Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w.


arrow_drop_down
arrow_drop_down




arrow_drop_down
arrow_drop_down
Znaleziono 500 wyników.
Lp Lewy kontekst Rezultat Prawy kontekst Skrót tekstu Data
1 znajdę; słucham cierpliwie, a w mojej tylko kompanii usta [usta:subst:pl:acc:p2] otwarzam. Żyję zatym na tym świecie, nie jak Monitor 1772
1 znaydę; słucham cierpliwie, á w moiey tylko kompanii usta [usta:subst:pl:acc:p2] otwarzam. Zyię zatym na tym świecie, nie iak Monitor 1772
2 rozmyślaniu przyszłej szczęśliwości, do której jedynie zmierza. Z ust [usta:subst:pl:gen:p2] jego wychodzące wyroki, najdzielniejszą nam pobudką do cnoty Monitor 1772
2 rozmyślaniu przyszłey szczęśliwości, do ktorey iedynie zmierza. Z ust [usta:subst:pl:gen:p2] iego wychodzące wyroki, naydzielnieyszą nam pobudką do cnoty Monitor 1772
3 przed południem były nad okiem, wieczor widywaliśmy koło ust [usta:subst:pl:gen:p2] albo nosa. Prostota Indianów nie tak jest widzę Monitor 1772
3 przed południem były nad okiem, wieczor widywaliśmy koło ust [usta:subst:pl:gen:p2] albo nosa. Prostota Jndyanow nie tak iest widzę Monitor 1772
4 zawoła, pewien jest zawołany, co wdzięcznego z ust [usta:subst:pl:gen:p2] Pańskich usłyszy. Niedawno posłał z listem masztalerza, ten Monitor 1772
4 zawoła, pewien iest zawołany, co wdzięcznego z ust [usta:subst:pl:gen:p2] Pańskich usłyszy. Niedawno posłał z listem masztalerza, ten Monitor 1772
5 zaczął gadać zechcesz, nie jest w naszej mocy usta [usta:subst:pl:acc:p2] ci zawiązać, będzie więc musiała ta uczciwa Matka, Monitor 1772
5 zaczął gadać zechcesz, nie iest w naszey mocy usta [usta:subst:pl:acc:p2] ci zawiązać, będzie więc musiała ta uczciwa Matka, Monitor 1772
6 kocha. Dobrze wyraził Terencjusz charakter Zelotypa, gdy w usta [usta:subst:pl:acc:p2] jego te słowa do Amantki kładzie. Egone quid velim Monitor 1772
6 kocha. Dobrze wyraził Terencyusz charakter Zelotypa, gdy w usta [usta:subst:pl:acc:p2] iego te słowa do Amantki kładzie. Egone quid velim Monitor 1772
7 i rzeczom gorzkim przykrość wrodzoną odejmuje/ wdzięczny smak w uściech [usta:subst:pl:loc:p2] ludzkich zostawiując. Tymże ludzie tam tych Krajów w SpiżAkt 1638
7 y rzecżom gorzkim przykrość wrodzoną odeymuie/ wdzięcżny smák w vśćiech [usta:subst:pl:loc:p2] ludzkich zostáwiuiąc. Tymże ludźie tám tych Kráiow w SpiżAkt 1638
8 wychodzi. Dobrzeć powiedział Pan JEZUS: Z obfitości serca usta [usta:subst:pl:acc:p2] mówią: A Ambroży Z. powiada: Ebrietas est GdacKon 1681
8 wychodźi. Dobrzeć powiedźiáł Pan JEZUS: Z obfitośći sercá ustá [usta:subst:pl:acc:p2] mowią: A Ambroży S. powiáda: Ebrietas est GdacKon 1681
9 ebrii: Co w sercu trzeźwiego/ to jest w uściech [usta:subst:pl:loc:p2] Pijanego. Virgilius te ma słowa: Arcanum demens detegit GdacKon 1681
9 ebrii: Co w sercu trzeźwiego/ to jest w uśćiech [usta:subst:pl:loc:p2] Pijánego. Virgilius te ma słowá: Arcanum demens detegit GdacKon 1681
10 / pry/ w sercu trzeźwiego/ to jest w uściech [usta:subst:pl:loc:p2] pijanego. Plutar. Part. 2. mor. GdacKon 1681
10 / pry/ w sercu trzeźwiego/ to jest w uśćiech [usta:subst:pl:loc:p2] pijánego. Plutar. Part. 2. mor. GdacKon 1681