dobrego jednę po drugiej do Kościoła stawiać kazali/ i nas na nie zapraszali: radzibyśmy przychodzili/ i nie długobyśmy się prosić dali. Psal. 122. v. I. M. Schnieder in Tit. Contin. p. m. 30. ex Colloq. mensal. Lutheri.
To byli Szyderze zapamiętali/ którzy byli radzi do Kościoła chodzili/ co gdyby tam byli co łokać/ i brzuchy swe czym nalewać mieli. Nie bądźciesz Wy takowymi/ a kiedy albo dzień Niedzielny albo jakie inne święto przybędzie: nie myślciesz napierwej o ciele/ jakobyście je nakarmili i napoili; ale o duszy/ by snadź o was
dobrego jednę po drugiey do Kośćiołá stáwiáć kazáli/ y nas ná nie zápraszáli: rádźibysmy przychodźili/ y nie długobysmy śię prośić dáli. Psal. 122. v. I. M. Schnieder in Tit. Contin. p. m. 30. ex Colloq. mensal. Lutheri.
To byli Szyderze zápámiętáli/ ktorzy byli rádźi do Kośćiołá chodźili/ co gdyby tám byli co łokáć/ y brzuchy swe czym nálewáć mieli. Nie bądźćiesz Wy tákowymi/ á kiedy álbo dźień Niedźielny álbo jákie inne święto przybędźie: nie myslćiesz napierwey o ćiele/ jákobyśćie je nákarmili y nápoili; ále o duszy/ by snadź o was
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 16.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
trzymają: drudzy na twarz mą Boską plują/ ci oczy zawiązują/ owi policzkują/ i prorokować mi na wzgardę mą każą; Więc inni mię u słupa okrutnie biczują/ inszy cierniem mi głowę ostrym koronują inni trzciną miąższą do głowy mej przybijają a nawiętsze w tym utrapienie było moje/ że natwarz mą Boską znowu plując szyderze moi przyklękiwali/ i królem mię jako głupiego i szalonego nazywali/ Czegoś ty jeszcze nic nie sprobował. 4. Ale pono i to cię nie cieszy/ że o tobie ludzie zle rozumieją/ mówią/ i niesłusznie sądzą: A o mnie co też słyszysz/ co o mnie mówią i sądzą? Iżem jest
trzymaią: drudzy ná twarz mą Boską pluią/ ći oczy záwiązuią/ owi policzkuią/ y prorokowáć mi ná wzgárdę mą káżą; Więc inni mię v słupá okrutnie biczuią/ inszi ćierniem mi głowę ostrym koronuią inni trzćiną miąższą do głowy mey przybiiaią a nawiętsze w tym vtrápienie było moie/ że natwarz mą Boską znowu pluiąc szyderze moi przyklękiwali/ y krolem mię iáko głupiego y szálonego nazywáli/ Czegoś ty ieszcze nic nie sprobowáł. 4. Ale pono y to cię nie ćieszy/ że o tobie ludźie zle rozumieią/ mowią/ y niesłusznie sądzą: A o mnie co też słyszysz/ co o mnie mowią y sądzą? Iżem iest
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 169
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
duszą przy wszystkich na powietrze wyniósł a stamtąd pewnie do piekła. HancHistor. recit. ex Lut. M. Albr. inDulc. Amar. Conc. LI. p. m. 699. seq. Tit. in L. T. H. p. m. 254.
Obyż się teraz tacy Szyderze/ którzy o żywocie wiecznym mało co/ albo nic nie trzymają/ na świecie nie znajdowali! Lecz gdziekolwiek oczy nasze obróciemy/ tam miedzy podłymi i zacnymi ludźmi Ateistów i Epikurów takich /którzy żywota wiecznego nie wierzą/ dość znajdziemy; a lubo tego usty nie mówią: Jednak w sercu swoim o żywocie wiecznym nic nie
duszą przy wszystkich ná powietrze wyniosł á ztámtąd pewnie do piekłá. HancHistor. recit. ex Luth. M. Albr. inDulc. Amar. Conc. LI. p. m. 699. seq. Tit. in L. T. H. p. m. 254.
Obyż śię teraz tácy Szyderze/ ktorzy o żywoćie wiecznym máło co/ álbo nic nie trzymáią/ ná świećie nie znaydowáli! Lecz gdźiekolwiek oczy násze obroćiemy/ tám miedzy podłymi y zacnymi ludźmi Ateistow y Epikurow tákich /ktorzy żywotá wiecznego nie wierzą/ dość znaydźiemy; á lubo tego usty nie mowią: Iednák w sercu swoim o żywoćie wiecznym nic nie
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Pii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
nie porywa tych/ co go wołają/ i jemu się z ciałem i z dusząoddawają/ czyni to dla tego/ gdyż ci to są właśnie/ którzy mu królestwa jego forytować i rozmnażać pomagają. Psal. I. v. I.
Yztądci Dawid Król Niezbożnikom i Pośmiewcom katedrę albo Stolicę przypisuje/ na której ci Diabelscy Szyderze niby Profesorowie niejacy siadają/ i Ateismum prositują/ w ludzi wmawiajac/ żeby Diabła nie wierzyli. Ale czekajcie jedno Wy od Diabła opętani Atejczycy jeszczeć nie wszystkich dni wieczor przyszedł/ dowiecie się kiedyż tedy z tego/ że Diabli są/ którym was Syn Boży odda i każdego z was powiązać każe mówiąc: Związawszy
nie porywá tych/ co go wołáią/ y iemu śię z ćiáłem y z dusząoddawáią/ czyni to dla tego/ gdyż ći to są właśnie/ ktorzy mu krolestwá iego forytowáć y rozmnażáć pomagáią. Psal. I. v. I.
Yztądći Dáwid Krol Niezbożnikom y Pośmiewcom kátedrę álbo Stolicę przypisuie/ ná ktorey ći Dyiabelscy Szyderze niby Professorowie nieiácy śiadáią/ y Atheismum prosituią/ w ludźi wmawiáiac/ żeby Dyiabłá nie wierzyli. Ale czekayćie iedno Wy od Dyiabłá opętáni Ateyczycy iesczeć nie wszystkich dni wieczor przyszedł/ dowiećie śię kiedyż tedy z tego/ że Dyiabli są/ ktorym was Syn Boży odda y każdego z was powiązáć każe mowiąc: Związawszy
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Zv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
uznał/ ale naostatek sobie zwątpił/ i samego siebie zabił; i tak ciała i dusze marnie i mizernie pozbył. D. Selneccer. 2. p. Conc. Funebr. cit. Tit. inL. T. H. p. m. 258. Psal. 115. v. 16.
Ten Szyderz ma jeszcze Kompaniów na świecie dosyć: Bo nie skąpo miedzy niektórymi Pany i Szlachtą o takich/ co się za zdrowego żywota z Boga i słowa jego naśmiewają/ o dusze swoje nie dbają/ tak resolutè i bezpiecznie żyją/ jakoby zgoła Boga na niebie nie było; nie naśladują onego pobożnego Szlachcica (Siegmudn von Kottwisz
uznał/ ále náostátek sobie zwątpił/ y sámego śiebie zábił; y ták ćiáłá y dusze márnie y mizernie pozbył. D. Selneccer. 2. p. Conc. Funebr. cit. Tit. inL. T. H. p. m. 258. Psal. 115. v. 16.
Ten Szyderz ma iescze Kompániow ná świećie dosyć: Bo nie skąpo miedzy niektorymi Pány y Szláchtą o tákich/ co śię zá zdrowego żywotá z Bogá y słowá iego náśmiewáią/ o dusze swoie nie dbáią/ ták resolutè y bespiecznie żyią/ iákoby zgołá Bogá ná niebie nie było; nie nászláduią onego pobożnego Szláchćicá (Siegmudn von Kottwisz
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Bb
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
/ z których niektórzy są latawcami/ abo latawicami/ trapiący ludzie w nocy/ abo ich grzechem cielesnym mażący. Nie dziw że się i tymi igrzyskami bawią: utwierdza się to z słów Kasiana/ który mówi/ że tak wiele jest duchów nieczystych/ jako wiele w ludziach zabaw. Ponieważ w Norwegiej jest wiele takich szatanów szyderzów/ i frantów/ których tam pospolitym językiem zową Pagani/ a po Niemiecku Króllenyci na wielu pewnych miejscach drogi osiadszy/ nieobrażają ludzi przecieżdżających/ ani im na zdrowiu szkodzą/ tylko przestając na szyderstwie i na śmianiu/ złość im wyrządzają rozmaitą/ chcąc ich raczej spracować/ i strudzić/ a niżeli im szkodzić. Drudzy
/ z ktorych niektorzy są latáwcámi/ ábo latáwicámi/ trapiący ludźie w nocy/ ábo ich grzechem cielesnym máżący. Nie dźiw że sie y tymi igrzyskámi báwią: vtwierdza sie to z słow Kásianá/ ktory mowi/ że ták wiele iest duchow niecżystych/ iáko wiele w ludźiách zabaw. Ponieważ w Norwegiey iest wiele tákich szátánow szyderzow/ y frántow/ ktorych tám pospolitỹ ięzykiem zową Págáni/ á po Niemiecku Krollenyci ná wielu pewnych mieyscách drogi ośiadszy/ nieobrażáią ludzi przecieżdżáiących/ áni im ná zdrowiu szkodzą/ tylko przestaiąc ná szyderstwie y ná śmianiu/ złość im wyrządzáią rozmáitą/ chcąc ich rácżey sprácowáć/ y strudźić/ á niżeli im szkodźić. Drudzy
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 59
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
żartami się bawią. Drudzy są których latawcami/ abo latawicami zowiemy trapiący ludzie w nocy/ abo plugastwem cielesnym ich mażący. Inszy są/ którzy moc mają ludzi szkodliwie trapić/ i onych zabijać. O których tak mówi Kasianus. Tak wiele jest duchów nieczystych/ jak wiele jest w ludziach zabaw. Wiele ich jest abowiem szyderzów/ abo frantów/ których pospólstwo pogany zowie: ci na wielu pewnych miejscach drogi osiadszy/ nie obrażają ludzi przejeżdżających/ ani im na zdrowiu szkodzą/ tylko przestając na szyderstwie i na śmianiu: złość im rozmaitą wyrządzają/ chcąc ich raczej spracować i z trudzić/ a niżeli im szkodzić. Drudzy zaś na brzydliwych noclegach z
żártámi sie báwią. Drudzy są ktorych latáwcámi/ ábo latáwicámi zowiemy trapiący ludźie w nocy/ ábo plugástwem cielesnym ich máżący. Inszi są/ ktorzy moc máią ludźi szkodliwie trapić/ y onych zábiiác. O ktorych ták mowi Kássianus. Ták wiele iest duchow nieczystych/ iák wiele iest w ludźiách zábaw. Wiele ich iest ábowiem szyderzow/ ábo frántow/ ktorych pospolstwo pogány zowie: ći ná wielu pewnych mieyscách drogi ośiadszy/ nie obrażáią ludźi przeieżdżáiących/ áni im ná zdrowiu szkodzą/ tylko przestáiąc ná szyderstwie y ná śmianiu: złość im rozmáitą wyrządzáią/ chcąc ich ráczey sprácowáć y z trudźić/ á niżeli im szkodźić. Drudzy záś ná brzydliwych noclegách z
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 307
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
/ nic inszego nie przywożą Wrocławianie z swoich włości/ i inszy Ślężacy/ jedno dłotka żelazne/ świderki/ dzwonki/ szpilki/ igły/ koziki/ latki/ krężelki/ a trochę operis arcisiciose fact. których tu wyliczać nie potrzeba/ bo są błahe. Sukna Śląskie pospolite/ szyftuchy/ karażyc/ kiery/ pończochy/ szyderze/ z naszej wełny: płótna Wrocławskie/ obrusy/ ręczniki/ płótna Głogowskie/ i z inszych miast/ z naszych lnów/ konopi/ piwo/ szepc/ z naszych Pszenic i Jęczmieniów/ co oni lepiej nam na wstecz przedają/ niż my onym: Od nas mają woły/ barany/ konie/ świnie/ skroj
/ nic inszego nie przywożą Wrocłáwiánie z swoich włośći/ y inszy Slężacy/ iedno dłotká żelázne/ świderki/ dzwonki/ szpilki/ igły/ koźiki/ latki/ krężelki/ á trochę operis arcisiciose fact. ktorych tu wyliczáć nie potrzebá/ bo są błáhe. Sukná Sląskie pospolite/ szyfftuchy/ káráżyc/ kiery/ pończochy/ szyderze/ z naszey wełny: płotná Wrocłáwskie/ obrusy/ ręczniki/ płotná Głogowskie/ y z inszych miast/ z nászych lnow/ konopi/ piwo/ szepc/ z nászych Pszenic y Ięczmieniow/ co oni lepiey nam ná wstecz przedáią/ niż my onym: Od nas máią woły/ bárány/ konie/ świnie/ skroy
Skrót tekstu: GostSpos
Strona: 106
Tytuł:
Sposob jakim góry złote, srebrne, w przezacnym Królestwie Polskim zepsowane naprawić
Autor:
Wojciech Gostkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1622
Data wydania (nie wcześniej niż):
1622
Data wydania (nie później niż):
1622