ma być jako i kto inny vćciwie na miejscu święconym z obrzędami zwyczajnemi kościelnemi publice pochowana. A jeśliby
ieszcze żyiąc nie co/ wyspowiádałá się y dopiero opátrzone Sakrámentem pokutuiąc vmárłá. Z táką może ieśli chce sędzia nieustępowáć trybu swego práwnego/ á iż się dobrowolnie y dowodnie wyznáłá bydź czárownicą/ trupá iey może zpalić. Bo iey pokutá nieprzeszkadza nic postępkowi prawnemu. Toż może mowić o tey ktora wyznawszy występek swoy vrzędownie/ z niewczasow abo z mąk przed Dekretem vmárłá. Potrzećie ieśli przed wyznániem y przyznániem się do tego w czym ią pomowiąno ábo powołano/ niczego námnie niedowiodszy/ vmarłá by z niewczásow abo z kwestyi. Táka ma bydź iáko y kto inny vćciwie ná mieyscu święconym z obrzędámi zwyczáynemi kośćielnemi publice pochowána. A ieśliby
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 104
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
i odebrałem pewną i rękodajną sumę pieniędzy, to jest dwadzieścia tysięcy i dwa dwieście pięćdziesiąt i sedm złotych monety i liczby polskiej jɛjɛgo mści pana Łukasza Modliszowskiego, w której to sumie pieniędzy pomienionemu jego mści panu Modliszewskiemu arendownym sposobem na wytrzymanie i wypłacenie pomienionej sumy w moc, w dzierzenie skuteczne a spokojnę używanie zawiodłem i urzędownie przez woźnego generała województwa kijowskiego w rzetelną posesyją podałem i postąpił majętność moją własną dziedziczną w województwie kijowskim w powiecie zytomirskim lezącą, nikomu inszym pierwszym prawem nie zawiedzioną, miasto Stare i Nowę Korosteszów z zamkiem na nowym mieście będącym, także z budowaniem wszelkim w tem mieście będącym, z zasiewkiem zboża ozimego i z folwarkiem,
ÿ odebrałem pewną ÿ rękodaÿną sumę pieniędzÿ, to iest dwadziescia tÿsięcÿ ÿ dwa dwiescie pięcdziesiąt ÿ sedm złotych monetÿ ÿ liczbÿ polskieÿ jɛjɛgo msci pana Lukasza Modliszowskiego, w ktorey to sumie pieniędzÿ pomienionemu jɛgo msci panu Modliszewskiemu arendownÿm sposobem na wytrzymanie ÿ wÿpłacenie pomienioneÿ sumÿ w moc, w dzierzenie skuteczne a spokojnę uzÿwanie zawiodłem ÿ urzędownie przez woznego generała woiewodstwa kiiowskiego w rzetelną posesÿią podałem ÿ postąpił maiętnosc moią własną dziedziczną w woiewodstwie kiiowskim w powiecie zÿtomirskim lezącą, nikomu inszym pierszÿm prawem nie zawiedzioną, miasto Stare ÿ Nowę Korosteszow z zamkiem na nowym miescie będącÿm, takze z budowaniem wszelkim w tem miescie będącÿm, z zasiewkiem zboza ozimego ÿ s folwarkiem,
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 327
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
i nie na kogo naszego w tej połowicy sioła Strucowki nie zostawując, ani wymując, sposobem zastawnym pomienionym ich ms P P Hawratyńskym, małżonkom, zawiedlismy i zastawili, i zaraz exnunc oddania i święta Świętego Marcina, święta rzymskiego, w roku teraźniejszym tysiąc sześćset czterdziestym siódmym przypadniącego, tym zapisem naszym zawodzimy i zastawujemy, i urzędownie przez woźnego i szlachciców dwóch, których sobie ich msc sposobić będą mogli do mocy, władzy, dzierzenia i spokojnej posesy podajemy i postępujemy. Której połowicy sioła Strucowki przed wykupnem tych dóbr przez jego msci pana Tyszę Bykowskiego u nas zeznawających skupowac nie mamy i do odbierania summy ich msciów P P Hawratyńskych pozywac nie będziemy mogli,
y nie na kogo naszego w tey połowicy sioła Strucowki nie zostawuiąc, ani wymuiąc, sposobem zastawnym pomienionym jch m҃s P P Hawratynskym, małzonkom, zawiedlismy y zastawili, y zaraz exnunc oddania y swięta Swiętego Marcina, swięta rzymskiego, w roku teraznieyszym tysiąc szescset czterdziestym siodmym przypadniącego, tym zapisem naszym zawodzimy y zastawuiemy, y urzędownie przez woznego y szlachcicow dwoch, ktorych sobie jch ms҃c sposobic będą mogli do mocy, władzy, dzierzenia y spokoyney possesÿ podaiemy y postępuiemy. Ktoreÿ połowicy sioła Strucowky przed wykupnem tych dobr przez jɛgo ms҃ci pana Tyszę Bykowskiego u nas zeznawaiących skupowac nie mamy y do odbierania summy jch ms҃ciow P P Hawratynskych pozywac nie będziemy mogli,
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 357
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
potrzeba ukazowała, mamy i powinni będziemy, a po nas potomkowie i sukcesorowie naszy mają i powinni będą pod zakładem półtora tysięcy złotych polskich i pod szkodami słownie krom przysięgi oszacowanemi, o którym wykupnie tej połowicy sioła Strucowki u ich mściów panów Hawrotyńskych małżonków albo potomków ich msciów mamy i powini będziemy przed rokiem wykupna za niedziel dwanaście urzędownie przez woźnego obwieścić i relacją tego obwieszczenia najdalej tygodnia do ksiąg gródskich zytomirskych zapisać. A obwieściwszy i dawszy znać o wykupnie, pieniędze wszytkie spełna półtora tysiąca złotych polskich monetą dobrą w Koronie Polskiej na ten czas idącą u ksiąg gródskych zytomirskich ich mściom panom Hawratyńskim małżonkom oddać i zapłacić mamy i powinni będziemy, aresztów żadnych nie wnosząc
potrzeba ukazowała, mamy y powinni będziemy, a po nas potomkowie y successorowie naszy maią y powinni będą pod zakładem połtora tysięcy złotych polskich y pod szkodami słownie krom przysięgi oszacowanemi, o ktorym wykupnie tey połowicy sioła Strucowky u jch msciow҃ panow Hawrotynskych małzonkow albo potomkow jch ms҃ciow mamy y powini będziemy przed rokiem wykupna za niedziel dwanascie urzędownie przez woznego obwiescic y relatią tego obwieszczenia naydaley tygodnia do xiąg grodskich zytomirskych zapisac. A obwiesciwszy y dawszy znac o wykupnie, pieniędze wszytkie spełna połtora tysiąca złotych polskych monetą dobrą w Coronie Polskiey na ten czas idącą u xiąg grodskych zytomirskich jch msciom҃ panom Hawratynskim małzonkom oddac y zapłacic mamy y powinni będziemy, aresztow zadnych nie wnosząc
Skrót tekstu: KsŻyt
Strona: 357 v
Tytuł:
Księga grodzka żytomierska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Żytomierz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1635 a 1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1635
Data wydania (nie później niż):
1644
